'ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਪਿੱਛੇ': ਪਿਆਰ, ਫਰਜ਼, ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਅਤੇ ਪਰਿਵਰਤਨ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ

ਕੁਲਪ ਸਾਈਪ੍ਰਦਿਤ (ਫੋਟੋ: ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ)

ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ
"ਮੈਂ ਮਰਦਾ ਹਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ, ਪਰ ਮੈਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ"
ਆਖਰੀ ਸ਼ਬਦ ਕਿਰਤੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਨੋਫਫੋਰਨ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ।

ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਪਿੱਛੇ

'ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਪਿੱਛੇ' ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਬੂਰਾਫਾ (ਕੁਲਾਪ ਸਾਈਪ੍ਰਦਿਤ ਦਾ ਕਲਮ ਨਾਮ, 1905-1974) ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਖਬਾਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸ਼ਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸਨੂੰ 1985 ਵਾਰ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਛਾਪਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਥਾਈ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁੰਦਰ ਨਾਵਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। 2001 ਅਤੇ 2008 ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਫਿਲਮਾਈ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ XNUMX ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬੀ ਦ ਸਟਾਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲੀ ਗਈ ਸੀ।

ਕਹਾਣੀ ਜਪਾਨ ਦੇ ਮਿਤਕੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਹਾੜੀ ਲੈਂਡਸਕੇਪ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੋ ਛੋਟੀਆਂ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ, ਇੱਕ ਚੱਟਾਨ ਉੱਤੇ ਬੈਠੇ ਹਨ। ਨੋਫੋਨ ਫਿਰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਦੱਸਦਾ ਹੈ।

ਨੋਫੌਰਨ ਕਿਰਤੀ ਦੇ ਜਾਦੂ ਹੇਠ ਆਉਂਦਾ ਹੈ

ਨੋਫਫੋਰਨ ਟੋਕੀਓ ਵਿੱਚ ਇੱਕ 22 ਸਾਲਾ ਥਾਈ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਜਪਾਨ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਹਨੀਮੂਨ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਇੱਕ ਜੋੜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੋਮਰਾਚੌਂਗ [ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦੇ ਪੜਪੋਤੇ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ] ਕਿਰਤੀ, 35 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਤੋਂ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲ ਵੱਡੇ, ਬਰਾਬਰ ਦੇ ਕੁਲੀਨ ਚਾਓ ਖੁਨ ਅਥਿਕਾਨਬੋਡੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ।

ਪਹਿਲੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਤੋਂ, ਨੋਫੌਰਨ ਸੁੰਦਰ, ਮਨਮੋਹਕ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਕਿਰਤੀ ਦੇ ਜਾਦੂ ਵਿਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਪਿਆਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਈ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿਚ ਡੂੰਘਾ ਅਤੇ ਖਿੜਦਾ ਹੈ। ਮਿਟੇਕ ਨੇਚਰ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਾਈਕਿੰਗ ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਚੁੰਮਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਜਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਵਾਨ ਪਤੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫਰਜ਼ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕਰਕੇ ਇਸਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਹੈ।

ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜੋੜਾ ਕਿਰਤੀ ਅਤੇ ਚਾਓ ਖੁਨ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ। ਨੋਫੌਰਨ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵੁਕ ਚਿੱਠੀਆਂ ਲਿਖਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਹ ਬਹੁਤ ਨਿੱਘ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਬਿਨਾਂ ਉਸ ਦੇ ਕਹੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਨੋਫਫੋਰਨ ਦਾ ਪਿਆਰ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪੱਤਰ ਵਿਹਾਰ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਚਾਓ ਖੁਨ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨੋਪਫੋਰਨ ਨੇ ਕਿਰਤੀ ਨੂੰ ਹਮਦਰਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਨੋਟ ਲਿਖਿਆ।

ਕਿਰਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨੋਪਫੋਰਨ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਨੋਟ ਮਿਲਦਾ ਹੈ

ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਨੋਫਫੋਰਨ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣੀ ਗਈ ਸੱਤ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਮੰਗੇਤਰ ਪਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਕਿਰਤੀ ਦੇ ਕੁਝ ਅਜੀਬ ਦੌਰੇ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਨੋਫੌਰਨ ਨੂੰ ਕਿਰਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਟਰਮੀਨਲ ਟੀਬੀ ਨਾਲ ਪੀੜਤ, ਆਪਣੇ ਬੁਖਾਰ ਦੇ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਨੋਫਫੋਰਨ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿਰਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਨੋਪਫੋਰਨ ਨੂੰ ਉਪਰੋਕਤ ਹਵਾਲੇ ਤੋਂ ਟੈਕਸਟ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨੋਟ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।

ศรีบูรพา (ਸਿਬੂਰਾਫਾ, ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ 'ਦਿ ਗਲੋਰੀਅਸ ਈਸਟ') ਦੀ ਛੋਟੀ ਜੀਵਨੀ

ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ 1905 ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ, ਉਸਨੇ ਅਮੀਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ, ਥੈਪਸੀਰੀਨ, ਉਸਨੇ 1928 ਤੋਂ ਕਈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਗਿਆ। ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਉਸਨੇ ਜਾਪਾਨ ਅਤੇ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ।

ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਨੇ 'ਸ਼ਾਂਤੀ ਅੰਦੋਲਨ' ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕੋਰੀਆਈ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਸ ਸੈਂਸਰਸ਼ਿਪ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਮੰਗ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਇਲਿਸਟਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਫਿਬੁਨ ਅਤੇ ਸਰਿਤ ਵਰਗੇ ਫੌਜੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ।

1951 ਵਿੱਚ ਉਹ ਹੜ੍ਹ ਦੌਰਾਨ ਸੂਰੀਨ ਵਿਖੇ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਕੰਬਲ ਵੰਡਣ ਲਈ 'ਪੀਸ ਮੂਵਮੈਂਟ' ਦੇ ਕਈ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਇਸਾਨ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ। ਬੈਂਕਾਕ ਪਰਤਣ 'ਤੇ, ਉਸ ਨੂੰ ਸੌ ਹੋਰ 'ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਰਿੰਗਲੀਡਰਾਂ' ਸਮੇਤ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ 5 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

1958 ਵਿੱਚ, ਕੁਲਾਪ ਨੇ ਬੀਜਿੰਗ ਲਈ ਇੱਕ ਵਫ਼ਦ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਜਦੋਂ ਡੈਲੀਗੇਸ਼ਨ ਦੇ ਬਾਕੀ ਮੈਂਬਰ ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਾਪਸ ਆਏ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਕੇ ਕੈਦ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਕੁਲਾਪ ਨੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਉਸਦੀ 1974 ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸੁਰਪਨ ਨੇ ਪ੍ਰਿਦੀ ਫਨੋਮਯੋਂਗ ਦੀ ਧੀ ਵਾਨੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ।

ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਕੁਝ ਅੰਸ਼

ਕਿਰਤੀ ਦੇ ਪਤੀ ਚਾਓ ਖੁਨ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਟਲ ਦੇ ਬਗੀਚੇ ਵਿੱਚ ਨੋਪਫੋਰਨ ਅਤੇ ਕਿਰਤੀ ਵਿਚਕਾਰ ਗੱਲਬਾਤ।

(ਨੋਪਫੋਰਨ) ....'ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਆਦਮੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।'
ਹੁਣ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਦੀ ਵਾਰੀ ਕਿਰਤੀ ਦੀ ਸੀ। "ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਬੱਚੇ ਇੱਕ ਦਿਆਲੂ ਬਜ਼ੁਰਗ ਆਦਮੀ ਵਾਂਗ."
“ਤੁਸੀਂ ਪਿਆਰ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਇੱਕ ਪਤੀ ਅਤੇ ਪਤਨੀ, ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਵਿਚਕਾਰ ਪਿਆਰ ਹੈ।'
“ਤੁਸੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਚਾਓ ਖੁਨ ਕੀ ਹੈ। ਸਾਡੀਆਂ ਉਮਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਫਰਕ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਪਹਾੜ ਵਾਂਗ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ।'
"ਪਰ ਇੱਕ ਬੁੱਢੇ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਜਵਾਨ ਔਰਤ ਵਿਚਕਾਰ ਪਿਆਰ ਸੰਭਵ ਹੈ, ਹੈ ਨਾ?"
'ਮੈਂ ਅਜਿਹੇ ਦੋ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਕਿ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੰਭਵ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਕਿ ਇਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਗਲਤ ਧਾਰਨਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।'
“ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ ਹੋ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ.'
………'ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਔਰਤ ਵਾਜਬ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਿਆਰ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ। ਉਹ ਹੋਰ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੈ, ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਂ ਬਿਨਾਂ…..ਪਿਆਰ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੁੜੱਤਣ ਅਤੇ ਦਰਦ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ…..ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ? ਇਹ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਅੱਜ ਰਾਤ ਲਈ ਬਹੁਤ ਲੰਬੀ ਹੈ।'
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਚਾਓ ਖੁਨ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਦਮਨਕਾਰੀ ਕੁਲੀਨ ਮਾਹੌਲ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸੀਮਤ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਵਿਆਹ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਮਾਪ ਦਿੱਤਾ.

ਨੋਫਫੋਰਨ ਅਤੇ ਕਿਰਤੀ ਮਿਟੇਕੇ ਨੇਚਰ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਹਾਈਕਿੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਿਕਨਿਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਿਰਤੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:
....'ਮੈਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹਾਂ।'
"ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੈ ਜਾਵਾਂਗਾ," ਮੈਂ ਕਿਹਾ। ਮੈਂ ਉੱਠ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੁਆਲੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਰੱਖੀ। ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਨਰਮ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜੀ, ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ। “ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ ਹੋ?” ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ।
'ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਥੇ ਨਦੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਰਸਤਾ ਚੜ੍ਹ ਗਏ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ ਕਿ ਕੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਦੀ ਊਰਜਾ ਹੈ।'
ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਲਗਭਗ ਛੂਹ ਜਾਣ। ਕਿਰਤੀ ਇੱਕ ਦਿਆਰ ਨਾਲ ਝੁਕ ਗਈ। ਮੈਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਹਿੰਸਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਧੜਕ ਰਿਹਾ ਹੈ।
"ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਾਂ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਦੋ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਡਰਾਇੰਗ ਬਣਾਵਾਂਗੀ," ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ।
"ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਹਾਂ।"
"ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕਦੋਂ ਜਾਣ ਦਿਓਗੇ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਪੈਕ ਕਰ ਸਕੀਏ?"
"ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਾਣ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ।" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿਰੁੱਧ ਦਬਾਇਆ.
"ਨੋਪਫੋਰਨ, ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਦੇਖੋ।" ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੰਬਣ ਲੱਗੀ। 'ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦਿਓ. ਹੁਣ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋ ਪੈਰਾਂ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।'
ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਰਮ ਗੁਲਾਬੀ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦਬਾਇਆ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਿਆ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਰੁੱਧ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ। ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਮੈਂ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ।
ਕਿਰਤੀ ਮੇਰੀ ਪਕੜ ਤੋਂ ਛੁੱਟ ਗਈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ। …. ਉਹ ਦਰਖਤ ਦੇ ਨਾਲ ਝੁਕ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੂੰਝ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਲੰਮਾ ਪੈਦਲ ਚੱਲ ਕੇ ਥੱਕ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੁਲਾਬੀ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਗੂੜ੍ਹੀਆਂ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਧੁੱਪ ਵਿਚ ਝੁਲਸ ਗਈਆਂ ਹੋਣ।
"ਨੋਫੌਰਨ, ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀਤਾ," ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅਜੇ ਵੀ ਕੰਬ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ."
"ਕੀ ਇਹ ਉਚਿਤ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰੋ?"
"ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਕੀ ਢੁਕਵਾਂ ਹੈ, ਪਰ ਪਿਆਰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਲਗਭਗ ਆਪਣਾ ਮਨ ਗੁਆ ​​ਬੈਠਾ।"
ਕਿਰਤੀ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਉਦਾਸ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। 'ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਮਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦੇ ਹੋ? ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਸੀ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਣ 'ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪਛਤਾਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ?'

ਕੁਝ ਦਿਨ ਬਾਅਦ.
"ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ," ਕਿਰਤੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਈ, ਬੇਚੈਨੀ ਨਾਲ ਕਿਹਾ। "ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਇਹ ਇੱਕ ਤਸੀਹੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ."

ਨੋਪਫੋਰਨ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅੱਖਰ।
“ਮੈਂ ਲਗਭਗ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਜਹਾਜ਼ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਦੂਰੀ ਵਿੱਚ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਲਗਭਗ ਗੋਦੀ 'ਤੇ ਹੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਹਿਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਹੱਥ ਨੂੰ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ ... ... ਮੈਨੂੰ ਹੁਣੇ ਹੀ ਇਸ ਭਿਆਨਕ ਸੱਚਾਈ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਪੁੱਛਿਆ, ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਨਹੀਂ. ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਚੁੱਪ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ. ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਫ਼-ਸਾਫ਼ ਕਹੋ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਕਹੋਗੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ?'

ਪੱਤਰ ਦੁਆਰਾ ਕਿਰਤੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਜਵਾਬ।
"ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਠੰਢੇ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇਵਾਂਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪੱਤਰ ਫਰਿੱਜ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਬਾਹਰ ਬਰਫ਼ ਪੈਣ 'ਤੇ ਲਿਖੋ।"

ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਕਿਰਤੀ ਲਈ ਨੋਫਫੋਰਨ ਦੀ ਦੂਜੀ ਫੇਰੀ।
"ਕਿਰਤੀ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਹਿਣਾ ਹੈ।"
“ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਚੰਗੀ ਖ਼ਬਰ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਦੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਨਾਲ ਕੁਝ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।' ਉਹ ਮੇਰੇ ਜਵਾਬ ਦੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
'ਨਹੀਂ। ਇਹ ਚੰਗੀ ਖ਼ਬਰ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਦਾ ਮੇਰੇ ਕੰਮ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਮੇਰਾ ਜਲਦੀ ਹੀ ਵਿਆਹ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।' ਉਹ ਕੁਝ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ, ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਖ਼ਬਰ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ।
'ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ?' ਉਸਨੇ ਬੇਯਕੀਨੀ ਨਾਲ ਦੁਹਰਾਇਆ। "ਇਹ ਉਹ ਔਰਤ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸੀਂ ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ, ਹੈ ਨਾ?"
"ਓਹ, ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ, ਫਿਰ?"
'ਨਹੀਂ, ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਬਸ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ?'
"ਉਹ ਮੇਰੀ ਵਿਆਹੁਤਾ ਹੈ।"
'ਜਦੋਂ ਦਾ?' ਕੀਰਤੀ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਚਮਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸ਼ੱਕ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਸੀ।
'ਸੱਤ-ਅੱਠ ਸਾਲ। ਮੇਰੇ ਜਪਾਨ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ।'
"ਪਰ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਂ ਟੋਕੀਓ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਵਿਆਹ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ।"

ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ, ਕਿਰਤੀ ਨੋਫਫੋਰਨ ਨੂੰ ਪੇਂਟਿੰਗ ਮਿਟੇਕ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
"ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਉੱਥੇ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਨੋਫਫੋਰਨ?"
"ਮੈਨੂੰ ਉੱਥੇ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ," ਮੈਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ।
“ਸਾਨੂੰ ਉਥੇ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ, ਨੋਫੌਰਨ,” ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ। 'ਤੈਨੂੰ ਉਥੇ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਥੇ ਹੀ ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ ਮਰ ਗਿਆ। ਪਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਉਹ ਪਿਆਰ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।' ਉਸ ਦੀਆਂ ਬੰਦ ਪਲਕਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਹੰਝੂ ਟਪਕਦੇ ਹਨ। ਕਿਰਤੀ ਥੱਕੀ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸ ਦੇਹ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗਮ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ.
ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਬਾਅਦ ਕਿਰਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਮੈਂ ਉਸ ਹਨੇਰੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਸੀ। ਅੰਤ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਪੈੱਨ ਅਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਮੰਗਿਆ। ਉਹ ਕੁਝ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਲਿਖਿਆ: ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ "ਮੈਂ ਮਰਦਾ ਹਾਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ, ਪਰ ਮੈਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ"

ศรีบูรพา, ข้างหลังภาพ, ๒๕๓๗
ਸਿਬੂਰਾਫਾ, ਪੇਂਟਿੰਗ ਦੇ ਪਿੱਛੇ, ਸਿਲਕਵਰਮ ਬੁੱਕਸ, 2000

- ਦੁਬਾਰਾ ਪੋਸਟ ਕੀਤਾ ਸੁਨੇਹਾ -