चिट फुमिसाक, थाइल्याण्डका चे ग्वेरा

चिट फुमिसाक - फोटो: विकिमीडिया

नेदरल्यान्ड्सको अशान्तिपूर्ण साठको दशक, यस ब्लगका केही पुराना पाठकहरूले निस्सन्देह अराजकतावादी प्रोभो आन्दोलनलाई सम्झन्छन्, अरूहरू मध्ये, रोएल भ्यान डुइन, एम्स्टर्डममा माग्देनहुइसको कब्जामा परिणत भएको विद्यार्थी दंगा। धेरै देशहरूमा, युवाहरूले स्थापित व्यवस्थाको विरुद्ध विद्रोह गरे, "फूल शक्ति" सर्वोच्चले शासन गर्यो।

युवाहरु माझ पनि थाईल्याण्ड मानिसहरूले सामाजिक रूपमा आलोचनात्मक सोच्न थाले, जसको बारेमा विदेशमा थोरै थाहा छ। सेनासँग मिलेर दक्षिणपन्थी गुटले प्रदर्शनकारीहरूलाई कुच्नु भनेको के हो भन्ने थाहा छ। 1973 र 1976 को बीचमा केही ठूला नरसंहारहरू भए, तर पृष्ठभूमिको बारेमा अपेक्षाकृत थोरै थाहा छ। यो हिंसाका यी प्रकोपहरूमा कसरी आउन सक्छ। यो कसरी सम्भव भयो कि राज्यको दमनले त्यो आलोचनात्मक सोचलाई ध्वस्त बनायो, यतिसम्म कि थाइल्यान्डमा आजसम्म "आलोचनात्मक" युवाहरू बाँकी छैनन्।

किनभने त्यसबेला पश्चिमका पत्रकारहरूले थाई शाही दम्पती रानी सिरिकित र राजा भूमिबोलको बारेमा आफ्नो औंलाहरू नीलो लेखेका थिए, पश्चिममा बैंकक वा सडकमा रगतका धेरै पोखरीहरूमा कुनै चासो थिएन। देश। दर्जनौं होइन सयौं बुद्धिजीवीहरू यी नरसंहारको सिकार भए। यो शीतयुद्धको समय थियो र "वामपन्थी" आन्दोलनहरूको रिपोर्टिङ "वांछनीय" थिएन।

चित् फुमिसाक त्यो समयमा धेरै थाई विद्यार्थीहरूको मूर्ति थियो, जो धेरै चाँडै मरे। उहाँ 25 सेप्टेम्बर, 1930 मा कम्बोडियासँग सीमा जोडिएको प्रचिनबुरी प्रान्तमा एक साधारण परिवारमा जन्मनुभएको थियो। उनी आफ्नो गाउँको मन्दिर विद्यालय गए, त्यसपछि समुत्प्राकानको सार्वजनिक विद्यालयमा गए, जहाँ उनको भाषाको प्रतिभा पत्ता लाग्यो। चिट थाई, खमेर, फ्रेन्च, अंग्रेजी र पाली बोल्थे। पछि उनले बैंककको चुलालोङकोर्न विश्वविद्यालयमा भाषाविज्ञानको सफलतापूर्वक अध्ययन गरे। त्यहाँ उनी अधिकारीहरूले शंका गरेको एक शैक्षिक छलफल समूहमा सामेल भए।

उनले पहिलो पटक विद्यार्थीको रूपमा आफ्नो समाजवादी विचारहरू व्यक्त गर्न सक्षम भएका थिए 1953 मा। बैंककमा रहेको अमेरिकी दूतावासले मार्क्सको कम्युनिष्ट घोषणापत्रलाई थाई भाषामा अनुवाद गर्न अमेरिकी विलियम जे गेड्नीलाई साथमा लिएको थियो। यो कारबाही कम्युनिष्टहरूका लागि थाई सरकारमा थप डर पैदा गर्ने उद्देश्यले गरिएको थियो, ताकि कम्युनिज्म विरुद्ध उपयुक्त कदम चाल्न सकियोस्, जुन मुख्यतया आम जनतालाई प्रभावित गर्ने उद्देश्यले थियो।

1957 मा, चित फुमिसाक पेचाबुरीमा विश्वविद्यालय लेक्चररको रूपमा नियुक्त भए, तर एक वर्ष पछि, अक्टोबर 21, 1958 मा, उनी र अन्य धेरै बुद्धिजीवीहरूलाई कम्युनिस्ट सहानुभूतिको आरोपमा गिरफ्तार गरियो। कारण थियो उनको राष्ट्रवादी विरोधी र सामाजिक प्रगतिशील लेखहरू, विशेष गरी 1957 मा प्रकाशित चोम्ना सक्दीना थाई। शिथिल रूपमा अनुवाद गरिएको, शीर्षक "थाई सामन्तवादको वास्तविक अनुहार" पढ्न सक्छ। यो पुस्तक कहिल्यै पश्चिमी भाषामा पूर्ण रूपमा अनुवाद गरिएको थिएन।

उनले सोमसामाई सिसुत्तरफान र समान रूपमा भ्रष्ट र कडा कम्युनिस्ट समर्थक अमेरिकी सरकार विरोधी सरित थानारटको छद्म नाममा यो निश्चित सामन्ती विरोधी कार्य लेखेका थिए, जो आफैं धेरै घरजग्गा भएका करोडपति थिए र कानूनी रूपमा पचास (५०) सँग विवाह गरेका थिए। महिलाहरू, यसलाई गम्भीर खतराको रूपमा हेर्छन्।

Chulalongkorn विश्वविद्यालय बैंकक मा

चितले डिसेम्बर १९६५ मा निर्दोष साबित भएको आधारमा निर्दोष नभएसम्म ६ वर्ष जेलमा बिताइसकेका थिए। तर, उनलाई एक्लै छोडिएन र लगातार धम्की दिइयो।

उनी लुकेर साकोन नाखोनको फु फान पर्वतमा थाइल्याण्डको प्रतिबन्धित कम्युनिष्ट पार्टीमा सामेल भए। 5 मे, 1966 मा, 'ग्रामीणहरू' को आधिकारिक संस्करण अनुसार, उहाँलाई स्थानीय मेयरले भाडामा लिएको एक अर्धसैनिक समूहले वारिताफुम जिल्लाको नोङ कुङ गाउँमा गोली हानेर मारेको थियो।

चिट फुमिसाक - फोटो: विकिमीडिया

यो 1989 सम्म थिएन कि उनको अवशेषहरू बाहिर निकालिएको थियो र नजिकैको वाट प्रसित साङ्वोनको मैदानमा रहेको स्तुपामा बौद्ध समारोहमा राखिएको थियो। मन्दिर अहिले एक स्मारक हो।

चित फुमिसाकले आफ्नो छोटो जीवनमा आश्चर्यजनक रूपमा ठूलो संख्यामा प्रकाशनहरू छोडेका छन्। उनको थाई विकिपीडिया पृष्ठको सूचीमा गद्य र कविता, भाषिक इतिहास र सामान्य ऐतिहासिक कार्यहरू, र गीतका गीतहरू समावेश छन्। उसले सधैं छद्म नाममा प्रकाशित गर्नुपर्थ्यो, जस्तै कान्मुआङ कावी (= "राजनीतिक कवि") र कावी सी सायम। (कावी = कवि; मुआङ = देश, राज्य, सायम = "सियाम")। उनको सबैभन्दा प्रसिद्ध वैज्ञानिक कार्य, जुन 1977 मा मरणोपरान्त देखा पर्‍यो र 4 संस्करणहरू चल्यो, 'ख्वाम पेन मा खोंग खाम सायम, थाई, लाओ ला खोम' ("सियाम, थाई, लाओ र खोमको अवधारणाको उत्पत्ति") हो। । उनको गिरफ्तारी हुनुअघि नै सन् १९५७ मा ‘सिनलापा फुए चिवीट, सिंलापा फुए प्रचाचौं’ (‘जीवनका लागि कला, जनताका लागि कला’) प्रकाशित भएको थियो ।

1970 को दशकका विद्यार्थीहरूका लागि, गायक र ब्यान्डलीडर एनगा खरवानले एक पटक भने, चित फुमिसाक एक प्रकारको "थाइल्याण्डको चे ग्वेभारा" बने।