Visto Tailandia: si prega di avvisare su un visto per 50+

Cari redattori,

Alles m.b.t. een Non-immigrant VISA O-A is mij duidelijk, echter ik ben zzp-er en heb dus geen maandloonstroken. Wel uiteraard een winst uit onderneming. Mijn vrouw voldoet ruim aan de 65.000 baht per maand eis. We zijn 50+, hebben een geel boekje en eventueel kan ook gezorgd worden om voor beide op eigen naam een boekje met 800.000 baht te hebben. Dit echter heeft niet onze voorkeur.

Per favore consiglio.

En zeker moet ik vermelden vrijwel dagelijks van Thailandblog te genieten en mij even thuis te voelen. Na 10 jaar willen we nu voor minimaal 6-7 maanden komen.

Hoop op een antwoord en bij voorbaat veel dank.

Simon (Hua Hin)

Caro Simone,

Ik veronderstel dat jullie beide Nederlanders zijn en gehuwd? Wil je een Non-immigrant O-A?

Een Non-immigrant O-A visum kan je alleen in Nederland (Den Haag)) op de Thaise Ambassade aanvragen. U zal daarvoor minstens 20 000 Euro (800 000 Baht) op een Nederlandse of Thaise rekening moeten hebben. Je vrouw kan altijd haar inkomen gebruiken dat minsten de tegenwaarde van 65 000 Baht moet zijn. Neem ook best contact met de Ambassade vooraf, want de overige papierwinkel voor de aanvraag kan ook wel eens veranderen. Al bij al wordt het aanvragen van een Non-immigrant O-A veel geloop en uiteindelijk een kostelijke zaak.

Wil je een jaarverlenging voor jullie beide (ook wel Retirement visum genoemd)? Dat kan je in Thailand bij immigratie aanvragen. Daarvoor zal je eerst een Non-immigrant “O” moeten hebben. De verblijfsperiode (90 dagen) die je daarmee bekomt kan je dan verlengen met een jaar (Retirement visa).

Je kan op twee manieren als buitenlands echtpaar een verlenging aanvragen: 
1. Een partner als hoofdaanvrager en de andere partner als “dependent” (afhankelijk). Er moet natuurlijk bewijs geleverd worden van een wettelijk huwelijk. In dit geval moet enkel de hoofdaanvrager de financiële bewijzen voorleggen. Omdat de andere partner dan ”dependent” van de hoofdaanvrager is, hoeft die geen financiële bewijzen voor te leggen.

Financiële bewijzen zoals gekend d.w.z. 800 000 Baht op een Thaise bankrekening, of 65 000 Baht per maand inkomen, of een combinatie van bank/inkomen met een totaalbedrag van 800 000 Baht op jaarbasis. De bankrekening mag normaal enkel maar op naam van de hoofdaanvrager staan d.w.z. geen gemeenschappelijk rekening (maar dit is ook weer afhankelijk van het immigratiekantoor). Gevolg van een aanvraag met een “dependent” is wel dat wanneer de hoofdaanvrager zijn verlenging verliest, of niet meer aan eisen kan voldoen, de andere partner ook de verlenging verliest. De aanvrager moet minstens 50 jaar zijn om een “Retirement” visum (jaarverlenging) te bekomen, de “dependent” hoeft niet aan die leeftijdseis te voldoen. Ook indien die partner minder dan 50 jaar is zal die een jaarverlenging bekomen, net zoals de aanvrager.

2. Elk van de partners doet een individuele aanvraag voor een “Retirement” visum. Ze zullen dan elk aan de financiële eisen moeten voldoen m.a.w. elk zal zijn eigen bankrekening moeten hebben met 800 000 Baht op de rekening (indien een bankrekening als bewijs wordt gebruikt) Inkomen of combinatie kan ook natuurlijk. Ook dient elk aan de leeftijdseis te voldoen m.a.w. ze zullen elk minstens 50 jaar moeten zijn om een “Retirement” visum” te bekomen. Wanneer een van beide partners niet meer aan de eisen kan voldoen, heeft dit geen gevolgen voor de andere partner.

U hebt nu de keuze en u moet beslissen wat het beste bij jullie past.

Naar Thailand gaan met een Non-immigrant O en nadien daar een jaarverlenging vragen is het eenvoudigste en goedkoopste. Een Non-immigrant O-A aanvragen vraagt meer bewijsstukken bij de aanvraag en is duurder.  Daar tegenover staat natuurlijk dat u met een Non-immigrant O-A in Thailand helemaal niets meer hoeft te bewijzen (ook geen inkomen of bankrekening). Bij elke binnenkomst (heeft een multiple entry) bekomt u een verblijfsperiode van een jaar. Elke 90 dagen een adresmelding maken (bij ononderbroken verblijf) is voldoende.

Cordiali saluti,

Ronny Lat Phrao

Dichiarazione di non responsabilità: il consiglio si basa sulle normative esistenti. Gli editori non si assumono alcuna responsabilità se ciò viene deviato dalla pratica.