Tayland'ın unutulmuş bölgesi Isan
De Isan vormt het grootste deel van Thailand en telt ook de meeste inwoners. En toch is deze gigantische hoogvlakte het ondergeschoven kindje van het land, op slechts een paar uur rijden van Bangkok. De meeste toeristen laten dit gebied links liggen (of rechts, als ze naar Chiang Mai seyahat).
Met Laos (en de Mekong) in het noorden en oosten en Cambodja in het zuiden, vormt de Bir een fantastisch gebied om te ontdekken. Er valt meer te zien en te beleven dan menigeen in één reis kan verwerken. Het uitzicht is anders, het eten eveneens, om nog maar te zwijgen van zeden en gewoonten en de vele historische bouwwerken die dateren uit vervlogen eeuwen. Een groot deel van de Isan maakte immers deel uit van het grote rijk van de Khmer uit Cambodja.
Burada muhteşem adalar ve plajlar, ilginç dağ kabileleri değil, güzel milli parklar, Mekong manzaraları ve olağanüstü partiler ve şenlikler buluyoruz. O halde neden nispeten az sayıda yabancı ziyaretçi var? Belki de bunun nedeni, özellikle Kasım ve Mayıs ayları arasındaki kurak mevsimde, biraz monoton manzaradır? Bölgedeki yollar kesinlikle mükemmel, dolayısıyla nedeni bu olamaz. Kim bilir söyleyebilir.
We beginnen deze rondrit op autoweg 2 (richting Nakhon Ratchasima/Korat), bij het Nationale park Khao Yai, op 200 kilometer van Bangkok. Dit park is vorig jaar door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed. Het beslaat een oppervlakte van meer dan 2100 vierkante kilometer en kent een hoogteverschil van dik 1000 meter. In het park is sprake van een geweldige variëteit aan flora en fauna. Daarmee is het een van de minst aangetaste moessonwouden op het Aziatische vasteland. Het park is grotendeels goed toegankelijk en beschikt over uitkijktorens bij belangrijke drinkplekken, restaurants en mogelijkheden om in of in de nabijheid van het park te overnachten.
National-park-Khao-YaiBurada vahşi doğada yaklaşık 200 filin yanı sıra çeşitli geyik, yaban domuzu, leopar, ayı, nadir yarasa, boynuzgaga ve hatta kaplan türlerini de buluyoruz. Hayvanları görmek için en iyi zaman, mayıs ayından ekim ayına kadar olan yağışlı mevsimdir, ancak çoğu ziyaretçi yılın geri kalanında serin dönemi tercih eder. Orası oldukça soğuk olabilir. Park kaybolacak kadar büyük olduğundan iyi bir rehber tavsiye edilir. Parkı tam olarak tanımak için aslında birkaç gün kalmak gerekiyor. Sivrisinek kovucu ve dürbün getirmeyi unutmayın.
Parkın kenarında dikkat çekici bir şarap imalathanesi olan Château des Brumes'i buluyoruz. Fransız uzmanların yardımıyla, sahibi on yılı aşkın süredir burada kaliteli şarap yapmaya çalışıyor. Başarıyla, fiyatlar tam olarak düşük olmasa da. Konuklar Village Farm'da geceyi geçirebilir ve bölgede bisiklete binebilirler. Ve tabii ki iyi bir kadeh şarap iç. Kaeng Hin Peurg'da, zaman zaman 'çılgın' olabilse de, uluslararası turizme uygun yeni bir nehir rafting rotası bulunmaktadır.
Korat, Isan'a açılan kapı
Nakhon Ratchasima (Korat) vormt de poort naar het noordoosten. De stad fungeerde in de Vietnamoorlog eind jaren zestig als militair steunpunt voor de VS. Een bezoek aan de stad hoeft niet meer dan een middag te kosten. Het Mahaweerawong museum beschikt over een indrukwekkende verzameling van oude objecten uit de Khmertijd. En in het centrum zien we het monument van Thao Suranari, die in 1826 met ander vrouwvolk tegen de Laotianen ten strijde trok. Uiteraard met de overwinning tot gevolg. En eveneens uiteraard wordt dat eind maart, begin april groots gevierd.
Phi Mai'deki Khmer tapınağı özel bir izlenim bırakıyor. Tam olarak bin yıl önce inşa edilmiş ve bu nedenle bir yolla bağlandığı Kamboçya'daki büyük Angkor tapınağından daha eskidir. Her iki tapınak da çarpıcı benzerlikler göstermektedir.
Phi MaiKutsal alan yüzölçümü olarak çok büyük olmasa da görülmeye değer. Her durumda, Tayland'daki pek çok tarihi eserin söyleyemediği gibi, sorumlu bir şekilde yeniden inşa edilmiştir. Hafta içi burası oldukça sessizdir. Ulusal müze, 12. yüzyıldan kalma bir su deposu olan Sa Kwan'ın yanında yer almaktadır. Müze birçok antik heykele ev sahipliği yapıyor. Tayland'ın en büyük ve en eski ağacı olan ve tüm adayı kaplayan Sai Ngam'a bakmadan Phi Mai ziyareti tamamlanmış sayılmaz. Yolun diğer tarafında lezzetli bir öğle yemeği yiyebilirsiniz.
Khon Kaen
We zoeken de 2 weer op en gaan op weg naar Khon Kaen, eveneens een voormalig militair steunpunt van de Amerikanen. De lengte van de startbaan op het lokale vliegveld maakt deze geschikt voor de grootste toestellen, al wordt er nauwelijks gebruik van gemaakt. De gelijknamige provincie is overwegend landelijk en vormt het hart van de Isan. Gedreven door een groeiende economie is hier genoeg te beleven op gebied van bars en restaurants. De vele goede oteller maken Khon Kaen een aangename stedelijke tussenstop op weg naar Nong Khai, aan de Mekong. We vinden hier een nachtmarkt en veel winkels die zijde en katoen aanbieden uit de Isan. Menigeen koop hier een mawn khwaan, het harde driehoekige kussen als ondersteuning van de elleboog als we op de grond zitten. Ons advies: leeg kopen en thuis vullen, bespaart veel slepen.
Gek op slangen? Ga dan naar King Cobra Village het dorp van de koningscobra’s; Ban Khok Sa Nga, waar de beesten op uitgebreide schaal worden gekweekt.
Roi Et artık üç yüzyıl önceki işlevine sahip değil: Laoslulara karşı savunma amaçlı bir kale. O dönemde şehrin 11 kulesi vardı. Şimdi yaklaşık 40.000 nüfusuyla modern bir şehir. Yapay gölde Buda heykelinin bulunduğu bir ada bulunmaktadır.
Laos ile sınır
Dostluk Otoyolu 2, Nong Khai'de bitiyor. Mekong Nehri, Laos ile geniş ve net bir sınır oluşturuyor. Dostluk Köprüsü, Laos'un başkenti Vientiane ile tek bağlantıdır ve masrafları Avustralya tarafından karşılanmıştır. Köprü 1994 yılından kalmadır ve neredeyse 1200 metre uzunluğundadır. Son zamanlarda buradan bir tren de geçiyor. Laos hükümeti sınırda 30 ABD Doları veya Baht'a eşdeğer tutarda turist vizesi veriyor. Düzenlemeler düzenli olarak değiştiğinden, Bangkok'taki Laos büyükelçiliği ile iletişime geçilmesi tavsiye edilir.
Sala Kaew KuTayland tarafında, yer yer Çin-Fransız dokunuşları taşıyan sıra sıra villalar, oteller, pansiyonlar ve barlar var. Nong Khai'deki atmosfer kesinlikle rahattır, kasabadaki pazardaki yemekler son derece lezzetlidir, bunun tek nedeni (neredeyse boş) Lao kıyılarının manzarasıdır. Nong Khai'de rahatlayın. Burada başka pazarlıklar da var.
Een van de hoogtepunten van een bezoek aan het ‘bruggenhoofd’ Nong Khai is een bezoek aan het uitermate merkwaardige, maar wellicht daardoor indrukwekkende Sala Kaew Ku, In 1978 begon de ‘zwerfmonnik’ Luang Pu met het vervaardigen van een beeldentuin, vol bizarre en surrealistische beelden met filosofische inslag. Het hoogste beeld meet 25 meter en beeldt een Boeddha uit die op een veelkoppige draak zit.
Ook het ‘Rad van het Leven’ is de moeite van het bekijken waard. De monnik predikte een merkwaardige mix van hindoeïsme en boeddhisme en nog wat meer religies, maar verzamelde een hele schare volgelingen om hem heen. Wellicht nog merkwaardiger, fascinerender, raadselachtiger en zelfs griezeliger is dat het stoffelijk overschot van de in 1996 overleden Luang Pu zou weigeren te vergaan. De bezoeker die een paar Baht neertelt, kan hem in de verte achter glas zien liggen. Nong Khai telt naast deze beeldentuin nog een paar tempels die eveneens de moeite waard zijn.
Wieg van de mensheid
In Nong Khai gaan we rechtsaf, richting Nakhon Phanom. Linksaf leidt naar de provincie Loei, dat steeds meer bekendheid geniet vanwege de wijnbouw. Maar wij volgen de Mekong naar het stadje Nakhon. Onderweg stoppen we diverse keren vanwege het fraaie uitzicht op de rivier of een imposante tempel. Ook Nakhon Phanom moet het hebben van het uitzicht op het bruine water en de veerbootjes. Zo te zien ligt het leukste landschap, stevige bergen, aan de Laotiaanse kant. Na het vertrek van de Amerikanen en de sluiting van bars en clubs is hier niet veel meer te beleven.
Landinwaarts ligt wat sommigen noemen, de ‘wieg van de mensheid’, Ban Chiang. De stad ligt op 50 kilometer ten oosten van Udon Thani. Bij opgravingen zijn resten aangetroffen van meer dan 7500 jaar oud. Een groot deel daarvan is te bezichtigen in het Ban Chiang National Museum. Op een prehistorisch kerkhof zijn meer dan 50 menselijke skeletten gevonden en het nodige keramiek en bronzen objecten. Sinds 1992 hoort het gebied volgens Unesco tot het Werelderfgoed. Inwoners van Ban Chiang bieden veel artefacten aan, maar zelfs valse mogen niet worden uitgevoerd. Niet kopen, dus. Udon Thani is een goede plek om te overnachten. De Amerikanen hebben er een rits koffietentjes, restaurants, clubs en hotel achtergelaten.
100 kilo goud
Wat Phra ki bu phanomNa dit uitstapje rijden we weer terug naar de Mekong, op weg naar That Phanom. Het stadje zelfs laat nauwelijks indruk achter, de Wat Phra That Phanom doet dat des te meer. Het is een regionaal monument en wordt bezocht door boeddhisten uit de verre omtrek en zelfs van Bangkok. Zij laten zich graag fotograferen voor de geweldige chedi, in Laotiaanse stijl, en 57 meter hoog. Naar verluidt is de spits versierd met ruim 100 kilo goud. Volgens velen is dit de mooiste van heel Laos. Hoe oud de tempel zelf is, weet niemand, maar een leeftijd van ruim 1500 jaar is niet uitgesloten.
In het nabijgelegen park kan de bezoeker zich ontspannen. Interessant is de Laotiaanse markt op maandag- en donderdagochtend. Wie dol is op Laotiaanse kruidenmengsel, voor eten of gezondheid, is hier aan het goede adres.
Dat geldt ook voor het stadje Mukdahan, eveneens aan de oever van de Mekong, tegenover de Laotiaanse stad Savannakhet. Dit is een van de leukere stadjes van de regio. Zeker in het weekeinde laat Mukdahan zien waarom het een handelscentrum van betekenis is. In ieder geval het fototoestel niet vergeten! Sinds kort verbindt een brug de beide steden, als onderdeel van een snelle verbinding van en naar Vietnam.
Op het drielandenpunt, waar Laos, Cambodja en Thailand elkaar raken, begin de provincie Ubon Ratchatani. Dit is een landschappelijk schitterend gebied, door de Tourism Authority of Thailand omgedoopt in ‘de Smaragden Driehoek’. De hoofdstad Ubon Ratchatani (stad van de lotusbloemen) laat zien dat de stad met ruim 100.000 inwoners duidelijk in de Isan ligt. Ook dit was een militair steunpunt voor de VS tijdens de Vietnamoorlog. Nu is het een centrum voor scholing en economische ontwikkeling.
De nabijgelegen Laotiaanse grens zorgt voor een constante toevloed van buitenlandse gasten. Die komen uiteraard ook voor de nationale museum van Ubon, ondergebracht in een voormalig paleis uit de tijd van Rama VI. De stad zelf is ruim voorzien van fraaie tempels.
De Pha Taem (klif) bij het alleraardigste stadje Khong Jiam, waar de rivieren Mekong en Mun samenvloeien vinden we oude schilderingen uit de tweede en derde eeuw voor onze jaartelling. Dit is een superromantisch gebied, met watervallen, stroomversnellingen en strandjes. Een eigen vervoermiddel is hier wel meegenomen.
Filler ve daha fazla fil
fillerZeker voor wie in november in de buurt is, mag een trip naar Surin niet ontbreken. Het hele jaar is in provincie en gelijknamige hoofdstad weinig te beleven, maar als de jaarlijkse ‘Elephant Roundup’ van start gaat, lijkt Surin nog het meest op een stad in het Zuiden van Nederland in de carnavalsperiode.. Van heinde en verre trekken de mahouts met hun dikhuiden naar Surin, vaak meer dan 300 stuks. Op een voetbalveld laten de beesten zien waartoe ze in staat zijn en waren, van oorlog voeren, via het slepen van boomstammen tot olifantenvoetbal. Buiten de hekken is het een ware kermis, maar altijd gezellig. En wie buiten deze periode veel olifanten wil aanschouwen, kan terecht in het olifantendorp Ban Tha Klang, op ongeveer zestig kilometer van Surin. De hoofdrolspelers van de roundup worden hier klaargestoomd en laten elke zaterdag hun kunsten zien. Dit is het échte olifantenland en daar komen bezoekers uit alle werelddelen op af. Op weg naar Tha Klang is een stop in Khwao Sinarin de moeite waard, het centrum voor eersteklas zijde en zilversmeedwerk.
In de provincie Buriram willen we dan nog resten van de andere belangrijke Khmer-tempels bezichtigen. In totaal telt de provincie ruim 140 ruïnes. De Phanom Rung is, gerestaureerd, onbetwist de mooist. Die ligt op een uitgebluste vulkaan, temidden van rijstvelden. De bouw is in de elfde eeuw begonnen en werd in de dertiende eeuw beëindigd. De monumentale toegangsweg van dik 160 meter is wereldbekend. Restauratie van het complex heeft bijna 18 jaar geduurd. Het geheel is indrukwekkend. Kijk vooral naar de versierde deurlijst boven de oostelijke hoofdingang. Het verdween in de jaren zestig en dook jaren later op in een museum in het Amerikaanse Chicago. Na lang touwtrekken is het weer op de oorspronkelijke plaats teruggekeerd.
In de Isan valt veel en veel meer te zien dan we hier in kort bestek kunnen vermelden. De regio wemelt van de natuurparken, ruïnes, tempels en schitterende uitzichten. Een georganiseerde rondreis is een uitstekende manier om voor de eerste keer met dit onbekende stuk Thailand kennis te maken. De repeater kan ook kiezen voor een huurauto, al dan niet met chauffeur. De doorgewinterde reiziger reist per trein of vliegtuig naar de plaats(en) van bestemming en maakt van daaruit uitstapjes. Rondtrekken door de Isan hoeft niet veel te kosten, gezien de vriendelijke prijzen van accommodaties en restaurants.