Fericit hakkuh
Arborele lamyai este încă atrăgător plin de fructe. Numai că nu putem ajunge la el. Tot ceea ce este la îndemâna mea, pentru standardele thailandeze, nu este o înălțime mică. Și tot ce pot ajunge când mă urc în mașină. Dar acolo sus, lamyai ne cheamă, „smulgeți-ne, curățați-ne, mâncați-ne, bucurați-vă de noi”.
Op zo’n moment weet je als man in de tropen wat je te doen staat: je pakt je machete en trekt ten strijde. Eerst op zoek naar een lange, niet al te dikke bamboe. Die wordt na een eerste mislukte poging (“Nooit loodrecht op de bamboe slaan!” “O ja, da’s waar ook.”) genadeloos met een paar slagen geveld. Dan, een paar meter bamboe achter me aanslepend waar ik al lopend achteloos de uitsteeksels af hak, terug naar de tuin. Is het normaal gesproken een komen en gaan van dorpelingen hier, nu komt er natuurlijk niemand voorbij die kan rondvertellen hoe soepel die falang zijn machete hanteerde.
Nu moet het topje eraf zodat het gebogen snoeimes, zoëentje als waar Panoramix in de Asterixverhalen mee rondliep, er goed omheen past. Dat doe ik dan toch maar met een ouderwetse handzaag; dat mag tenminste gewoon loodrecht. Klein spijkertje om de boel te borgen en de lamyai kunnen hun borst alvast gaan natmaken.
Daar sta ik dan onder de boom, en zie alle heerlijkheden boven mijn hoofd hangen. Alleen is in het dikke bladerdek op geen enkele manier te ontwaren hoe de takken waar de vruchten aan hangen precies lopen. Het is gewoon één groene massa. Op goed geluk steek ik het snoeimes tussen de takken en na een beetje draaien met de bamboe haakt het uiteindelijk ergens achter. Een paar forse rukken, maar er gebeurt niks. Dat laat ik niet op me zitten, zeker niet nu ik zie dat Mieke de camera gepakt heeft. Getergd gooi ik al mijn energie in een ultieme ruk, en jawel hoor. Daar is hij.
Een flinke tak, met maar liefst één vrucht eraan. Trots kan ik mijn lief mijn eerste hooggeoogste lamyai presenteren. Dat moet wel de lekkerste zijn die ze ooit gegeten heeft.
Happie Hakkuh, Happie Halen, soms een gedoe met zo’n boom, maar loont de moeite om te oogsten.
Dit is een fikse en rijkelijk van vruchten voorziene boom, staande op de auto zijn de vruchten met een kortere stok wat makkelijker te oogsten. Je hebt wat meer vruchten op een lager nivo als je de hoogste top wat lager snoeit, daar kom je niet bij behalve als je in de boom klimt.
Eet smakelijk, het water loopt me in de mond als ik al die vruchten zie.
NicoB
Tja, we zitten in een huurhuis en de boom stond er al. En over een paar maanden zijn we hier weer weg, dus ik laat hem maar lekker zoals hij is. Levert in ieder geval mooie verhalen op 🙂
Ik herinner mij uit mijn jeugd dat ze er een ladder erbij haalden en dat ze erg veel succes hadden bij het verschalken van het hoger hangende fruit.
Wees voorzichtig met de ladder, het kan heel goed, maar heb er iemand op de grond bij die er voor zorgt dat de ladder niet wegdraait, waarmee ik niet bedoel dat de ladder naar links of recht wegvalt, maar 1/4 of een half om z’n as draait, dan heb je echt een probleem.
Klopt hoor, leuk verhaal Francois van een dagdagelijkse belevenis, succes met het verhuizen straks.
NicoB