Pocăiți-vă păcătoșii!!!
Er is waarschijnlijk geen land ter wereld, waar de bekeringsdrift van Christenen zo desastreus verlopen is als in Tailanda.
De Portugese missionarissen die in de 16e eeuw Siam als eerste Europeanen aandeden, maakten tweehonderdvijftig jaar later de balans op:
Honderdzeventien Thaise Katholieken, waarvan een groot deel bestond uit wat we nu ‘zwakbegaafden’ zouden noemen.
De daarop tweehonderdvijftig jaar zouden niet veel beter verlopen voor de bijbelbroeders. Vandaag de dag kent Thailand krap tweehonderdduizend Katholieken. Dat is 0.4 % van de bevolking. Volgens de cijfers van de Katholieke kerk althans. Of het hier gaat om Thaise Katholieken of gewoon mensen die hier de Katholieke kerk bezoeken, veelal Filipino’s die hier werkzaam zijn, wordt door Rome wijselijk in het midden gelaten.
Ik heb een aantal Filipijnse collega’s die elke zondag de voering uit hun keel zingen in de kerk. Op karaoke feestjes zijn zij dan ook degenen die het podium op durven zonder eerst een halve fles whiskey soldaat te maken.
Wie ook geen last van podiumvrees hebben zijn Henri en Tony, twee “manic street preachers” van een obscure kerk uit Minnesota, die Khao San Road, Patpong, Soy Cowboy en andere poelen des verderfs als hun werkterrein hebben.
Vooral Henri, laat zich niet onbetuigd en staat met een vuurrode kop, badend in het zweet tussen de barmeiden te oreren over de hemel, maar vooral de hel…
Henri schreeuwt dingen als:
There’s no escape fom Him!
He’s so wide, you can’t get around Him!
He’s so low you can’t get under Him!
He’s so tall you can’t get over Him!
If you make your bed in Heaven, He’s there!
If you make your bed in Hell, He’s there!
He’s everywhere!!!!
Van een ding kun je Henri onmogelijk beschuldigen: gebrek aan doorzettingsvermogen…
Dragă Kor,
De katholieken hebben in ieder geval nog wat bekeerlingen gemaakt. Leuk geloof met beeldjes en versieringen.
Wat dacht je van de calvinisten?
Witte saaie kerken, slepende gezangen en afzien van alle geneugten in het leven. Geen wonder dat vierhonderd jaar Nederlandse aanwezigheid nauwelijks een spoor calvinisme achter liet. Uitgezonderd wat Molukse bekeerlingen en in Zuid-Afrika, maar die laatsten zijn eigenlijk gewoon Nederlanders.
Nee dan het Boeddhisme, vele malen aantrekkelijker en veel praktischer.
Ave.
Dirk.
Ik gooi alle Christelijke levensovertuigingen het liefst op 1 hoop. Dat het Katholicisme iets vlotter en joliger is dan het Calvinisme, maakt eigenlijk weinig uit. Het is allemaal 1 pot nat.
Henri en consorten staan volgens mij te oreren namens de zevende dags adventisten, een calvinistische splintergroep die een zekere populariteit genioet in de VS.
Wat je zegt, het Boeddhisme, al zitten daar, wat de practische belijdeis van de Thai ook nogal wat bouten en moeren los 😉
Dragă Kor,
Dat ben ik bepaald niet met je eens en het is me ook wat te gemakkelijk.
Naar mijn mening is godsdienst of je het nu leuk vindt of niet, sterk bepalend voor normen, waarden, zeden en gewoonten.
Calvinisme bijvoorbeeld, is o.a. een oorzaak geweest voor onze welvaart. Wat de invloed is van Boedhisme en vele andere godsdiensten in Azië kun je met een scherp oog, dagelijks om je heen zien in dat werelddeel.
De Amerikaanse schreeuwers in Sukhumvit zijn nazaten van allerlei religieuze halvegaren die Europa uitgezet zijn in voorgaande eeuwen. En daardoor eerder een curieus verschijnsel.
Ach die katholieken hebben natuurlijk wel weer een voordeel, even biechten een paar keer het onze vader, beetje zwaaien met die rozenkralen en de duivel is weer uit het lichaam gejaagd en zodoende vrij van zonden kan men weer met een schone lei beginnen.
De pastoor mag danwel geen vrouw hebben, maar daarvoor zijn er natuurlijk andere mogelijkheden gezien de onderzoeken en rechtzaken die er lopen.
Had mister Cruijf toch weer gelijk, elk nadeel heb zijn voordeel en vice versa..
Dat ‘voordeel’ is in andere religies niet anders, óók in het boeddhisme.
Even naar de tempel o.a wierookstokjes aansteken, de bloemetjes, emmer met goederen voor de monniken, een 20 baht biljet deponeren, kaarsjes, rammelen om de boze geesten te verjagen, op de knietjes enzovoort en de zonden zijn vergeven.
Vraag het maar aan de Thai zij zullen dat zonder enige weerklank bevestigen én dat ze tevens wensen/bidden voor veel geluk, gezondheid en veel geld.
Het komt op hetzelfde neer net als bij de katholieken, dagelijks te aanschouwen bij elk willekeurig boeddhabeeld en of tempel.
Die Cruijffie is toch verdikkie toch wel een zeer wijs man.
Nu geleerd te hebben dat deze “verlossing” zelfs voor het boeddhisme geld, evenals het begrip “celibaat” .
Hoe lossen die monnikken dat laatste dan weer op, dat is me nog niet bekend.
Hoe ze dat oplossen? Zou het niet weten maar we mogen er toch wel succesievelijk vanuit gaan dat er net als in ander religies daar ook monniken zijn die zich er niet aan houden. Het zijn net mensen die geestelijken.
‘Je moet schieten want anders kan je niet scoren’ zoals Johan Cruijff al eens aanhaalde. 🙂
@Dirk,
Normen en waarden? Alsof atheisten geen normen en waarden hebben. Weet je wat mij zo ingelofelijk irriteert aan Christenen, (en Moslims)? Het monopolie op de waarheid dat ze menen te hebben. Gekoppeld aan eindeloze hypocrisie. De schijnwereld die ze bewandelen waarin ze dagelijks weer verleid worden tot het breken van hun taboes. En het breken van die taboes ook glashard blijven ontkennen
Vertel mij nu eens waar die fantastische Christenen hun normen en waarden nu zo geweldig in de hand hebben. Zoeken met een lampje want ik moet de eerste Christen nog tegenkomen die zijn naaste liefheeft als zichzelf, de andere wang toe keert, etc, etc. En ga me in godsnaam niet vertellen dat dat allemaal beeldspraak is.
Dragă Kor,
Nergens heb ik beweerd dat atheïsten geen normen en waarden zouden hebben. Natuurlijk hebben ze die. Zoals ieder ander die ook heeft.
Wat de aard is van die normen en waarden en de verschillen, dat is een aparte discussie. Natuurlijk denkt ieder de waarheid in pacht te hebben. Logisch, anders kunnen ze de winkel wel sluiten. Voor de genoemde religies geldt; “Maar tussen droom en daad staan praktische bezwaren…”
Ik onthoud mij van een waarde oordeel en signaleer slechts. Je zou het een antropologische benadering kunnen noemen.
Zelf heb ik sedert lang afscheid genomen van enige religie en hoor nu bij de groeiende massa die het ietsisme aanhangen. (d,r moet wel iets zijn, maar wat?)
Overigens, waarom staan die zeloten altijd in de meest ruige- rosse buurten? Is het een soort van verdringing? Of is de vergeving pas groot wanneer de zonde navenant is? En op wie hebben ze het gemunt?