អ្នកនិពន្ធលោកខាងលិចនៅទីក្រុងបាងកក៖ Joseph Conrad
នាវិកជនជាតិប៉ូឡូញ Teodor Korzeniowski បានមកលេងទីក្រុងបាងកកជាលើកដំបូងនៅខែមករាឆ្នាំ 1888 នៅពេលដែលគាត់ជាមន្ត្រីនៅក្នុងកងនាវាចរពាណិជ្ជករអង់គ្លេស។ គាត់ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅរដ្ឋធានីសៀមពីផ្ទះសំណាក់ Seaman ក្នុងប្រទេសសិង្ហបុរីដើម្បីគ្រប់គ្រង Otago ដែលជារបារច្រែះដែលប្រធានក្រុមបានស្លាប់ភ្លាមៗហើយនាវិកភាគច្រើនត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យដោយជំងឺគ្រុនចាញ់។
អ្នកនិពន្ធលោកខាងលិចនៅទីក្រុងបាងកក - ទេសភាពទីក្រុងបាងកក
នៅលើប្លក់នេះ ខ្ញុំបានពិភាក្សាជាទៀងទាត់អំពីអ្នកនិពន្ធលោកខាងលិចអំពីឆ្នូតទាំងអស់ដែលមាន ឬមានទំនាក់ទំនងជាមួយរាជធានីថៃ។ ពួកគេជាច្រើន ផ្ទុយពីការងាររបស់ពួកគេ ឥឡូវនេះបានបោះបង់ចោល ហើយកំពុងសម្រាកនៅលើរបស់ពួកគេ - គ្មានការងឿងឆ្ងល់ថាសមនឹងទទួលបានទេ - ឡូរ៉លនៅក្នុង Panthenon of the Great និងមិនមែនជាអ្នកនិពន្ធដ៏អស្ចារ្យ។
ផ្លូវថ្មបាយក្រៀមជាមួយឆ្កែឆ្កួត; រឿងខ្លីដោយ Ussiri Thammachot
បុរសពីរនាក់បាត់បង់ការគ្រប់គ្រងជីវិតរបស់ពួកគេ។ បុរសសង្ហាម្នាក់មិនអាចធ្វើអ្វីជាមួយប្រពន្ធក្មេងបានធ្លាក់ចូលក្នុងរន្ធដ៏ជ្រៅ។ ម្នាក់ទៀតជាអ្នកសេពគ្រឿងស្រវឹងចង់បានលុយតាមរយៈកូនប្រុសផឹកស៊ី ហើយហូរទឹកមាត់ដូចឆ្កែឆ្កួត។
Botan អ្នកនិពន្ធដែលលួចបេះដូងខ្ញុំ
ខ្ញុំបានរៀនអំពីប្រទេសថៃពីសៀវភៅនេះច្រើនជាងសៀវភៅព័ត៌មានដប់ក្បាល។ Tino Kuis និយាយថា ខ្ញុំសូមណែនាំឱ្យអានវាដល់អ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងប្រទេសថៃអំពី 'សំបុត្រពីប្រទេសថៃ' ដោយអ្នកនិពន្ធជនជាតិចិន/ថៃ Botan ។ ការមើលជាមុននៅក្នុងប្រកាសនេះ។
រឿងនិទានរបស់ព្រះនាង Manorah
សម័យមួយ មានព្រះនាងថៃមួយអង្គ ព្រះនាម មណ្ណរ៉ា គីណារី។ នាងជាបុត្រីពៅក្នុងចំណោមបុត្រីទាំង៧នាក់របស់ព្រះបាទពិរុណ និងព្រះនាងជិនតាគីនណារី ។ ពួកគេបានរស់នៅក្នុងនគរទេវកថានៃភ្នំ Grairat ។
ការពិនិត្យឡើងវិញសៀវភៅ៖ 'ត្រឡប់បាងកក'
Peter ក្រឡេកមើលសៀវភៅ 'Retour Bangkok' ហើយផ្តល់យោបល់របស់គាត់លើប្រលោមលោកដំបូងរបស់ Michiel Heijungs ។
នៅតាមផ្លូវទៅណូយ
ខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរទៅកាន់ភ្លើងថ្មីរបស់ខ្ញុំ នាងឈ្មោះ ណយ ហើយនាងស្រស់ណាស់ វាងងឹតពេញទីក្រុងបាងកក និងផែនដី។ ការមកដល់របស់ខ្ញុំគឺមិនបានរំពឹងទុក។ ណូយមានរោមចិញ្ចើមក្រាស់ដូចកូល សក់វែង និងមានសុខភាពល្អ មាត់ក្រហមពេញ។ នាងគឺជារូបរាងតូច។
អបិយជំនឿនៅប្រទេសថៃ
នៅតំបន់ខ្លះនៃប្រទេសថៃ (ខាងជើង និងឦសាន) លទ្ធិទេវនិយមដើរតួនាទីសំខាន់ជាងព្រះពុទ្ធសាសនាទៅទៀត។ ជួនកាលជំនឿឆ្វេងអាចកើតមានលើទម្រង់ចម្លែក ដូចដែលបញ្ជីឧទាហរណ៍នេះបង្ហាញ។
Phi Hae និង សំបុត្រស្នេហា; រឿងខ្លីដោយ Ussiri Thammachot
Phi Hae ជាអ្នកនេសាទវ័យក្មេងម្នាក់ដែលមិនបានរៀនចប់ ហើយមិនអាចអាន ឬសរសេរបានទេ។ លង់ស្នេហ៍ជាមួយ នូ នីម ដែលរៀននៅវិទ្យាល័យ តែធ្វើម៉េចប្រាប់នាងទៅ បើមិនចេះសរសេរសំបុត្រស្នេហា?
សម្រាប់អ្នកចូលចិត្តតន្ត្រី៖ វីនីលឆ្នាំ ១៩៧៩ និងភាពរីករាយដែលមិនស្គាល់នៅទីក្រុងបាងកក
អ្នកស្រឡាញ់តន្ត្រីពិតប្រាកដដែលមានចិត្តនឹករលឹកនឹងទទួលបានប្រាក់របស់ពួកគេនៅឆ្នាំ ១៩៧៩ វីនីល និងការរីករាយដែលមិនស្គាល់នៅ Sukhumvit Soi 1979 ក្នុងទីក្រុងបាងកក។
ដើមកំណើតនៃសង្ក្រាន្ត
'មិត្តចាស់' រឿងខ្លីដោយ Chart Korbjitti
'មិត្តចាស់' ជារឿងខ្លីរបស់អ្នកនិពន្ធថៃ Chart Korbjitti រៀបរាប់ពីការជួបជុំជាមួយមិត្តចាស់ប្រឆាំងនឹងផ្ទៃខាងក្រោយនៃព្រឹត្តិការណ៍នៃថ្ងៃទី 6 ខែតុលា ឆ្នាំ 1976 ។ អ្នកខ្លះយល់ថាមិនអាចបំភ្លេចអតីតកាលចោលបានទេ ខ្លះទៀតជោគជ័យជាង។ . Tino Kuis បានបកប្រែវាសម្រាប់ពួកយើង។
កាំបិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់; រឿងខ្លីដោយ Chart Kobchitti
អំពីថ្នាក់លើនិង klootjesfolk ។ ឪពុក និងម្តាយថ្នាក់លើណែនាំកូនប្រុសរបស់ពួកគេទៅពិធីជប់លៀងដែលជាកន្លែងដែលអ្នកត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យអង្គុយតែប៉ុណ្ណោះប្រសិនបើអ្នកមាន 'កាំបិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក' ។ កាំបិតនោះជាសិទ្ធិរបស់ថ្នាក់លើ។ វាក៏មានសុភាពបុរសក្នុងឈុតពណ៌ក្រែមដែលអ្នកគួរជៀសវាង... មានផ្នែកដ៏អាក្រក់ចំពោះរឿងនេះ។ មិនមែនសម្រាប់ក្រពះខ្សោយទេ។ ខ្ញុំសូមព្រមានអ្នកអាន…
អ្នកនិពន្ធ/កវី Prasatporn Poosusilpadhorn (ប្រសព្វផន ភូសុសីលថន ឆ្នាំ 1950) ត្រូវបានគេស្គាល់ច្បាស់ដោយ moniker de plume Komtuan/Khomtuan Khantanu (คมทวน คัณธนู) ។ គាត់មានច្រើនជាង ប៉ុន្តែចូលចិត្តរក្សាវាឱ្យនៅក្នុងខ្លួនគាត់។ នៅឆ្នាំ 1983 គាត់បានទទួលពានរង្វាន់សរសេរនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ (SEA) សម្រាប់ការងាររបស់គាត់។
មួយរយៈនេះ តាំងពីកំណែអាប់ដេតនៃ The Mekong-Turbulent Past, Uncertain Future របស់អ្នកប្រវត្តិវិទូជនជាតិអូស្ត្រាលី Milton Osborne បានចេញផ្សាយសារព័ត៌មាន ប៉ុន្តែវាមិនផ្លាស់ប្តូរការពិតដែលថាសៀវភៅនេះបានបាត់បង់តម្លៃរបស់វានោះទេ។
ខ្ញុំមិនប្រាប់អ្នកពីអាថ៌កំបាំងទេ នៅពេលដែលខ្ញុំនិយាយថា ឥទ្ធិពលរបស់កងទ័ពថៃ លើការវិវឌ្ឍន៍សង្គម និងនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសក្នុងសតវត្សចុងក្រោយនេះ គឺមិនអាចខ្វះបាន។ ចាប់ពីរដ្ឋប្រហាររហូតដល់រដ្ឋប្រហារ វណ្ណៈយោធាមិនត្រឹមតែអាចពង្រឹងជំហររបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំង - ហើយរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ - ដើម្បីរក្សាការកាន់កាប់របស់ខ្លួនលើរដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេស។
ការពិនិត្យឡើងវិញសៀវភៅ៖ ផ្លូវសៀមនៃហូជីមិញ
តាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ខ្ញុំបានស្គាល់អ្នកចាស់ទុំពីរនាក់នៃកងពលធំបរទេសបារាំង ដែលមានកាយសម្បទា និងផ្លូវចិត្តសម្គាល់ដោយការខិតខំឥតប្រយោជន៍របស់ពួកគេ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះអដ្ឋិធាតុដែលកំពុងឆេះសន្ធោសន្ធៅនៃឥណ្ឌូចិនពីមហិច្ឆតាអាណានិគមបារាំង។