Ditari i Bart Hoevenaars (pjesa 1)

Bart Hoevenaars punon si inxhinier elektrik në Intermedia engineering në Holandë. Ai udhëton gjerësisht nëpër botë, kryesisht në Azi. Në një nga këto udhëtime pune ai takoi të dashurën e tij. “Sigurisht që nuk kërkoja një lidhje dhe as e dashura ime, e cila kishte vite që ishte jashtë një lidhjeje. Megjithatë ne klikuam menjëherë dhe lulëzoi diçka shumë e bukur. Gjëja e vështirë e marrëdhënies është distanca, edhe pse kjo mund të kombinohet mirë me vizitat e mia në Azi.'

Mbërritja në Aeroportin e Bangkokut

Ende një makinë e gjatë nga Amsterdami në Bangkok, por për fat të mirë munda të fle për një kohë të gjatë. Kjo ishte pjesërisht për faktin se, duke pasur parasysh gjatësinë time, më vendosën pranë një dalje emergjente, kështu që kisha shumë hapësirë ​​për këmbët. Mbërrita shpejt në aeroport përmes doganës dhe valixhja ime ishte gjithashtu aty shpejt, kështu që kalova në seksionin tjetër.

Nuk kisha rënë dakord vërtet për një vend ku do të takoheshim me të dashurën time (tajlandeze), në fakt budallaqe. Por kështu shkon në përgatitjet për një udhëtim, disa gjëra harrohen. Pasi eca për pak kohë, e pashë para se ajo të më shihte mua dhe munda t'i afrohesha nga pas për t'i trembur pak.

Kjo vërehej qartë në reagimin e saj. Deri atëherë nuk kisha parë një buzëqeshje më të gjerë në fytyrën e saj, e cila thotë shumë në Tajlandë. Me pak fjalë, ajo ishte e lumtur që më shihte sërish, gjë që sigurisht ishte e ndërsjellë. Pas udhëtimit me makinë për në Ayutthaya, vendlindja e të dashurës sime, unë shpaketoj valixhen dhe e arrij. Takimi i shumë miqve tajlandez në ditën e parë të jep gjithmonë një ndjenjë të mirë.

Pazar

Pasi kemi fjetur mirë natën e parë, fillimisht bëjmë disa pazar në supermarketin lokal, gjithsesi duhet të hamë. Për habinë time, nuk më duhej të shkoja në arkë Darë pule!  (te paguash). Për fat të mirë, ajo e kishte kuptuar saktë bisedën tonë përmes WhatsApp-it që, si shumë të tjerë, ndihesha si një bankomat në këmbë herë pas here! Një bisedë ku ne u përpoqëm t'i shpjegonim njëri-tjetrit se kulturat tona thjesht nuk ishin të njëjta, dhe ne duhej të përpiqeshim ta vlerësonim këtë për njëri-tjetrin. Sigurisht që unë jam një holandeze e kursyer, por pushimet ime nuk duhet t'i kushtojnë para. Kështu rashë me të që të paguaja të gjitha shpenzimet e qëndrimit dhe t'i jepja diçka më shumë.

Trafiku Tajlandë

Gjithmonë më habit se si disa gjëra mund të shkojnë drejt në trafik. Ndoshta ka rregulla të trafikut dhe/ose të sjelljes në trafik, por mesatarja tajlandeze sigurisht që nuk i përmbahet atyre. Disa e marrin patentën e shoferit në një autoshkollë, por cilësia është e cilësisë së dyshimtë. Gjithashtu duke marrë parasysh faktin se nëse nuk je mjaftueshëm i zoti, sërish merr letrën e famshme, sepse t'i thuash dikujt se nuk është mjaftueshëm i mirë, sigurisht që nuk është e mundur për shkak të humbjes së njohur të fytyrës.

Të tjerët nuk e marrin atë sfidë dhe blejnë një patentë shoferi për disa baht, kjo është shumë e lehtë në Tajlandë, TIT (Kjo është Tajlanda). Ky fakt dhe konsumimi i tepërt i alkoolit nga shumë tajlandez, ndoshta kontribuojnë në numrin e lartë të viktimave në trafik.

Dalja gjatë pushimeve tona

Ndërsa punoja në Ayutthaya, takova të dashurën time, pas vetëm tre ditësh shkova në një punë në një fabrikë afër Patthaya dhe do të qëndroja në një hotel në mes të Patthaya. Ajo në fakt nuk donte të vinte me mua, sepse të shkosh me një burrë të çuditshëm nuk është thjesht e zonja. Por ajo e ndryshoi atë vendim ditën e fundit dhe ne u njohëm më mirë në Patthaya. Një vendim i saj për të cilin asnjëri prej nesh nuk është penduar tani.

Kështu që ne do të qëndrojmë përsëri për disa netë në një hotel në Pattaya, siç bëmë gjatë pushimeve tona të fundit në fund të shtatorit dhe fillim të tetorit të vitit të kaluar. Pra, disa vizita në Walkingstreet javën e ardhshme! Ndoshta do të takoj dikë që njoh sepse edhe ai është me pushime në Pattaya në të njëjtën kohë, së bashku me gruan e tij holandeze. Diçka që ata e kanë bërë prej vitesh, por asnjëherë gjatë karnavaleve, që është e shenjtë për një Brabander. Unë do t'ju njoftoj se si shkoi kjo në një raport të mëvonshëm.

Paguaj dyfish si Farang

Një ditë e bëra të dashurën time të lumtur me premtimin se mund të blinte një fustan të ri nga unë. Ajo ishte jashtëzakonisht e lumtur dhe menjëherë e kuptoi se ku donte ta blinte atë fustan. Sapo mbërriti në dyqan, i thashë të hynte në dyqan për të parë se cilin fustan donte dhe se më parë duhej të ndaloja pranë bankomatit për të marrë baht-et e nevojshme. E thënë më shpejt se sa bëhet.

Rrugës takova një të njohur, të cilin e kisha takuar gjatë një darke disa ditë më parë, më përshëndeti me dashamirësi dhe biseduam shpejt. Nga larg munda të shihja të dashurën time duke qëndruar në dyqan, vajza e dyqanit qëndronte atje për t'i dhënë këshilla. Të dy në një humor të shkëlqyeshëm, mund ta shihja atë nga jashtë.

Mirëpo, kur më panë duke ardhur, humori ndryshoi. Fytyrat m'u bënë menjëherë të stuhishme, pata një ndjenjë të çuditshme. Kur hyra në dyqan dëgjova disa sharje mes zonjave dhe më nxorën menjëherë nga dyqani. Nuk e kuptova fare, por thjesht eca me të, por me një ritëm që nuk isha mësuar prej saj!

E pyeta se çfarë nuk shkonte dhe e pashë me pyetje, vështrimi që ktheva nuk ishte miqësor, mund t'ju them këtë. Ajo heshti në të gjitha gjuhët dhe kështu shkuam shumë. Kur ajo u qetësua pak, majmuni i doli nga mëngët. Siç doli, ajo u ndje e grabitur nga një tajlandez tjetër dhe kjo nuk i pëlqeu aspak.

Një çmim ishte rënë dakord mes saj dhe shitëses së dyqanit, por çmimi u dyfishua kur shitësja më pa që po afrohesha dhe dola të isha një farang. Kjo e zemëroi të dashurën time aq shumë sa nuk donte të kishte të bënte më me këtë dyqan. Ajo u ndje e grabitur nga një bashkatdhetar, i cili nuk i rrinte aspak mirë.

Kaq shumë për pjesën e parë

Tani do të dal për të ngrënë përsëri në një restorant tajlandez (çfarë tjetër), nuk po ngopem me të.

Pjesa 2 e Ditarit të Bartit do të postohet të Shtunën (me objekt ndryshimi).