Një burrë fshatar për herë të parë në qytetin e madh (nga: Tregime stimuluese nga Tajlanda Veriore; nr 4)
Ju ndonjëherë thoni, më pak lajkatare, 'Një fshatar për herë të parë në qytetin e madh'. E pra, zoti Tib ishte një njeri i tillë; një gungë e vërtetë fshati!
Një herë ai shkoi në një udhëtim në Bangkok me vajzën e tij Sing Kaew. Ata donin të shihnin një film, në një kinema, sallën e Kinemasë Chalerm Ked, e cila kishte pasqyra të mëdha në të katër muret. Ata ishin duke ecur nëpër shkallët kur Tib papritmas bërtiti 'Këndo Kaew! Shikoni, pikërisht përballë nesh. Ai djalë më duket njësoj si unë!'
'Ku?' "Epo, atje." 'Oh, baba, budalla, ky je ti. Ky është reflektimi juaj!' “A është kështu, Kaew? Vërtet dhe vërtetë?'
I gjori Tib nuk kishte parë kurrë një pasqyrë më parë dhe u trondit nga reflektimi i tij….
Gjithsesi, pasi hyjnë në teatër ata zënë vendin e tyre në sediljet e kinemasë. Këto janë karrige ku fillimisht duhet të shtyni sediljen poshtë.
Sing Kaew ishte ulur rehat duke parë, por pas pak Tib pyeti 'Kaew, si mund të ulesh kaq rehat? Nuk jam aspak rehat! Më dhemb bythi.” "Po baba, pse nuk e the këtë më herët?" "Më thuaj, si e bën këtë?" 'Unë e shtyj sediljen dhe ulem.'
'O? Kështu që? Kështu që ju e bëni atë. Tib e shtyu sediljen dhe u ul. "Hej, mirë, kjo është shumë më e lehtë." Epo, ju vetëm duhet të dini ...
Burimi:
Tregime titulluese nga Tajlanda Veriore. Librat e Lotusit të Bardhë, Tajlandë. Përkthyer nga anglishtja dhe redaktuar nga Erik Kuijpers.
Autori është Viggo Brun (1943) i cili jetoi me familjen e tij në rajonin Lamphun në vitet 1970. Ai ishte profesor i asociuar i gjuhës tajlandeze në Universitetin e Kopenhagës.
Kjo histori vjen gjithashtu nga tradita gojore në Tajlandën Veriore. Shihni për më shumë shpjegim: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
Për historinë e kinemasë në Tajlandë, shihni këtë lidhje interesante: https://siamrat.blog/2020/08/30/sala-chalermkrung-and-the-history-of-early-thai-cinema/
Është qesharake që ai nuk kishte parë kurrë një pasqyrë më parë, por ai pa dikë tjetër që i ngjante atij.