Ռամայանան և Ռամաքիենը - մաս 3
Ռամայանան Հնդկաստանի ամենամեծ և ամենաէպիկական պատմություններից մեկն է, որի արմատները գալիս են մոտ 2500 տարի առաջ: Հնդկաստանից էպոսի տարբեր տարբերակները տարածվեցին ամբողջ Ասիայում, ներառյալ Թաիլանդը, որտեղ այն հայտնի դարձավ որպես Ռամակիեն (รามเกียรติ์): Դուք կարող եք տեսնել հղումներ էպոսի մասին ամենատարբեր վայրերում, բայց հետո, իհարկե, պետք է իմանաք պատմությունը: Այսպիսով, եկեք սուզվենք այս շարքի առասպելական էպոսի մեջ: 3-րդ մաս այսօր.
Գնդակներով Բուդդայի արձանը (Հյուսիսային Թաիլանդից գայթակղիչ պատմություններ, թիվ 46)
Մի վանական հայացքն ուղղել էր նորեկներից մեկի մորը։ Նա սիրահարված էր։ Ամեն անգամ, երբ նորեկը իր մոր ընծաները բերում էր տաճար, ասում էր՝ «Այս բոլոր նվերները մորիցս են», և վանականն ամեն անգամ բարձրաձայն կրկնում էր դա։ «Առաջարկ այս նորեկի մորից».
Ռամայանան և Ռամաքիենը - մաս 2
Ռամայանան Հնդկաստանի ամենամեծ և ամենաէպիկական պատմություններից մեկն է, որի արմատները գալիս են մոտ 2500 տարի առաջ: Հնդկաստանից էպոսի տարբեր տարբերակները տարածվեցին ամբողջ Ասիայում, ներառյալ Թաիլանդը, որտեղ այն հայտնի դարձավ որպես Ռամակիեն (รามเกียรติ์): Դուք կարող եք տեսնել հղումներ էպոսի մասին ամենատարբեր վայրերում, բայց հետո, իհարկե, պետք է իմանաք պատմությունը: Այսպիսով, եկեք սուզվենք այս շարքի առասպելական էպոսի մեջ: 2-րդ մաս այսօր.
Ռամայանան և Ռամաքիենը - մաս 1
Ռամայանան Հնդկաստանի ամենամեծ և ամենաէպիկական պատմություններից մեկն է, որի արմատները գալիս են մոտ 2500 տարի առաջ: Հնդկաստանից էպոսի տարբեր տարբերակները տարածվեցին ամբողջ Ասիայում, ներառյալ Թաիլանդը, որտեղ այն հայտնի դարձավ որպես Ռամակիեն (รามเกียรติ์): Դուք կարող եք տեսնել հղումներ էպոսի մասին ամենատարբեր վայրերում, բայց հետո, իհարկե, պետք է իմանաք պատմությունը: Այսպիսով, եկեք սուզվենք այս շարքի առասպելական էպոսի մեջ: 1-րդ մաս այսօր.
Ինչպես է կատուն բռնում մուկը (From: Tantalizing stories from Northern Thailand; no. 45)
Մուկն էր, որ կծել էր կատվին, թե՞… Թագավորական հեքիաթներ Հյուսիսային Թաիլանդից: Սպիտակ լոտոսի գրքեր, Թաիլանդ: Անգլերեն վերնագիր «Կատուն մուկ է բռնել»։
Ռամաքիեն. Թայլանդի ազգային էպոսը հնդկական արմատներով
Ռամակիենը, հնդկական Ռամայանա էպոսի թայերեն տարբերակը, որը գրվել է սանսկրիտից բանաստեղծ Վալմիկիի կողմից ավելի քան 2.000 տարի առաջ, պատմում է բարու և չարի դիմակայության հավերժական և համընդհանուր պատմությունը:
Խամուն, ով լսում է Vessantara Jataka-ն (Հյուսիսային Թաիլանդից գայթակղիչ պատմություններ, թիվ 44)
Խամուն առաջին անգամ լսեց Vessantara Jataka-ի ընթերցումը: (*) Վանականը եկավ Մադի գլուխ, որտեղ արքայազն Վեսանտարան իր երկու երեխաներին տալիս է բրահման քահանայի, որը կապում է նրանց ձեռքերը և հրում նրանց իր առաջ: Վանականը կարդաց.
Սա կրկին վանականի մասին է։ Ո՛չ, դարձյալ մեր տաճարում մի վանական, հիշե՛ք։ Մեկ այլ տաճար՝ շատ հեռու: Այս վանականը խստորեն պահպանում էր տաճարի տարածքում գտնվող հացահատիկի ծառը: Եվ եթե ծառը հասուն պտուղ բերեր, նա ոչ մեկին չէր թողնի այդ ծառին մոտենալ։
Վանականը գլխին կանացի սարոնգով (From: Stimulating stories from Northern Thailand; nr 42)
Սա վանականի մասին է։ Ոչ, ոչ մեր տաճարի վանականը, բարի դրախտ, ոչ: Մեկ այլ տաճար՝ շատ հեռու: Եվ այդ վանականը սեռական հարաբերություն է ունեցել մի կնոջ հետ։ Նա նրա սիրելին էր։
Գյուղն այժմ կոչվում է Նոնգ Քենգ, բայց նախկինում այն կոչվում էր Նոնգ Խուաջ Դենգ կամ «Կարմիր Դիկ Լճակ»: Այն ժամանակ էլ քաղաք էր՝ թագավորով ու ամեն ինչով։ Դեռևս կարելի է տեսնել մի տեսակ բլուր, որտեղ նախկինում եղել է քաղաքը:
Եվս մեկ պատմություն մեկի մասին, ով ցանկանում էր քնել իր ավագ եղբոր կնոջ հետ. Նա հղի էր, իսկ ամուսինը գործուղման էր։ Բայց ինչպե՞ս կարող էր դա կոկիկ բերել։
Երբ աշխարհը դեռ խաղաղ էր… (Ստորից՝ Խթանող պատմություններ Հյուսիսային Թաիլանդից; թիվ 39)
Սա տեղի է ունեցել շատ վաղուց։ Այդ ժամանակ բոլոր կենդանիները, ծառերն ու խոտերը դեռ կարող էին խոսել: Նրանք միասին ապրել են Ինդրայի (*) օրենքի համաձայն՝ եթե կենդանին երազում է, որ համեղ բան է ուտում, ապա հաջորդ օրը այդ երազանքը կարող է իրականանալ։ Եվ կենդանիները վարվեցին համապատասխանաբար:
Ինչու ձեր բութ մատը մեխ չունի: (Ստորից՝ Խթանիչ պատմություններ Հյուսիսային Թաիլանդից; թիվ 38)
Սա մի վանականի մասին է, ով երկար ժամանակ ապրել է տաճարում։ Նա խիստ էր իր սկսնակ Չանի նկատմամբ։ Այդ ժամանակ սուրբ գրքերը գրվում էին չորացած արմավենու տերեւների վրա։ Առավոտյան, երբ վանականը վեր կացավ, վերցրեց մի մետաղյա փորագրության ասեղ և նստեց գրասեղանի մոտ, որի վրա արմավենու տերև էր:
Բռնված ձկանը որդ չես տալիս, չէ՞։ (Հարցից՝ Խթանիչ պատմություններ Հյուսիսային Թաիլանդից; թիվ 37)
Սա պատմություն է Խամու ցեղի ներկայացուցչի մասին։ Նրանք լաոսցիներ են և ապրում են Վիենտյանում (*): Լաոսը նախկինում ավելի քիչ զարգացած էր, և դժվար էր այնտեղ տեղաշարժվելը։ Նրանց եկամուտը տարեկան ընդամենը երեք ռուփի էր։ Այո, այդ օրերին ռուփի էին օգտագործում։ (**)
Այս պատմությունը I Muaj-ի մասին է. նրա հայրը չինացի էր: Նա այժմ 16 կամ 17 տարեկան էր և խոհանոցի բրեզենտի պես եղջյուր էր։ (*) Եվ նա ուզում էր «դա» անել մի տղամարդու հետ: Նա ուզում էր իմանալ, թե ինչ է, երբ տղամարդն ու կինը ցանկասեր են: Թռչունների և մեղուների մասին, դուք գիտեք:
Հորեղբայր Քայուն խաբում է Կարենին (From: Tantalizing Stories from Northern Thailand; no. 35)
Պատմություն Քեռի-Կաևի մասին, ով խաբել է Կարենին. Հորեղբայր-Կաևը և այլն խորամանկ մարդ էր, Նա հաճախ էր ճանապարհորդում Կարենի երկրում առևտուր անելու, ուստի ցանկանում էր իմանալ նրանց բարքերը և սովորույթները: Տնային գործերը կատարելու, ուտելու, խմելու և քնելու նրանց ձևը:
Ավելի արագ: Արեք դա ավելի արագ: (Հյուսիսային Թաիլանդից խթանող պատմություններ, թիվ 34)
Այս պատմությունը Կենտրոնական Թաիլանդից մի կնոջ և ծագումով Յոնգ վանականի մասին է։ (*) Նրանք չէին հասկանում միմյանց լեզուն. Վանականը ապրում էր գյուղի տաճարում, որտեղ ապրում էր քսան ընտանիքից բաղկացած համայնք: Կինը բնակություն է հաստատել այնտեղ։ Նա բարեպաշտ կին էր, ով սիրում էր բարի գործեր անել. ամեն առավոտ նա կերակուր էր պատրաստում վանականների համար: