ਉਸਦਾ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ; ਚਾਰਟ ਕੋਬਚਿੱਟੀ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ

ਉੱਚ ਵਰਗ ਅਤੇ ਕਲੂਟਜੇਸਫੋਕ ਬਾਰੇ. ਉੱਚ-ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਾਅਵਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਉਦੋਂ ਹੀ ਬੈਠਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ 'ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ' ਹੋਵੇ। ਉਹ ਚਾਕੂ ਉੱਚ ਵਰਗ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ। ਇੱਕ ਕਰੀਮ ਰੰਗ ਦੇ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੱਜਣ ਵੀ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਬਿਹਤਰ ਬਚੋ ...

ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹਨੇਰਾ ਪੱਖ ਹੈ। ਕਮਜ਼ੋਰ ਪੇਟ ਲਈ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ...

---

ਅਸੀਂ ਦਾਅਵਤ ਵਿਚ ਗਏ; ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਹੈ ਪਰ ਥੋੜਾ ਚਿੰਤਤ ਵੀ ਹੈ। ਪਿਆਨੋ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਇੱਕ ਝੰਡੇ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਬੈਂਕੁਏਟ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਗੂੰਜਦੀਆਂ ਹਨ। ਉੱਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕੁਝ ਮਹਿਮਾਨ ਸਨ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਰੌਲਾ ਸੁਣਿਆ; ਲੋਕ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਬਰਫ਼ ਦੇ ਕਿਊਬ ਸ਼ੀਸ਼ੇ 'ਤੇ ਟੇਪ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼. ਖੂਨ ਦਾ ਲਾਲ ਕਾਰਪੇਟ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਮੈਂ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਲੈ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਸਾਡੇ ਟੇਬਲ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨਾਲ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਦਾਅਵਤ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋਣ 'ਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਗਲਤ ਹੋਵੇ। ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਦੌਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਸਿੱਖਾਂਗੇ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਜਮਾਤ ਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਕੀ ਉਹ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਬਦਮਾਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ।

ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਡੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਣ ਨਮੂਨੇ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। “ਪੀ ਲਓ,” ਮੈਂ ਵੇਟਰ ਦੀ ਟਰੇ ਵਿਚੋਂ ਲਿਆ ਗਿਲਾਸ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। "ਅਤੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪੀਓ," ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਨਰਮੀ ਨਾਲ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਮਾਂ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਟਿਪਸੀ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।

ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਆ ਗਏ। ਮੇਜ਼ ਸੇਵਾਦਾਰ ਨੇ ਝੁਕ ਕੇ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮੋਟੇ ਗੱਦਿਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਕੁਰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਨਿਮਰ ਅਤੇ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਡਰ ਸੀ।

'ਆਪਣਾ' ਚਾਕੂ

ਮੈਂ ਬੈਠ ਗਿਆ, ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਇਸ ਦੇ ਮਿਆਨ ਤੋਂ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਲੇਟ ਦੇ ਕੋਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੈਂਡਬੈਗ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਕੱਢ ਲਿਆ। ਇਹ ਪਤਲਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹੈਂਡਲ ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਦਾ ਸੀ। 'ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਲੈ ਕੇ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਰੱਖ' ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਕੰਬਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਚੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਅਜੀਬ ਢੰਗ ਨਾਲ ਇਸਦੀ ਥਾਂ 'ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।

ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਚੁਣਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਚਾਕੂ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਨਮਾਨ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਆਨੰਦ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਦੇਖੋ; ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਛੋਟੇ, ਚੁਣੇ ਹੋਏ ਸਮੂਹ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਲੋਕ ਪੈਦਲ ਸਿਪਾਹੀ ਹਨ।

"ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸਦੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਪੁੱਤਰ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ, ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਭੁੱਖੇ ਹੋ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਤੁਹਾਡੀ ਚਾਕੂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕ੍ਰਮ ਵਿੱਚ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।' ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ ਅਤੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਸੌਂਪਦਾ ਹਾਂ। "ਯਾਦ ਰੱਖੋ, ਤੁਹਾਡੀ ਚਾਕੂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਿੱਖੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਕੱਟ ਸਕੋ।"

'ਪਿਤਾ ਜੀ, ਮੈਂ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ...' 'ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋ ਪੁੱਤਰ? ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖੋ। ਉਹ ਸੌ ਫੀਸਦੀ ਔਰਤ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੇ ਵੀ ਡਰ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਇਆ। ਪਰ, ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਸੀ। ਇੱਥੇ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੀਣ.' ਮੈਂ ਟਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਗਲਾਸ ਕੱਢ ਲਿਆ।

ਕਰੀਮ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਆਦਮੀ

ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, 'ਉੱਥੇ ਉਸ ਆਦਮੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੋ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਾ ਜਾਓ। ਉਹ ਚਲਾਕ ਆਦਮੀ ਹੈ।' ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਉਸ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ। "ਕਰੀਮ ਸੂਟ ਵਿੱਚ ਆਦਮੀ?" 'ਉਸ ਵੱਲ ਨਾ ਦੇਖੋ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਚਾਕੂ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਵੱਢ ਦਿੰਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੀਣ. ਇਹ ਲਗਭਗ ਸਮਾਂ ਹੈ।' 

"ਭਾਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਾਕੂ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ." ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। "ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਭੋਜਨ ਲੈਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੇਖੋ, ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਨੇੜੇ ਰਹੋ."

ਮੇਜਬਾਨ

"ਸਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ!" ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਿਆ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਇੱਕ ਝਟਕਾ ਦਿੱਤਾ. "ਸਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ!" ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਹੱਥ ਮਿਲਾਇਆ। "ਬੇਟਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਸੱਜਣ ਨੂੰ ਮਿਲੋ।" ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਆਦਰ ਨਾਲ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। 'ਹਾਂ, ਇਹ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ। ਅੱਜ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਰੱਖਣ ਦਾ ਹੱਕ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।'

'ਓਏ! ਖੈਰ, ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਹੈ!' ਉਸ ਨੇ ਚਾਕੂ ਚੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਨਰਮੀ ਨਾਲ ਰਗੜਿਆ। “ਅਤੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਤਿੱਖਾ ਵੀ ਹੈ,” ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। "ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਇਹ ਚਾਕੂ ਚੁਣਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ।" “ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੱਜ ਰਾਤ ਇਸਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾਉਣ ਲਈ ਲੈ ਗਿਆ…” ਉਸਨੇ ਚਾਕੂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਰੱਖਦਿਆਂ ਕਿਹਾ। 'ਹਾਂ, ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੈ' ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਕਿਹਾ।

'ਚੰਗਾ! ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਸੀਟ ਹੈ, ਦਾਅਵਤ ਦੇ ਮੇਜ਼ ਦੇ ਨੇੜੇ. ਤੇਰੀ ਸ਼ਾਮ ਚੰਗੀ ਰਹੇਗੀ, ਨੌਜਵਾਨ,' ਉਹ ਹੱਸਿਆ ਅਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਰਾਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਸੀ। 'ਉਸਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਪੈਦਲ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਨਿਰਯਾਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।' "ਫੇਰ ਉਹ ਅਮੀਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਿਤਾ?" "ਉਹ ਪਿਆਰਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਅੱਜ ਰਾਤ ਦਾ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਹੈ।" 

ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਆਪਣੇ ਚਾਕੂ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ। ਉਹ ਬੇਚੈਨੀ ਨਾਲ ਬੈਠਾ ਸੁਣਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਅਤੇ ਚਿੰਤਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪੈਦਲ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਉਹ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ. ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਹੋਣਾ ਕਿੰਨਾ ਸਨਮਾਨ ਹੈ!

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਕਈਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਛੁਰੀ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਿਅਰਥ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ. ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਰੱਖਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਕੀਤਾ.

“ਬੇਟਾ, ਸਭ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਡਰਾਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਅਸੀਂ ਹਰ ਸਮੇਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹਾਂਗੇ…” ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਉਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ. 'ਨਹੀਂ, ਮਾਂ, ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ! ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘਿਣਾਉਣੀ ਹਰਕਤ ਹੈ. ਘਿਣਾਉਣੀ।'

“ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੈ. ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚੋ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦੇਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਪੈਦਲ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਵਾਂਗ ਇੱਕ ਝਟਕਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਆਪਣੇ ਹੀ ਚਾਕੂ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਰੀਦ ਲੈਣਗੇ; ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਖੂਨ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਖਾ ਲਏ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਆਵੇ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨਾ ਆਓ! ਸਚ ਵਿੱਚ ਨਹੀ!' ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਧਮਕਾਉਣਾ ਪਏਗਾ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। 

“ਬੇਟਾ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਦੇਖਿਆ? ਜੇਕਰ ਵਪਾਰੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਖੋਖਲਾਪਣ ਕਿਵੇਂ ਖਤਮ ਹੋਵੇਗਾ?' ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਨਾਲ ਕਿਹਾ। 'ਮਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਘਿਣਾਉਣੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।'

“ਬੇਟਾ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਅੱਜ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਹੈ। ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇਸ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗਾ। ਠੀਕ ਹੈ ਬੇਟਾ?' ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਬੋਲਿਆ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। 'ਇੱਥੇ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੀਣ. ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਏਗਾ।'

ਇਹ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ…

ਪਿਆਨੋ ਸੰਗੀਤ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ। ਦੀਵੇ ਮੱਧਮ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਲੋਕ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ। ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ, ਸਾਡੇ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ, ਉਸਨੇ ਬੋਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। 'ਸ਼ੁਭ ਸ਼ਾਮ, ਬਹੁਤ ਹੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮਹਿਮਾਨ। ਕੀ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਧਿਆਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਦਾਅਵਤ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਉਣ ਵੱਲ ਖਿੱਚਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਹੈ...'

ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਸਾਡੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਰੁਮਾਲ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਜ਼ ਅਟੈਂਡੈਂਟ ਨੇ ਮੇਰਾ ਰੁਮਾਲ ਪਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰੁਮਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਤੇ ਇੱਕ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਨਿਪੁੰਨਤਾ ਨਾਲ ਪਾਇਆ ਜੋ ਸਾਡੀ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ. ਹਰ ਕੋਈ ਰੁਮਾਲ ਬੰਨ੍ਹਣ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਰਸੋਈਏ ਵਰਗੇ ਸੀ ਜੋ ਮਾਸ ਨੂੰ ਕੱਟਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸੁੰਦਰ ਕੱਪੜਿਆਂ 'ਤੇ ਕਲੀਵਰ ਤੋਂ ਲਹੂ ਦੇ ਛਿੱਟੇ ਨਾ ਪੈਣ ...

'ਹਿੱਪ ਹਿੱਪ ਹੂਰੇ! ਚੀਅਰਸ ਡਾਇਨਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘ ਗਏ। ਫਿਰ ਰੌਸ਼ਨੀ ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਸੱਜੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਿਆ ... 

ਇੱਕ ਸਟੀਲ ਦੇ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਘੁੰਮਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ, ਬਾਹਾਂ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਦੁਆਲੇ ਧਾਤ ਦੀ ਪੱਟੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਉਹ ਨੰਗਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਮੇਜ਼ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਧਾਤ ਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਚਿਹਰਾ ਅਦਿੱਖ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਛਾਣ ਅਣਜਾਣ ਸੀ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਦੂਸਰਾ ਮੇਜ਼ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਅੰਦਰ ਆ ਗਿਆ, ਪਰ ਹੁਣ ਇਸ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਪਈ ਹੈ। 

ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਸਿਰ ਕਿਉਂ ਢੱਕੇ ਹੋਏ ਹਨ। 'ਇਹੀ ਕਾਨੂੰਨ ਮੰਗਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਖਾਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਈ ਜਾਵੇ। ਤੁਸੀਂ ਇਹਨਾਂ ਨੀਵੇਂ ਵਰਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਇਹ ਹੱਡਬੀਤੀ ਸਾਡੇ ਖਾਣ ਲਈ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਤਰਸਯੋਗ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।'

ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਰੌਸ਼ਨੀ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ, ਅਸੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਸੀ ਕਿ ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ. ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਮਾਸਿਕ ਅਤੇ ਸੁਆਦੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਲੀਨ ਸ਼ੇਵ ਅਤੇ ਸਾਫ਼ ਧੋਤੇ ਗਏ। ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਡਿਨਰ ਨਾਲ ਕੁਝ ਵੀ ਗਲਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ.

'ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮਹਿਮਾਨ, ਇਹ ਰਾਤ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਧੰਨਵਾਦ, ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਸੱਜਣੋ।' ਮੇਜ਼ਬਾਨ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਸਾਰੇ ਮਹਿਮਾਨ ਬੜੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ।

'ਚਲੋ ਵੀ ਚੱਲੀਏ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਮਿਸ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗੇ', ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਲੈ ਲਿਆ। 'ਮੈਂ.. ਮੈਂ.. ਤੇਰੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ...' ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਕੰਬਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਠਹਾਕਾ ਮਾਰਿਆ। 'ਚਲੋ ਬੇਟਾ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸਿੱਖੋਗੇ. ਦੇਖੋ, ਹਰ ਕੋਈ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।' ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ। "ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਨਾ ਭੁੱਲੋ," ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ।

ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਗਈ। 'ਦੇਖੋ, ਜੇ ਇਹ ਸਵਾਦ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਲੋਕ ਭੀੜ ਨਾ ਕਰਦੇ!' ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਸੀ, ਇਕ ਪਲੇਟ ਫੜੀ ਅਤੇ ਮੁਟਿਆਰ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀਆਂ ਸਨ, ਖੂਨ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਕਫ ਤੰਗ ਸਨ..

ਮੈਂ ਕੁੱਲ੍ਹੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਕੁਝ ਮਾਸ ਕੱਟਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਕੁਝ ਮੋਟੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ ਰੱਖੀਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਖੂਨ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਖੂਨ ਵਹਿ ਗਿਆ। ਆਦਮੀ ਨੇ "ਮਾਫ ਕਰਨਾ" ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਬਾਂਹ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਖੂਨ ਥੁੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਇਕੱਠੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਖੂਬ ਹੱਸੇ। ਉਸ ਨੇ ਹੱਥ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ; ਖੂਨ ਅਜੇ ਵੀ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। 'ਮੈਨੂੰ ਉਂਗਲਾਂ ਖਾਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਲਿਗਾਮੈਂਟ ਰਸੀਲੇ ਅਤੇ ਕੁਚਲਣ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।'

ਇਹ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਿਅਸਤ ਸੀ; ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ 'ਆਪਣੇ ਚਾਕੂਆਂ' ਨੂੰ ਕੱਟਣਾ ਅਤੇ ਕੱਟਦੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਮਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਟੁਕੜਾ ਕੱਟਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਲੇਟ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਪੇਟ ਵੀ ਹੁਣ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅੰਤੜੀਆਂ ਖੂਨ ਨਾਲ ਲੱਥਪੱਥ ਸਨ। ਮੈਨੂੰ ਅੰਤੜੀਆਂ ਲਈ ਕੋਈ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਕਾਫ਼ੀ ਸੀ. ਵਾਪਸ ਮੇਰੇ ਮੇਜ਼ 'ਤੇ! ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣੀ: 'ਓਏ ਕਿੰਨਾ ਵਧੀਆ! ਅੰਤੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਵਾਨ ਕੀੜੇ ਹਨ!'

ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਬੇਟਾ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਆਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੇਜ਼ ਸੇਵਾਦਾਰ ਨੇ ਖੂਨੀ ਰੁਮਾਲ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਸੇਵਾਦਾਰ ਸੀ; ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕੇ ਉਹ ਡਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਮੇਰੀ ਹਰ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਤਮ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਪੁੱਤਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ। ਉਸ ਦੀ ਪਲੇਟ ਖੂਨ ਦੇ ਤਲਾਬ ਵਿੱਚ ਮਾਸ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕੁਝ ਹੱਡੀਆਂ ਵੀ ਦੇਖੀਆਂ। ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਪੀਲਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਪਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਸ ਦੀ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵੱਡਾ ਅੰਗੂਠਾ ਸੀ। 'ਬੱਟਹੈੱਡ! ਕੀ ਇਹ ਸਭ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ?' ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਹਟ ਸਕਿਆ; ਉਸਦੇ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ!

"ਪਿਤਾ ਜੀ, ਸ਼ਾਂਤ ਰਹੋ," ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। "ਸਾਡੇ ਬੇਟੇ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ।" ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਹੁਣ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਲਈ ਕੁਝ ਹਮਦਰਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ. 'ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਬੇਟਾ! ਤੁਸੀਂ ਚੱਕ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ?'

ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ। ਮੇਰਾ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਅਤੇ ਕਾਂਟਾ ਫੜ ਲਿਆ ਅਤੇ ਮਾਸ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਨੂੰ ਕੱਟਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ. ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਚਬਾਓ ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਟੁਕੜੇ ਦੇ ਸੁਆਦ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲਓ. 'ਕੋਮਲ. ਸੱਚਮੁੱਚ ਕੋਮਲ. ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮੋਟਾ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇਗਾ, 'ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। "ਤੂੰ ਕੀ ਕਿਹਾ, ਹਨੀ?" ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਅੰਦਰੋਂ ਲਾਲ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਸੁਪਾਰੀ ਚਬਾ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ। "ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੀਟ ਕਿੰਨਾ ਕੋਮਲ ਹੈ।"

"ਹਾਂ," ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਚੱਕ ਲਿਆ। “ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵੀ ਕੁਝ ਪੱਸਲੀਆਂ ਹਨ। ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਨੱਕ ਸਿੱਧਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ? ਕੀ ਇਹ ਚੰਗਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ?' ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਚਬਾਇਆ. "ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਹੈ, ਹਨੀ." “ਕਹੋ ਪੁੱਤਰ, ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ? ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ? ਖਾਓ, ਮੁੰਡੇ, ਇਹ ਸੁਆਦੀ ਹੈ।' ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਅਜੇ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਝਿਜਕਦਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਵੱਡੇ ਅੰਗੂਠੇ ਤੋਂ ਮਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਕੱਟਿਆ, ਇਸਨੂੰ ਚੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਦੂਰ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। “ਆਓ, ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਅਜ਼ਮਾਓ। ਅਤੇ ਨੈਤਿਕਤਾ ਜਾਂ ਨੈਤਿਕਤਾ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ. ਇਹ nerds ਲਈ ਹੋਰ ਹੈ. ਚੰਗਾ ਖਾਓ ਬੇਟਾ, ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਗਾਰੰਟੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਵੇਗੀ।'

ਕੁਝ ਬੇਭਰੋਸਗੀ ਨਾਲ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕਾਂਟੇ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਅੰਗੂਠੇ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲਿਆ। ਅਤੇ ਜਿਸ ਪਲ ਉਸਦੀ ਜੀਭ ਨੇ ਸਵਾਦ ਚੱਖਿਆ, ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਬਦਲ ਗਿਆ! ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਆਦਿਮ ਭਿਅੰਕਰਤਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਉਸ ਵੱਡੇ ਅੰਗੂਠੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਚਬਾਇਆ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਮਾਸ ਦੇ ਸੁਆਦ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਹੁਣ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, "ਪੈਦਲ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਅਫ਼ਸੋਸ" ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ।

ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਨੇ ਵੱਡੇ ਅੰਗੂਠੇ 'ਤੇ ਚਬਾਇਆ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਾਰਾ ਮਾਸ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੱਡੀ ਰਹਿ ਗਈ. ਉਸਨੇ ਨਹੁੰ ਥੁੱਕਿਆ। 'ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਵੋਗੇ! ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਵੱਡਾ ਅੰਗੂਠਾ ਹੈ!' ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਨੇ ਸਮਾਪਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਚੀਕਿਆ 'ਮੈਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਲੈਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।' "ਨਹੀਂ, ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ, ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਹੱਡੀਆਂ ਬਚੀਆਂ ਹਨ." ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਟੁਕੜਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਹੋਰ ਝਿਜਕਿਆ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇਸਨੂੰ ਚਬਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

'ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਚਾਕੂ ਜ਼ਰੂਰ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਮੁੰਡੇ। ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਮਾਸ ਖਾਣ ਦਾ ਹੱਕ ਦਿੰਦਾ ਹੈ' ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਟੁਕੜਾ ਮੰਗਿਆ….

ਮੈਂ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਦਾ ਮਾਸ ਥੱਕ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਚਾਕੂ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਫੜ ਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਵੇਟਰ ਵੱਲ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। 

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪਲੇਟ ਵਿੱਚ ਮੀਟ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਹੱਸਿਆ। ਇਸ ਨੂੰ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੱਟੋ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਚਬਾਓ ਜੋ ਇੱਕ ਪਿਤਾ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਅਨੰਦਮਈ ਨਿੱਘ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।

-ਓ-

ਲੇਖਕ ਚਾਰਟ ਕੋਬਚਿੱਟੀ (ชาติกอบจิตติ, 1954) ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਪੋਹ ਚਾਂਗ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਐਂਡ ਕਰਾਫਟਸ ਦਾ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਹੈ। ਉਸਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਮ ਫੀ ਫਾਕਸਾ (ਦ ਜਜਮੈਂਟ) ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ 1982 ਵਿੱਚ ਦੱਖਣ ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਰਾਈਟ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ।

ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਲਈ ਟੀਨੋ ਕੁਇਸ ਦੁਆਰਾ ਇਹ ਲੇਖ ਦੇਖੋ: https://www.thailandblog.nl/cultuur/literatuur/oude-vriend-chart-korbjitti/  ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ 'ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ: https://en.wikipedia.org/wiki/Chart_Korbjitti. 

ਸਰੋਤ: ਦੱਖਣੀ ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦੀ ਚੋਣ, ਬੈਂਕਾਕ, 1986. ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਿਰਲੇਖ: ਨਿੱਜੀ ਚਾਕੂ। ਏਰਿਕ ਕੁਇਜਪਰਸ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਕਿਸ ਸਾਲ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ।