ਈਸਾਨ ਅਨੁਭਵ (6)
ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸਵਾਲ ਤੋਂ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰੇਰਿਤ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਥਾਈਲੈਂਡ ਕਿਉਂ ਆਇਆ, ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਕਿਉਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਜਵਾਬ ਕਲੀਚਡ ਸਨ. ਜਲਵਾਯੂ. ਭੋਜਨ. ਸੱਭਿਆਚਾਰ।
ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ "ਵਿਪਰੀਤ ਲਿੰਗ" ਕਹਿਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕੀਤੀ। ਜਾਂ ਘੱਟ ਨਿਯਮ. ਜਾਂ ਘੱਟ ਉਮਰ.
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਪੁੱਛਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਘੁੰਮਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪ ਵੀ ਇਥੇ ਆਪਣੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਕਾਰਨ ਬਾਕਾਇਦਾ ਆਪਣੀ ਰਾਇ ਢਾਲਣੀ ਪਈ ਹੈ।
ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਹ ਸੰਜੋਗ ਨਾਲ ਥਾਈਲੈਂਡ ਆਇਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਦੋਸਤੀ ਵਾਲਾ ਜੋੜਾ, ਉਹ ਬੈਲਜੀਅਨ ਅਤੇ ਉਹ ਥਾਈ, ਐਂਟਵਰਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਥਾਈ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਦੇ ਨਾਲ - ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬੈਲਜੀਅਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਸਨ - ਨੇ ਸਾਲ ਉਨੀ ਸੌ ਨੱਬੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਇਹ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਗਿਆ। ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ, ਕੁਝ ਪਿਛਲੀਆਂ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਉਸਦੀ ਤਰਜੀਹ ਸੀ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ, ਠੀਕ ਹੈ, ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ.
ਬੈਂਕਾਕ ਦੇ ਹੋਟਲ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਇਸ ਮਹਾਨਗਰ ਵਿੱਚੋਂ ਸੈਰ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ, ਬਾਕੀ ਸਮੂਹ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਝਪਕੀ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਬੈਂਕਾਕ ਨੇ ਫੜ ਲਿਆ। ਗਰਮੀ, ਭੀੜ। ਕਈ ਕਿਸਮ ਦਾ, ਨਾਰਾਈ ਹੋਟਲ ਸੀਲੋਮ ਰੋਡ 'ਤੇ ਸੀ, ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਗਲੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੋਈ ਸਕਾਈਟ੍ਰੇਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਘਰ ਅਤੇ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵਪਾਰਕ ਹਨ - ਇੱਕ ਦਫ਼ਤਰ ਜਾਂ ਇੱਕ ਦੁਕਾਨ। ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀਆਂ ਕੌਮੀਅਤਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ, ਨੇੜੇ ਹੀ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਅੱਗੇ ਚਾਈਨਾ ਟਾਊਨ ਹੈ। ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਸਾਹ ਰੋਕ ਲਿਆ, ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਵਾਲੀ ਗਲੀ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਟੈਕਸੀ ਦੁਆਰਾ ਭੱਜ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੜਦਾ ਹੈ, ਹਰਿਆਲੀ ਵਿੱਚ ਅਚਾਨਕ ਚੁੱਪ, ਸਿਰਫ਼ ਘੰਟੀਆਂ ਵੱਜਦੀਆਂ ਹਨ। ਤਿੰਨ ਭਿਕਸ਼ੂ ਮੰਦਰ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੰਤਰੀ-ਭੂਰੇ ਬਸਤਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੈਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹ ਰਹੱਸਮਈ ਮੰਤਰ ਬੋਲਦੇ ਹਨ।
ਉਹ ਚਾਓ ਪ੍ਰਯਾ ਦੇ ਕੰਢੇ ਆਇਆ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਗੁਆਚ ਗਿਆ। ਉੱਥੇ ਅੰਤਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਦੁਨੀਆ: ਇੱਕ ਕੰਢੇ 'ਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਅਤੇ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਹੋਟਲ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਖੱਡ। ਦਰਿਆ ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਬੇੜੀਆਂ ਦੀ ਹਲਚਲ, ਨਾਲ ਨਾਲ ਖਿੱਚੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਆਦਿਮ ਮਾਲਵਾਹਕ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਤਿਲਕਦੀ ਹੋਈ। ਲੰਬੀਆਂ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸ਼ੂਟ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ. ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ, ਨਦੀ ਅਜੇ ਵੀ ਮੱਛੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਸਾਫ਼ ਹੈ. ਪਾਣੀ ਦੇ ਕੱਛੂ ਵੀ, ਇੱਕ ਚੱਟਾਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਮਾਨੀਟਰ ਕਿਰਲੀ ਵੀ ਹੈ. ਹਰੇ ਫਲੋਟਿੰਗ ਪੌਦੇ, ਇੱਕ ਸਮੂਹ. ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਬਚ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਡੀ ਇਨਕੁਆਇਜ਼ਟਰ ਸੋਚਦਾ ਹੈ.
ਉਸਨੂੰ ਬੈਂਕਾਕ ਪਸੰਦ ਸੀ, ਕੀ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ!
ਥਾਈ ਗਰਲਫ੍ਰੈਂਡ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਪਿਛੋਕੜ ਤੋਂ ਸੀ. ਇਸ ਲਈ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਡਰਾਈਵਰ ਵਾਲੀ ਕਾਰ ਮੁਫਤ ਸੀ। ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਸੈਰ 'ਤੇ। ਅਯੁਤਯਾ । ਪੀਤਸਾਨੁਲੋਕ । ਕਉ ਯੈ। ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵ. ਅਸੀਂ ਥਾਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਜੋ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੋਸਤਾਨਾ ਅਤੇ ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਸਨ, ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਡਿਨਰ, ਉਸਦੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ. ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋਣਾ।
ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਏ। ਪਿਛਲੇ ਪੱਟਯਾ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਰੁਕੇ। ਬੈਨ ਫੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਤੱਟਵਰਤੀ ਕਸਬੇ, ਇੰਨੇ ਖੂਬਸੂਰਤ, ਬੀਚ 'ਤੇ ਖਜੂਰ ਦੇ ਦਰੱਖਤ, ਸੁਆਦੀ ਭੋਜਨ ਵਾਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ। ਕਿਸ਼ਤੀ ਦੁਆਰਾ ਟਾਪੂਆਂ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਨਾ, ਫਿਰਦੌਸ.
ਪਿਛਲੇ ਦੋ ਦਿਨ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਪੱਟਾਯਾ, ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੀ ਕਿ ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰੇਗਾ, ਬੈਲਜੀਅਮ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਆਮ ਨੌਜਵਾਨ ਵਪਾਰੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਦੀ ਹੈ। ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, XNUMX ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਭੋਲਾ, ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ: ਅਕਸਰ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਦੇ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੈਰ-ਆਕਰਸ਼ਕ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ। ਈਵਨਿੰਗ ਵਾਕਿੰਗ ਸਟ੍ਰੀਟ, ਗੋਗੋਸ। ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਉਸਨੇ ਉਸ ਸੁੰਦਰ ਔਰਤ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ. ਵਾਹ.
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ, ਇਕ ਵਾਰ ਏਅਰਪੋਰਟ ਵੱਲ, ਡੌਨ ਮੁਆਂਗ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਚਾਰ ਘੰਟੇ ਦੀ ਡਰਾਈਵ 'ਤੇ, ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਸੀ: ਪੱਟਾਯਾ, ਇਹ ਥਾਈਲੈਂਡ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਵਾਪਸੀ ਦੀ ਉਡਾਣ 'ਤੇ ਮੈਂ ਤੁਰੰਤ ਘਰ ਬਿਮਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਅਗਲੇ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਮੁੜ ਮੁੜ ਮੁੜ ਆਵੇਗਾ। ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ, ਇੱਕ ਸਵੈ-ਸੰਕਲਿਤ ਦੌਰਾ. ਬੈਂਕਾਕ, ਜਿੱਥੇ ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਰੁਕਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਘੱਟ ਆਮ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਜਾਓ। ਚਾਈਨਾ ਟਾਊਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੋਈ ਸੈਲਾਨੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ਜੋ ਟ੍ਰੈਵਲ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੇ ਗੋਲਡਨ ਮਾਉਂਟੇਨ ਵਰਗੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਇੱਕ ਹੈਲਮਮੈਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਟੇਲ ਕਿਰਾਏ 'ਤੇ ਲਓ। ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੁੱਟੇ ਹੋਏ ਰਸਤੇ ਤੋਂ ਉਤਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਅਸਲ ਨਦੀ ਜੀਵਨ ਦਿਖਾਓ।
ਫਿਰ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ, ਚਾਂਗ ਮਾਈ ਲਗਭਗ ਪੰਜ ਦਿਨਾਂ ਲਈ. ਉੱਥੋਂ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਪਹਾੜੀ ਖੇਤਰ, ਟੂਰ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਲੈ ਗਏ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜੀ ਕਬੀਲੇ ਦੀ ਇੱਕ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਯਾਤਰਾ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ - ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਕੀ ਇੱਕ ਸਟੇਜੀ ਧੋਖਾ, ਕੀ ਸਿਰਫ ਪੈਸੇ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਡ੍ਰਾਈਲੈਂਡਨਪੁੰਟ. ਦੇਖਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ। ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚੋਂ ਚਾਰ ਘੰਟੇ ਦੀ ਹਾਥੀ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਸੀ, ਫਿਰ ਇੱਕ ਬੇੜੇ 'ਤੇ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਇਹ ਰਾਫਟਿੰਗ ਵਰਗਾ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਾਰਿਸ਼ ਹੋਈ ਸੀ।
ਵਾਪਸ ਜਹਾਜ਼ 'ਤੇ, ਕੋਹ ਸਮੂਈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਿਰਦੌਸ. ਬੀਚ 'ਤੇ ਇੱਕ ਲੱਕੜ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੌਣਾ. ਇੱਕ ਜੀਪ ਕਿਰਾਏ 'ਤੇ ਲਓ, ਟਾਪੂ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰੋ। ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਹਵਾ ਦੀ ਮਸਾਜ ਦੇ ਨਾਲ ਗੁਫਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ, ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਸੌਨਾ। ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਵੇਲੇ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ, ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਵੇਲੇ ਨਾਸ਼ਤਾ। ਅਤੇ ਫਿਰ, ਪਿਛਲੇ ਪੰਜ ਦਿਨ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੱਟਾਯਾ ਤੱਕ. ਹਾਰਮੋਨ ਜੋ ਉਤਸੁਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਕੀ?
ਅਤੇ ਹਾਂ, ਇਹ ਦੁਬਾਰਾ ਗੰਦਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਵਿਕਸਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੁਣ ਹੈ, ਥਰਡ ਰੋਡ, ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੱਚੀ ਸੜਕ ਸੀ, ਤੱਕ ਸਿਰਫ ਡਾਮਰ ਸੀ। ਪਰ ਇੱਥੇ ਬਾਰ, ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ, ਮਨੋਰੰਜਨ ਸਨ।
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੋਜਕਰਤਾ ਨੇ ਥਾਈਲੈਂਡ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ. ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ, ਪੱਟਾਯਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਧਾਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਦੂਜੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅੰਤਰਾਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ। ਸਥਾਨਕ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਸੀਮਤ ਸੀ, ਸਿਰਫ਼ ਸੇਵਾ ਸਟਾਫ਼ ਨਾਲ ਹਰ ਥਾਂ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਅਪਵਾਦ ਦੇ ਹਰ ਕੋਈ ਦੋਸਤਾਨਾ ਅਤੇ ਮਦਦਗਾਰ ਸੀ। ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਪੱਟਯਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਬੈਲਜੀਅਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕਾਮਰੇਡ ਬਣ ਗਿਆ। ਅਸੀਂ ਇਕੱਠੇ ਮਸਤੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬਾਹਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਕਈਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ? ਉਹ ਇਸ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਚੱਲਦੇ ਹਨ, ਹਰ ਰੋਜ਼ ਹੱਸਮੁੱਖ ਹੋਣਾ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਜੀਬ ਆਦਮੀਆਂ ਨਾਲ ਜੰਗਲੀ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਅਕਸਰ ਇਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲੱਗਾ, ਪਰ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੁਝ ਨਿਕਲਿਆ।
ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ: ਮੈਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬੈਲਜੀਅਮ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਿਯਮਾਂ ਅਤੇ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਤੋਂ ਥੱਕ ਗਿਆ ਸੀ. ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਹਰ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲੋੜੀਂਦੇ ਕਦਮ ਚੁੱਕੇ. ਇੱਕ ਕੰਪਨੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰੋ, ਇੱਕ ਘਰ ਖਰੀਦੋ, ਇੱਕ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਖਰੀਦੋ, ਇੱਕ ਥਾਈ ਡਰਾਈਵਰ ਲਾਇਸੈਂਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੋ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਥਾਨਕ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲ ਵਧੇਰੇ ਸੰਪਰਕ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਆਉਂਦਾ ਸੀ, ਘਰ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਇੱਕ ਥਾਈ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਖਰੀਦਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਵਾਲੇ ਅਜਿਹੇ ਫਰੈਂਗ ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ, ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣੀ ਸਿੱਖ ਲਈ, ਪਰ ਲਗਭਗ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਦੁਭਾਸ਼ੀਏ ਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ।
ਉਸਦੇ ਥਾਈ ਗੁਆਂਢੀ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਲੋਕ, ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਅਤੇ ਮਦਦਗਾਰ ਸਨ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗਰੀਬ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਅਮੀਰ ਜ਼ਰੂਰ ਨਹੀਂ। ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਗੁਆਂਢੀ, ਮਾਨਤ, ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਦੋਸਤ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਹ ਦਿ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਨੂੰ ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਕੋਲ, ਬੁਰੀਰਾਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ। ਗਲੀ ਦੇ ਪਾਰ ਇੱਕ ਗੁਆਂਢੀ ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਲਾਨਾ ਪਿੰਡ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਲਈ ਨਕੋਮ ਫਨੋਮ ਲੈ ਗਿਆ, ਅਜਿਹੀ ਪਾਰਟੀ ਬੱਸ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਲੰਬੇ ਸਫ਼ਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਚਲਦਾ ਡਿਸਕੋ, ਕੀ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ.
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਨੇ ਆਮ ਥਾਈ ਲੋਕ ਕਿਵੇਂ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਬਾਰੇ ਸਮਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਇਸਾਨ ਦੇ ਪਰਵਾਸੀ ਵੀ ਸਨ। ਜਿਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਪੈਸਿਆਂ ਲਈ ਦਿਨ ਦੇ ਬਾਰਾਂ ਘੰਟੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਮਹੀਨਿਆਂ ਲਈ ਸੱਤ ਵਿੱਚੋਂ ਸੱਤ ਦਿਨ. ਅਤੇ ਉਸ ਮਾਮੂਲੀ ਆਮਦਨ ਦਾ ਜਿੰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਸਗੋਂ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਬੁਰਾ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਰਵੱਈਏ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਪੱਟਿਆ ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਉਹੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਬਾਰ ਬਾਰ ਸੁਣੀਆਂ ਸਨ। ਕਿੰਝ ਫਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਠੱਗਿਆ ਗਿਆ, ਕਿਤਨਾ ਮਾੜਾ ਤੇ ਆਲਸੀ ਥਾਈ। ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਮੂਰਖ ਅਤੇ ਕਿੰਨੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਸਨ। ਨਹੀਂ, ਖੋਜਕਰਤਾ ਨੇ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ: ਇਹ ਕੈਫੇ ਟਾਕ ਹੈ। ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇੱਥੇ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ. ਅਤੇ ਪੱਟਯਾ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਡੇਰੇ ਡੇਵਿਲਜ਼, ਗੈਂਗਸਟਰ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੈ?
ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਆਰਾਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਪੱਟਾਯਾ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਨੋਂਗਪ੍ਰੂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਾਰ ਸਨ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਤੇ ਅਲੰਕਾਰਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡਾਰਕਸਾਈਡ ਸੀ, ਉਸ ਕੋਲ ਤਿੰਨ ਬਾਰ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਨਿਯਮਤ ਬਣ ਗਏ ਸਨ। ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਮੰਦ, ਨਿਯਮਤ ਗਾਹਕ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੱਸਮੁੱਖ, ਕਦੇ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ: ਆਦਰ ਨਾਲ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸਨੇ ਇਹ ਦੇਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਕੇਕ ਅਤੇ ਅੰਡੇ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਕਿ ਇੱਥੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਾਲੇ ਗਰੀਬ ਲੋਕ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਔਰਤਾਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਆਮ ਨੌਕਰੀ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਦਬਾਅ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਰੀਰ ਵੇਚਦੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਰਾਏ ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਕੀਤੀ: ਨਹੀਂ, ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ, ਪਰ ਉਹ ਇੰਨੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਉਂਦੇ।
ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਹੋਇਆ. ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੇ ਇੰਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨਾਲ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਨਹੀਂ ਹਟਾ ਸਕਿਆ। ਬ੍ਰਾਸ ਬਾਂਦਰ ਬਾਰ ਲਈ ਨਵਾਂ ਕੈਸ਼ੀਅਰ। ਉੱਥੇ ਉਹ ਪੂਲ ਟੀਮ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ, ਓਪਨ ਪੱਬ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬੈਲਜੀਅਨ ਅਤੇ ਡੱਚ ਨਿਯਮਤ ਗਾਹਕ ਸਨ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਕੱਢ ਸਕਿਆ, ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀਆਂ ਆਮ ਦੋ ਫੇਰੀਆਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਈਰਖਾ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਕੁੱਟਮਾਰ ਕੀਤੀ।
ਪਰ ਵੇਖੋ: ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪਰ ਯਕੀਨਨ ਅਸੀਂ ਇਕੱਠੇ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜੋੜਾ ਬਣ ਗਏ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ੱਕੀ ਸਨ, ਖੋਜਕਰਤਾ ਨੇ ਈਸਾਨ ਔਰਤਾਂ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਸੁਣੀਆਂ ਸਨ। ਇਹ ਮਿੱਠਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਕਿ ਪੱਟਯਾ ਵਿੱਚ ਫਰੰਗਸ ਸਾਥੀ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਦਦ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਪਿਆਰ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਪੱਟਣ ਵਾਲੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਅੱਕ ਗਏ। ਕਿਉਂਕਿ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਅਸੀਂ ਮੌਜ-ਮਸਤੀ ਕਰਨ ਆਏ ਸੀ, ਉੱਥੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਫਰੰਗ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਵਧੀਆ ਬੋਲਦੇ ਸਨ, ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਇਨਕਿਊਜ਼ੀਟਰ ਪੂਲ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਛੂਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਯਕੀਨਨ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਵਾਕਿੰਗ ਸਟ੍ਰੀਟ 'ਤੇ ਬਾਹਰ ਗਏ ਸੀ. ਪੱਟਾਯਾ ਛੁੱਟੀਆਂ ਲਈ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਰਹਿਣ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ.
ਸਾਂਝਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ: ਅਸੀਂ ਇਸਾਨ ਵੱਲ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੇ ਥਾਈਲੈਂਡ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਤਿਅੰਤ ਮਾਹੌਲ, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਨੇ ਜੋ ਸੰਭਵ ਸੋਚਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਗਰੀਬ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਪਦਾ ਸੀ, ਲੱਕੜ ਦੇ ਘਰ, ਮੁੱਢਲੇ ਸੰਦ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ। ਪਰ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਗਿਆਨ ਨਾਲ ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਉਪਯੋਗੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ: ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਲੋਕ. ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੇ, ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਜੋ ਵੀ ਸੀ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ The Inquisitor ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ। ਨਾਲ ਹੀ: ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਰ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਮਿੱਠੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜੀਵਨ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਦੱਸਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਲਗਭਗ ਅੱਸੀ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਈਸਾਨਰਾਂ ਲਈ ਸੱਚ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਘੱਟ ਆਸਾਨ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਅਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਥਾਈਲੈਂਡ ਅਤੇ ਥਾਈ ਬਾਰੇ ਆਪਣੀ ਰਾਏ ਨੂੰ ਸੋਧਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾੜੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਲੋਕ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਹੁਣ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਦੀਆਂ ਖਾਮੀਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਥਾਈਲੈਂਡ ਦਿਲਚਸਪ ਅਤੇ ਬਹੁਮੁਖੀ ਹੈ.
ਬੇਸ਼ੱਕ ਨਿੱਜੀ ਤਰਜੀਹਾਂ ਹਨ: ਹਾਂ, ਮਾਹੌਲ. ਘੱਟ ਉਮਰ. ਅਤੇ ਇਸਾਨ ਕਾਰਨ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਹੋਰ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਕੋਈ ਅਤਿਕਥਨੀ ਵਾਲਾ ਸਰਕਾਰੀ ਨਿਯਮ ਨਹੀਂ। ਬਿਲਡਿੰਗ, ਇੱਕ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦੇ ਇਸ ਲਈ ਵਿਅਸਤ। ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਟਿੱਪਣੀ ਨਹੀਂ, ਕੋਈ ਉਂਗਲ ਨਹੀਂ। ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਰੌਲਾ ਨਹੀਂ।
ਕੋਈ ਪੁਲਿਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੁਰਮਾਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲੁੱਕ ਨਹੀਂ ਰਹੀ। ਕੋਈ ਗੁਆਂਢੀ ਰੌਲਾ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੁੱਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਭੌਂਕਦੇ ਹਨ। ਕੋਈ ਈਰਖਾ ਨਹੀਂ, ਜੀਓ ਅਤੇ ਜੀਣ ਦਿਓ ਦਾ ਮਨੋਰਥ ਹੈ।
ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਇਹ ਪਸੰਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਯੋਜਨਾ ਹੋਰ ਬਣਾਉਣੀ ਪਵੇਗੀ, ਪੰਘੂੜੇ ਤੋਂ ਕਬਰ ਤੱਕ ਕੋਈ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ।
ਜੀਉਣ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਫ਼ੀ ਜੋਖਮ ਉਠਾਉਣਾ ਹੈ.
ਅਤੇ ਇਹ ਆਖਰੀ ਇੱਕ ਫਰਕ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।
ਆਮ ਥਾਈ ਲੋਕ ਹੀ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਖੋਜਕਰਤਾ ਲੱਭਦਾ ਹੈ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਖਾਤਾ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਲਈ ਡੀ ਇਨਕਿਊਜ਼ਿਟਰ ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੇਗਾ: ਤੁਸੀਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵੱਲ ਕਿਉਂ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੋ?
ਮੈਂ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਸਥਾਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ।
ਜੋ ਚੀਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਹਨ, ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਈਸਾਨ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਰਗਿਟ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਉਹ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅਨੁਕੂਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸੋਮਵਾਰ ਇੱਕ "ਦੁਕਾਨ", ਮੰਗਲਵਾਰ ਇੱਕ ਝੀਂਗਾ ਨਰਸਰੀ, ਬੁੱਧਵਾਰ ਇੱਕ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ, ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਝਟਕੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਬਦਲਦੇ ਹਨ.
ਸਮਾਜਿਕ ਜੀਵਨ ਵੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਗੁਆਂਢੀ ਮਦਦ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਤੋਂ ਇਹ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਜੇ ਵੀ "ਮਜ਼ਬੂਰ" ਹੈ, ਖਾਣੇ ਦੇ ਸਮੇਂ ਭੋਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪੈਨ ਅੱਗੇ-ਪਿੱਛੇ ਉੱਡਦੇ ਹਨ.
ਪਰ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਮਾਲਕ ਹਨ।
ਸ਼ਿਫਟ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ THB7000 ਅਤੇ ਫਿਰ ਬੋਨਸ ਅਦਾਇਗੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਣਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਇੱਕ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਅਜੇ ਵੀ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ.
ਪਰ ਈਸਾਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਨਾਲੋਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਹੈ, ਮੈਂ ਪਿਛਲੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਹੁਣ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।
ਸੁੰਦਰ ਕਹਾਣੀ ਦੁਬਾਰਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਹਾਂ.
ਯਕੀਨਨ ਇਸਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ.
ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਵੀ ਇਸਾਨ ਤੋਂ ਹੈ ਅਤੇ ਕੌਣ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉੱਥੇ ਚਲੇ ਜਾਵਾਂਗੇ।
ਲਗਭਗ 5 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਰਹੇ... ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਾਰਮਾਸਿਸਟ ਸਹਾਇਕ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
(ਉਬੋਨ ਰਤਚਾਥਾਨੀ) ਉਹ ਹੁਣ 54 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਤੋਂ ਅਜੇ 4 ਸਾਲ ਬਾਕੀ ਹਨ
(ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਸਟੈਕ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਹਾਂ)….ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਹਰ ਸਮੇਂ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ (ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ) ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲਈ ਬਹੁਤ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਮੈਂ 1976 ਤੋਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਨੁਭਵ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਾਹਰ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਈਸਾਨ ਨੂੰ ਖਾਸ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ, ਦੋਸਤੀ, ਮਦਦਗਾਰਤਾ, ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ... ਸਮਾਜਿਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ।
Ik ken Bangkok ..Chiang mai ..Chiang rai… ( Pattaya nooit geweest)Phuket ..de meeste kustplaatsen ect de eilanden maar ze halen het niet bij dit deel van Thailand ik heb hier mijn stekje gevonden.
ਮੇਰੀ 71 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਮੈਂ ਅਜੇ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ... ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਲੌਜਿਸਟਿਕ ਦਾ ਕੰਮ... ਸਿੰਗਾਪੁਰ... ਮਲੇਸ਼ੀਆ... ਵੀਅਤਨਾਮ... ਉਬੋਨ ਦੇ ਘਰ ਆਉਣਾ ਇੱਕ ਨਿੱਘੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਵਰਗਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ...
ਕਮਾਈਆਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਬਚਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦਾ ਹੈ...ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤੀ ਪੱਛਮੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ...ਅਦਭੁਤ... ਚਲਦੀ ਹੈ।
ਪਰਿਵਾਰ ਇੱਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ... ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਮਾਤਾ (ਬਹੁਤ ਬੁਢਾਪਾ) ਅਜੇ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ….. (ਕਿਸੇ ਬੁੱਢੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾ ਭੜਕਾਓ)।
Het leven is hier te betalen met een westers inkomen kan je er zelfs rijkelijk mee rond komen.
ਇਹ ਉਹ ਨਹੀਂ ਹੈ (ਖੁਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ) ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਲਈ ਆਕਰਸ਼ਕ, ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਧੂ ਮਾਪ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ...
ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਹਰ ਦਿਨ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ.
Robert je bent in een van de mooiste plaatsen in Thailand terecht gekomen, bijna geen toeristen heel weinig farangs en gelukkig veel werk voor de Thaise mensen, ik woon in Warin Chamrap al 10 jaar en ben er erg tevreden het is als of ik in de buiten kant van een dorp woon, erg gemengd met arme buren boeren buren en naast mij een gepensioneerde Thaise bankdirecteur die heel aardig is, ook was ik in 1975 voor het eerst in Thailand maar toen nog niet verkocht, na mijn reis met mijn zoon in 2006 was ik verkocht we bezochten veel plaatsen al over Thailand , en met mijn pensioen in zicht nam ik snel de beslissing, in 2007 ben ik voorgoed naar Thailand gegaan en daar met mijn Thaise vrouw getrouwd die grond stewardess was bij de helaas opgedoekte vliegmaatschappij PB air.
ਤਲਾਕ ਤੋਂ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ (ਇੱਕ ਕੱਪ ਕੌਫੀ ਦੇ ਨਾਲ) ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਜਾਣਕਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਥਾਈ ਨਰਸ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਜੋ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ "ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ"। ਥਾਈਲੈਂਡ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਸੀ. ਪਰ ਹਾਂ, ਉਤਸੁਕਤਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਹਸੀ ਹਫ਼ਤੇ ਲਈ ਤੁਰਕੀ ਜਾਂ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਾਲਾਨਾ ਪਤਝੜ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਦਾ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਦੋ ਪਿਆਰ ਬਣ ਗਏ: ਉਸਦੇ ਲਈ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ. ਪਰ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ। ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਵਾਰ ਮੈਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼। ਮੇਰੇ ਮਹਾਨ ਕਾਨੂੰਨ ਪੇਸ਼ੇ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵੱਡੇ ਕਦਮ ਵੱਲ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਸੀ। ਅਜੇ ਵੀ ਦੋ ਸਾਲ ਠੰਡ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਬਰਫ਼ ਕਾਫ਼ੀ ਸੰਘਣੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ.
ਹੁਣ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਿੱਠੀ ਔਰਤ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਅਣਵਿਆਹਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਪਿਆਰ ਘੱਟ ਨਹੀਂ, ਸ਼ਾਇਦ ਜ਼ਿਆਦਾ। ਮੇਰੇ ਵੱਡੇ ਕਦਮ ਦੇ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਇਸਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਚਲੇ ਗਏ. ਮੈਂ ਕੋਰਾਤ ਬਹੁਤ ਦੇਖੀ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਈਸਾਨ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰਾ ਹੈ। ਯਕੀਨਨ ਕੋਈ ਘੱਟ. ਮੈਂ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਅਨੁਭਵ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀਵਾਦੀ ਹਨ। ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਪੈਸੇ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ. ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਪੈਸਾ ਦਾਅ 'ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰਾਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਵੱਖਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਮੇਰੇ ਲਈ ਕਹਿਣਾ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਬੇਸ਼ਕ, ਇੱਕ ਵਾਜਬ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਫਰੰਗ ਵਜੋਂ, ਪਰ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਰੀਖਣ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੇ
.
De vriendelijkheid van de mensen is een openbaring. Wat mij echter opvalt is het gebrek aan ambitie. Als je voor een dubbeltje geboren bent…….. Dat geldt hier in mijn beleving heel sterk. Maar men blijft daar dan ook wel in hangen. Als je in de huidige wereld mee wil doen, dan moet je toch wel om je heen kijken. Dat kan zonder je roots te verloochenen. Een simpel goedemorgen, goedenavond, een hallo bij aankomst of een bye bye bij vertrek…….. Inmiddels heb ik het velen bijgebracht en het brengt steeds weer een glimlach op ieders gelaat. Klein gebaar, groot geluk, toch?
ਮੇਰੀ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਮੈਂ 33 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਚਰਚ ਦੇ ਕੋਇਰ ਦਾ ਇੱਕ ਸਫਲ (ਬਿਨਾਂ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤੇ) ਸੰਚਾਲਕ (ਸਟਾਫ ਨੋਟੇਸ਼ਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗਿਆਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਇੱਕ ਸ਼ੁਕੀਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਵਜੋਂ) ਸੀ। ਹਾਂ, ਪੋਪ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਵੀ! ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉੱਪਰੋਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਵਿੱਚ ਵਿੱਤੀ ਹਿੱਤ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਚੜ੍ਹਦੇ ਗਏ. ਇਸਨੇ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਨੂੰ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੰਡਕਟਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸੰਸਥਾ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲਿਆ। ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋ ਗਿਆ, ਜੋ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਉੱਚੀ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਬਾਰੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਹਨ। ਇੰਨੀ ਗਰੀਬੀ ਹੋਣ 'ਤੇ ਮੰਦਰਾਂ ਤੋਂ ਸੋਨਾ ਛਿੜਕਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਲਈ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਅਕਸਰ ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਹੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਕਿਹਾ, ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜੀਵਨ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਨਹੀਂ, ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਿੰਤਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇੱਥੇ ਵੀ ਹਨ। ਪਰ ਇਹ ਸੁਆਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸਸਤੇ. ਇਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸਵਿਮਿੰਗ ਪੂਲ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਨਵਾਂ ਘਰ, ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ। ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਸਵੀਮਿੰਗ ਪੂਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪਾਰਟੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।
ਅਤੇ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਬੀਅਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸਕੀ ਪੀਂਦਾ ਹਾਂ। ਪਰ ਚਾਰ ਵਜੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੀਅਰ ਨਹੀਂ! ਮੈਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਬਾਰੇ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਘੰਟਿਆਂ ਤੋਂ, ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਦੇ ਨਾਲ ਵੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਥਾਈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਡ੍ਰਾਈਵਿੰਗ ਹੁਨਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਘਰ ਲਿਖਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ. ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆ ਡਰਾਈਵਿੰਗ ਸਬਕ ਸਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ। ਇਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਸਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਨਿਸ਼ਚਤ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਹੈ। ਜ਼ਾਹਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਥੇ ਸਿਰਫ ਮੇਕਅਪ ਲਈ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੋਕ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ 'ਤੇ ਸਵਾਰੀ ਦੌਰਾਨ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਰਦਾਂ ਲਈ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਨਹੀਂ!
ਜਲਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਛੁੱਟੀ “ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ”, ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼। ਇੱਕ ਹੈਰਿੰਗ, ਇੱਕ ਕ੍ਰੋਕੇਟ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫ੍ਰਿਕੰਡਲ ਖਾਣਾ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ, ਬ੍ਰਾਬੈਂਟ ਵਿੱਚ ਮੋਬਾਈਲ ਘਰ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ। ਜਨਮਦਿਨ ਮਨਾਉਣਾ ਅਤੇ ਫਿਰ …… ਘਰ ਵਾਪਸ: ਥਾਈਲੈਂਡ!!
ਹੈਲੋ ਪਾਲ
ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਵਾਜਬ ਅਮੀਰ ਡੱਚਮੈਨ ਤੋਂ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਣ।
ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਅਤੇ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਦੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਰੂਪਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਭੇਸ ਵਾਲੀ ਕਹਾਣੀ
ਈਸਾਨ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਉੱਦਮੀ ਭਾਵਨਾ ਬਾਰੇ।
ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਜੋ ਉਪਰੋਕਤ ਖੋਜਕਰਤਾ ਈਸਾਨ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸਾਨ ਦੇ ਸਾਥੀ ਮਨੁੱਖ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ।
ਮੇਰੀ ਸਲਾਹ: ਤੁਹਾਡਾ ਮਤਲਬ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਪਰ ਉਸ ਡੱਚ ਸਵੈ-ਮਾਣ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣੋ ਅਤੇ ਇਸ ਬਲੌਗ 'ਤੇ ਖੋਜਕਰਤਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੇਖਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਅਤੇ ਖੁੱਲੇ ਦਿਮਾਗ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਈਸਾਨ ਤੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ 100% ਵੱਖਰੀ ਤਸਵੀਰ ਮਿਲੇਗੀ। ਅਤੇ isan ਸਮਾਜ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ
Tevens schijnt u een intellectueel persoon te zijn zodoende wil ik u meegeven in dit geval om de thaise taal in woord en geschrift te leren en er gaat een nieuwe en bijzondere wereld voor u open met als voordeel dat u het leven in de isaan met uw isaanse medemensen fantastisch zal vinden en gegarandeert zeer zult genieten in thailand met uw thaise familie en vrienden
ਈਸਾਨ ਵਿੱਚ ਪੀਟ ਨੂੰ 15 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਸਨਮਾਨ
ਖੈਰ, ਇਹ ਉਹੀ ਹੈ ਜੋ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: “ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਬਣਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਥਾਈ ਲੋਕ ਬਚਦੇ ਹਨ", ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਤਰਕ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਰੀਖਣਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਆ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕੋਰਾਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਹੁਣ ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਕੰਮ ਕਾਰਨ: ਥਾਈ ਲੋਕ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਚੋਣਾਂ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹਨ। ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਬਾਰੇ ਵੀ.
Mooi geschreven Paul, ik herken wel dingen zoals geen bier voor vier uur bij mij is dat 5 uur en avonds een wijntje, de Thaise mensen drinken zo lang er drank is of dat ze omvallen, gewoon stoppen kunnen ze niet, ik zie hier mensen al om 10 uur s’morgens bedronken, had laatst voor het eerst in mijn leven een aanrijding ( ik heb 40 jaar bij verschillende fabrieks-teams als race en Rally monteur gewerkt, over heel de wereld gereden zo’n 150.000km per jaar ) met een dronken oude man die rechtdoor reed in een linkse bocht voor hem, ik zag het aankomen remde en stond al stil toen hij gewoon volgens te remmen tegen mijn aan reed. De politie liet hem gewoon naar het bureau rijden en hem na het proces verbaal weer gewoon naar huis rijden. Het is een gepensioneerde hoge militaire officier zei mijn vrouw toen ik zei waarom ze hem niet opsloten voor dronkenschap, de politie man moest hem vast houden om hem weer in de auto te laten stappen! Gelukkig was hij goed verzekerd en werd mijn auto 100% gerepareerd.
ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਅੱਛਾ! ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਹੋਣਾ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੈ… ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬਰਾਬਰ ਸੁੰਦਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਬਹੁਤੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਉਹਨਾਂ (ਅੰਸ਼ਕ) ਕਾਰਨ ਇੱਕ ਅਸਧਾਰਨ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਸੋਚਣਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣਾ ਨਹੀਂ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਭਿਲਾਸ਼ਾ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੇ ਕੁਝ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪਹਿਲੂਆਂ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਕੁਝ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਲਈ ਬਿਹਤਰ ਕਰਨਗੇ. ਇਸ ਬਲੌਗ 'ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਸਮੂਹ ਹੈ ਜੋ ਥਾਈਲੈਂਡ ਜਾਂ ਥਾਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਲੋਚਨਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ।
ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਮਾੜਾ ਹੈ ਹਾਲਾਂਕਿ... ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ 'ਇਸਾਨ ਜਾਂ ਈਸਾਨ ਆਬਾਦੀ' ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਹਿਮਤ ਹਾਂ।
Mea culpa 🙂
ਇਹ ਬਦਨਾਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਨਿਰੀਖਣ ਸੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ, ਇਸ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਾ ਕਰੋ, ਇਹ ਇੰਨਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਹਾਣੀ। ਮੈਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਹਰ ਸਾਲ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਲਈ ਉੱਥੇ ਆਉਣਾ ਵੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਖੁਦ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹਾਂਗਾ, ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ। ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਲੋਕ ਚੰਗੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਹਰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਥਾਈ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਨਾ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕਰੋ। ਸਾਡੇ ਲਈ, ਥਾਈਲੈਂਡ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ। ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ.
Zo zie je maar dat een ieder zijn of haar vakantie naar Thailand anders beleeft. Mijn eerste bezoek dateert van 1989 , en mijn eerste keer Pattaya was in 1991. Toen inderdaad de sai saam nog een zandpad was. En ik was meteen verk(n)ocht aan Pattaya. Heb vooral in mijn beginjaren veel uithoeken van Thailand bezocht , maar om de bekende redenen moest ik toch altijd weer afsluiten in Pattaya. De laatste 15 jaar beperk ik mijn Thailand bezoek tot Pattaya. Veel mensen die er lange tijd komen vinden dat Pattaya er behoorlijk op achteruit is gegaan. Zelf geniet ik nog steeds van elk bezoek. En in juni hoop ik voor de 76 ste keer af te reizen naar Thailand. Ik heb inmiddels ook 5 keer de Filippijnen bezocht. En ook ik dacht , vooral in de beginjaren , dat ik er ooit ging wonen. Nu moet ik er niet meer aan denken. En zeker niet in de Isaan. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde en is de Inquisiteur tevreden met zijn leven in Thailand , en ben ik tevreden met mijn korte bezoekjes aan Thailand
De Inquisitor ਤੋਂ ਕਿੰਨੀ ਸੁੰਦਰ, ਇਮਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਚਲਦੀ ਗਵਾਹੀ.
ਕਿੰਨਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਅਤੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਰਵੱਈਆ.
ਇਹ ਬਿਰਤਾਂਤ ਮੈਨੂੰ ਪੱਟਯਾ ਵਿੱਚ ਫਾਲਾਂਗ ਨਾਲ ਵੀਹ ਲਾਈਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸੌ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਰ ਗੱਲਾਂ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਨੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ.
ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ, ਕੁਝ ਹਾਈਕਿੰਗ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੀ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿਲ ਕੇ ਵੀ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ।
ਤੁਸੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ ਸੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੰਖੇਪ ਵਿਚ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ.
Ook je positieve blik op Thailand, terwijl veel alleen de mindere dingen weten uit te dragen, maar dat zijn van nature al pessimisten. Hoop nog vele verhalen van te lezen en je weet als ik weer in de buurt ben kom ik zeker weer wat drinken.
Bij mij geen Isaan (want geen Isaanse echtgenotes), Pattaya of vakantieliefde verhaal. Heel eenvoudig ik mijn toekomstige echtgenote(100% etnisch Chinees) in 1675 in Antwerpen tegenkwam. Mijn eerste bezoek was een kort 3 daags bezoek in 1976 aan Bangkok. Wat mij
toen als eerste opviel was de verzengende hitte en het overweldigende geuren pallet van de Thaise keuken. Verder maakte Thailand of Bangkok geen overweldigende indruk op mij.
Mijn 2e bezoek was in 1991 en was ineens een bezoek van 3 maanden. Min echtgenote was wel verschillende malen teruggeweest. Ondertussen had zij een huis gebouwd in in Takhki op een kleine 70 kilometer van Nakhon Sawan. Takhli was een rurale gemeente in Centraal Thailand.Ik verveelde me daar kapot.En toen nam ik het besluit om nooit naar Thailand te verhuizen.
En toen……..toen brachten wij een bezoek aan familieleden in Nakhon Sawan. En ineens was daar het gevoel van thuiskomen. Heel raar gevoel, maar vanaf de eerste dag was daar dat thuisgevoel. En dat gevoel is er nog steeds. Deze A-typische Thaise stad met zijn overwegend Chinese bevolking had mijn hart gestolen. Zeker nadat ik er Chinees nieuwjaar had meegemaakt. Tijdens datzelfde verlof leidde mijn gepensioneerde schoonbroer me rond in het Noorden Chiang Mai dat toen nog zo goed als toeristenvrij was en Chiang Rai dat al helemaal een slapend stadje was. Wij gingen met de trein naar Hua Hin voor een strandvakantie, ook geen westerse toerist te zien. Kortom na deze 3 maanden had ik zwaar te lijden aan Thailand Fever
In 1993 was ik weer 3 maanden in Thailand. En toen had ik al voor mijzelf uitgemaakt dat als ik 60 werd naar Thailand zou verhuizen. Maar dat ik nooit op de boerenbuiten zou wonen. maar in een stad zou gaan wonen. En dat zou ontegensprekelijk Nakhon Sawan zijn
.
Nu door mijn beroepsbezigheden waren lange vakanties uitgesloten. Dus mijn volgend lang verblijf, die volledig in teken stond van onze geplande verhuis naar Thailand was in 2007.
Er werd besloten dat mijn echtgenote haar huis zou verkopen en wij een huurhuis of appartement zouden zoeken in Nakhon Sawan. Ik zou, terwijl mijn echtgenote in Bangkok verbleef een m aand in een typische Thaise condo gaan wonen. Om te zien, dat wanneer ik alleen zou vallen het alleenleven in Thailand zou aankunnen. De reden hiervoor was dat mijn echtgenote 12 jaar ouder was als ik, en geen sterke gezondheid had. En dat viel reusachtig mee. Ik had geen behoefte aan de kroeg, Ook het bruisende nachtleven liet ik aan mij voorbijgaan. En toch verveelde ik mij geen moment, want ik sportte veel in het lokale park. maakte daar kennis met verschillend mensen. Kortom ik had er naar mijn zin.
Maar zoals steeds is daar een maar. Er was en is in Nakhon Sawan geen enkel Europees ingericht appartement of huurhuis te vinden. En oo gebied van Europese voeding te vinden was het ook al niet zo denderen. Dus hoeveel ik ook hiel, en nog houd van Nakhon Sawan en zijn bevolking. Deed mijn realiteitszin me inzien dat daar voor de rest van mijn leven wonen me toch niet dat was.
Dus in 2008. 1 jaar voor ons definitieve vertrek stond alles in teken van een woning zoeken in een voor mij geschikte woonomgeving.. Dus de periode van maanden Googlen op zoek naar een geschikte verblijfplaats brak aan.
En we vonden ze na lang zoeken en rondrijden. We vonden een appartement in een torengebouw in noordrand van Bangkok. Onze Chinese huisbazin en Chinese agent waarmee het onmiddellijk klikte Verbouwde een leegstaand appartement voor ons met een Europese ingerichte keuken en badkamer. Ik heb een mooi terras met open vergezicht een zwembad en tennistereinen op de 5e verdieping. Top security. parkeergarage van 3 verdiepingen met een Bluetooth toegangssysteem. Ook Keycard toegang
Op het gelijkvloers is er een 7eleven en 15 meter verder een Familymart. Binnen een straal van 5 km is er een Central. Makro en alle grote supermarktketens. En volgens Tripadvisor liefst 791 restaurants binnen een straal van 10 km. Ook zijn er 8 hospitalen waarvan 6 privé op 5km afstand.Dat maakte dat ik na het overlijden van mijn echtgenote.Amper 5 maanden na ons verkassen. Buiten het verdriet. ik mij nooit ontheemd heb gevoeld. Ondertussen ben ik hertrouwd met weeral een Chinese echtgenote maar deze keer 17 jaar mijn junior.
ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ 9 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫਲਾਂਡਰਜ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਵੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕਦੇ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਥਾਈਲੈਂਡ ਮੇਰਾ ਵਤਨ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਮੇਰੇ ਥਾਈ ਜਾਣਕਾਰ ਅਤੇ ਮੇਰੇ 2 ਸਹੁਰੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸੇਵਾ ਅਤੇ ਗਾਹਕ ਮਿੱਤਰਤਾ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ 50 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਫਲੈਂਡਰ ਵਿੱਚ ਗੁੰਮ ਹੈ। ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਆਦਮੀ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹਾਂ ਜਿਸਦਾ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਕਿਫਾਇਤੀ ਕੀਮਤ 'ਤੇ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਮਹੀਨੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਹਨ LOL.
ਮੈਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਆਪਣੀ ਬੁਢਾਪੇ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਥਾਈਲੈਂਡ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਖੂਨ ਉੱਥੇ ਰਿਸਦਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਮੈਂ ਇਹ ਚੁਣ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਕੀ ਨੀਦਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਹੈ ਜਾਂ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਅਨੁਸਰਣ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੀ ਰਿਟਾਇਰਮੈਂਟ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਦਲਿਆ. ਉਸ ਲਈ ਪਿਆਰ ਇਸ ਦਾ ਆਧਾਰ ਸੀ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਸੁਹਾਵਣਾ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨਗੀਆਂ. ਪਰ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੋ ਚਿਹਰਿਆਂ ਵਾਲਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਲਈ ਖੜ੍ਹੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋ। ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕੁਝ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹਨ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਲਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਨੀਲਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇੱਥੇ ਚੰਗੇ ਲੋਕ ਹਨ ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬੁਰੇ ਲੋਕ ਵੀ ਹਨ। ਈਰਖਾਲੂ ਲੋਕ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ. ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਮਲਾਵਰਤਾ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਵੱਡੇ ਸੇਵਨ ਨਾਲ ਹੋਰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਇਆ। ਅਨੁਭਵ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਵੇਂ ਸੋਚੋਗੇ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਖੋਜਕਰਤਾ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਦੇ ਹੋ। ਬਹੁਤ ਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਸਮਝਣ ਯੋਗ. ਪਰ ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਚੱਲਦਾ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ. ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਤੁਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜੋ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਐਲਾਨ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਾਏ ਵੀ ਇੱਕ ਰਾਏ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਝਣ ਯੋਗ ਵੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖ ਹਾਂ, ਪਰ ਅੰਤਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ। ਇਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਲਈ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਸਿਆਣਪ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਸਮਝ ਵੱਖਰੇ ਹੋਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਇਹ ਪੜ੍ਹਨਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਲੱਭ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਵਿਅਸਤ ਰੱਖੇਗਾ।