ਥਾਈ ਨੋਈ ਲਿਪੀ ਦਾ ਅਲੋਪ ਹੋਣਾ

ਇਸ ਬਲੌਗ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਪਿਛਲੇ ਯੋਗਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਥਾਈ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਮੂਲ ਬਾਰੇ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਮੈਂ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪੈ ਰਹੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਉਹ ਜੀਵਤ ਵਿਰਾਸਤ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕੀਮਤੀ ਹਨ। ਇਹੀ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਦੂਰ ਦੇ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਬਾਸਕ, ਬ੍ਰਿਟਨ, ਆਇਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਓਕਸੀਟਨ ਨੂੰ ਚੁੱਕਿਆ।

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ - ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ - ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜੋ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਫਿਲੋਲੋਜਿਸਟਸ ਨੇ ਹਿਸਾਬ ਲਗਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਅੰਦਾਜ਼ਨ 7.000 ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 6.000 ਅਗਲੀ ਸਦੀ ਤੱਕ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ… ਬੇਸ਼ੱਕ, ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਅਲੋਪ ਹੋਣਾ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਹੁਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁਦਰਤੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਜੋਂ ਵੀ ਦੇਖਦੇ ਹਨ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬਦਲਣ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹਨ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਕੁਝ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਸਵਿਚ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ, ਅਸਮਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਸਬੰਧਾਂ ਜਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਸਮੱਸਿਆ ਅਕਸਰ ਪੂਰੀ ਭਾਸ਼ਾਈ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਸਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਖ਼ਤਰੇ ਵਾਲੇ ਸਵੈ-ਮਾਣ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸਵੈ-ਨਿਰਣੇ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ।

ਬਾਅਦ ਦੀ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਉਦਾਹਰਣ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਲੱਭੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਥੇ ਥਾਈ ਨੋਈ ਨੂੰ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਲਈ ਅਲੋਪ ਹੋਣਾ ਪਿਆ। ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ ਥਾਈ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬੋਲੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੂਰੀਨ-ਖਮੇਰ, ਲਾਓਟੀਅਨ, ਵੀਅਤਨਾਮੀ ਅਤੇ ਫੂ ਥਾਈ। ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਤੋਂ ਘੱਟ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਉੱਥੇ ਖਮੇਰ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਹੁਣ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਅੰਗਕੋਰ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਡੇ ਯੁੱਗ ਦੀ ਚੌਦਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਵਰਤਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸਨੂੰ ਥਾਮ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਪੁਰਾਣੀ ਮੋਨ ਲਿਪੀ ਤੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਈ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਲੈਨ ਜ਼ਾਂਗ ਦੇ ਲਾਓਟੀਅਨ ਰਾਜ ਦੇ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਪਾਠਾਂ ਲਈ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਸਿਵਲ, ਅਧਿਕਾਰਤ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਥਾਈ ਨੋਈ ਸੀ, ਜੋ ਲਗਭਗ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਥਾਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਥਾਈ ਨੋਈ ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ-ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਰਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਲਿਪੀ ਬਣ ਗਈ। ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਥਾਈ ਨਾਲ ਮੁੱਖ ਅੰਤਰ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਥਾਈ ਨੋਈ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਧੁਨੀ ਵਾਲੇ ਅੱਖਰ ਨਹੀਂ ਹਨ ਜੋ ਸਹੀ ਪਿੱਚ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਈਸਾਨ ਵਿੱਚ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਸਹੀ ਪ੍ਰਸੰਗਿਕ ਅਰਥ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਚੁਸਤ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

1868 ਤੋਂ 1910 ਤੱਕ ਸਿਆਮ ਉੱਤੇ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਾ ਚੁਲਾਲੋਂਗਕੋਰਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨੀਤੀਗਤ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਏਕੀਕਰਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਸਿਆਮ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਉਪਨਿਵੇਸ਼ ਵਜੋਂ ਵਰਣਨ ਕਰਾਂਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਕੇਂਦਰੀ ਅਥਾਰਟੀ ਕਦਮ-ਦਰ-ਕਦਮ ਪੁਰਾਣੇ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜਾਂ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਅਧੀਨ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰ ਖੇਤਰ ਹੈ: 'ਇਕ ਰਾਸ਼ਟਰ, ਇਕ ਲੋਕ, ਇਕ ਰਾਜਾ' ਰਾਜ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਨ ਅਤੇ ਕੌਮੀਅਤ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚੱਕਰੀ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ। ਵਰਤੇ ਗਏ ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀਨਰਮ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ' ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ। 1874 ਤੋਂ, ਸਿਆਮੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਇਸਾਨ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ ਥਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣਾ ਵਧੇਰੇ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਸਵੀਕਾਰਯੋਗ ਹੈ।

Isaaners ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਥਾਈ ਸਨ... ਜਦੋਂ ਇਹ ਮੁਹਿੰਮ ਤੁਰੰਤ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਹੋਈ, ਤਾਂ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਉਪਾਅ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਤੇ ਥਾਈ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਦੂਰਗਾਮੀ ਵਿਦਿਅਕ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਕੇ, ਦੇਸ਼ ਦੇ ਇਸ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਇਸ ਅਹਿਸਾਸ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਥਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਇਸਾਨ ਭਾਸ਼ਾ ਨਾਲੋਂ ਉੱਤਮ ਸਨ... ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਇਹ ਸੁਧਾਰ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ। ਬੈਂਕਾਕ ਦੀ ਕੇਂਦਰਵਾਦੀ ਸੱਤਾ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ. ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੇ ਲੋਕ ਛੇਤੀ ਹੀ ਇਸ ਸਿੱਟੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ, ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਵੇਂ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋਵੇਗੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸਾਰੇ ਨਵੇਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨਵੇਂ, ਕੇਂਦਰੀਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਦਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਟਾਫ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੇ ਹੋਣ। ਅਤੇ ਉਹ ਸਿਵਲ ਸੇਵਕ, ਤਰਜੀਹੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਥਾਨਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਰਤੀ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਲਿਖਤੀ ਥਾਈ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਸਨ... ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਪੂਰੀ ਥਾਈ ਵਿੱਦਿਅਕ ਸੰਸਥਾ ਉਬੋਨ ਰਤਚਾਥਾਨੀ ਵਿੱਚ ਉਬੋਨ ਵਸੀਕਾਸਾਥਨ ਸਕੂਲ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਸਥਾਪਨਾ 1891 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਬੈਂਕਾਕ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਪਾਂਸਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।

ਸੋਫਾ ਪੋਂਥਰੀ ਅਤੇ ਦੋ ਹੋਰ ਰਿੰਗਲੀਡਰ

ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਸਹੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਚਲਾਉਣ ਲਈ, ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਫਰਾਇਆ ਸ਼੍ਰੀ ਸੁਥੌਰਨ ਵੂਹਾਨ (ਨੋਈ ਅਜਾਰੀ ਯਾਂਗਕੁਲ) ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਛੇ ਪਾਠ ਪੁਸਤਕਾਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ: ਮੁਨਬੋਟਬਨਫਾਕਿਟ।, ਵਨਿਤਨੀਕੋਨ , ਅਕਸਨਪ੍ਰਯੋਕ , ਸੰਗਯੋਕਫੀਤਾਨ , ਵਾਇਫੋਟਚਨਫੀਜਨ en ਫਿਸ਼ੰਕਰਨ. ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ, 1910 ਤੋਂ ਬੈਂਕਾਕ ਦੁਆਰਾ ਮਾਨੀਟਰ ਇਸਾਨ ਨੂੰ ਭੇਜੇ ਗਏ ਸਨ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਥਾਈ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ। ਇੱਕ ਕਾਰਵਾਈ ਜੋ ਬਣ ਗਈਸਨਮਾਨਿਤਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਦੇ ਨਾਲ ਲਾਜ਼ਮੀ ਐਲੀਮੈਂਟਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਐਕਟ, 1921 ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਨੂੰਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਥਾਈ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ… ਇੱਕ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਥਾਈ ਨੋਈ ਇੱਕ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਸੰਗਿਕਤਾ ਗੁਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਈ ਸੀ...

ਕੁਝ ਦੇਰ ਤੱਕ ਵਿਰੋਧ ਹੋਇਆ। XNUMX ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮੋਲਮ ਗਾਇਕਾ ਸੋਫਾ ਪੋਂਥਰੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਖੋਨ ਕੇਨ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਬਾਨ ਸਵਾਤੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਕੂਲ ਭੇਜਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਾਓਸ਼ੀਅਨ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦੇਣਗੇ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਨਸਲੀ ਅਤੇ ਥਾਈ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ… ਇਹ ਬਗਾਵਤ, ਜੋ ਕਿ ਨਵੇਂ, ਉੱਚ ਸਥਾਨਕ ਟੈਕਸਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ, ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਰ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਈ। 16 ਦਸੰਬਰ, 1940 ਨੂੰ, ਪੁਲਿਸ ਨੇ 500 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ 116 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਸੋਫਾ ਪੋਂਥਰੀ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਬਾਗੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦੋ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ 'ਖੋਨ ਕੇਨ' ਵਿੱਚ XNUMX ਸਾਲ ਦੀ ਕੈਦ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।ਕਬੋਟਫ਼ੈ ਨਾਇ ਰਚਾ ॥ਨਾਚਕ' (ਰਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਬਗਾਵਤ)। ਬਾਕੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਤੀਹ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਗ਼ੁਲਾਮੀ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ... ਖੁਈ ਡੇਂਗਨੋਈ, ਤਿੰਨ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਰਹੱਸਮਈ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬ ਗਿਆ। ਸੋਫਾ ਪੋਂਥਰੀ ਦੀ ਵੀ ਦੋ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਡਰੱਗ ਦਾ ਟੀਕਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਸਨੂੰ ਐਲਰਜੀ ਸੀ…

ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਪਵਾਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਔਸਤ ਈਸਾਨਰ ਨੂੰ ਹੁਣ ਇਹ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਦੋ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਲਿਖਤੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ... ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਇਹ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਧੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਾ ਪਰੰਪਰਾ, ਇਤਿਹਾਸ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਯਾਦ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ...