Cunami i vitit 2004 në Tajlandë

Nga Gringo
Geplaatst në sfond
Tags: ,
25 dhjetor 2016

Shumë prej nesh do ta kujtojnë 26 dhjetor 2004 kur një cunami goditi Tajlandën dhe vendet përreth me forcë shkatërruese. Vetëm në Tajlandë ka pasur më shumë se 5000 viktima, ndërsa po aq janë raportuar të zhdukur.

Ndër viktimat e caktuara, të cilët ranë kryesisht në provincat e Panggna, Krabi dhe Phuket, ishin 36 holandezë dhe 10 belgë.

Një numër i madh i të zhdukurve do të jenë gëlltitur nga deti, por edhe disa prej tyre janë gjetur, identiteti i të cilëve duhej të përcaktohej më tej. Tani, 12 vjet më vonë, autoritetet ende po përpiqen të përcaktojnë identitetin e viktimave, nëse është e mundur përmes testimit të ADN-së.

Në varrezat në Panggna, puna është ende në vazhdim për identifikimin e viktimave. Natyrisht, ndihma e familjarëve është e nevojshme për të përfunduar identifikimin nëpërmjet testit të ADN-së. Më shumë se 400 mbetje njerëzore janë ende të varrosura në Panggna, të cilat nuk pretendohen nga askush.

Në këto ditë dhjetori, le të kujtojmë edhe familjet për të cilat Krishtlindja nuk do të jetë më një kohë e gëzuar.

Burimi: pjesërisht Tharath/Thavisa

4 përgjigje për "Cunami 2004 në Tajlandë"

  1. Jaap van Loenen thotë lart

    Më 26 dhjetor 2004, familja ime u përfshi gjithashtu në cunamin në Khao Lak, Tajlandë. Çdo vit ne kthehemi në këtë vend për të marrë pjesë në përkujtimet e ndryshme dhe për të reflektuar mbi ngjarjen e tmerrshme të asaj kohe.
    Këtë do ta bëjmë edhe këtë vit, por javën e kaluar shkuam edhe në varrezat në Ban Bang Maruan. Ndoshta për këtë ka të bëjë ky artikull. Ky vend ndodhet disa kilometra përpara Takuapa që vjen nga Phuket. Në të djathtë është një rrugë e vogël që të çon në varreza ku janë varrosur rreth 385 viktima të paidentifikuara.
    Rreth varrezave është ndërtuar një mur. Hyrja është e hapur, dhoma e rojeve, ku me siguri ka qenë një roje në të kaluarën, është e shkretë. Vetë vendi të jep një përshtypje të parregullt dhe të shkretë. Thuhet se nxënësit e shkollës ofrojnë mirëmbajtje. Kjo nuk ka ndodhur vitet e fundit. Shtizat, ku flamujt kanë valëvitur në gjysmështizë në të kaluarën, duken të humbur. Barërat e këqija përqafojnë të gjitha varret anonime. Kur e shikoj gjithë këtë gjë, pyes veten nëse mund të ketë edhe njerëz këtu që unë vetë i kam shpëtuar me respekt pranë Bang Niang. Ndërtesat në fund të varrezave gjithashtu nuk janë më në përdorim dhe japin një përshtypje të lënë pas dore. Aty-këtu dyert janë të hapura dhe njerëzit mund të hyjnë brenda ku ka ende disa foto të fatkeqësisë dhe shërimit të viktimave. Ndërtesat ngjitur gjithashtu nuk janë më në përdorim, në fakt, gjithçka që mund të prishej është hequr nga ndërtesat. Disa dhoma kanë shërbyer edhe si tualete publike gjatë prishjes së tyre.
    Po e shkruaj këtë përgjigje sepse nuk e kuptoj se si është e mundur që tajlandezët të tregojnë shumë respekt kur të dashurit e tyre vdesin dhe respekti për këto viktima vështirë se vihet re.
    Jaap van Loenen
    25 dhjetor 2016

    • Francamsterdam thotë lart

      Epo, a e dini përmendësh se ku ndodhet monumenti i viktimave të fatkeqësisë së përmbytjeve të vitit 1953? Sa vizitorë tërheq kjo në vit?
      Të gjitha ato përkujtime, udhëtime të heshtura, transmetime të drejtpërdrejta të transferimit të arkivoleve të mbushura, diskutime në grup dhe kënde përkujtimore nëpër shkolla, monumente dhe regjistra ngushëllimi, është diçka e njëzet viteve të fundit.
      Në këtë aspekt, tajlandezët janë po aq këmbëngulës sa holandezët dikur.
      Kur ndodhte diçka në Tenerife, në shkollën tonë nuk flitej për këtë, përveç drejtorit, i cili në fjalimin e tij për Krishtlindje në fundvit, ishte krenar për faktin se ishte një nga fëmijët e një familjeje të madhe prej të cilave vetëm një vajzë ishte e përfshirë, ishte në shkollë, i kishte shpëtuar jetën duke mos i dhënë leje të mungonte dy ditë për të udhëtuar me pjesën tjetër të familjes.
      Unë isha në Phuket në vitin 2008 dhe nëse nuk do ta kisha ditur se çfarë ndodhi, nuk do ta kisha ditur kurrë. Përveç faktit që në 7-XNUMX kishte një kontejner për t'u dhuruar për të afërmit. Gjë që sigurisht nuk e bëra sepse e dija shumë mirë që ato donacione po shkonin në xhepin tim. Jo, nuk do të më ngrenë.

  2. shilingë thotë lart

    Isha ulur në plazh në Jomtien kur erdhën mesazhet e para. Gjëja qesharake ishte se e mora përmes Holandës. Më pyetën nëse isha ende gjallë. Më bëri një përshtypje të jashtëzakonshme sepse sapo kisha bërë një operacion në gjurin tim (futbollist) një ditë më parë. Dyshova se kjo ishte arsyeja pse më pyetën këtë. Edhe në Holandë, njerëzit nuk e dinin ende vendndodhjen e saktë të kësaj ngjarjeje të tmerrshme. Vrapova në shtëpi për të ndezur televizorin dhe për të dëgjuar komentin. Më kujtohet shumë mirë që qeveria dhe instituti meteorologjik tajlandez raportuan mjaft negativisht për të. Nuk do të kishte, përsërisni jo, viktima në Tajlandë. Sa ndryshe ishte kjo u bë e ditur vetëm në ditët e mëvonshme. Por nëse do të shihnit imazhe do të dyshonit ndryshe. Megjithatë, Thais mbetën në errësirë ​​për një kohë të gjatë. Për fat të keq.

  3. Bert Schimmel thotë lart

    Një nip i mbretit tajlandez të vdekur së fundmi gjithashtu vdiq në atë cunami. Ai ishte gjysma e një binjake me vajzën e tij të madhe.


Lini një koment

Thailandblog.nl përdor cookie

Faqja jonë e internetit funksionon më së miri falë cookies. Në këtë mënyrë ne mund të kujtojmë cilësimet tuaja, t'ju bëjmë një ofertë personale dhe ju na ndihmoni të përmirësojmë cilësinë e faqes në internet. Lexo më shumë

Po, dua një faqe interneti të mirë