ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਸਾਰੰਗ ਵਾਲਾ ਭਿਕਸ਼ੂ (ਇਸ ਤੋਂ: ਉੱਤਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਤੋਂ ਉਤੇਜਕ ਕਹਾਣੀਆਂ; nr 42)
ਇਹ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਾਰੇ ਹੈ. ਨਹੀਂ, ਸਾਡੇ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨਹੀਂ, ਚੰਗੇ ਸਵਰਗ ਨਹੀਂ! ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੰਦਰ - ਬਹੁਤ ਦੂਰ। ਅਤੇ ਉਸ ਭਿਕਸ਼ੂ ਨੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸੀ।
ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਹੁਣ ਨੋਂਗ ਖੇਂਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਨੋਂਗ ਖੁਆਜ਼ ਡੇਂਗ ਜਾਂ 'ਰੈੱਡ ਡਿਕ ਪੌਂਡ' ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ, ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਅਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਵਾਲਾ। ਤੁਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਟਿੱਲਾ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਿੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਬਾਰੇ ਇਕ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀ ਜੋ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਸੌਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਗਰਭਵਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਸੀ?
ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ, ਰੁੱਖ ਅਤੇ ਘਾਹ ਅਜੇ ਵੀ ਬੋਲ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਇੰਦਰ ਦੇ (*) ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ: ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਜਾਨਵਰ ਸੁਪਨਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੁਝ ਸੁਆਦੀ ਖਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਹ ਸੁਪਨਾ ਸੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਕੰਮ ਕੀਤਾ.
ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਡੇ ਪੈਰ ਦੇ ਅੰਗੂਠੇ ਵਿੱਚ ਨਹੁੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੈ? (ਇਸ ਤੋਂ: ਉੱਤਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਤੋਂ ਉਤੇਜਕ ਕਹਾਣੀਆਂ; nr 38)
ਇਹ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਾਰੇ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਵੀਨਤਮ ਚੈਨ ਨਾਲ ਸਖਤ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਪਾਵਨ ਗ੍ਰੰਥ ਸੁੱਕੇ ਖਜੂਰ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ 'ਤੇ ਲਿਖੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਭਿਕਸ਼ੂ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠਿਆ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਧਾਤੂ ਦੀ ਉੱਕਰੀ ਸੂਈ ਲਈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਜਿਸ 'ਤੇ ਖਜੂਰ ਦਾ ਪੱਤਾ ਸੀ।
ਤੁਸੀਂ ਫੜੀ ਮੱਛੀ ਨੂੰ ਕੀੜਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ? (ਇਸ ਤੋਂ: ਉੱਤਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਤੋਂ ਉਤੇਜਕ ਕਹਾਣੀਆਂ; nr 37)
ਇਹ ਖਾਮੂ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਉਹ ਲਾਓਟੀਅਨ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਏਨਟੀਅਨ (*) ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਲਾਓਸ ਘੱਟ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਜਾਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਾਲਾਨਾ ਆਮਦਨ ਸਿਰਫ਼ ਤਿੰਨ ਰੁਪਏ ਸੀ। ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹੀਂ ਦਿਨੀਂ ਰੁਪਏ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। (**)
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਆਈ ਮੁਆਜ ਬਾਰੇ ਹੈ; ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਚੀਨੀ ਸਨ। ਉਹ ਹੁਣ 16 ਜਾਂ 17 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਰਸੋਈ ਦੀ ਤਾਰ ਵਾਂਗ ਸਿੰਗਦਾਰ ਸੀ। (*) ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨਾਲ 'ਇਹ' ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਕਾਮੁਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਹ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੰਛੀਆਂ ਅਤੇ ਮੱਖੀਆਂ ਬਾਰੇ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ!
ਅੰਕਲ-ਕਾਇਵ-ਜਿਸ ਨੇ-ਕੈਰਨ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਬਾਰੇ ਕਹਾਣੀ। ਅੰਕਲ-ਕਾਏਵ-ਆਦਿ ਇੱਕ ਚਲਾਕ ਸਾਥੀ ਸੀ, ਉਹ ਅਕਸਰ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੈਰਨ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰੀਤੀ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ-ਕਾਜ, ਖਾਣ-ਪੀਣ ਅਤੇ ਸੌਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਕੇਂਦਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਅਤੇ ਯੋਂਗ ਮੂਲ ਦੀ ਇੱਕ ਭਿਕਸ਼ੂ ਦੀ ਹੈ। (*) ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਸਨ। ਸਾਧੂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਵੀਹ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਭਾਈਚਾਰਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਔਰਤ ਉਥੇ ਹੀ ਵਸ ਗਈ। ਉਹ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਔਰਤ ਸੀ ਜੋ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਸੀ; ਹਰ ਸਵੇਰ ਉਹ ਭਿਕਸ਼ੂਆਂ ਲਈ ਭੋਜਨ ਬਣਾਉਂਦੀ ਸੀ।
ਕੈਰਨ ਜੋੜੇ ਬਾਰੇ ਇਕ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀ। ਉਹ ਜੋੜਾ ਬਾਂਸ ਵੱਢਣ ਲਈ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਬਾਂਸ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਵੱਡੇ, ਉੱਚੇ ਅਤੇ ਕੰਟੇਦਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇੱਕ ਪੌੜੀ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬਾਂਸ ਦੇ ਦਰਖਤਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖੀ। ਬੰਦਾ ਬਾਂਸ ਕੱਟਣ ਲਈ ਉੱਚਾ ਚੜ੍ਹਿਆ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਲੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਖੇਡੀ ਗਈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਲੈਮਫੂਨ ਤੋਂ ਲੀ ਤੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੀ ਨਦੀ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਪੁਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰ ਪੰਜਾ ਨਾਮ ਦੇ ਨਾਲ ਉਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਉੱਤਰੀ ਥਾਈ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ 'ਆਮ ਸਮਝ', ਕੋਲ ਇੱਕ ਕਿਸ਼ਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਵੀ ਲਿਆਉਂਦੇ ਸਨ।
ਵਾਟ ਮੁਚੀਮਾ ਵਿਤਾਯਾਰਾਮ (ਖੋਨ ਕੇਨ, ਬਾਨ ਫਾਈ, 1917) ਦੀ ਇੱਕ ਕੰਧ ਵੇਸੰਤਰਾ ਜਾਤਕ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਪੇਂਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਉਹ ਆਦਮੀ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮੁਵੱਕਰ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ (ਇਸ ਤੋਂ: ਉੱਤਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ; nr 29)
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਪੀੜ੍ਹੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ। ਇਹ ਲੌਂਗ ਕੂ ਮੋਨ ਪਿੰਡ ਦੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਮੁਕੱਦਮੇ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇਹ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸਸਕਾਰ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਵੀ ਕਰਨ ਦਿੱਤਾ ...
ਦੇਖਣਾ, ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ? (ਇਸ ਤੋਂ: ਉੱਤਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਤੋਂ ਉਤੇਜਕ ਕਹਾਣੀਆਂ; nr 28)
ਕਹਾਵਤ ਹੈ 'ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਪੱਕਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ. ਪਰ ਕੁਝ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਕੁਝ ਦੇਖਣ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵਧੀਆ ਹੈ।' ਇਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਵਿਆਹੇ ਜੋੜੇ ਲਈ ਸੱਚ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚੇ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਅਤੇ ਇਹ ਔਰਤ ਦਾ ਕਸੂਰ ਜਾਪਦਾ ਸੀ.
ਇਸ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ ਕਿ ਇੱਥੇ ਮੂਰਖ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਸਨ. ਨਹੀਂ, ਸਿਰਫ ਮੂਰਖ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਮੂਰਖ! ਇਹ ਇੱਕ ਜਵਾਈ ਬਾਰੇ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਮਸਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਕੱਚਾ ਮਾਸ ਕੱਟਿਆ, ਲਾਬ ਬਣਾਇਆ।
ਉਹ ਪਤੀ-ਪਤਨੀ ਸਨ ਅਤੇ ਲੱਕੜਾਂ ਵੇਚਣ ਲਈ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਜੰਗਲ ਤੋਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਹਰ ਇੱਕ ਲੱਕੜ ਦਾ ਇੱਕ ਬੰਡਲ ਲੈ ਗਿਆ; ਇੱਕ ਬੰਡਲ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਦੂਜਾ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਸੈਂਟ ਕਮਾਏ। ਫਿਰ ਉਸ ਦਿਨ ਉਹ ਆਦਮੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, 'ਤੁਸੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪੈਸਿਆਂ ਦਾ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ?'