Ju përjetoni gjithçka në Tajlandë (57)

Ju shkoni në Tajlandë me pushime dhe takoni një zonjë në një bar, me të cilën pini një pije dhe e cila më pas qëndron në shoqërinë tuaj gjatë gjithë festës. Dhe…, siç thotë vetë Keespattaya, një gjë të çon në një tjetër. Lindi një romancë.

Se si vazhdoi dhe më në fund mori fund, Keespattaya tregon në historinë e mëposhtme.

Romanca ime me Malivanin

Unë vij në Tajlandë që nga viti 1989 dhe pasi vizitova Pattaya-n në vitin 1991, u bëra i varur nga ky qytet. Tani e kam vizituar Tajlandën 80 herë. Pas vizitës së shkurtër në 1989 prej 4 ditësh në Bangkok, përpara një turneu në Indonezi, unë dhe një mik vendosëm të bënim një turne në Tajlandë në vitin 1990. Pastaj shkuam edhe te Isaani. Kjo ishte e fundit për momentin.

Në qershor 1996 shkova përsëri vetëm në Pattaya. Zakonisht ishte një udhëtim 17-ditor. Unë kisha qenë tashmë në Pattaya disa herë dhe po planifikoja ta bëja edhe 2 javë të tjera të këndshme.

Rastësisht, në atë kohë ishte edhe një fotograf nga Breda në Pattaya, të cilin e kisha takuar më parë. Ditën e dytë më kërkoi të shkoja për një birrë në Wunder Bar (i cili më vonë u quajt "Ne jemi bota" dhe tani "Lisa në plazh") në fakt nuk më pëlqente, sepse ai bar kryesisht gjermanët pi, por për ta kënaqur atë shkova me të dhe të dashurën e tij tajlandeze.

Kur u ulëm në lokal, syri më ra menjëherë te një zonjë shumë e bukur. Leak ishte emri i saj. Ajo nuk fliste asnjë fjalë anglisht dhe mamasani donte të përkthente, por unë i fola në tajlandishten time më të mirë. Ajo tha se mbërriti në Pattaya një orë më parë. Po po vajzë, dhe jam për herë të parë në Tajlandë, mendova. Por së shpejti pati një klikim, dhe jo shumë më vonë ajo po pinte një shishe Heineken dhe unë po pija Singha. Vazhdimi mund të merret me mend, një gjë çoi në një tjetër dhe Leku shkoi me mua.

Të nesërmen në mëngjes e pyeta se ku flinte në Pattaya. Ajo mori me qira një dhomë në Pattaya Klang. Kur e pyeta nëse ishte e interesuar të kalonte 2 javë me mua, ajo u përgjigj pozitivisht. Kështu së bashku në Klang dhe në dhomën e saj doli që ajo me të vërtetë sapo kishte mbërritur në Pattaya. Gjithçka përshtatet në 1 çantë fundjave. Ajo flinte në dysheme dhe pronari i kishte marrë me qira një tifoz.

Bëri shumë rreth Pattaya-s në ato 2 javë. B, fotografi, ka bërë shumë foto në zonë me të dashurën e tij dhe ne. Në atë kohë njerëzit sapo kishin filluar me malin Buda. Në mbrëmje shkonim shpesh në Malibu në Soi Postoffice. Shumë shpejt u bë e qartë për mua se ajo ishte vërtet në Pattaya për herë të parë. Lidhja ime me Lekun, emri i vërtetë i të cilit ishte Maliwan, bëhej gjithnjë e më i ngushtë. Por ajo e gjeti Pattaya paksa "të ashpër" për të. Ajo tha se do të kthehej në Khon Kaen pas pushimeve të mia. Por ne do të mbanim kontakte.

Në atë kohë bëhej ende me postë. Unë i shkrova në anglisht, të cilën ajo e kishte përkthyer, dhe ajo më shkroi në Tajlandisht, të cilën kisha përkthyera gruan e një miku im. I shkrova gjithashtu një letër ambasadës holandeze në Tajlandë duke pyetur se çfarë duhej të takoheshim për ta lejuar atë të vinte në Holandë për 3 muaj. Mora një përgjigje të bukur nga ambasada.

Megjithatë, kontakti u zbeh. Në vitin 1997 u ktheva në Tajlandë. Ende kontaktova përsëri Maliwanin, i cili padyshim që nuk e pëlqeu Pattaya për 2 javë dhe nuk e pashë veten duke shkuar në KhonKaen aq shpejt. Kështu vendosëm që Maliwan të vinte në Pattaya dhe më pas të shkonim në Khon Kaen me aeroplan së bashku. Në atë kohë, unë qëndroja gjithmonë në rrezet e diellit në Soi 8 dhe sigurisht, kur arrita atje, Maliwan tashmë më priste.

Rezervuam një biletë për në Khon Kaen në JK Travel dhe u nisëm. Në Don Muang, ajo ende duhej të hante në McDonalds dhe, për më tepër, duhej të silleshin patate të skuqura për vajzën e saj. Malivani kishte rregulluar hotelin Charoen Thani për ne. Pasi mbërritëm, ajo kërkoi para për të marrë me qira një makinë. Jo shumë më vonë ajo u kthye me një makinë. E pyeta nëse kishte patentë shoferi. "Jo," tha ajo, "por policia më njeh mua! Unë shpesh ngas kamioncinën e motrës sime për të marrë sendet ushqimore.” Motra e saj doli të kishte një supermarket pranë stacionit qendror të autobusëve në Khon Kaen. Shkuam atje bashkë dhe takuam motrën. Malivani mund të fillonte menjëherë të ndihmonte, sepse ishte i zënë. Nga rruga, motra ishte edhe më e bukur se Maliwan.

Të nesërmen shkuam te prindërit e saj dhe vajza e saj 2-vjeçare Nongsaay. Ata jetonin në veri të Khonkaen në Khuanubonrat, pikërisht në rezervuarin Ubonrat. Babai i saj ishte duke punuar në fermë me rosat dhe nëna ishte shtrirë në një shtrat të varur duke ngrënë një arrë betel. Ne shkuam edhe disa kilometra më tej te rezervuari, ku ishte një plazh i bukur. Unë shkova këtu me Maliwan dhe 2 nga miqtë e saj. Shumë shumë i zënë por unë isha i vetmi farang. Sigurisht, shumë ushqim dhe pije.

Një nga ditët e fundit ndodhi diçka e pakëndshme. Në mes të natës ra zilja e telefonit. Maliwan u trondit dhe u largua menjëherë. Motra e saj kishte pësuar një aksident automobilistik dhe ishte në spital. Më pas shkova me të në spital. Në asnjë mënyrë të krahasueshme me një spital holandez. Kur u ulëm në shtratin e motrës, kaluan disa shitës të të gjitha llojeve të ushqimeve.

Sigurisht që ne shpesh flisnim për Malivanin që shkon në Holandë me mua. Në fakt, unë tashmë kisha hequr dorë nga kjo, derisa befas në vitin 1999 ajo më tha se donte të vinte me mua në Holandë. Kjo ishte gjatë një pushimi në Pattaya. E kisha bindur Malivanin të shkonte sërish me mua në Pattaya. Papritur, asaj iu desh të bëhej një pasaportë. Kur kjo u bë pas 1 jave, duhej të rregullohej një vizë për të në ambasadën holandeze. Pra, së bashku me të në Bangkok, ku nuk u mirëpritëm saktësisht. I keni dëgjuar të mendonin: është një tjetër që ra në dashuri gjatë pushimeve të tij. Kjo ndryshoi kur gjetën letrën time të vitit 1996 në letrat e mia, e cila tregonte se ne njiheshim për më shumë se 3 vjet. Viza nuk ishte më problem atëherë.

Maliwan kaloi shumë mirë në Holandë, por donte edhe të punonte. Sigurisht që nuk lejohej me vizë. Pasi ajo u kthye në Tajlandë, ne rregulluam një leje qëndrimi. Në maj të vitit 2000 ajo erdhi në Holandë me një leje qëndrimi. Pastaj gjeti edhe punë. Punë e thjeshtë paketimi, sepse ajo fliste vetëm Thai. Ajo nuk e kishte mendjen. Megjithatë, gjërat nuk shkuan aq mirë mes nesh dhe pas gjashtë muajsh ajo vendosi të kthehej në Tajlandë.

Që atëherë nuk kam pasur një lidhje serioze. Shkova shumë në Tajlandë dhe më pas vazhdova të shkoj në Pattaya veçanërisht.