Loeg Khreung, ang "kalahating anak"
Ang anak ko ay isang “loeg khreung”. Ang kanyang pangalan ay Anoerak Karel Kuis, siya ay ipinanganak sa Chiang Kham, Phayao at ngayon ay 13 taong gulang.
Isang taon na akong hiwalay sa nanay niya, may kustodiya ako at ngayon ay magkasama kami sa Chiang Mai. Mahal na mahal ko siya. Sa pangkalahatan, gusto kong magsulat ng isang bagay tungkol sa mga batang ito, tungkol sa sarili kong mga karanasan at hilingin sa mga mambabasa ng blog na ibahagi ang kanilang mga karanasan, sa kanilang sariling mga anak o sa ibang mga bata. Minsan nag-aalala ako sa kinabukasan niya.
Kalahating anak
Ang loeg khreung, luk kreung din (ลูกครึ่ง, dalawang bumabagsak na tono, literal na "kalahati ng bata") ay anak ng isang Thai (karaniwang ina) at isang dayuhan (karaniwang ama). Nangyayari ito sa buong kasaysayan ng Thai. Ang ideya ng isang "purely Thai na lahi" ay walang kapararakan, anuman ang sinasabi ng opisyal na ideolohiya. Ang mga Thai ay isang lubos na halo-halong mga tao, higit sa iba pang mga pangkat etniko sa Timog-silangang Asya. Mahigit sa 25 porsiyento ng mga residente ng Bangkok ay may lahing Chinese.
Ang Ayutthaya (mga 1350-1750) ay pinaghalong mga tao na: Thais, Chinese, Mon, Persians, Arabs, Malays, farangs at marami pa. Marami sa mga kilalang pamilyang Thai ang may magkahalong ninuno, kabilang ang maharlikang pamilya. Ang pabrika ng Dutch VOC sa Ayutthaya ay nagbilang ng maraming loeg khreung na hindi pinapayagang umalis ng bansa kung ang ama ay bumalik sa Batavia o Holland.
Noong dekada limampu, bumilis ang bilang ng mga loeg khreung dahil sa maraming sundalong Amerikano na Thailand binisita. Madalas silang minamaliit noong mga panahong iyon dahil sa propesyon umano ng ina. Minsan lang yan ngayon.
Sa nakalipas na 15 hanggang 20 taon, yumakap ang lipunang Thai sa loeg khreung. Ang mga ito ay kailangang-kailangan sa industriya ng entertainment. Malaking porsyento ng mga aktor at aktres sa Thai soap opera ay mga loeg khreung kung saan sila ay pinahahalagahan dahil sa kanilang makatarungang kutis, kanilang farang na hitsura at kanilang pangangatawan. Ang isang sikat na loeg khreung ay si Mechai Veravaidya, o Mr. Condom.
apo
Mukha talagang farang ang anak ko. Ayon sa kanyang ina, malakas daw ang tamud ko. Kapag kasama niya itong naglalakad sa palengke, madalas siyang tinatanong, "Nasaan ang kanyang ina?" Sa Netherlands siya ay palaging nakikita at tinatrato bilang isang Dutch, dahil din sa kanyang matatas na Dutch. (Bilang side note, madalas akong sinasabihan, "Ang gwapo mong apo!" Sagot ko, "May apo ako, ngunit hindi ito ang binatang ito. Tiyo ng apo ko ang batang ito.") Naglalakad siya. libre at nakakarelaks sa paligid ng Netherlands at lubos na pinahahalagahan ng aking buong pamilya at bilog ng mga kaibigan.
Sa Thailand, iba ito. Sa dati niyang paaralang Thai, halos araw-araw ay sinisigawan siya ng “Farang, farang”. Napagtanto niya iyon bilang pang-aapi. Ngayon siya ay nasa isang internasyonal na paaralan kung saan siya ay napakasaya, maliban na kailangan niyang magtrabaho nang higit pa.
Madalas niyang sinasabi sa akin na gusto niyang magkaroon ng jet black na buhok. Siya ay madalas na tinutukoy bilang isang loeg khreung. Sa tingin ko iyon ay isang kakila-kilabot na termino ngunit kadalasan ay hindi nagsasabi ng anuman tungkol dito. Minsan may magsasabi ng "Ai farang noi", ang mapahamak na maliit na farang, ngunit iyon ay karaniwang may mabuting layunin. Kapag tinanong ko siya kung ano ang pakiramdam ng maging isang loeg khreung, nagkibit-balikat siya at sinabing "Hindi ko alam". Nanaginip siya sa Thai.
Minsan nag-aalala ako. Matatanggap kaya siya sa Thailand? Makakapag-ayos kaya siya dito? Ano ang kanyang mga posibilidad sa hinaharap? Mas mabuti bang bumalik sa Netherlands? Nagpunta ako sa isang bilang ng mga website tungkol kay loeg khreung at, hindi nakakagulat, nabasa ko ang ibang mga kuwento doon.
Sabihin sa amin ang tungkol sa iyong mga karanasan at ibigay ang iyong opinyon.
Sa Thai TV mo lang makikita ang loeg-kreung at ang iba ay mukhang ganap na hindi Thai. Hindi ko ito nakikita bilang isang problema, sa halip bilang isang malaking kalamangan.
Nalalapat ito sa Bkk, higit pa rito ay madalas din akong nakikita na para akong nagmula sa buwan, ngunit mas marami itong sinasabi tungkol sa kanila kaysa sa akin.
Sa Bkk lahat ng tao ay may sapat na sa farang, ngunit hindi pa sa labas nito.
Nakikita ko na kakaiba na ang brown thai ay hindi kailanman ipinapakita sa TV, ngunit malinaw na ipinapahiwatig nito kung sino ang gustong makita ang thai at kung ano ang gusto nilang hitsura.
Piet, hindi nakita ang brown Thai sa TV? Sa mga sabon ito ang mga sunud-sunod na katulong, kasambahay, kusinero, hardinero at drayber na gumagapang sa kanilang mga tuhod at laging baluktot, kakaiba at may accent na Isaan. Kung naisip mo kung bakit galit na galit ang mga pulang kamiseta ni Isaan ito ang pinakamagandang sagot.
Tino,
Isinulat mo na maraming ”Loeg Khreungs na nagtatrabaho sa industriya ng entertainment. Malugod silang tinatanggap
para sa kanilang liwanag na kulay. Laging ginagampanan ng maitim na Thai ang, ganyan ka magsulat....ang sunud-sunuran,
nakayukong utusan, katulong, kusinera, hardinero, kumakapit na driver, nagsasalita
na may Isan accent. Kung ang iyong anak ay pumasok din sa industriya ng entertainment, (alam mo
hindi kailanman) kung gayon maaaring maging kaginhawaan sa iyo na hindi niya kailangang gampanan ang mga tungkuling ito
Mahal kong Jogchum,
Hindi mo ako naintindihan. Hindi ito aliw sa akin. Ayokong husgahan lang siya sa maganda niyang maputing balat at maagaw ang entertainment industry. Iyon ang pinakamalaking kinatatakutan ko ngayon.
Tino,
Nais kong itanong sa iyo, sa kaibuturan ng iyong puso hindi ka ba ipinagmamalaki na nagkaanak ka ng isang anak
halos maputi ang balat? Sa iyong artikulo, sinabi sa iyo ng iyong asawa na ito ay dahil mayroon kang malakas na binhi. Alam mo ba Tino na may 3 din akong anak, 3 half-blood din ”Loeg-Khreung's”'
Hindi lang sa isang Thai na babae kundi sa isang babae mula sa Africa (Kenya). Ang una ay medyo madilim, ang pangalawa ay bahagyang mas maliwanag, at ang pangatlo ay halos puti. Kaya madalas sinasabi ng mga tao
sa akin.......Oo sa pangatlo na ito siguradong kumain ka ng mints. Mga apatnapung taong gulang na sila ngayon. Ang 1 ay hindi naging maayos, ang iba pang 2 ay may magagandang trabaho.
Ang mga anak ng diborsiyadong magulang ay may partikular na mahirap na panahon.
Nalalapat iyon sa bawat diborsyo, pagkatapos ng lahat, hindi madaling magkaroon ng mga anak (anak) sa iyong kaso
upang turuan. Ang iyong pangunahing alalahanin ay upang matiyak na ginagawa niya ang kanyang makakaya sa paaralang iyon
doet
Hindi, Jogchum, hindi ko talaga ipinagmamalaki ang balat ng aking anak. Wala akong pakialam at wala akong pakialam. Ayaw ko talaga kapag iniisip ng mga tao na mahalaga ang kulay ng balat, dito man o sa Netherlands. Siya ay kung ano siya, aking anak. Nakupenda mtoto mwango, remember?
Tino,
Oo alam ko ang kantang yan. Napakaganda rin ng kanta ng Nakupenda malika, Oo, ngayon naalala ko, nagtrabaho ka bilang isang doktor sa Tanzania. Sa Kenya at Tanzania pareho silang nagsasalita
Swahili, Jumbo masuri sana.
Gusto ko ring malaman… mayroon ding 4 na buwang gulang na si Luk Kreung. Nakatira sa Thailand sa loob ng 2 taon at kamakailan ay bumalik sa Belgium na may ideya na ito ay mas mabuti para sa aming anak.
Gayunpaman, nananatili akong may matinding pag-aalinlangan kung mas maganda ba ang lahat dito sa kabila ng magandang pangangalaga sa lipunan, edukasyon, atbp. Sa huli, hindi namin nais na manatili dito sa buong pagkabata niya, hanggang sa mga 10 taong gulang lamang (nanay at tatay don' t gustong tumanda sa Belgium ) para maka-adapt pa rin siya sa kulturang Thai.
Mabuti bang hayaan siyang magbabad ng ilang kultura dito? O dapat ay nanatili na lang tayo sa Thailand? Tanungin mo ako muli sa loob ng 20 taon, okay?
Pagkatapos ay hayaan siyang lumaking bilingual, iyon ay isang malaking plus. Palagi siyang hinahayaan ng kanyang ina na magsalita ng Thai, magbasa sa kanya araw-araw, manood ng mga Thai na cartoon, pelikula, atbp., at turuan siyang magbasa at magsulat ng Thai mula sa edad na 6-7. Nakilala ko ang ilang mga lokal na lumaki sa Belgium at ngayon, sa edad na 18, ay pumunta dito upang bisitahin ang kanilang mga pinagmulan. Nabigo sila at medyo bitter na hindi nag-abala ang kanilang ina na turuan sila ng tamang Thai. Iyon ay mas mahirap pagkatapos.
Magagandang reflection. Magbasa nang may interes. Naiintindihan ko ang iyong mga alalahanin tungkol sa kinabukasan ng iyong anak, kahit na ang kanyang pag-aaral sa internasyonal na paaralang iyon ay mag-aalis ng maraming balakid.
Tino,
Ang iyong anak ay nag-aaral sa isang internasyonal na paaralan, isinulat mo. Sa dulo ay isusulat mo na kailangan niyang magsumikap doon kaysa sa isang normal na paaralan. Kung may magandang utak ang anak mo
at ginagamit ito, makakahanap siya ng trabaho kahit saan sa hinaharap.
Asya ang kinabukasan. Maraming Dutch company dito, kabilang ang Unilever, Heineken,
Bos-kalis, KLM, in short, napakaraming banggitin.
Sa Europa, at sa partikular sa Netherlands, ito ay kabaligtaran, kung saan ang trabaho ay mas nakikitang bumababa
isara ang mata. Payo ko, manahimik ka dito.
Tingnan mo sa post sa Bangkok, kung gaano karaming tao ang tinanong ng mataas
kurso sa pagsasanay
Salamat Wise (biro lang),
Halos wala na akong natitirang puhunan at wala akong mga ari-arian. Si Anoerak ay tumatanggap ng pensiyon ng ulila na 8.000 euros basta't siya ay nagpatuloy sa pag-aaral at may student insurance na nagbabayad ng 18 euros kapag siya ay naging 20.000. Mayroon din siyang ilang piraso ng lupa na nailipat ko sa kanyang pangalan lamang bago ang diborsyo. Higit pa sa sapat para sa isang mahusay na edukasyon at taunang pagbisita sa Netherlands, ngunit hindi isang napakataba. Pagkatapos ng edad na 27 kailangan niyang suportahan ang kanyang sarili at ganoon dapat.
Lalo akong nag-aalala kung tatanggapin siya ng lipunang Thai bilang isa sa kanila.
Ako mismo ay isang Indo, European grandparents (Dutch at French) at Indonesian na mga lola at ipinanganak din sa Indonesia. Dumating ako sa Netherlands bilang isang 5-taong-gulang na batang lalaki at maniwala ka sa akin, pagkatapos (1957) napakakaunting brownies ang nakita mo dito. Gayunpaman, hindi ako kailanman nakaramdam ng diskriminasyon. Sa loob ng higit sa 13 taon ay nagtrabaho ako (bilang isang Indo) sa likod na sulok para sa isang organisasyong pang-agrikultura at samakatuwid ay nagsasalita ako ng perpektong diyalekto. Ako ay kasal sa isang Thai na babae sa loob ng halos 10 taon na ngayon at ang aking asawang Thai ay nakapagsama rin ng maayos dito. Mayroon na siyang Dutch nationality at sarili niyang negosyo (Thai restaurant).
Kaya naniniwala ako na ito ay isang bagay ng pagsasaayos. Sawang-sawa na ako sa mga dayuhan na 20-30 years na dito at hindi pa nagsasalita ng Dutch. Sa kontekstong iyon, malamang na bumoto ka para kay Wilders. For the record, hindi ko 'to party!
Masaya ako sa kwento mo. Magandang marinig ang tungkol sa iyong mga karanasan. Isang kwento ng tagumpay. Iyon ay isa pang paraan upang gawin ito. Salamat.
Dahil kami mismo ay walang mga anak, at nakatira sa Netherlands, siyempre hindi ko ito mahuhusgahan. Isipin na ang problemang ito ay nangyayari sa buong mundo, kahit na siyempre ay magiging napakalakas dahil sa nasyonalismo sa Thailand.
Ngunit ang kaalaman ay kapangyarihan, at habang mas marami siyang natututo, lalo siyang lumalakas.
Nais ko sa iyo ang kaligayahan, at lakas at lakas para sa hinaharap.
Isang maganda at prangka na kwentong Tino. Naiisip ko na nag-aalala ka. Gayunpaman, ang bawat ama ay nag-aalala, iyon ay sa lahat ng oras.
Ipinapalagay ko na nagsasalita ka ng mahusay na Ingles. Bigyan mo siya ng private lessons at siguraduhing magaling ang English niya, tapos medyo malayo ka sa Thailand. Hindi sinasadya, ipinapakita ng pananaliksik na ang mga bilingual na bata ay mas matalino kaysa sa mga monolingual na bata (Source: http://goo.gl/z7unD). In short, mabubuhay siya.
@Khun Peter, nahulog ka na ba sa iyong pananampalataya? Noong nakaraan ay sinabi mo nang may malaking katiyakan na ito ay siyentipiko at hindi maikakaila na napatunayan na "ang edukasyon ay walang anuman, ganap na walang kinalaman sa katalinuhan" 😉
@ Dear Maarten ang isang bilingual na pagpapalaki ay walang kinalaman sa edukasyon. Ang pag-aaral ng wikang banyaga (o pagpapasigla sa iyong utak) ay nagsisiguro na ang iyong aktibidad sa utak ay tumataas at sa gayon ay katalinuhan. Ang epektong ito ay magaganap din kapag natutong tumugtog ng isang instrumentong pangmusika at kahit na sa paglutas ng mga crossword puzzle (pinagmulan: brain researcher na si Dick Swaab).
'Ang pag-aaral ng wikang banyaga (o pagpapasigla sa iyong utak) ay tumitiyak na ang aktibidad ng iyong utak ay tumataas at kasama nito ang katalinuhan'
Ngayon palitan ang 'pag-aaral ng wikang banyaga' ng 'pagsunod sa isang edukasyon'
@ Akala ko nasaan si Kees? 😉 Upang sumipa sa ilang bukas na mga pinto: hindi magiging tanga ang sinuman kung papasok sila sa paaralan...
Sa lahat ng iyong ginagawa na nangangailangan sa iyo na pasiglahin ang iyong utak, ito ay nananatili sa track o mas mahusay na gumagana. Pareho sa mga kalamnan.
'pag hindi mo ginamit, mawawala sayo'.
@Khun Peter: Buti na lang, natakot na ako na baka magkasundo tayo sa topic na ito minsan, haha 🙂
Tama ba kami ni Kees?:
1. Kapag na-stimulate ang utak, mas gumagana ang mga ito (sumasang-ayon ka ba)
2. Pinasisigla ng edukasyon ang iyong utak (sa tingin ko ay sumasang-ayon ka)
3. Hindi ba't awtomatiko itong sumusunod na ang utak ay gumagana nang mas mahusay sa isang mahusay na edukasyon?
Tinatawag mo itong bukas na pinto, ngunit ang ekspresyong iyon ay ginagamit sa mga pahayag na sinasang-ayunan ng lahat na maging lohikal at totoo. Hindi ka pumayag.
Moderator: Maarten, nasa iyo ang huling salita. Ang talakayang ito ay wala sa paksa, ang mga tugon dito ay hindi na ipo-post.
Ito ay muli isang orihinal na kawili-wiling kuwento at sa parehong oras ay isang mahirap na problema. Sa tingin ko sa huli ay si Tino lang ang makakapaghusga kung ano ang makakabuti sa kanyang anak. Depende ito sa kung anong mga ideya ang mayroon ka tungkol sa mga halaga ng kultura na nais mong itanim sa iyong anak.
Kung siya ay lumaki sa isang Kanluraning kapaligiran, maaaring mas mapalapit siya sa kultura ng kanyang ama at maaaring mas magkaintindihan kayo, ngunit hindi ko matantya kung ganoon nga ba talaga. Kahit na lumaki siya sa Thailand, bibigyan ko pa rin siya ng mas maraming exposure sa international world hangga't maaari. Ang mga Thai ay naninirahan sa isang saradong mundo at tulad ng dating pinaniniwalaan ng Simbahang Katoliko na ang araw ay umiikot sa mundo, maraming mga Thai ang nag-iisip na ang Thailand ang sentro ng mundo. Sa tingin ko, hindi iyon ang nasa isip mo bilang isang Western father. Nagkataon, sa tingin ko ay medyo komportable si Anoerak Karel sa isang ama na labis na nag-aalala sa kinabukasan ng kanyang anak.
Jambo Tino, (para manatili sa istilo)
Isang matatag na edukasyon, kung saan siya ay pumapasok na sa tamang paaralan.
Ang pag-unawa sa kulturang Thai pati na rin ang Dutch.
Kung mayroon siyang nararamdaman para dito, kung gusto niya (dahil mahalaga din iyon) matuto ng ibang wikang banyaga. (sa labas ng Ingles at Dutch)
Higit pa rito, sa isang mahusay na edukasyon mula sa mahuhusay na paaralan (na sa kasamaang-palad ay hindi kasama ang mga Thai) kung saan maaari niyang ipakita ang kanyang diploma sa may-katuturang kumpanya kung saan siya nag-a-apply, talagang tinitiyak ng iyong anak ang isang magandang buhay.
Dahil kung babasahin ko ito mula sa iyong kuwento, ikaw ay isang "kasangkot" na ama na hindi lamang itinuturing na mahalaga ang pag-aaral, ngunit isinasaalang-alang din ang pakikipag-ugnayan sa iba't ibang kultura bilang isang bagay na normal.
Sa lahat ng ito, ang Anoerak ay pinakamahusay na inilagay.
HAKUNA MATATA.
pagbati,
Louise