Uneori mă întreabă: "Walter, e puțin liniște acolo, unde locuiești?" Răspunsul meu: „Ei bine, da, locuiesc într-un cul-de-sac, așa că asta face diferența. Ca peste tot, pe aici trec vânzătorii ambulanți. Între 6.15 și 6.30 primii sunt deja acolo. Fidea, legume, fructe, carne și pește. Apoi ai cafeaua cu gheață. Una cu pahare și farfurioare de plastic, una cu tot felul de mături și bineînțeles și înghețata Nestlé...
Allemaal hebben ze hun eigen muziekje, omroep, belletje of toeter. Dagelijks passeren ze hier. Ook zondags. En zoals ik reeds zei, wij wonen in een doodlopende straat. Dus? Inderdaad. Ze komen nogmaals voorbij. Zo missen we ze zeker niet als we een aankoop willen doen. Nu achter ons huis loopt ook een straat en wanneer de venters de wijk uitrijden, nemen ze dikwijls deze straat zodat we nogmaals (voor de derde!!!) keer mogen aanhoren wat ze te bieden hebben.
Aceste scene îmi amintesc de copilăria mea în Kapellen. Apoi au venit lăptașul, câinele ciobanesc și bineînțeles „Soep Van Boon” și o, da, ocazional și pastorul. Nu mi-a fost clar la momentul respectiv ce a venit să facă. Dar asta a fost.
Apoi sunt câinii. Vecina mea de peste drum avea 2 câini de pază. Ei latră la tot ce se mișcă și/sau trece. Am primit recent acești căței și acum sunt 6 dintre ei! Un concert de plâns gratuit în fiecare zi.
Achter ons huis woont een landbouwer. Ook hij heeft 2 waakhonden. Deze dieren leven in een hondenhok. Hun leefgebied wordt bepaald door de lengte van hun ketting. Ook hier hetzelfde scenario, zij blaffen naar alles en iedereen die voorbij komt. Als de ene begint, start de andere ook.
Ergens te begrijpen ook, die heeft schrik om z’n job te verliezen en op straat te worden gesmeten als ‘m niet blaft.
Verder heb je ook nog de loslopende honden en katten. Zij scheppen er een hemels genoegen in hun vastgeketende vrienden te komen groeten of uitlachen. De gevolgen raad u al…?
De meeste huizen hier zijn allemaal bewoond. Jammer genoeg staan er ook enkele leeg en in verval. Tientallen duiven hebben zich hier gevestigd. Het is dan ook een roekoekoe concert de ganse dag. Het ergste is dat ze alles nog eens met een dikke laag s****t bevuilen.
Op een 50-tal meter van onze woonst is er een grasplein. Dat wordt voor alle doeleinden gebruikt. Zo ook voor feesten. Met de nodige decibels weet iedereen in de wijk dat er op het plein wat te beleven valt. Maar dat is maar zelden en valt wel mee. Er hangen ook luidsprekers waar regelmatig boodschappen van de gemeente te horen zijn. Uiteraard op de meest onverwachte momenten.
Căruciorul de gunoi trece pe aici luni și joi... între orele 5 și 5.30. Sunt atunci 3-4 bărbați. De asemenea, oferă decibelii necesari și... duhoarea.
En zoals ik reeds zei, wij wonen in een doodlopende straat…
Maar voor de rest ? Voor de rest is het hier rustig…”
Nu kan ik mij de reacties hier al voorstellen: ‘Ga toch verhuizen !!!” of “Koop oordopjes!!” Nee beste Thailand bloggers, dat doe ik niet. Mijn vrouwtje heeft hier haar droomhuisje gevonden en gekocht. Haar ouders en broer wonen hier enkele huizen vandaan. Kortom ze is gelukkig hier.
Și eu? O iubesc și împreună ne iubim zgomotosul nostru cul-de-sac... din Sai Noi, Nonthaburi.
Salutari tuturor.
Trimis de Walter
Tja ieder zijn meug, voor mij hoeft het niet. Ook niet die kolere buren die een auto hebben met achter in de kofferbak joekels van boxen die het alleen maar doen als de motor draait en een tering herrie produceren. En als de buurman zuipt gaat dat ding natuurlijk aan en harder naarmate hij meer drinkt. Soms denk ik wel eens dat ik hoop dat die auto een keer een ongelukje krijgt…. Voor mij is dit asociaal gedrag en erop aanspreken heeft geen enkele zin. Ze doen toch gewoon waar ze zin in hebben en hoe de wind waait. Ik zal dus ook nooit kopen in Thailand maar altijd huren zodat ik kan verkassen als het nodig mocht zijn.
Tja toch blijven wonen is natuurlijk wel echte liefde…..Ik heb dat niet zo, voor mij is mijn rust belangrijker dan welke liefde dan ook, dus ik zal wel alleen blijven……….
Maar gelukkig weet ik midden in Bangkok een plek aan de achterzijde van een hotel waar je zowel ‘s-nachts als overdag helemaal niets hoort, echt waar en daar kom ik gelukkig nog wel eens………