ਹਾਊਸਕੀਪਰ ਪਲੋਈ
'ਪਲੋਈ! ਪਲੋ!'……. 'ਪਲੋਈ? ਹੈਲੋ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ! ਕਾਰ ਇੱਥੇ ਹੈ!'
ਹਾਰਨ ਵੱਜਣ 'ਤੇ ਘਰ ਦੀ ਔਰਤ ਨੇ ਪਲੋਈ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰੀ। ਪਲੋਈ ਨੇ ਬਾਗ ਦੀਆਂ ਸ਼ੀਸ਼ੀਆਂ ਲਾਅਨ 'ਤੇ ਸੁੱਟੀਆਂ ਅਤੇ ਬਾਗ ਦੇ ਗੇਟ ਵੱਲ ਭੱਜਿਆ। ਘਰ ਦੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਪੈਕ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਸੀ। ਲੀਡ ਡੌਗ ਰੈਗੂਲਰ ਕੁੱਤਿਆਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੇਟ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ; ਉਹ ਯੂਰਪੀ ਨਸਲ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ ਅਤੇ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੀ। ਛੋਟੇ ਥਾਈ ਕੁੱਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਤੁਰ ਪਏ।
ਉਹ ਇਹ ਦਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਖੁਸ਼ ਸਨ ਕਿ ਮਾਲਕ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੈਰ-ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਫਰਜ਼ ਪੂਰੇ ਕੀਤੇ ਹਨ ਅਤੇ ਘਰ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਾਖੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪਲੋਈ ਨੇ ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਸਿੱਧਾ ਕਾਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਗਲੀ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਅੰਦਰਲੇ ਪੌਸ਼ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਨਾ ਆ ਸਕਣ।
ਘਰ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਅਤੇ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਪਹਿਲਾਂ ਭੇਡ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਤਸੁਕ ਦੂਜੇ ਕੁੱਤੇ ਜੋ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘਰੇਲੂ ਨੌਕਰ ਪਲੋਈ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, "ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਭੇਡ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਲਈ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਸੀ?" "ਯਕੀਨਨ, ਸਰ," ਪਲੋਈ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, ਕਈ ਵਾਰ ਯਕੀਨ, ਫਿਰ ਝਿਜਕਦਾ, ਕੁੱਤੇ ਲਈ ਰੱਖੇ ਗਏ ਮੀਟ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮੀਟ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇੰਨਾ ਵਧੀਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਲੋਈ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਖੁਦ ਖਾ ਲਿਆ….
'ਮੇਰੇ ਆਰਚਿਡ ਲਈ ਖਾਦ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਓ, ਪਲੋਈ!' ਸੱਜਣ ਨੇ ਅਜੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚੋਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸੁਣਿਆ, 'ਪਲੋਈ, ਪਲੋਈ, ਜਲਦੀ ਆ ਜਾ...' ਸੱਜਣ ਨੇ ਹੱਥ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਪਲੋਈ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ। ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਬੱਚੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਧੋਤੇ ਅਤੇ ਬਦਲ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਖੇਡ ਰਹੇ ਸਨ. ਨਰਸਮੇਡ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਬਾਂਹ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਗਈ ਸੀ। ਪਲੋਈ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁਪਤ ਅਤੇ ਤਰਸ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ...
ਰੋਜ਼
ਰੋਜ਼ 14 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ ਪਰ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਲੜਕੀ ਬਣ ਗਈ। ਪਲੋਈ ਵੀ ਜਵਾਨ ਸੀ: 17 ਸਾਲ ਦਾ। ਉਹ ਮਕਾਨ ਮਾਲਕਣ ਦੁਆਰਾ ਸੌਂਪਿਆ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਅਜੇ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਰਕਿਡਜ਼ ਕੋਲ ਬੁਲਾਇਆ। ਪਲੋਈ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗੇ ਪੌਦਿਆਂ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਪੌਦਿਆਂ 'ਤੇ ਖਾਦ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਦਾ ਛਿੜਕਾਅ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਘਰ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਾਰ ਵਿਚ ਮਿਲਣ ਆਈ ਮਕਾਨ ਮਾਲਕਣ ਦੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਪਿਆ।
ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ 'ਹਰ ਹਾਈਨੈਸ' ਬਗੀਚੇ ਵਿਚ ਆਈ ਅਤੇ ਲਾਅਨ 'ਤੇ ਬਗੀਚੇ ਦੀਆਂ ਸ਼ੀਸ਼ੀਆਂ ਲੱਭੀਆਂ; ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਪਲੋਈ 'ਤੇ ਚੀਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਘਰ ਦੇ ਨੌਕਰ ਨੂੰ ਉੱਚੀ ਅਤੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਪਲੋਈ ਨੇ ਝੁਕਿਆ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਟ ਲੱਗ ਸਕਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਟੈਟਨਸ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ….
ਹਾਂ, ਕੰਮਕਾਜੀ ਮਾਹੌਲ ਗਰਮ ਸੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਧਾੜਵੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੰਨਾ ਗੁੱਸਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਛੱਡਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ। ਪਰ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਸਾਫ ਦਿੱਖ, ਭਰੇ ਹੋਏ ਬੁੱਲ੍ਹ ਅਤੇ ਉਸ ਚੰਗੀ ਨੱਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਗੁਲਾਬ ਕਰਕੇ ਉਹ ਦੰਦ ਪੀਸ ਕੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ।
ਰਸੋਈਏ Somnuk
ਜਦੋਂ ਪਲੋਈ ਬਾਗ਼ ਦੀਆਂ ਕਾਤਰੀਆਂ ਨਾਲ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਿਆ, ਤਾਂ ਰਸੋਈਏ ਸੋਮਨੋਏਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੋਸਤਾਨਾ ਹਾਮੀ ਦਿੱਤੀ ਜੋ ਨੌਕਰ ਲਈ ਉਸਦੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਪਲੋਈ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮਸਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। "ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਸੂਪ ਖਾ ਰਹੇ ਹਾਂ?" ਉਹ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਪਰ ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਨਾਲ। 'ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਪੂਰੀ ਪਲੇਟ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿਆਂਗਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਾਧੂ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਿਰਫ ਤੁਸੀਂ, ”ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਕਿਹਾ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਸਖ਼ਤ ਨਾ ਕਰੋ, ਪਲੋਈ ਨੇ ਸੋਚਿਆ। ਉਸ ਨੇ 25 ਸਾਲਾ ਸੋਮਨੋਏਕ ਦੀਆਂ ਡੱਡੂਆਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਡੁੱਬੇ ਹੋਏ ਚਿਹਰੇ ਵੱਲ ਨਫ਼ਰਤ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸ ਲਈ ਫਸਟ-ਕਲਾਸ ਭੋਜਨ ਤਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ।
ਪਲੋਈ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਕਿਸਾਨ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੱਤ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਹਨ। ਉਹ ਘਰ ਵਿੱਚ ਛੇਵੇਂ ਸਥਾਨ 'ਤੇ ਹੈ। ਡਰਾਈਵਰ ਬਣਨ ਲਈ ਬੈਂਕਾਕ ਆਇਆ ਸੀ। ਵਿਚੋਲਗੀ ਦਫਤਰ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕਾਰ ਚਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਕਾਰ ਨਹੀਂ ਚਲਾਈ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ 'ਤੇ ਹੱਸ ਪਏ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਘਰੇਲੂ ਨੌਕਰ ਅਤੇ ਮਾਲੀ ਵਜੋਂ ਰੱਖਿਆ। ਨਹੀਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਰਾਂ ਧੋਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਬਹੁਤ ਸਟੀਕਤਾ ਨਾਲ ਨਿਭਾਈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ, ਠੀਕ ਹੈ?
ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਮਾਲੀ ਅਤੇ ਕਾਰ ਧੋਣ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਪਰ... ਉਸਨੂੰ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਸੀ। ਆਹ, ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਚੁੱਕਿਆ ਗਿਆ ਸੀ!
ਪਲੋਈ ਕੋਲ ਕਦੇ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਦੀ 300 ਬਾਹਟ ਤਨਖਾਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੱਪੜਿਆਂ 'ਤੇ ਖਰਚ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚਾ ਸਕਿਆ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਉਸਨੂੰ ਰੋਜ਼ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਉਧਾਰ ਲੈਣੇ ਪਏ ਅਤੇ ਵਾਧੂ ਭੋਜਨ ਲਈ ਸੋਮਨੁਕ ਨਾਲ ਪੱਖ ਲੈਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਵਾਧੂ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਮਿਠਆਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੋਮਨੋਏਕ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੋਰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਫਿਰ ਵੀ ਥੋੜਾ ਚਿੰਤਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ….
ਉਹ ਲੋਕ ਗੀਤ...
ਉਸ ਰਾਤ, ਸੋਮਨੁਕ ਆਪਣੇ ਨਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਤੌਲੀਏ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰਾਂ ਦੇ ਕੁਆਰਟਰ ਵਿੱਚ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਪਰ ਅਣਜਾਣ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਉਸ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੋਂ ਲੰਘ ਗਈ ਅਤੇ ਨੌਕਰ ਦੇ ਘਰ ਚਲੀ ਗਈ। ਪਲੋਈ ਨੇ ਮੰਜੇ 'ਤੇ ਲੇਟ ਕੇ ਲੋਕ ਗੀਤ ਦੀ ਸੀਟੀ ਮਾਰੀ। ਹੈਵੀਸੈੱਟ, ਭੜਕੀਲੇ ਸੋਮਨੁਕ ਨੇ ਉਸਦੇ ਗੀਤਾਂ 'ਤੇ ਉਸਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਾਰੀਫ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪਲੋਈ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸੀਟੀ ਮਾਰੀ ਅਤੇ …….
ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਰੋਜ਼ ਰੋਇਆ ਅਤੇ ਪਲੋਈ ਵੱਲ ਦੇਖਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੋਮਨੁਕ ਨੇ ਕੱਲ੍ਹ ਦਾ ਆਖਰੀ ਗੀਤ ਗਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਸਮਾਨ ਸੂਟਕੇਸ ਵਿੱਚ ਪੈਕ ਕਰ ਲਿਆ। ਬਿਨਾਂ ਸਲਾਹ ਕੀਤੇ, ਉਹ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਕੋਲ ਗਈ ਅਤੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਲਈ ਪਲੋਈ ਦੀ ਤਰਫੋਂ ਅਸਤੀਫਾ ਵੀ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।
ਇਸਾਨ ਨੂੰ
ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਪਲੋਈ ਨੇ ਸੋਮਨੁਕ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, 'ਕੀ ਤੂੰ ਹੁਣ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈਂ? ਮੈਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਰੱਦ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਹੋ? ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਲਾਲ ਸੈਂਟ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਕਿਸ 'ਤੇ ਜੀਣਾ ਹੈ?' ਸੋਮਨਕ ਮਾਣ ਨਾਲ ਮੁਸਕਰਾਇਆ। "ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਗੁਲਾਬ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਪੈਸੇ ਹਨ, ਦੇਖੋ, ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਠ।" ਉਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ। ਅਤੇ ਪਲੋਈ ਫਿਰ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ। ਹਾਏ, ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਅਮੀਰ ਹਾਂ! ਕਿੰਨਾ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਹਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਘਰ ਦੇ ਨੌਕਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਦੋ ਹਜ਼ਾਰ ਬਾਠ; ਇੱਕ ਕਿਸਮਤ!
ਪਲੋਈ ਨੇ ਸੋਮਨੁਕ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਇਕੱਠੇ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ। ਸੋਮਨੁਕ ਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਭਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੋਵੇਂ ਬੁੱਢੇ ਸਨ ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਮਾਈ ਕੀਤੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਆਪਣੇ ਲਈ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਸੋਮਨੁਕ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਕਾਫੀ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ.
'ਪਿਤਾ ਜੀ! ਮਾਂ!' ਸੋਮਨੁਕ ਦੂਰੋਂ ਰੌਲਾ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਦੌੜ ਗਿਆ। ਬੁੱਢੇ ਮਾਪੇ ਬਾਂਸ ਦੇ ਡੰਡੇ ਛਿੱਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਸੋਮਨੁਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਝੁਕਿਆ। ਪਲੋਈ ਕੁਝ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ, ਕੁਝ ਸ਼ਰਮੀਲਾ ਅਤੇ ਡਰਪੋਕ.
'ਇਹ ਮੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਹੈ!' ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਮਨੋਏਕ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਲੋਈ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ। 'ਅਤੇ, ਕੀ ਉਹ ਵੱਡਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਹੈ? ਚੰਗਾ, ਹੈ ਨਾ? ਉਹ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕਿਰਾਏ ਦੇ ਕਰਜ਼ੇ ਜਲਦੀ ਵਾਪਸ ਕਰ ਸਕੀਏ।'
ਸਰੋਤ: Kurzgeschichten aus Thailand. ਏਰਿਕ ਕੁਇਜ਼ਪਰਸ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਨ।
ਲੇਖਕ ਵਾਚਰਾਵਨ; ਡਾ ਸੀਥਾ ਪਿਨਿਤਪੁਵਾਡੋਲ ਲਈ ਉਪਨਾਮ, 1932। ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਰਾਮਕਮਹੇਂਗ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਫ੍ਰੈਂਚ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ/ਲੈਕਚਰਾਰ/ਅਨੁਵਾਦਕ। ਉਹ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਲਿਖਦੀ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ 60 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਈਸਾਨ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਹਨ ਜੋ ਕੰਮ ਲਈ ਬੈਂਕਾਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਲਤੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।