De ce degetul mare de la picior nu are unghie? (Din: Povești stimulatoare din Thailanda de Nord; nr. 38)

Este vorba despre un călugăr care a trăit foarte mult timp în templu. Era strict cu novice-ul lui Chan. La acea vreme, scripturile sacre erau scrise pe frunze uscate de palmier. Când călugărul s-a trezit dimineața, a luat un ac de gravat pe metal și s-a așezat la un birou cu o frunză de palmier pe el.

Als hij schreef liet hij de schrijfarm rusten op zijn knie en door de knie te bewegen vormde zijn hand de letters. Zijn andere been hield hij gestrekt naar voren. Maar zelfs als hij schreef onderwees hij de geschriften aan zijn novice, Saw.

Saw zegde de regels op terwijl de monnik ze opschreef. Terwijl hij een blad omsloeg keek hij naar de lessenaar en ontdekte dat de monnik zo zat dat hij diens piemel zag. Zijn eikel was donkerrood! Nu was de novice niets slechts van plan; hij wilde de monnik alleen maar vragen fatsoenlijk te gaan zitten, dus hij zei ‘Neem me niet kwalijk, Eerbiedwaardige, maar ik zie uw piemel.’

‘Hoe durf je!’  De monnik sloeg de novice tegen zijn hoofd. Beng! ‘Jij en een piemel? Dat is mijn grote teen!’ Hij overdonderde de novice. ‘En ga nu door met de regels.’

Hij had de novice pijn gedaan; de jongen zette een pruillip op. Die was er helemaal niet zeker van dat hij een grote teen had gezien. Hij ging verder in de tekst waar ‘Kammahangbakasento’ stond en voegde er aan toe ‘Maar, een grote teen heeft gewoonlijk een nagel.’

De monnik sloeg hem weer voor zijn kop. Beng! ‘Idioot! Dit is een heel jonge grote teen!’

Ja, zo ging dit verhaaltje…..

Sursa:

Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel ‘Why doesn’t your big toe have a nail?’. Tradus și editat de Erik Kuijpers. Autorul este Viggo Brun (1943); vezi pentru mai multe explicatii: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/