Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 30

Enige stagnatie toch met het paspoort voor Piet.
Na de Thaise dame achter de balie overduidelijk het schema van terugsturen van het nieuwe paspoort naar Piet zijn huisadres toegelicht te hebben, met het op dat moment ongeldig maken van het oude paspoort zou alles goed moeten gaan.
Het niet grensoverschrijdend kunnen reizen nam die voor lief, het zou niet meer als een maand zijn volgens de dame die naar de ideeën van Noy niet echt als dame geboren was, maar dit terzijde.
Na enkele weken kreeg Piet bericht dat het paspoort in Bangkok lag, en hij het binnen een viertal dagen kon verwachten.
Acht dagen verder Nada Noppe, toch maar eens een belletje richting Ambassade na het uit een grijs verleden nummertje indrukken op je telefoon was het duidelijk Thaise dame in de ambassade was het vinkje vergeten @#$%&.
Fotootje pdf gestuurd en een dag later had Piet zijn paspoort.
Piet staat er drie keer op in pagina twee en is weer klaar voor tien jaar.

Piet wil naast de sport en relaxhoek onder het afdak van de oude schuur van opa ook nog wat betonnen bakken maken in eerste instantie voor vis.
Maar Piet heeft diverse andere opties waargenomen en gehoord van gedierte die de Thai lekker vinden.
Niet dat daar zijn interesse echt naar uit gaat, maar het kan altijd nog.
Noy zit in dit alles weinig tot geen interesse, vissen kan nog net maar kikkers, wormen, slakken en wat al niet meer heeft ze minder mee op.
Volgens Piet zijn dat kosteloze hobby’s zoals die dat noemt.
Eigenlijk is het gewoon een klein weliswaar verdien model op de schaal die Piet voor ogen heeft, het blijft borrelen en bubbelen bij die man met ideeën.
Noy heeft zich inmiddels ontfermd over de tuin en groente tuin, de plek waar een dagje meer of minder in aandacht weinig tot niets uitmaakt op water geven na dan.
Heeft inmiddels besloten dat werken ‘on the road’ toch eigenlijk nu ze min of meer haar eigen plekje en roots weer heeft gevonden, maar eens beëindigd moet gaan worden.
Ook beter voor Piet niet dat die onder curatele staat, maar het nog steeds gematigde Thaise taal gebruik, de grote interesse zo af en toe van mensen die Noy liever ietsje meer op afstand wil houden, en het ouder worden van haar eigen leeftijd brengt haar tot deze keuze.
De familie vindt het allemaal gezegend wat piet allemaal staat te verzinnen zolang ze er vooral financieel, maar niet in betrokken worden, vooraf dan, natuurlijk.
Piet heeft daar allemaal geen problemen mee, zelf niet als die toch in de verre toekomst eens wat centen daar aan over gaat houden.
Een mens moet wat te doen hebben, anders raak je, maar aan de minder goede zaken in het leven gewend waar niet eenieder kapot van is, is zijn stelling.

Noy stort zich dus ook maar weer in het marktwezen, en waar er natuurlijk niet al te veel van zijn, een koffiebar natuurlijk die ze altijd kan uitbreiden met ………….ja, dat ziet ze dan wel weer.
Piet schudt zijn hoofd maar weer eens, nou ja, men doet het ook bij hem, dringt het langzaam bij hem door.

Piet heeft inmiddels ook ter oren gekregen van een Belgische man dat er draaiboeken zijn van overlijden, niet dat Piet dat een interessant onderwerp vindt, maar het is één van die zaken in het leven die echt voor iedereen een feit is.
Geen halve maatregelen is het motto, dus Piet heeft dat inmiddels in drie talen in bezit, Nederlands, Thais en Engels.
Nog wat kleine aantekeningen dat België en Nederland echt waar twee landen zijn en daar dus wat kleine adres veranderingen nodig zijn.
En het kan bij de map alles is van mij als Piet er niet meer is wegens overlijden.
Of Piet dan onverhoeds toch ook nog enig recht van spreken en verblijf heeft als Noy als eerste gaat hemelen of op de boeddhistische manier van lichaam wisselt, en dus de kans op voortzetting met Piet nihil is.
Zolang die het, maar niet in zijn botte kop haalde om dat met een vreemde vrouw te doen was dat natuurlijk geen probleem, hoewel dat wel met een glimlachje werd bekeken.
Piet wilde maar niet de goede verstandhouding beproeven om ook maar eens om een schriftelijke bevestiging te vragen.

Het was maar weer eens tijd voor een uitgebreide vrijdagavond BBQ met wat flesjes, huppelwater, zijnde bier en Whiskey en wat dood vlees op de grillplaat van de BBQ.
Of de familie daar zin in had, ja natuurlijk.
Op naar de winkels en goed opletten dat alle flessen verzegeld waren, daar was regelmatig ook iets mee aan de hand, had die wel eens voorbij zien komen in berichtgeving.
De kippen hadden het al door toen de BBQ schoongemaakt werd.
Hij glimlachten maar weer eens, het leven was aangenaam in grote lijnen, voor Piet en Noy met al haar ups en downs.

Dit artikel is [jp_post_view]

———————————————

Over deze blogger

william-Korat

Men heeft mij gevraagd om wat info te vermelden over het wel en wee van mijn aanwezigheid hier. Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf op zijn hoogst als part-time journalist zie. Schrijver mag ook, wie had dat ooit gedacht.
Ik ben op mijn 54ste jaar naar Thailand vertrokken nadat ik al een jaar of acht verliefd verloofd getrouwd was met mijn Thaise liefde.
De grijze wolken in Nederland werden te donker, de recessie, werkgever had het veel, erg veel over polen. De geest was al een tijdje uit de fles, en niet altijd de meest vriendelijkste.
Appartement uit 1928 verkocht voor een vette winst na twintig jaar wonen. En ons inmiddels al jaren gekochte Thaise huis betrokken. Wij spreken over het jaartal 2008.
Gelijk de golven van de zee in een rusteloze dag in Thailand zijn wij inmiddels al een paar jaar voorzien van mijn pensioen in rustig vaarwater terechtgekomen.
Hobby's van alles en nog wat binnen de grenzen van ons bestaan, na lezen is af en toe schrijven erbij gekomen.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Leven in Thailand3 september 2025Voorrijkosten in Thailand
• Leven in Thailand28 augustus 2025Waterwinkels schieten als paddenstoelen uit de grond in Thailand
• Leven in Thailand24 augustus 2025Wasserettes: Meer dan alleen een wasje draaien
• Leven in Thailand17 augustus 2025Schoonmakers een universeel beroep