Presentazione del lettore: Songkran tradizionale
La scorsa settimana c'è stato un contributo su Songkran su Thailandblog. Tuttavia, non è stato fatto alcun riferimento al Songkran tradizionale, nemmeno nelle numerose risposte. Per fortuna qui a Isan il Songkran si festeggia principalmente in modo tradizionale, cioè si omaggiano gli anziani in cambio dei necessari auguri.
Daarom is er ook die enorme volksverhuizing elk jaar weer. Smijten met water gebeurt hier ook natuurlijk wel maar het is eerder uitzondering dan regel. Zo ben ik vorig jaar op de eerste dag van Songkran 20 km gaan fietsen maar ik heb niemand met water langs de weg zien staan. Helemaal niemand. Ik was bijna teleurgesteld.
Gezien de gevorderde leeftijd van mijn vrouw en ik komen wij ook in aanmerking voor een dergelijk eerbetoon en zo kregen wij vanaf donderdag tot en met zondag elke dag bezoek van vrienden die onze handen besprenkelden met water uit een verzilverd kommetje waarin jasmijn dreef. Dit gebeurde allemaal vanuit een van eerbied getuigende gehurkte positie. In een enkel geval werd er zelfs voorzichtig wat water over onze schouders gegoten. De jongste was 9 jaar en de oudsten waren inmiddels al ruim de 50 gepasseerd.
Nu maak ik mij niet de illusie dat ze speciaal voor mij kwamen. Ze kwamen natuurlijk voor mijn vrouw die ondertussen al 65 is en ik lift dan mee. De “realisten” onder de Thailandblog-lezers zullen wel denken dat de hoge opkomst komt omdat wij hier in Thailand voor sinterklaas spelen. Het sinterklaasfeest vind ik inderdaad een mooi traditioneel feest maar in Thailand doen wij daar niet aan. Of het echt uit eerbied gebeurt is natuurlijk de vraag maar het is in ieder geval een mooie traditie.
Wat ook een factor kan zijn in de opkomst is dat wij een vijver bezitten en in die vijver een aardig eiland hebben met palm- en mangobomen voor de nodige schaduw en een keuken en barbecue voor de inwendige mens. En Thaise mensen houden ervan om aan de waterkant wat te drinken en te eten. Ze komen dus sowieso graag op bezoek bij ons. En meestal brengen ze dan ook gekocht of thuis klaargemaakt eten mee. Of ze maken het bij ons klaar. En drank nemen ze meestal ook zelf mee. Afgelopen zondag bracht een vriend zelfs een lading Hoegaarden mee. Die had hij van een neef gekregen waarvan hij de studie had betaald.
Ingezonden door Hans Ponk
In de gerelateerde artikelen op Thailandblog heb ik een posting geplaatst over het Songkranfeest in de Isaan.
Daar in staat de meer oorspronkelijke Songkran gedachte vermeld.
Inderdaad kan het ook zo gevierd worden. Gelukkig maar.
De meeste buitenlandse water smijters hebben daar geen weet van.
Zelfde hier in Chumphon Prov … Na het bezoek aan de tempel, in de vroege ochtend, gaan veel mensen naar de tessa baan van het dorp waar ik woon. Hier worden dan de ouderen, en dat zijn dan 80 en 90 plussers, geeerd op traditionele Thaise wijze. Met een klein, verzilverd, kommetje wordt water, met lekker ruikende bloemenblaadjes erin, over de gevouwen handen en de schouders van de bejaarden gegoten. Er worden dan boodschappen van geluk uitgesproken.
Persoonlijk ga ik er elke jaar heen en dat wordt wel degelijk op prijs gesteld. Als aandenken krijg ik, net zoals de andere aanwezigen, een potje bloemen mee huiswaarts.
Daarna maak ik dan een fietstochtje door het dorp om de kinderen de kans te geven een farang te dopen. Steeds een mooie belevenis, je ziet ze eerst twijfelen of ze het wel zouden aandurven… een farang … na hun teken gegeven te hebben dat het kan, wordt er wat water gegooid en zie je hen naar binnen hollen: gaan vertellen dat ze een farang te grazen genomen hadden ….ik geniet er telkens van.