"ਜ਼ਿਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ!"; ਲਾਓ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀ + ਜਾਣ-ਪਛਾਣ

ਲਾਓ ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ-ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਸੰਸਕਰਣ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲਾਓਸ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੁਆਰਾ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤੀ ਗਈ ਲਾਓਸ ਦੀਆਂ ਲਗਭਗ ਵੀਹ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੂਲ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੈ: ਪਾñਚਤੰਤਰ (ਪਾ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈñcatantra) ਯੁੱਗ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ, ਅਤੇ ਬੁੱਧ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਜਾਤਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਬੋਧੀਸਤਵ ਸੀ।

ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਨੌਜਵਾਨ ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੋ ਜਿੱਥੇ X ਨੂੰ ਉਸ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ CH ਵਜੋਂ ਉਚਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਨੌਜਵਾਨ ਇੱਕ ਬਦਮਾਸ਼, ਬਦਮਾਸ਼, ਇੱਕ ਛੇੜਖਾਨੀ ਹੈ ਜੋ ਰਾਜੇ 'ਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਖੇਡਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਤੁਲਨਾ ਲੇਖਕ ਜੋਹਾਨ ਕੀਵਿਟ ਦੇ ਪਾਤਰ ਡਿਕ ਟ੍ਰੌਮ ਨਾਲ, ਡੱਚ-ਜਰਮਨ ਲੋਕਧਾਰਾ ਦੇ ਟਿਜਲ ਯੂਲੈਂਸਪੀਗੇਲ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਥਾਈ ਬਦਮਾਸ਼ ਸ਼੍ਰੀ ਥਨੋਨਚਾਈ ਨਾਲ ਕਰੋ।

ਇਹਨਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਪਾਥੇਟ ਲਾਓ (1950-1975), ਲਾਓਟੀਅਨ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਸਿਰਫ਼ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਪਾਸੇ ਹੋਣ ਲਈ, ਮੈਂ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ: ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਾ ਲਓ….

ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ!

ਲਾਓਸ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਸੁਪਾਰੀ ਚਬਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਵੀ. ਇਹ ਗਮ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਸੁਪਾਰੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੁਪਾਰੀ ਦੇ ਡੱਬੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਸਮੱਗਰੀ ਅਤੇ ਸੰਦਾਂ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਰਾਜਾ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਮਹਿੰਗੀ ਸੋਨੇ ਜਾਂ ਚਾਂਦੀ ਦੀ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਡੱਬੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਅਦਾਲਤ ਇੱਕ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।

ਇਸ ਲਈ ਰਾਜੇ ਨੇ ਜ਼ਿਆਂਗ ਮਿਆਂਗ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, 'ਅੱਜ ਮੈਂ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀ ਦੌੜ 'ਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ; ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲੋ।' "ਅਸੀਂ ਉੱਥੇ ਕਿਵੇਂ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ?" ਜ਼ੇਂਗ ਮਿਏਂਗ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। "ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚਿੱਟੇ ਘੋੜੇ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਪੈਦਲ ਚੱਲਦੇ ਹੋ।" "ਹਾਂ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ," ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਨੇ ਕਿਹਾ। 'ਬਿਲਕੁਲ!' ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ।

ਰਾਜਾ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ 'ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪੈਦਲ ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਤੇਜ਼ ਸਵਾਰੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਘੋੜਾ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਤੁਰਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਕਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਲਈ ਰੁੱਖ ਦੀ ਛਾਂ ਵਿਚ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਝਪਕੀ ਵੀ ਲਈ ...

ਤੁਸੀਂਂਂ 'ਕਿੱਥੇ ਹੋ?

ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਘੋੜ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲੀ ਦੌੜ ਦੇਖੀ। ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ. ਉਹ ਸੁਪਾਰੀ ਦਾ ਭੁੱਖਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਤੀਸਰਾ ਅਤੇ ਚੌਥਾ ਅਤੇ … ਫਾਈਨਲ ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਹੀ ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਆਪਣੀ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਲੈ ਕੇ ਪਹੁੰਚਿਆ।

ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ! ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਰਹੇ ਹੋ? ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ!' 'ਮਾਫ ਕਰਨਾ ਮਹਾਰਾਜ। ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਆ ਗਿਆ.' ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ। “ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ, ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਪਾਲਣਾ ਕਰੋ। ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰੇਸ 'ਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲੋ। ਤੁਸੀਂ ਸੱਮਝਦੇ ਹੋ?' “ਹਾਂ,” ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਾਂਗਾ।” 'ਬਿਲਕੁਲ!' ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ।

ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਘੋੜੇ 'ਤੇ ਸਵਾਰ ਹੋ ਕੇ ਦੌੜ ਲਈ। ਜਿਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਿੰਨੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਦੌੜ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੰਨੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਦੌੜਿਆ ਕਿ ਟੋਕਰੀ ਉੱਡ ਗਈ ਅਤੇ ਸੁਪਾਰੀ ਬਾਹਰ ਡਿੱਗ ਗਈ। ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਆਂਗ ਗਿਰੀਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣ ਲਈ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਰੁਕਿਆ, ਪਰ ਹੱਸਿਆ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਭੱਜਿਆ।

ਪਹਿਲੀ ਦੌੜ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਪੌੜੀਆਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਆਇਆ, ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੋਇਆ। “ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ, ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ, ਮੈਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਆ ਗਏ ਹੋ। ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਦੇ ਦਿਓ।' ਰਾਜਾ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। “ਕੋਈ ਸੁਪਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਹਨ?' "ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ।" 'ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ? ਪਰ ਤੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕਿਆ, ਮੂਰਖ?' 'ਕਿਉਂਕਿ ਮਹਾਰਾਜ, ਮੈਂ ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੱਛੇ ਆਉਣਾ ਸੀ। ਜੇ ਮੈਂ ਅਖਰੋਟ ਚੁੱਕਾਂ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਕਰ ਲਵਾਂਗਾ।'

ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਯਾਦ ਆ ਗਈਆਂ। “ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਹੋ, ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਮੇਰਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰੋ। ਮੈਂ ਅਗਲੇ ਹਫਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਰੇਸ 'ਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਚੁੱਕਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਚੁੱਕਣਾ ਪਵੇਗਾ ਜੋ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ. ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋ?' "ਹਾਂ," ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਨੇ ਕਿਹਾ। "ਮੈਂ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਾਂਗਾ ਅਤੇ ਡਿੱਗਣ ਵਾਲੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਚੁੱਕਾਂਗਾ।" 'ਬਿਲਕੁਲ!' ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ।

ਅਗਲੇ ਹਫ਼ਤੇ, ਰਾਜਾ ਦੁਬਾਰਾ ਰੇਸ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜਿਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਨੇ ਜਿੰਨੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਉਹ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕੀਤਾ। ਅਤੇ ਹਾਂ, ਟੋਕਰੀ ਫਿਰ ਟਿੱਕੀ ਅਤੇ ਸੁਪਾਰੀ ਸੜਕ 'ਤੇ ਆ ਗਈ। ਜਿਏਂਗ ਮਿਏਂਗ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਫੜਨ ਲਈ ਕਾਹਲੀ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਤੁਰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਘੋੜੇ ਦੇ ਖੋਤੇ ਤੋਂ ਭਾਫ ਭਰੀ ਮਲ ਡਿੱਗ ਪਈ ਸੀ। ਜ਼ੀਏਂਗ ਮਿਆਂਗ ਹੱਸਿਆ। ਉਸਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਉਹ ਦੂਜੀ ਦੌੜ ਦੌਰਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਿਆ।

“ਜ਼ਿਏਂਗ ਮਿਏਂਗ, ਮੈਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਕੀ ਮੇਰੀ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਸੁਪਾਰੀ ਹੈ?' "ਸੱਚਮੁੱਚ, ਮਹਾਰਾਜ." ਰਾਜਾ ਟੋਕਰੀ ਵਿਚ ਸੁਪਾਰੀ ਲੈਣ ਪਹੁੰਚਿਆ ਪਰ ਗਰਮ ਬੂੰਦਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਈਆਂ... 'ਇਹ ਕੀ ਹੈ? ਇਹ ਗੰਦ ਹੈ!' 'ਬਿਲਕੁਲ!' Xieng Mieng ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। "ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਸੁਪਾਰੀ ਦੀ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਕੂੜਾ ਕਿਉਂ ਹੈ?" 'ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦ ਯਾਦ ਨਹੀਂ, ਮਹਾਰਾਜ? ਮੈਨੂੰ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਤੁਹਾਡਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਿੱਗ ਪਈ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਚੁੱਕਣਾ ਸੀ। ਸੁਪਾਰੀ ਡਿੱਗ ਪਈ ਤੇ ਮੈਂ ਚੁੱਕ ਲਈ। ਬੂੰਦ ਡਿੱਗ ਪਈ ਤੇ ਮੈਂ ਚੁੱਕ ਲਿਆ। ਮੈਂ ਉਹੀ ਕੀਤਾ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ…”

ਸਰੋਤ: ਲਾਓ ਫੋਕਲਟੇਲਸ (1995)। ਏਰਿਕ ਕੁਇਜ਼ਪਰਸ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਨ