Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 23
9 april 2025
Of Piet wel dacht of die ze allemaal op een rijtje had om Noy voor te stellen om de inboedel te bekostigen.
De vroegtijdige overdracht van grond door de familie om zijn geluk te vergroten en vooral zijn financieel welzijn met een investering in een leuk huisje was mooi.
De schenking van grond moest ook een goede reden zijn om naast het huis, een leuke inboedel te kopen voor zo ver dat al niet aanwezig was.
Een kleine poging om te stellen dat ze dan het kon inrichten naar eigen smaak werd afgedaan met het feit dat ze uiteraard met zijn twee dat gingen doen, het huis bouwen en de inboedel kopen.
Piet struikelde ook wel eens op dat politieke schaakbord.
Piet hield zijn mond maar over het werkelijke eigendomsrecht.
Noy had volgens het schema iedere verbetering is er een om je verdienmodel en levensstandaard op te krikken ook nog wel eens misgegrepen.
Niet dat ze daar mee te koop liep zo hier en daar, maar Piet moest dat toch wel begrijpen als partner.
Daarnaast was het natuurlijk haar goed recht om haar wel en wee voor de Oudendag voorziening af te dekken, tenslotte moest ze nog maar afwachten hoe de toekomst er uit ging zien, eventueel zonder Piet.
Niet dat ze kwade plannen had, maar och Piet was zeer zeker geen jonge god meer en een huis is leuk maar een maandelijkse bijdrage is beter het liefst heel lang,
Iets dat in Thailand bij vele moeilijk lag, zelfs als je weleens een tijdje voor de overheid had gewerkt.
Een bijdrage oké, maar beperkt.
Noy had al aardig door dat Piet zich schaak had gezet, nu nog de juiste toon vinden om eenieder gelukkig te houden.
En dat kon ze wel, geld is leuk, maar geluk is beter [voor Piet dan]
Het had natuurlijk wat gezellige feestjes met de familie rondom de BBQ nodig om dit even te laten bezinken bij Piet.
Een kleine aanvulling van buren die Piet ook wel de Thaise vriendelijkheid bij wilde brengen en wat beginselen in de Thaise taal deed het ijs snel smelten in Piet zijn bedenkingen.
Je leeft maar een keer ging snel bovendrijven.
En voor zijn dochter had die toch een levensverzekeringetje lopen.
Geen mega-uitkering, maar ze kon er leuken dingen van doen en pa lief in het vakje stoppen, hij was een beetje maf maar dacht toch nog wel aan haar zonder al te veel woorden.
Er waren in de drang van Piet om de buurt met de fiets te verkennen toch ook wel weer mindere zaken.
Iets wat Piet altijd had weten te voorkomen een echte attack van een hond was deze keer niet te voorkomen.
De schrijver van dit alles had Piet er wel eens op geattendeerd dat een driekwart meter rondhout aan het rechterkantje van de voorvork gelijk de Belgische politie geen kwaad kon.
Niet om die beesten nu gelijk tandeloos te maken, maar op de een of andere manier hadden ze snel door een attack beter afgeblazen kon worden bij het zien van een eind rondhout.
Piet was nogal nuchter daar mee en was van mening dat boe roepen het ook wel deed.
Tot op zekere hoogte had die gelijk natuurlijk
Alleen deze keer niet, de jongens waren in een roedel van drie die niet voor elkaar onder wilde doen.
Eigenlijk was het een vervelende beet in het voetgedeelte, tandje bovenkant, tandje onderkant dwars door de flipflap.
Wat vervelender was was dat Piet nogal hard ter aarde ging waardoor zijn onderarm/pols brak.
Resultaat weekje of zes gips en nog een tijdje revalideren.
Honden bleken door de eigenaar van de opslagruimte hun prikjes gehad te hebben, dus het voetje was ‘safe’ voor zeer onaangename hondsdolheid.
Tweede ongeluk in zijn aanwezigheid in Thailand, er zijn er voor minder het leven uitgegaan.
Men zou eens beter opletten of het hek dicht was als de honden los liepen.
Sollie sollie voor het ongemak, kon er nog wel van af bij de eigenaar en wat losgeld voor de eerste hulp bij ongelukken.
Piet liet het maar zo wilde geen ongenoegen kweken in de nog nieuwe omgeving.
Fiets kon weer even in de opslag en begreep dat die toch maar eens met pvc hulpstukken een steun aan de voorvork ging maken voor het rondhout.
Er zou nog tijd genoeg zijn om de buurt te verkennen.
De betonvloer en de skelet palen waren inmiddels lekker droog, dus de muren konden een metertje opgetrokken worden.
Piet kon zijn controlerende functie goed aan met dat ene armpje.
Word vervolgd
Over deze blogger
-
Men heeft mij gevraagd om wat info te vermelden over het wel en wee van mijn aanwezigheid hier. Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf op zijn hoogst als part-time journalist zie. Schrijver mag ook, wie had dat ooit gedacht.
Ik ben op mijn 54ste jaar naar Thailand vertrokken nadat ik al een jaar of acht verliefd verloofd getrouwd was met mijn Thaise liefde.
De grijze wolken in Nederland werden te donker, de recessie, werkgever had het veel, erg veel over polen. De geest was al een tijdje uit de fles, en niet altijd de meest vriendelijkste.
Appartement uit 1928 verkocht voor een vette winst na twintig jaar wonen. En ons inmiddels al jaren gekochte Thaise huis betrokken. Wij spreken over het jaartal 2008.
Gelijk de golven van de zee in een rusteloze dag in Thailand zijn wij inmiddels al een paar jaar voorzien van mijn pensioen in rustig vaarwater terechtgekomen.
Hobby's van alles en nog wat binnen de grenzen van ons bestaan, na lezen is af en toe schrijven erbij gekomen.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand3 september 2025Voorrijkosten in Thailand
Leven in Thailand28 augustus 2025Waterwinkels schieten als paddenstoelen uit de grond in Thailand
Leven in Thailand24 augustus 2025Wasserettes: Meer dan alleen een wasje draaien
Leven in Thailand17 augustus 2025Schoonmakers een universeel beroep