Chiang Mai dhe Chiang Rai
Me shokun tim të mirë Sit, tani baba i fëmijëve në shtëpi, rrimë disa ditë në Veri.
Mbrëmjen e parë darkojmë në restorantin Kaithong, restoranti i vetëm në xhungël në botë, të paktën sipas reklamave. Uluni hani Cobrasteak, unë preferoj të njëjtën gjë, por nga një Python. Ata të dy shijojnë pak si pulë të butë, por për fat të mirë shërbehen me salca të ndryshme. Më vonë në mbrëmje dëshmojmë se pronari i lokalit vrau një gjarpër, kullon gjakun dhe e futi në një gotë raki. Ai ia ofron një turisti, i cili e pi pa masë. Thuhet se gjaku i gjarprit rrit fuqinë. Ai duhet të ketë nevojë për të.
Të nesërmen tani është fryrë natyra. Ne marrim një autobus për në Chomthong për të marrë një taksi në Doi Inthanon, mali më i lartë në Tajlandë, tetëdhjetë e pesëqind këmbë mbi nivelin e detit. Është ftohtë në krye.
Pemët e zhveshura dhe mjegulla më kujtojnë Pyllin e Errët të Pemëve të Bommel. Më pas vizitojmë disa ujëvara të vogla, Siripoon dhe Washiratarn. Nuk mund ta gjejmë shpellën Borichinda. Një tjetër ujëvarë e vogël dhe më në fund më e madhja në Tajlandë, Mae Ya. Këtu po notoj lakuriq (isha ende i ri dhe tërheqës kur ndodhi kjo). Kthehu në Chomthong, autobusi i fundit i rregullt tashmë është nisur. Për fat të mirë, ekziston një taksi autobusi privat.
Ne largohemi nga Chiang Mai dhe bëjmë një udhëtim katër-orësh me autobus për në Chiang Rai. Peizazhe të bukura, male dhe pyje. Autobusi na zbret hotel SaenPhu.
Ne rezervojmë një turne të organizuar në një agjenci udhëtimi. Me dy turistë të tjerë fillimisht shkojmë në malet në veri të ChiangRai, Doi Maesalong. Këtu na kanë rënë në një fshat betoni me dyqane suveniresh. Askush nuk blen asgjë, kështu që ne vazhdojmë në një fabrikë çaji, e cila filloi në kuadër të ritrajnimit të kultivimit të opiumit për stimulues më pak të gjumit. Nga simpatia pimë një filxhan çaj.
Pastaj te fiset e famshme kodrinore. Dy fshatra Meow rezultojnë të jenë vetëm supermarkete turistike. I kujtoj me mall udhëtimet e mia njëzet vjet më parë, kur disa nga fiset e kodrave jetonin plotësisht në Epokën e Gurit. Nuk e di nëse ata ishin më të lumtur atëherë, sigurisht.
Vazhdojmë te shpella e majmunit. Në rrëzë të një mali të lartë ka shumë majmunë. Sipas udhërrëfyesit tonë, shpella është e lartë në male dhe ne nuk mund të shohim gjithçka. Ajo duhet të jetë me nxitim, kështu që Ulu dhe unë ngjitemi shkallëve dhe të tjerët presin poshtë. Ka një statujë të madhe të Budës në shpellë, ku Sit murmurit lutjet për një kohë të shkurtër.
Unë gjithashtu e njoh restorantin Carnivore në Nairobi, shih http://www.visiting-africa.com/africa/kenya/2007/09/carnivore-restaurant-nairobi-kenya.html.
Aty gjithashtu mund të hani gjithçka nga xhungla. Mendoni se pronari i restorantit Kaithong po e tepron pak.
E bukur pak më tej.
gr.,
Rob N
Në cilin vit vizituat pushimin Kaithong? sepse nuk ekziston prej shumë vitesh!
Është një artikull i ripostuar nga Marsi 2011 Wilma (megjithëse unë gjithashtu mendoj se restoranti nuk ishte më atje)
Unë vetë kam ngrënë gjarpër dhe larva, por kjo ishte rreth 10 vjet më parë tani; E kërkova më vonë, por gjithashtu zbulova se ishte zhdukur. Unë kam ende fotografi se unë kam një gjarpër në qafë dhe vëllai i tij është duke ngrënë ;-)… për fat gjarpri nuk ka marrë hak!
Duhet të them sinqerisht se mund të imagjinoj pjesë më të mira për veriun e Tajlandës. Kjo pjesë nuk ju fton vërtet të vizitoni veriun oh kaq të bukur.
I dashur Dick, mendoj se ju shkruani Chiang Mai dhe Chiang Rai veç e veç.
I dashur Harold,
Mendoj se ke të drejtë, por kur fillova të shkruaj për Tajlandën, zgjodha një stil shkrimi që e kam parë në gazetat në gjuhën angleze. Që atëherë kam parë shumë variante. Tani përdor një drejtshkrim me të cilin jam mësuar. Por ju premtoj, tani e tutje do të shkruaj Chiang Mai dhe Chiang Rai.
Kar
I dashur Dick, ju me të vërtetë e shihni shpesh të shkruar në mënyra të ndryshme.
I dashur Harold, a mund të përmendni disa burime? Nuk e kam parë kurrë të shkruar bashkë, jam kurioz për këtë.
regards,
Lez K.
Lex: në kokën tuaj dhe telefononi:
Chiang Mai ose Chiengmai (tajlandisht เชียงใหม่), është kryeqyteti i provincës Chiang Mai
chiangmai.startpagina.nl
Hotel & Apartament Chateau Chiangmai
Chiangmai Garden Hotel & Resort
rMirë se vini në Akuariumin e kopshtit zoologjik Chiangmai: ที่สุดแห่งประสบการณ์ ้ลกใตต
Bëni Chiangmai Mail | Faqja juaj kryesore | Shënoni faqeshënues
Kuptohet, Chiang Mai zakonisht përmendet me dy fjalë, por ndonjëherë shkruhet së bashku. Jo aq e çuditshme me të vërtetë, sepse emri i vendit në Thai është vetëm 1 fjalë.
Faleminderit Gringo, në tajlandisht me të vërtetë do të shkruhet së bashku, ashtu si praktikisht nuk ka hapësira të përdorura në fjali, shembujt që jepni janë emra hotelesh dhe të ngjashme, atëherë do të jetë vërtet më i përshtatshëm për faqet e internetit nëse shkruhen së bashku, gjithashtu bëra disa gërmime vetë dhe Chiang Mai dhe Chiang Rai duhet të shkruhen zyrtarisht veçmas dhe të dyja me shkronjë të madhe.
Për origjinën e emrave gjeta sa vijon.
Qendra historike e Chiang Mai është qyteti i rrethuar me mure (Qyteti është chiang në dialektin verior tajlandez ndërsa 'mai' është i ri, prandaj Chiang Mai - "Qyteti i Ri").
. Ai e quajti kryeqytetin e ri "Chiang Rai", që do të thotë qyteti i Phraya Mang Rai.
regards,
Lex K.
Sapo kam shikuar disa letra dhe Chiangmai (Chiang Mai) është shkruar me një fjalë dhe me 2 fjalë. Për shembull, fatura e dentistit tim dhe kancelari i Ford-it thonë Chiangmai, dhe dokumentet e tjera thonë Chiang Mai. Një kërkim i vogël jep këtë rezultat Lex K., shkaku i shkrimit të Chiangmai së bashku?... ndoshta kjo është një aluzion.
Sigurisht që mund të gaboj, por më lejoni të mendoj për momentin që fjalët janë shkruar së bashku në tajlandisht.
Mundësisht për fjali të gjata, të cilat më pas duhen ndjekur me gishtin tregues për të qenë disi të kuptueshme, po edhe për Thai.
Pra, Khonkaen në Thai, sipas rregullave zyrtare të transferuara në shkrimin latin Khon Kaen.
Pra dy fjalë.
A nuk do të ishte e njëjta gjë me shumë emra vendesh, duke përfshirë Chiangmai dhe Changrai?
Meqë ra fjala, një herë lexova diku se një komision rekomandoi që fjalët në fjali të dalloheshin me një hapësirë midis fjalëve.
Epo, nuk do të ndodhë.
Vetëm imagjinoni, atëherë edhe plebs mund të lexojnë gjithçka…………
Ndarja e fjalëve me hapësira do ta bënte më të lehtë leximin e fjalive tajlandeze. Kush e di nëse do të ndodhë përsëri. Unë ndonjëherë shoh tashmë pikëçuditëse dhe pikëpyetje në tekstet tajlandeze (online). Më pas marrin përsipër pikën dhe më pas ata mund të zëvendësojnë hapësirën për hapësirën me pika. Thai është një gjuhë e bukur, por kur përpiqem ta mësoj më vonë, kam më shumë frikë ta lexoj: në fund të fundit, ku mbaron një fjalë?
Hapësira në emrat e vendeve të mësipërme është drejtshkrimi zyrtar dhe ndoshta do të jetë i saktë nëse e dini që Thais nuk i ndajnë fjalët brenda një fjalie me hapësira, ndërsa ne e bëjmë. Në fund të fundit, nuk është "Hagë". Nëse e konvertoni emrin në shkrimin Thai, hapësira në Hagë do të fshihet...
I dashur Dick, Harold dhe Lex
Duke pasur parasysh interesin tuaj për drejtshkrimin e Chiang Mai, unë do t'ju kënaq me këtë lidhje. Shkrimtari i artikullit ka gjetur tashmë 120.
http://www.chiangmai-chiangrai.com/how_to_spell_chiangmai.html
Kam lexuar me mall për nostalgji, por si mund të presësh që vizitat e bukura (që bëjmë ne si turistë) nuk ndryshojnë kulturën/njerëzit. Në fakt shumë prej nesh duan atë që ka dikush tjetër, që nuk është një dënim, por domosdoshmëri/kufizim njerëzor edhe për popujt malësorë. Kjo nuk është për të ardhur keq, por pjesë e javës. Në fund të fundit, ne në botën perëndimore jetojmë në një supermarket të madh që e kemi krijuar ose krijuar vetë.