ਮਿਸਟਰ ਯਾਂਗ ਅਤੇ ਮਿਸਟਰ ਖਾਮ, ਛੋਟੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਲਿੰਗ ਹਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹਲ ਖਰੀਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਵਾਧੂ ਪੈਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਚਿਆਂਗ ਮਾਈ ਵਿੱਚ ਬੱਸ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਤੋਂ ਸਕ੍ਰੈਪ ਆਇਰਨ ਖਰੀਦਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੀਆਂ।
ਉਹ ਆਈਸ ਫੈਕਟਰੀ ਵਿੱਚ ਆਏ। ਦਾਦਾ ਜੀ ਯਾਂਗ ਸਕਰੈਪ ਆਇਰਨ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਣ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਅੰਕਲ ਖਾਮ ਆਈਸਕ੍ਰੀਮ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ। ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਚੀਨੀ ਮਾਲਕ ਨੇ ਬਰਫ਼ ਨੂੰ ਮੰਦਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬਰਾ ਹੇਠ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਬਲਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਯਾਂਗ ਨੇ ਪੁਰਾਣਾ ਲੋਹਾ ਖਰੀਦਿਆ, ਖਾਮ ਨੇ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਬਲਾਕ ਚੋਰੀ ਕਰ ਲਿਆ….
ਜਦੋਂ ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲੇ, ਤਾਂ ਯੇਂਗ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ 'ਤੇ ਕਪਾਹ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਵਿਚ ਬਰਫ਼ ਪਾਓ." 'ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ; ਇਹ ਠੀਕ ਰਹੇਗਾ,' ਖਾਮ ਨੇ ਬਰਫ਼ ਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟ ਕੇ ਅਤੇ ਲੱਕੜੀ ਦੇ ਇੱਕ ਟੁਕੜੇ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਜੋ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਉੱਤੇ ਚੁੱਕਿਆ। ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੱਸ ਮਿਲੀ, ਚੜ੍ਹ ਗਏ ਅਤੇ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ।
ਉਹ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਅਤੇ ਯਾਂਗ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, "ਖਾਮ, ਆਈਸਕ੍ਰੀਮ ਕਿੱਥੇ ਹੈ?" "ਇੱਥੇ, ਸਿੱਧੇ ਬਿੰਦੂ ਤੇ." "ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।" 'ਹਾਂ।' "ਠੀਕ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਲਈ ਵੇਖੋ." ਖਾਮ ਨੇ ਖੁਦ ਦੇਖਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ 'ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਹੋ, ਇਹ ਇੱਥੇ ਨਹੀਂ ਹੈ।'
ਸਵਾਦ ਅਨਾਰ
'ਤੂੰ ਆਈਸਕ੍ਰੀਮ ਕਿੱਥੇ ਰੱਖੀ, ਖਾਮ? ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇੱਥੇ ਅਨਾਰ ਹਨ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।' 'ਪਰ, ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਆਈਸਕ੍ਰੀਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਸ ਰਾਗ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।' “ਨੌਜਵਾਨ, ਮੇਰਾ ਬੱਚਾ ਨਾ ਕਰੋ! ਸੁਣੋ, ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਬਰਫ਼ ਦਿਓ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਅਨਾਰ ਸਾਂਝੇ ਕਰਾਂਗਾ।' ਯੇਂਗ ਨੇ ਕਿਹਾ।
'ਯਾਂਗ! ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਨਜ਼ਰ ਲਵੋ! ਉਹ ਰਾਗ ਭਿੱਜ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਪਾਗਲਾਂ ਵਾਂਗ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ।' ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਮੂਰਖ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ? ਯੇਂਗ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ। ਉਹ ਘਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਯਾਂਗ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਸਕ੍ਰੈਪ ਲੋਹਾ ਹੇਠਾਂ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਖਾਮ ਤੋਂ ਬਰਫ਼ ਲਈ ਦੁਬਾਰਾ ਪੁੱਛਣ ਆਇਆ।
“ਯਾਂਗ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਰਾਗ ਭਿੱਜ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਵੇਖੋ. ਸਭ ਕੁਝ ਗਿੱਲਾ ਹੈ' ਖਾਮ ਨੇ ਥੱਕੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। ਯਾਂਗ ਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਆ ਗਿਆ। 'ਤੁਸੀਂ ਬੋਰ ਹੋ! ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕਹੋ! ਤੁਸੀਂ ਉਹ ਆਈਸਕ੍ਰੀਮ ਕਿੱਥੇ ਲੁਕੋਈ ਸੀ? ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਲਿਆਓ।'
ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਹਾਮੀ ਨਹੀਂ ਭਰੀ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਮਿਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਹਾਂ, ਬਰਫ਼ ਪਿਘਲਦੀ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ। ਇਸਨੂੰ ਬਰਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਇਹ ਪਿਘਲੇਗਾ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟੋ ਅਤੇ ਇਹ ਪਿਘਲ ਜਾਵੇਗਾ।'
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਦਾਦਾ ਜੀ ਯਾਂਗ ਚੀਨੀ ਵਾਪਸ ਚਲੇ ਗਏ। "ਕੀ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਬਰਫ਼ ਪਿਘਲਦੀ ਹੈ?" ਅਤੇ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਸੀ: 'ਹਾਂ, ਬੇਸ਼ਕ ਇਹ ਪਿਘਲਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਅਸਲੀ ਪਾਣੀ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ। ਜੇ ਇਹ ਗਰਮ ਹਵਾ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਪਿਘਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।'
ਘਰ ਵਾਪਸ, ਯਾਂਗ ਨੇ ਖਾਮ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, 'ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਲਾਹਨਤ! ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਸੀ, ਕਿਮ। ਬਰਫ਼ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਿਘਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਲਾਹਨਤ!'
ਸਰੋਤ:
ਉੱਤਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਤੋਂ ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ। ਵ੍ਹਾਈਟ ਲੋਟਸ ਬੁੱਕਸ, ਥਾਈਲੈਂਡ। ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਏਰਿਕ ਕੁਇਜਪਰਸ ਦੁਆਰਾ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਲੇਖਕ ਵਿਗੋ ਬਰੂਨ (1943) ਹੈ ਜੋ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਲੈਂਫੂਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਕੋਪਨਹੇਗਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਥਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਇੱਕ ਐਸੋਸੀਏਟ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸੀ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਉੱਤਰੀ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮੌਖਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਤੋਂ ਵੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ, ਇਸ ਬਲੌਗ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਹੋਰ ਦੇਖੋ।