Beste lezers,
Op 26 december 2004 verbleef ik tijdens de tsunami met mijn echtgenote in Patong Beach Phuket. Wij hadden veel geluk omdat we tijdens de vloedgolven veilig op de 6de verdieping van ons hotel waren.
Terug thuis hebben we voor een aantal families een hulpactie gestart. Met die families hebben we nog altijd een zeer warm contact. Het is als een nieuwe familie die we sindsdien jaarlijks bezoeken.
Mijn vraag: Weten jullie of er, naar aanleiding van de 10de verjaardag dit jaar, een herdenkingsplechtigheid wordt georganiseerd?
Alvast bedankt.
Peter
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersvraag25 oktober 2025Thailand lezersvraag: Racefiets naar Thailand verzenden?
Expats en pensionado22 oktober 2025Nieuw Nederlands paspoort (lezersinzending)
Visumvraag22 oktober 2025Thailand Immigration vraag Nr 173/25: Belgisch Affidavit aanvragen- Visumvraag22 oktober 2025Thailand Immigration vraag Nr 172/25: Wat met TM47 en TM30 wanneer ik Thailand verlaten heb?
Beste lezers,
Ik sluit mij aan bij de vraag van mijn naamgenoot. Ik was in 2004 werkzaam in Thailand voor de WorldBank en verbleef voor de vakantiedagen op Phuket. Ik heb de tsunami ternauwernood weten te overleven. Nadien meegedaan met een hulpfonds. Ik vraag mij af of er een soort (internationale) herdenking komt georganiseerd door de Thaise overheid. Overweeg dan om daar aan mee te doen. Zijn er lezers die zelf behoefte hebben aan zo’n soort moment?
Voor zover ik weet is er nog steeds elk jaar een herdenking van de tsunami. Mogelijk zal die dit jaar wat uitgebreider zijn dan voorgaande jaren,omdat het 10 jaar geleden is.
Bij de tsunami is ook de zoon Bhumi Jensen van prinses Ubol Ratana omgekomen. Dat wil nog wel eens helpen een ramp te blijven herdenken. Zo werkt dat nu eenmaal. Ter ere van Poom, zoals zijn bijnaam luidt, heeft de prinses de Khun Poom stichting opgericht om kinderen met autisme en andere leerstoornissen te helpen.
Zodra de krant erover schrijft, meld ik dat uiteraard in Nieuws uit Thailand of in een aparte posting.
Ben het er mee eens dat er wel iets moet gebeuren.De omvang, en de nasleep van deze ramp is zo groot, dat je daar zeker ook nu nog aandacht aan moet besteden. Was er zelf niet bij het gebeurde.
Wij hebben geluk gehad. Ik ben eerste kerstdag jarig, en wilde mijn verjaardag vieren op Koh Lanta.Kreeg uiteindelijk geen vrij met de kerst & oud en nieuw. Zijn toen 1 januari vertrokken naar Thailand. Voor dat wij de familie in de Isaan gaan bezoeken, verblijven wij altijd eerst enkele dagen in de Khao San Road. Daar stonden dranghekken behangen met A4-tjes met daarop foto’s, en namen van duizenden vermiste personen. Dit heeft diepe indruk gemaakt op mij. Heb vorige week de foto’s daarvan nog eens terug gekeken.
Ik zeg ja, voor een herdenkingsplechtigheid!
groetjes Khunhans