Njeri, çfarë drame….
Më pas, rreth pesë vjet më parë, pyetja jehoi nëpër dhomën e stafit; "Kush dëshiron të bëjë Drama Club vitin e ardhshëm shkollor?" Ngrita dorën, disi teatrale.
Nuk jam tamam një aktor i talentuar, e lëre më regjisor, por mendova se mund ta ktheja atë handikap në avantazh; Do të isha një yll për të treguar se si MOS duhet të veproj...
Teatri është, veçanërisht në një vend si Tajlandë, një komponent thelbësor në edukimin gjuhësor.
Me z. Ski, (majtas si vajzë) si budalla në skeç, z. Makthi i Chester-it. Në të luaja një budalla me mbajtëse. Kllapa e jashtme e bërë në shtëpi shkaktoi shumë probleme në skenë teksa konsumonte një kanaçe kola...
Studentët tajlandez, ndryshe nga bashkëmoshatarët e tyre perëndimorë, janë jashtëzakonisht të trembur. Ndoshta ka orkestra simfonike të tëra kolegësh në Holandë që po çmenden nga këmbëngulja gjithnjë në rritje e studentëve të tyre, por këtu ndonjëherë dëshiroj që një student të bërtasë: “Mees, nuk besoj asnjë fjalë se çfarë je. duke thënë këtu”.
Teatri si trajnim për vendosmëri në arsimin e mesëm? Numëroni në të! Ndërsa në shumicën e vendeve perëndimore teatri dhe drama janë pjesë e kurrikulës nga pikëpamja letrare, në Tajlandë drama është e përshtatshme në mënyrë ideale për t'i bërë studentët më këmbëngulës dhe me vetëbesim.
Magic, një vajzë me një talent të jashtëzakonshëm aktrimi
Kohët e fundit një koleg tajlandez më pyeti: “Kor, a nuk do të punonit me grupin tuaj teatror në “Hamlet” apo diçka të tillë, apo “Othello”, diçka nga Shekspiri?” Unë u përgjigja: "Kur përmend emrin "Shakespeare" i gjithë klubi i dramës zbrazet, dhe me të drejtë." Ai më shikoi bosh dhe vazhdoi të ecte.
Gjatë mësimeve të para të dramës, anëtarët e Klubit të Dramës mësojnë të ecin, të flasin, të lëvizin përsëri... ashtu si foshnjat. Thjesht ndryshe. Ata kuptojnë se aftësitë motorike dhe zëri janë një pjesë thelbësore e një personaliteti dhe se kur i ndryshojnë ato, mund të bëhen një person tjetër. Sepse për këtë është aktrimi.
Humori ka të bëjë me kohën, siç më mësojnë mua. Ata preferojnë skica të shkurtra, për shembull nga Monty Python, një formë humori ekzotik për tajlandezët. Absurdizmi është një fenomen thuajse i panjohur në Tajlandë, ku humori përmban kryesisht shumë elementë slapstick.
Pak para provave të "Macet e Dashurisë", një dramë që kam shkruar për macet që lehin, çuditërisht, Klubi i Dramës tërheq gjithmonë më shumë vajza se sa djem te djemtë…
Pas pesë vitesh orëve të dramës, me përulësi mund të konkludoj se mësimet e mia funksionojnë. Jo vetëm në drejtim të fuqizimit të studentëve dhe eliminimit të ndrojtjes, por edhe në drejtim të gjenerimit të interesit për artin, kërcimin dhe muzikën. Ata e shohin atë shumë më emocionuese se lojërat kompjuterike. Ndoshta më në fund po bëj diçka të mirë në këtë botë mizore...
Tani jam duke punuar në një përshtatje skenike të Ditarit të Ana Frankut. Magic, një studente katërmbëdhjetë vjeçare nga Klubi Drama që ka një ngjashmëri të çuditshme me Anne (për aq sa është e mundur në Azi), do të luajë rolin kryesor.
Në klasat e mia të teatrit kishte edhe 2 deri ndonjëherë 5 herë më shumë zonja. Pasi isha shef restoranti, fillova të aktroj në skenë dhe më pas para kamerës. Unë kam pasur mësues të mirë dhe anglishtja ime është e mirë. Por duket se ju keni një shans më të mirë për të gjetur një punë me një diplomë "master" sesa talenti këtu në Tajlandë.
Në TV shoh vetëm dramë të çalë ose shkopinj pllakash me tinguj të viteve '80
Ajo që komedianët tajlandez e përdorin shumë janë lojërat e fjalës. Tajlandishtja ime është shumë e keqe për ta marrë, por gruaja ime rregullisht dyfishohet kur një komedian me fytyrë të çeliktë thotë diçka, e ndjekur shpesh nga një rrotullim i shkurtër në një daulle, një bilbil dhe më pas kthesa e njohur në një cimbali. . Kur e pyes se çfarë është kaq qesharake ajo thotë; nuk e shpjegon dot, e papërkthyeshme.
Po, por kur është qesharake? Nëse doni të bëni një tajlandez të qeshë, duhet të vini nga shtëpi të mira. Por nëse thjesht hidhni filxhanin tuaj me koks në autobus dhe gjithçka vërshon në korridor, ata ju shikojnë me një buzëqeshje të gjerë. Tajlandezët mendojnë se kjo është fantastike!
Sipas mendimit tim, "Udon Taepanich" është një hero si "Hans Teeuwen" për mendimin tim. E shoh se ka diçka të veçantë, edhe pse nuk kuptoj asgjë për këtë, përveç "chak-wauw" si lojë fjalësh.
OK, një lojë tajlandeze.
Një i huaj hyn në një agjenci udhëtimesh dhe e pyet vajzën në banak: คุณขายตัวใหมครับ Khoen khaai toea mai khrab? Vajza ngrihet dhe e godet me shuplakë në fytyrë. (të qeshura, duke rënë daulle)
I huaji duhet të kishte thënë toa me një ton në rritje, atëherë është: Shisni bileta? por ai përdor toea me një ton mesatar dhe më pas toea do të thotë "trup, trup". Kështu ai pyet: A po e shet trupin tënd? A jeni kurvë?
Në fakt, një shaka nuk është më qesharake nëse duhet ta shpjegoni.
I dashur Peter, mb(. "Humor tajlandez" sa vijon. Kulturat e shumicës së popujve aziatikë, me përjashtim të japonezëve, bazohen në konkrete. Prandaj të menduarit abstrakt është diçka me të cilën njerëzit kanë shumë vështirësi (dhe kjo është ende e kujdesshme Kjo është arsyeja pse koncepte të tilla si cinizmi, sarkazma dhe satira janë të panjohura këtu, prandaj duhet pasur kujdes me disa shaka në situata të caktuara, sepse ato nuk mund të interpretohen fjalë për fjalë si e pahijshme dhe e paqytetëruar (dhe budallaqe) prandaj shakaja me të brendshme në TV, sepse kjo nuk mund të bëjë keq.
@Bert,
Mbaj mend që gjatë regjimit të Thaksin-it ishte një lloj "Imazhi i Pështyrë" në TV, me kukulla, ku Thaksin kishte një kokë që dukej shumë me një tullë dhe një numër i madh i partive të tjera të TRT-së u talleshin në mënyrë karikaturuese. Pra, satira nuk është plotësisht e panjohur. Por versioni Thai i Hans Teeuwen ndoshta mund të mbështetet në duartrokitje të vogla këtu, kjo është e vërtetë.
Po, sigurisht që ka gjithmonë një përjashtim, kjo është e vërtetë. Gjithmonë do të ketë një krijues televizioni përreth, i cili, për shembull, ka kaluar një kohë të gjatë në një vend anglo-sakson dhe për të cilin qindarka ka rënë. Sidoqoftë, kjo nuk thotë shumë për popullin tajlandez si të tillë. Mund ta ilustroj botën konkrete të mendimit të indonezishtes më mirë se atë të tajlandezit, sepse lexoj, shkruaj dhe flas mjaft mirë në gjuhën Bahasa Indonesia, dhe jo aq të vështirë Thai. Shembull: foljet "besoj" dhe "besoj" në malajisht nuk janë dy fjalë, por një; "percaya." Tani këto dy koncepte abstrakte të "besimit" dhe "besimit" janë afër, por ato nuk janë identike. Një shembull tjetër abstrakt: "ndoshta" dhe "ndoshta" janë pak a shumë në të njëjtën kllapa, por sigurisht që nuk janë të njëjta. Megjithatë, ka vetëm një fjalë në Malajisht: "mungkin". Nga ana tjetër, janë 3 fjalë për fjalën konkrete “oriz”; "padi", "bras" dhe "nasi" (dhe ndoshta po harroj një ose dy të tjera, sepse fjalori im indonezian ka filluar të ndryshket pak), me çdo fjalë që tregon një fazë të ndryshme të jetës së kokrrës së orizit. Nuk ka nuanca për konceptet abstrakte, por ka për ato konkrete. Unë dyshoj se nuk do të jetë shumë ndryshe në gjuhën tajlandeze.
@Bert,
"Unë dyshoj se nuk do të jetë shumë ndryshe në gjuhën tajlandeze."
Nuk e kam idenë, por me siguri ke të drejtë. Fakti mbetet se ajo që është qesharake për një person, nuk rezulton asgjë më shumë se një hapje e gojës për një tjetër, brenda së njëjtës kulturë humori. Ndonjëherë thuhet se gjermanët nuk kanë fare sens humori (puna e fjalës me qëllim) dhe unë jam dakord me këtë. Ende nuk ka lindur stand-up humoristi i parë gjerman dhe kur duan të qeshin, sjellin Rudi Carrell-in për të brohoritur.
Megjithatë, më vjen mirë që humori nuk është universal. Çdo kulturë ka shakatë e veta të pista:
A e dini këtë shaka kamboxhiane?
Dy mushkonja fluturojnë përreth dhe papritmas fillon të bjerë shi i madh dhe ata vendosin të strehohen në pidhin e një elefanti. Pas shiut ata përsëri fluturojnë jashtë dhe njëra mushkonjë pyet mushkonjën tjetër; "A e dini se ku sapo u strehuam?"
"Jo," thotë mushkonja tjetër.
"Epo, në pidhin e një elefanti"
"Zot," thotë mushkonja tjetër, duke përkulur muskujt e tij, "po ta dija ..."
Shaka e keqe vdekjeprurëse, por kur e tregon këtë shaka në një kompani kamboxhiane, të gjithë rrokullisen në dysheme dhe paguajnë pijet tuaja për pjesën tjetër të mbrëmjes. Humor i bukur, humor khmer…
Dhe kjo është një shaka e vërtetë tajlandeze, pothuajse e zhdrejtë
Një burrë shkon te mjeku dhe i thotë se pas 3 vitesh martesë nuk ka ende fëmijë.
Në rregull, thotë doktori, atëherë duhet të kontrollojmë spermën tuaj në fillim. Këtu është një shishe, vendose atje dhe kthehu menjëherë.
Pas disa ditësh burri kthehet me një shishe bosh. Çfarë është kjo, pyet doktori. Epo, e shihni, doktor, unë e provova fillimisht me dorën time të djathtë dhe pastaj me dorën time të majtë dhe me të dyja duart, por vërtet nuk funksionoi. E thirra gruan, por nuk funksionoi. E pyetëm fqinjin…. E ke përfshirë edhe komshiun, bërtet doktori me inat. Po, doktor, askush nga ne nuk mund ta hapte shishen, kapaku ishte shumë i ngushtë!
Jo një fjalë e pakëndshme. E zhdrejta është në kokën e dëgjuesit. Pothuajse të gjitha shakatë tajlandeze janë të tilla.
“Të menduarit abstrakt është… diçka me të cilën njerëzit këtu kanë vështirësi të mëdha (…për ta thënë butë…)” Këtu? Krahasuar me ku? Si e kuptoni këtë të vërtetë? A keni bërë teste vetë? Ndoshta nga një libër? Na tregoni sinqerisht se si arritët në atë deklaratë mahnitëse.
Wikipedia (eng.) "Tailand" thotë se mesatarja e IQ-së së më shumë se 27.000 studentëve tajlandez është 98.4 dhe në Nonthaburi madje 108. Një test IQ përfshin shumë të menduarit abstrakt.
Cinizmi, sarkazma dhe satira nuk dihen? marrëzi. Kam dëgjuar shumë komente cinike dhe sarkastike për farangët (OK, dhe njerëz të tjerë, si politikanët dhe policët). (Por me të vërtetë, ashtu si në Holandë, sarkazma nuk vlerësohet shumë). Ata madje kanë fjalë tajlandeze për këtë! Uau!
Më tej ju thoni se nuk e kuptoni atë "tailandisht të vështirë". Si e dini për atë vetë-tallje dhe perspektivë?