Pri gardohundo kaj dormanta princino
En multaj mitaj lokoj en Tajlando oni povas trovi strangajn, ofte fabelajn rokformaciojn, kiuj stimulas la imagon. Granda nombro da tiuj bizaraj, strangaj fenomenoj povas esti malkovrita en Sam Phan Bok, kiu ankaŭ estas – kaj laŭ mi ne tute malĝusta – nomata Granda Kanjono de Tajlando.
La fabeloj kaj popolfabeloj de Ezopo en Tajlando
Tino Kuis scivolas kiel ni devus legi popolfabelojn? Kaj montras du: unu el antikva Grekio kaj unu el Tajlando. Fine, demando por la legantoj: Kial tajlandaj virinoj adoras Mae Nak ('Patrino Nak' kiel oni kutime respektoplene nomas ŝin)? Kio estas malantaŭ ĝi? Kial multaj virinoj sentas sin rilataj al Mae Nak? Kio estas la subesta mesaĝo de ĉi tiu tre populara rakonto?
Se la Regno de Ayuthia prosperis dum la regado de Phra-Naret-Suen (1558-1593), provizantoj ne povus renkonti la bezonojn de la populacio. Do ili sendas vojaĝajn vendistojn. Kultivistoj, kiuj aŭdas, kiel ili povas vendi sian komercon, venas de malproksime al la merkato kun siaj varoj.
Skulptaĵo de kato kaj rato en Songkhla
Se vi promenas laŭ la strando de Samila Beach en Songkhla, vi povas nur vidi statuon de grandega kato kaj rato, kiujn vi ne ŝatus vidi ĉirkaŭ via domo en tiu grandeco. Kato kaj rato, kion tio signifas kaj kial oni transformis ĝin en skulptaĵon?
La malsamaj vidoj pri la eposa Khun Chang Khun Phaen
Ĉiu literatura verko legeblas multmaniere. Tio validas ankaŭ por la plej fama kaj admirita epopeo en la tajlanda literatura tradicio: Khun Chang Khun Phaen (ĉi-poste KCKP).
Malkovru Tajlandon (16): La tajlanda kulturo
Antaŭ ol ni diskutas tajlandan kulturon, estas bone difini la koncepton de kulturo. Kulturo rilatas al la tuta socio en kiu homoj vivas. Ĉi tio inkluzivas la manieron kiel homoj pensas, sentas kaj agas, same kiel la tradiciojn, valorojn, normojn, simbolojn kaj ritojn kiujn ili kunhavas. Kulturo ankaŭ povas rilati al specifaj aspektoj de socio kiel ekzemple arto, literaturo, muziko, religio kaj lingvo.
"Thotsakan kaj Sida", novelo de Sri Daoruang
La plej elstara verkisto Sri Daoruang skribis ses novelojn sub la titolo "Rakontoj de la Demono-Popolo". En ŝia kolekto de noveloj pri amo kaj geedziĝo, ŝi metas la karakterojn kaj nomojn de la klasika Ramakien epopeo en la hodiaŭa Bangkok. Jen traduko de la unua rakonto en ĉi tiu mallonga serio.
La Ramakien: la tajlanda nacia epopeo kun hindaj radikoj
La Ramakien, la tajlanda versio de la hinda Ramajana epopeo, skribita antaŭ pli ol 2.000 jaroj, laŭ sanskrito de la poeto Valmikio, rakontas la sentempan kaj universalan historion de la konfrontiĝo inter bono kaj malbono.
Taja Popolfabelo: Kolerego, Mortigo kaj Pentofarado
Ĉi tiu estas unu el la popolaj fabeloj, kiuj estas tiom da en Tajlando, sed kiuj bedaŭrinde estas relative nekonataj kaj ne ŝatataj de la juna generacio (eble ne tute. En kafejo montriĝis, ke tri junaj dungitoj ja konis ĝin). La pli maljuna generacio konas preskaŭ ĉiujn. Ĉi tiu rakonto ankaŭ estis transformita en bildstriojn, kantojn, teatraĵojn kaj filmojn. En la tajlanda ĝi estas nomita ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ kòng khâaw nói khâa mâe 'korbo da rizo eta morta patrino'.
Sri Thanonchai, La Azia Thyl Ulenspiegel
Sri Thanonchai estas karaktero en serio de rakontoj, kutime gisitaj en antikva poezia formo, kiuj cirkulas buŝe dum plurcent jaroj en Tajlando kaj ankaŭ en la ĉirkaŭaj landoj kiel ekzemple Kamboĝo, Laoso, Vjetnamio kaj Birmo.
La Profetaĵo - novelo de Phaithun Thanya
Li staris tie de tre longa tempo... tiom longe, ke neniu vere sciis kiom longe. La tre maljunaj vilaĝanoj kaj tiuj, kiuj mortis antaŭ longe, ankaŭ diris, ke ĝi estis tie tiel longe kiel ili povis memori. La arbo nun disvastigis siajn branĉojn kaj siajn radikojn sur granda areo. Pli ol kvarono de la vilaĝa tero ekzistis radikoj dum fosado. Ĝiaj nodformaj radikoj kaj implikitaj branĉoj indikis ke tiu banjanarbo estis la plej maljuna vivantaĵo en la vilaĝo.
Vi ne nur trinkas venenan tason. Sed en tiu tempo la reĝo havis potencon super vivo kaj morto, kaj lia volo estis leĝo. Ĉi tiu estas la lasta rakonto en la libro Lao Folktales.
'La Kato de la Reĝo'; popola fabelo el Laosaj Popolfabeloj
La Pathet Lao uzis popolfabelojn en propagando kontraŭ la aktualaj regantoj. Ĉi tiu rakonto estas akuzo. Reĝo, kiu ne plu povas manĝi, ĉar li havas tro multe, kaj la homoj, kiuj suferas malriĉecon kaj malsaton, estas bona propagando.
"Princo Wichit kaj Princino Sno" de Popolfabeloj de Tajlando
La batalo inter bono kaj malbono, astrologoj kaj sekreta medicino. Princo kaj princino, kiuj finfine trovas unu la alian. Ĉio bone, kio finiĝas bone.
"Sung Thong, la princo en ŝelo" de Popolfabeloj de Tajlando
La mito de la reĝino kiu naskis konkon kaj estis forpelita. Sed tiu ŝelo ne estis malplena...
"La Princino kun la Ora Lanco" de Popolfabeloj de Tajlando
Reĝoj estas fervoraj konkeri teron; feliĉe tio estas alia nun. Ĉi tie, finfine, unu Muang estis tro multe batalita kaj tio finiĝis katastrofe.