"Ai shkon përpara, nuk kam sekrete"
Formati është i thjeshtë. Ju dilni në rrugë me mikrofon dhe një aparat fotografik dhe pyetni të rinjtë: 'A keni parë ndonjëherë fshehurazi faqen e mikut tuaj në Facebook? Dhe nëse ju faen që bën?'
Përgjigjet rezultojnë në një program që ndonjëherë i bën të rriturit të gëlltisin me vështirësi. Por më në fund të rinjve u jepet mundësia të flasin lirshëm.
Programi i intervistës FRISUN mund të shihet në YouTube: www..com/user/vrzochannel.com dhe nuk shkarkohet në kohë fikse. Krijuesi është Surabot Leekpai, djali i kryeministrit të njëzetë të Tajlandës Chuan Leekpai. Pluem, siç thotë pseudonimi i tij, nuk e priste që të bëhej kaq popullor kur e filloi. Ideja i lindi sepse gjatë shfletimit në internet zbuloi se të rinjtë shpesh diskutojnë hapur tema të ndjeshme.
Shfaqja është agresive, por jo e vrazhdë
Ai tani u jep atyre të rinjve një forum me të FRISUN se ai dhe Mallika Chongvatana, atëherë prezantuese e Qumështorja e Strawberry, paraqet. Të dy klikojnë, aq sa martohen në nëntor. "Shfaqja është agresive," pranon Pluem, "po, por jo i pasjellshëm. Ne flasim në të njëjtën mënyrë si tajlandezët e rinj. Nuk kemi pse ta bëjmë më të bukur shfaqjen në mënyrë artificiale.'
Pluem tani ka një studio, staf dhe sponsorë. Në fillim Pluem paguante gjithçka nga xhepi i tij, por që nga episodi i 15-të ka arritur të gjejë sponsorë. TrueVisions madje iu afrua atij për t'i sugjeruar transferimin e shfaqjes në TV kabllor, por Pluem vendosi të mos transmetonte më shumë se disa episode në kabllor. Nëse nuk ka sponsor, nuk do të bëhet asnjë program dhe do të pritet. 60 episode kanë parë tashmë dritën.
Tino përktheu disa përgjigje
Dhe çfarë iu përgjigjën të rinjtë pyetjes në Facebook? Tino Kuis ndoqi programin dhe përktheu disa nga përgjigjet ('Nuk mund t'i ndiqja disa prej tyre, shumë zhargon.').
– Sigurisht (e goditur me inat nga e dashura), por kishte pak interesant zhgënjyes (një tjetër erë).
– Unë nuk e bëj këtë (i shkel syrin).
– Nuk ka rëndësi, unë kam dy faqe në Facebook, ajo e sheh njërën, tjetrën nuk e di.
– Nuk më shkon, e ndryshoj fjalëkalimin çdo ditë.
– Unë fshij shumë.
– Jo më (e dashura duket skeptike).
– มึงเสือกมาก
- Ai nuk duhet ta arnojë atë!
– Ide e mirë, do ta bëj patjetër!
– Ai shkon përpara, nuk kam sekrete.
(Burimi: Bangkok Post, Brunch, 21 tetor 2012; me mirësjellje të Tino Kuis)
Gabim drejtshkrimor: zemërhapur duhet të jetë sigurisht zemërhapur apo duhet të imagjinoj një fenomen shumë të çuditshëm interneti këtu? 😉
Sigurisht që është bukur të shohësh që edhe të rinjtë po zhvillohen dhe të bëhesh pak më i sigurt, natyrisht, nuk dëmton. Më pas pyes veten se deri në çfarë mase shoqëritë/kulturat kombëtare do të bëhen më të ngjashme me njëra-tjetrën për shkak të lehtësive të komunikimit dhe informacionit (Interneti). A do të zhduken me kalimin e kohës normat aktuale kulturore si “shefi ka gjithmonë të drejtë edhe kur nuk ka të drejtë, ndaj mos e kritikoni menaxherin”?
Për t'iu përgjigjur pyetjes suaj të fundit: po, sigurisht, ato norma kulturore ndryshojnë me një ritëm të mirë. Dhe fillon me të rinjtë urbanë më të arsimuar: ata ishin qartë të intervistuarit në këto video. I sigurt në vetvete, i pavarur, pa frikë, zemërhapur. Krahasojeni pak me Provat e viteve 60.
Me të vërtetë. Kjo pjesë nga Voranai Vanijaka (opinion kagina Bangkok Post) përshtatet mirë me këtë:
“Disa nga këta studentë ishin më parë në programe shkëmbimi ku kishin mundësi të studionin jashtë vendit. (…) prindërit dhe shkollat e tyre organizuan t'i dërgonin në një vend perëndimor në mënyrë që të përfitonin nga një arsimim perëndimor, por kur u kthyen në shtëpi dhe shfaqën mendime dhe qëndrime perëndimore, prindërit dhe shkollat e tyre i qortuan për këtë.
Në vend të kësaj, ata insistuan që t'i fusnin studentët përsëri brenda asaj kutie të vogël të quajtur "Thainess", me theks në atë që është e përshtatshme dhe e duhur, si p.sh. mos t'ju pyesin diku tjetër, duke përfshirë prindërit dhe mësuesit tuaj.
Njëri u ankua: “Çfarë kuptimi ka të na dërgojnë jashtë vendit nëse nuk u pëlqejnë ato që kemi mësuar? (…) Përgjigja është se ata nuk e shqetësojnë mësimin tuaj, ata thjesht nuk duan që ju të mendoni se dini më shumë se ata, kjo minon autoritetin e tyre. Dhe si mund t'ju kontrollojnë nëse nuk kanë autoritet?”
Burimi: http://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/316897/the-ego-has-landed
Në vitet e ardhshme, brezi i ri Thai do të bëhet shumë më i sigurt, me të gjitha të mirat (dhe të këqijat) që vijnë me të në aspekte të ndryshme të shoqërisë.
Unë supozoj se të rinjtë shpesh diskutonin hapur, jo hapur.
I ndryshuar
Ajo frazë tajlandeze, มึงเสือกมาก, meung seuag stomak, është goxha e vrazhdë, thjesht jo mes të rinjve. Do të thotë, e përkthyer lirshëm, 'Dreq, mbaji ato pyetje budallaqe për vete, i zënë'.
Dhe pastaj pyetësit bërtitën "Uau!" dhe të gjithë shpërthyen në të qeshura. Kënaqësi për të parë.
Tino, ia them shumë të ashpër gruas time atë fjali, ajo mendon diçka krejtësisht tjetër. E lashë të lexonte këtë pjesë të tajlandezit tënd dhe ajo nuk mund të bëjë asgjë prej saj.
Kohët e fundit dikush ka shkruar edhe këtu se krabhom = do të thotë po kështu, do të thotë: po, sipas time.
A ia the këtë rresht gruas tënde, Tookie? Atëherë mund të jesh i lumtur që siç ka shkruar Tjamuk nuk të kanë goditur në kokë. Ajo ka të njëjtën vlerë emocionale si: 'F**k' ju! Sigurisht që gruaja juaj mund të bëjë diçka prej saj, por ajo nuk dëshiron që ju të mësoni këto lloj fjalësh. Kjo është shumë e zakonshme për të rinjtë. Djali im gjithmonë u thotë "meung" miqve të tij.
Një herë u sugjerova redaktorëve të shkruanin një pjesë për sharjet tajlandeze (unë njoh 45 prej tyre, nga potjantriplets te n**k je mama) por ata nuk menduan se ishte një ide e mirë. Çfarë mendojnë lexuesit?
Po Tino, e thashë me shqiptimin fonetik, ajo mendoi i thashë të dua shumë apo diçka e tillë. Pastaj e lashë të lexonte tekstin e blogut dhe ajo nuk mundi të bënte asgjë prej tij. Thashë lexoja letrat tajlandeze, por jo, sipas saj nuk ishte tajlandeze.
Vetëm tani më lejova ta lexoja përsëri dhe ohhhh ajo nuk i kishte parë shkronjat tajlandeze (janë pikërisht përballë, djalë soo thai) po tani ajo e kupton. Nuk duhet të them kurrë se për të është shumë e vrazhdë.
Kështu që Thai juaj është mirë! Solly për keqkuptimin por po zonja thai hej.
Unë i di edhe fjalët e sharjeve, nuk mund të shkoj më larg se tood-kwai (gomar buall) dhe kjo i bën të gjithë të qeshin.
Ndonjëherë unë jam rojet tona me gaforren e sharrës dhe pastaj ata thonë kaphom. Nëse thuhet thuaj fillimisht, atëherë unë them kaphom dhe kjo është e gabuar sepse unë jam më i lartë në pozitë se sa thuhet.
Në taksi them gjithmonë kaphom, por kjo nuk është e nevojshme (madje budallaqe) sepse unë jam më i lartë se një shofer taksie.
Kështu që unë do ta përdor Kaptanin vetëm për të bërë dikë të qeshë, gjithsesi flas shumë rrallë me ministra apo kolonel.
Mësimi i mësuar, faleminderit djema!
Unë ndonjëherë kam përfituar prej saj. Një tajlandez më akuzoi për një sërë gjërash dhe filloi të më thërriste me emra, disa prej të cilave i kuptova. Më vonë kjo doli përsëri për diskutim dhe gjithçka u mohua kategorikisht, derisa citova me zë të lartë një sërë sharjesh që më kishin hedhur (buall, kafshë, **** nëna jote, etj. Fatkeqësisht, di për gjysmën tjetër të tregimi). scheldwaterval ende nuk e di se çfarë do të thoshte.
Khue dhe meung është pak më kompleks. Nuk do të filloj derisa të mos e di se kur është e përshtatshme ta përdor këtë, nëse mendoni se kjo është e saktë, miqtë tuaj tajlandez do ta vlerësojnë atë, por nëse e përdorni gabimisht atëherë do të keni akoma një problem. Thjesht përpiqem të ndjek të dashurën time dhe të shoh se me kë i përdor këto fjalë dhe kush (shoqet më të mira, familja e ngushtë) i përdor ato me të. Por e bëj të sigurt duke shqiptuar emrat e këtyre kontakteve në holandisht, gjë që prodhon edhe disa momente gazmore.
Vetëm mësimi i gjuhës nga një tekst shkollor i bën bisedat shumë të ftohta, disa njohuri të zhargonit, gjuhës informale e kështu me radhë janë gjithashtu shumë të dobishme. Por atëherë duhet të dini shumë mirë se kur mund ta aplikoni vetë. Por nuk ka asgjë të keqe të vëzhgosh. 🙂
Kapom, siç tingëllon, nuk do të thotë vetëm të njëjtën gjë.
Superlativi i "kap" është "kapom"
Dhe nga një "më e vogël" në një "më shumë"
Superlativi i "kapom" është ""Kaptan"
shembull:
Unë e kuptoj ose po një të barabartë në gradë ose pozicion: kapuç
Kuptoj ose po kundër një gradë ose pozicioni më të lartë: kapom
Unë e kuptoj ose po kundër një më të lartë në gradë ose pozicion: kaptan
Për kaptan, të mëposhtmet janë të pranueshme për kklotjesfolk të zakonshëm:
– Një kolonel ose më lart në polici ose forcat e armatosura;
– Një prokuror publik;
- Një gjyqtar;
– Një ministër ose senator;
Rregullat për kapom nuk janë aq të rrepta.
Më shumë një shfaqje e përgjithshme respekti.
Midis miqve ose familjes varet edhe se ku ndodhet, në një rreth të mbyllur pavarësisht nga ndryshimi në gradë ose klasë, mund të përdoret fjala kap, në kapom publik ose kaptan.
Prandaj Kapom është më i sigurti, megjithëse ndonjëherë përballesh me Janin me mbiemrin e shkurtër.