De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)

Aantal keren gelezen: 836

()

Nee, je hebt helemaal geen last van de hypocrisie, die je soms wordt aangewreven, als je als voormalig linkse hippie in Thailand woont.

Je idealen zijn opgelost in de gepasseerde halve eeuw: na de opheffing van de PSP, heb je nooit meer een politieke partij gevonden waarbij je je thuis voelde, maar zéker niet bij de partijen die het huidige rariteitenkabinet bevolken. In de 50 jaren die gepasseerd zijn sinds je als tiener in de 70’s de wereld probeerde te verbeteren, heeft je levenservaring vastgesteld dat je dat toch niet lukt.

Toen wist je precies – na de zoveelste avond in de kroeg met vrienden – hoe de wereld er wél uit moest zien. En na het zoveelste Duveltje en sjekkie (Drum, geen Samson, met soms wat bruingroen spul erin) wist je het helemaal: van Agt (1) moet weg, links terug aan de macht! Maar vele kabinetten later trek je de conclusie: je hebt er toch geen invloed op, dus waarom druk maken? Welk bolletje je ook rood maakte, ze deden nooit wat jij wilde, en is er na 50 jaar niets van je politieke idealen terechtgekomen, zoals de jonge PVV-stemmer dat over vele jaren ook zal merken.

Dus als je de wind niet kunt wijzigen, kun je altijd wel je zeilen bijzetten (vrij naar Jimmy Dean). Wat fijn toch dat je in Thailand niet eens een bolletje hoeft/mag kleuren. En als Thailand inderdaad 50 jaar achterloopt op Nederland, wat sommige lezers hier beweren, is er nog hoop dat het hier wél goed komt.

Je kon beter maar van het leven genieten zoals toen: je Tomos 4L (geen Puch, wel hoog stuur) besteeg je zonder helm, zoals je nu soms je Honda Click bestijgt. De helmplicht kwam 1 januari 1975; het eerste ‘potje’ had opvallend veel gelijkenis bij het helmpje dat ik hier gratis bij die Click kreeg.  Toch maar weer een keer stoppen bij Honda Big Wing, Hua Hin, want ach, zo’n scootertje..  Had je oude vriend Kees ook geen Harley op zijn 67e? Zal ik de Rebel 300 of 500 doen? De naam Rebel staat je wel aan. Je voelde toch ook een rebel toen je lange haren onder je diensthelm uitkwamen (lichting 78/3) en je weigerde te leren schieten?

Een feest van herkenning dus hier, en die 50 jaar achterstand op sommige zaken kan best wel eens kloppen; vuilniszakken: ach, die gooiden we toen ook gewoon op straat, tot de eerste pogingen tot scheiden kwamen, maar dat doen de mensen die hier ’s nachts half in de groene kliko’s hangen ook. Je vader had een winkeltje in een rijtje van 13 winkeltjes, precies zoals het rijtje ‘mom-and-pop’ shops hier om de hoek. Vliegschaamte dan? Daar kon je in de jaren 70 niet eens last van hebben, maar nu wel een beetje, maar de oplossing is simpel: de lange vlucht hierheen was voorlopig de laatste!

Muziek? Tja, de vaak mislukte pogingen van Thaise bandjes om oude westerse hits ‘live’ ten gehore te brengen, zijn een kwelling. Oké, dat zondag-bandje in de Monkey Bar in Cha Am doet het leuk, zodat je er zelfs de microfoon nog wel eens oppakt, maar gelukkig is er thuis Spotify en YouTube Music, dus als je Thaise vrouw weer eens in gesprek is met een familielid op LINE, gaan de oordopjes in en komen de Doors, Deep Purple en Ten Years After voorbij, of pak je de uit Nederland overgekomen gitaar of keyboard. Als Thailand je niet alles biedt, kun je het vaak ook ergens anders vinden, zonder het land te verlaten.

Kortom: één groot déjà vu hier en dat ook nog naar een tijd waar je volop genoot, namelijk voordat het serieuzere werk begon: carrière, relaties (van langer dan twee weken dan). Inmiddels 12 jaar getrouwd, de langste en mooiste relatie van mijn leven, en gelukkiger dan ooit. De eerste AOW is deze week gestort; je gaat hier nooit meer weg.; linksom niet en rechtsom niet. De zeilen zijn ingehaald.

Ingezonden door Hans de K