Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 27
4 mei 2025
Piet verbaast zich eigenlijk bij veel Thailanders over het zwart-wit denken over beleidsmatige denkwijze van de hoge heren van het dorp.
Oftewel veel van de beleidsmakers wat men ook wel eens de politiek wenst te noemen doen niet wat hun willen.
Dat gaat van het dorp tot aan ‘Bangkok’ in Nederland spreekt men dan over ‘Den Haag’.
Piet weet als oudere Nederlandse man dat verschillende politieke partijen nu eenmaal moeten schipperen om gezamenlijk een oplossing te vinden nadat ze zijn verkozen door het volk.
Veel Thailanders hebben nogal een beetje moeite met dat concept, hoewel de mond vol is over democratie en het recht of zo je wil vrijheid van spreken.
Volgens Piet zijn dat twee verschillende zaken, maar veel Thailanders hebben daar een ander inzicht in.
Natuurlijk kunnen wij daar democratisch over praten zolang ik het laatste woord maar heb, is ook hier bij vele de stelregel, niet wereldvreemd eerlijk gezegd, Piet kon er in de Nederlandstalige thuislanden ook wel een paar opnoemen van hoog tot laag.
Iedereen zoveel mogelijk binnen de lijntjes houden ligt overal moeilijk, en actie reactie is een natuurlijk gedrag van de mens.
Gelijk is een glad geschoven berg, zei een oud maatje altijd tegen Piet.
Thailand gaat langzaam de goede kant uit volgens Aziatische normen en waarden, dacht Piet, democratie is nu eenmaal niet over hetzelfde aangezien normen en waarden dat ook niet zijn, zoals gezegd.
Veel dorpelingen, nu het toch in de vaart der volkeren opstoomt naar meer rijkdom, zo hier en daar hadden er toch moeite mee.
Het gaat te snel voor vele van buffel naar een mechanisch bedrijf of van fiets of oude brommer naar een vette 4×4 Toyota met laadbak.
Erger nog opa klaagde dat die een drone boven de velden had gezien en dat ding sproeide bestrijdingsmiddelen uit, terwijl er schijnbaar mensen dat ding met een afstand apparaat bediende.
Opa schudden zijn hoofd, maar eens en vertelde Piet dat die blij was, dat zijn werkzame leven voorbij was en de familie niet meer in dat werkt zat.
Een slimme keuze volgens Piet dat de familieleden voor niet agrarische werkzaamheden hadden geleerd en gekozen.
Piet probeerde nog wel eens de andere familieleden uit te leggen hoe het werkt in Nederland en dat een voor Thaise mensen vet inkomen of pensioen niet betekent dat je daar stinkend rijk bent.
De mens vele althans wil alleen maar horen wat hem uit komt, dus vaak stond die toch tegen een muur te praten.
Vele bewoners van het dorp waren alleen in het weekeind thuis, zoveel arbeid gaven de lokale fabrieken nu ook weer niet of wilde men dat niet, omdat het elders beter was.
En hoewel de grotere locaties met fabrieken of ander beter betaald werk ook geen halve dagen reizen was, maar uren heen en terug kozen vele ervoor om daar te slapen.
Piet kon het zich nog wel voor de geest halen in zijn vorige locaties, waar hij prettig woonde, maar op zijn fietstochten toch regelmatig de ‘garage boxen’ zoals hij ze noemde tegenkwam.
Optrekje vaak rijen van zes met drie keer niets aan accommodatie waar mensen sliepen en even tot rust konden komen, meestal voor minder als honderd baht per dag.
De familieleden van Noy waren ook nooit thuis op de doordeweekse dagen of heel af en toe op de woensdag met de auto.
Ja, als je getrouwd was of samen leefde kwamen er toch weer andere wensen de hoek om zetten.
Aangezien de bouw van hun huis met horten en stoten ging en Piet graag wilde sporten om het oude lichaam toch nog in een redelijke conditie te houden.
Had Piet, maar via Noy aan opa laten vragen of die een hoekje naast de honden onder de grote schuur in kon richten voor zijn sport spullen.
Een wandelbank zogezegd een tred mill en zijn hometrainer inmiddels aangeschaft, aangezien Piet het een beetje had gehad met de gewone fiets.
Een middagje troep opruimen moest er wel aan vooraf gaan waarbij Noy dienst mocht doen als de slangen mepper.
Niet dat daar nu hele families slangen woonde, maar het risico alleen al dat haar love of here live gebeten zou worden door een slang stond haar een weinig aan tenslotte was die met grote regelmaat zeg maar altijd ook een beetje meer als dat.
Gezien het lage gehalte aan sociale vangnetten in Thailand was het wel zaak dat als je je partner, vrouw zijnde, als je hem geen enkeltje elders aan wilde bieden zolang mogelijk in leven moest houden, al helemaal als het een buitenlander was.
Die hebben voor veel Thaise vrouwen net even wat meer ’talenten’ als een Thaise partner, hoewel dat ook snel aan het veranderen is, maar toch.
Een dooie slang is minder erg als een kwakkelende partner en een dooie slang kon nog net wel bij Boeddha volgens Noy.
De slangen dachten er anders over want het bleef bij gedierte van geen waarde voor de gezondheid om die ene centipede na dan waarbij Noy het op een lopen zetten.
Piet had voor de zekerheid maar een paar laarzen en handschoenen aangedaan van opa, dus dat gaf geen problemen.
Het bracht Piet wel op het idee om hier, maar zijn vaste plek van te maken onder het dak van de grote schuur, opa en de rest van de familie had hier in de loop van de jaren een stortplaats van gemaakt van spullen met ‘is nooit niet meer nodig of misschien is dat nog wel handig in de toekomst’, de fik erin of verkopen kan altijd nog.
In de regenperiode was het ook een vergaderruimte zeg maar voor eenieder.
Twee apparaten op de nieuwe plek geplaatst en een Piet kon er tegen aan, aangezien die een dak boven het hoofd had ook gelijk maar een dead hang gemaakt van een ijzeren staaf.
Een dead hang ja, lekker interessant doen een rekstok voor de rug, schouder en wat al ze nog niet meer aangeven.
Het is wat jong blijven in een ouder lichaam.
Wordt vervolgd.
Over deze blogger
-
Men heeft mij gevraagd om wat info te vermelden over het wel en wee van mijn aanwezigheid hier. Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf op zijn hoogst als part-time journalist zie. Schrijver mag ook, wie had dat ooit gedacht.
Ik ben op mijn 54ste jaar naar Thailand vertrokken nadat ik al een jaar of acht verliefd verloofd getrouwd was met mijn Thaise liefde.
De grijze wolken in Nederland werden te donker, de recessie, werkgever had het veel, erg veel over polen. De geest was al een tijdje uit de fles, en niet altijd de meest vriendelijkste.
Appartement uit 1928 verkocht voor een vette winst na twintig jaar wonen. En ons inmiddels al jaren gekochte Thaise huis betrokken. Wij spreken over het jaartal 2008.
Gelijk de golven van de zee in een rusteloze dag in Thailand zijn wij inmiddels al een paar jaar voorzien van mijn pensioen in rustig vaarwater terechtgekomen.
Hobby's van alles en nog wat binnen de grenzen van ons bestaan, na lezen is af en toe schrijven erbij gekomen.
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending4 mei 2025Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 27
Cultuur27 april 2025‘De oude man’- Lezersinzending26 april 2025Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 26
- Lezersinzending20 april 2025Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 25
Ja die piet die is me er toch eendje.
Die zag ik laatsten week nog voorbij komen oftewel hij moest er weer even uit om Noi weer even te ontglippe.
Die fiets van piet staat nu met legen banden tege die schuur waar die slange ook zaten zo af en toe.
Weer een super verhaal van die Piet met Noi van onze part-time journalist, schrijver mag ook.
Doe Piet de groete en vooral doorgaan met die fabeltjeskrant.