ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਬਰਾ ਹੈ? ਸਿਲਾ ਖੋਮਚਾਈ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ

1957 ਈਸਾਨ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ, ਬੈਂਕਾਕ ਦੁਆਰਾ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। 'ਇਹ ਸਭ ਠੀਕ ਹੈ' ਅਤੇ 'ਇਸਨਾਨਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿਰਲੀਆਂ ਖਾਣ ਦੀ ਆਦਤ ਹੈ।' ਸਾਲ 1958-1964 ਵਿੱਚ, ਭੂਮੀਬੋਲ ਡੈਮ (ਸਰਕਾਰੀ ਸਰਿਤ) ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਲੌਗਿੰਗ ਸਕੈਂਡਲ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਸੀ। 'ਲੰਬਰ ਸਵਿੰਡਲ' ਪਲੇਕ ਫਿਬੁਲ ਸੋਂਗਖਰਾਮ (1897-1964) ਦੇ ਸ਼ਾਸਨਕਾਲ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸੱਤਰ ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਮੌਤਾਂ ਨਾਲ ਦੰਗੇ ਹੋਏ। ਲੇਖਕ 1970 ਦੇ ਅਸ਼ਾਂਤ ਦੌਰ ਵਿੱਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਿਆ ਅਤੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਭੱਜ ਗਿਆ। 

ਲੇਖਕ ਵਿਨਾਈ ਬੂਨਚੂਏ (วินัย บุญช่วย, 1952), ਕਲਮ ਨਾਮ ਸਿਲਾ ਖੋਮਚਾਈ (ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ); ਟੀਨੋ ਕੁਇਸ ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਖਿਆ ਵੇਖੋ: https://www.thailandblog.nl/cultuur/kort-verhaal-familie-midden-op-weg/

---

ਕਹਾਣੀ (ਕਲਪਨਾ)

ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦਾ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਕਲਰਕ ਜਦੋਂ ਕਾਗਜ਼ ਛਾਪਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਗੜਬੜ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਬਰਾ ਦਾ ਸਿਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਕਾਰਨ, ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਛਾਪੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਅਣਚਾਹੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ. ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਫੀਲਡ ਮਾਰਸ਼ਲ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਦੇ ਇੱਕ ਬੁਆਏਫ੍ਰੈਂਡ, ਚੀਨੀ ਮੂਲ ਦੇ ਇੱਕ ਅਮੀਰ, ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਮਾਈਨਿੰਗ ਬੌਸ ਲਈ ਚੋਣ ਪੋਸਟਰ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। 

ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈਸ ਨੇ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾਏ ਜੋ ਦਿਨ ਭਰ ਦੁਹਰਾਉਂਦੇ ਰਹੇ। ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਪਲੇਟ 'ਤੇ, ਦੋ ਗੈਲਵੇਨਾਈਜ਼ਡ ਪ੍ਰੈਸ਼ਰ ਰੋਲਰ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਦੂਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਚਿੱਟੇ ਕਾਗਜ਼ ਦੀਆਂ ਚਾਦਰਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੁੰਦਰ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਪੋਸਟਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਛਾਪਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 

ਨੀਵੀਂ ਇਮਾਰਤ ਸਿਆਹੀ, ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਤੇਲ, ਕਾਗਜ਼ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗੰਧਾਂ ਦੀ ਗੰਧ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਉੱਥੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਕੰਮ ਵੱਲ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈੱਸ ਦੀ ਕੋਮਲ ਹੁੰਮਸ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਸ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਤਰਦੀ। 

ਇੱਕ ਤੇਰ੍ਹਾਂ ਜਾਂ ਚੌਦਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਆਪਣੇ ਗੋਡਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਠੋਸ, ਅਣਪ੍ਰਿੰਟਿਡ ਚਾਦਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਤੰਗ ਢੇਰ ਰੱਖ ਕੇ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸ਼ੀਟ ਨੂੰ ਸੋਲਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜੋੜਿਆ, ਹਰੇਕ ਪੰਨੇ ਲਈ ਇੱਕ. ਉਸ ਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਜਿੱਥੇ ਤਿੰਨ ਆਦਮੀ ਲੰਘ ਰਹੇ ਸਨ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਉਸਦੇ ਮਾਲਕ ਸਨ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗੇ।

'ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਆਰਡਰ ਜਲਦੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਮੁਖੀ? ਮੈਂ ਡਿਲੀਵਰੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਗਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਣਗੇ।' ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੇ ਇਹੀ ਕਿਹਾ, ਇੱਕ ਫਿੱਕੇ ਹੋਏ ਸਵੈਟਰ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬੈਲਟ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰਾ ਟਿੱਕਿਆ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਖਰਾਬ ਚਮੜੇ ਦਾ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ। ਦੂਜੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਗੁਲਾਬ-ਲਾਲ, ਲੰਬੀ ਬਾਹਾਂ ਵਾਲੀ, ਬਟਨ-ਅੱਪ ਕਮੀਜ਼, ਟਾਈ, ਕਾਲੇ ਸਲੈਕਸ ਅਤੇ ਪਾਲਿਸ਼ ਕੀਤੇ ਜੁੱਤੇ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸਨ। “ਉਹ… ਖੈਰ, ਸਬਰ ਰੱਖੋ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਕੰਮ ਹੈ।' ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਨਾਲ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ।

"ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਕੀ ਛਾਪ ਰਹੇ ਹੋ?" ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ। 'ਪੋਸਟਰ' ਅਤੇ ਤਿੰਨੇ ਆਦਮੀ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈਸ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਏ। “ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ? ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਹੁਕਮ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਮਰਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਅਜੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ।'

ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਹਲੀ ਵਾਲਾ ਕੰਮ

“ਪਰ ਇਹ ਕਾਹਲੀ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਹੈ। ਅਤੇ ਨਕਦ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਗਾਊਂ ਭੁਗਤਾਨ ਕੀਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਪੋਸਟਰ ਨੌਕਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੋਰ ਵੀ ਸਨ ਪਰ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ; ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂਚ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਪਿਛਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸ ਨੇ ਭੁਗਤਾਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਬਲੈਕਲਿਸਟ ਹੋ ਗਏ।' ਗੁਲਾਬ-ਲਾਲ ਕਮੀਜ਼ ਵਿਚਲੇ ਆਦਮੀ ਨੇ, ਨੇੜਿਓਂ ਦੇਖਣ ਲਈ ਤਾਜ਼ੀ ਛਪਾਈ ਹੋਈ ਸ਼ੀਟ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਚੁੱਕਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।

'ਉਏ! ਇਹ ਮੇਰੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਅਮੀਰ ਮਾਈਨਿੰਗ ਬੌਸ ਹੈ। ਕੀ ਉਹ ਚੋਣ ਲੜ ਰਿਹਾ ਹੈ?' ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਵਾਲੇ ਸੱਜਣ ਨੇ ਵਧੀਆ ਦਿੱਖ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਗਰਦਨ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ। 'ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਦਾ ਲੱਗਿਆ? ਸਹੀ ਲੱਗ ਰਿਹਾ. ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਸੀਨੇ 'ਤੇ ਉਹ ਸ਼ਾਹੀ ਸਜਾਵਟ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹ ਅਸਲ ਹਨ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।'

'ਸੋਚੋ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਹਨ... ਉਹ ਬਦਬੂਦਾਰ ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਹੈ... ਜਦੋਂ ਫੀਲਡ ਮਾਰਸ਼ਲ (*) ਅਜੇ ਵੀ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਜੇਬਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਰੀਆਂ। ਉਸਨੇ ਫੀਲਡ ਮਾਰਸ਼ਲ ਨੂੰ ਕੁਝ ਹਜ਼ਾਰ ਰਾਈ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਰਬੜ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਮੁਫਤ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਮੁਆਵਜ਼ੇ ਵਜੋਂ ਖਿੱਤੇ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੀ ਲੱਕੜ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਸਖ਼ਤ ਲੱਕੜਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਮੁੱਢਲਾ ਜੰਗਲ ਸੀ। ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਰਬੜ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਵੱਡੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ ਫੈਲੇ ਹੋਏ ਬਾਹਾਂ ਵਾਲੇ ਤਿੰਨ ਤੋਂ ਚਾਰ ਆਦਮੀ ਸਨ। ਉੱਥੇ ਖੰਡੀ ਸਖ਼ਤ ਲੱਕੜ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਸਮ ਦੀ ਲੱਕੜ ਸੀ। ਜੰਗਲ ਨੰਗੇ ਕੱਟੇ ਗਏ, ਬਾਬੂਨ ਦੇ ਬੱਟ ਵਾਂਗ ਨੰਗੇ...' ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਦਿੱਤਾ।

ਤੀਜੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਮੀਜ਼ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ; ਉਸਦਾ ਪੇਟ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਰਟਸ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਫਿੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਈ ਪਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰੈਸ ਅਤੇ ਆਪਰੇਟਰ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਨੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਿਆ; ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਛਪਾਈ ਦੀਆਂ ਪਲੇਟਾਂ ਨੂੰ ਧੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇੱਕ ਮੋਟੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੇ ਢੇਰਾਂ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ, ਕਾਮੇ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਿਗਰਟ ਪੀ ਰਹੇ ਸਨ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੇ ਮਸ਼ੀਨ ਨਾਲ ਕਿਤਾਬਾਂ ਬੰਨ੍ਹੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਿਆਰ ਕੋਨੇ।

ਉਹ ਉਸ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਜੋ ਕਾਗਜ਼ ਨੂੰ ਮੋੜ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਉੱਪਰ ਝੁਕਿਆ ਹੋਇਆ, ਉਸਦੇ ਪਾਸਿਆਂ 'ਤੇ ਬਾਹਾਂ, ਵੱਡਾ ਢਿੱਡ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਅੱਧਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਰੱਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ। 'ਨਹੀਂ! ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ…!' ਉਹ ਰੋਇਆ, ਲਗਭਗ ਚੀਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। "ਪਹਿਲਾਂ ਇਸਨੂੰ ਅੱਧੇ ਵਿੱਚ ਮੋੜੋ...ਖੱਬੇ, ਫਿਰ ਸੱਜੇ...ਨਹੀਂ!" ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ। ਆਖਰ ਉਸ ਨੇ ਲੜਕੇ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਚਮੜੀ ਖਿੱਚ ਲਈ।

'ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਨੰਬਰ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ? ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਾਗਜ਼ ਨੂੰ ਫੋਲਡ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਪੰਨੇ 1 ਤੋਂ 16 ਤੱਕ ਚੱਲਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ, ਦੇਖੋ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਗਿਣ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ?' ਆਦਮੀ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਮੁੰਡਾ ਬੇਪਰਵਾਹ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹ ਸੀ। ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਕਾਗਜ਼ ਨੂੰ ਆਦਮੀ ਵਾਂਗ ਫੋਲਡ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ.

'ਨਹੀਂ, ਜ਼ਰਾ ਧਿਆਨ ਦਿਓ। ਇਸ ਲਈ… ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ।” ਉਸ ਨੇ ਹਰ ਸ਼ਬਦ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ. ਲੜਕੇ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਸ਼ੀਟ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਪਲਟ ਗਈ, ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਹੋ ਗਈ।

ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਬਰਾ?

'ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਹੈ? ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਬਰਾ ਹੈ? ਦੇਖੋ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਗਲਤ ਹਨ।' ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁਕੰਮਲ ਹੋਏ ਕੰਮ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਨਿਰੀਖਣ ਕੀਤਾ। ਮੁੰਡਾ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਗਿਆ। 'ਕੀ ਬਰਬਾਦੀ! ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਥੇ ਆਏ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਅਸੀਂ ਬਰਾ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਇਸ ਝੁੰਡ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?' ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਕਠੋਰ ਲੱਗ ਰਹੀਆਂ ਸਨ, ਉਸਦੀ ਡਰਾਉਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਚੀਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਲੜਕੇ ਨੇ ਝਿੜਕਿਆ ਅਤੇ ਕੰਢਾ ਮਾਰਿਆ।

"ਹੁਣ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾ ਮੋੜੋ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦਿਓ। ਜਾਓ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੈਕ ਕਰੋ। ਉਸ ਗੜਬੜੀ ਵਾਲੇ ਢੇਰ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਓ। ਕੀ ਇੱਕ ਮੂਰਖ ਹੈ! ਕੱਲ੍ਹ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਸੋਇਆ ਸਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਤਲੇ ਹੋਏ ਚੌਲ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਅੰਡੇ ਦੇ ਨਾਲ ਸਟਰਾਈ-ਫ੍ਰਾਈਡ ਨੂਡਲਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ!' ਮੋਟੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ। ਮੁੰਡਾ ਹੋਰ ਵੀ ਚੀਕਿਆ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਝਾ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਛੁਪਿਆ ਹੋਵੇ। 

ਇਹ ਲੋਈ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਅਨਾਜ ਬੀਜਣ ਜਿੰਨਾ ਆਸਾਨ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੈ? ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੋਰੀ, ਤਿੰਨ ਜਾਂ ਚਾਰ ਬੀਜਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟੋ ਅਤੇ ਉੱਪਰ ਕੁਝ ਰੇਤ ਮਾਰੋ। ਤੁਸੀਂ ਮੀਂਹ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰੋ। ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਉੱਪਰ ਉੱਗਣ ਵਾਲੇ ਪੱਤੇ ਸੁੰਦਰ ਹਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ...

'ਆਦਮੀ ਨੇ ਖਾਨ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਕਾਫੀ ਪੂੰਜੀ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਧਾਤ ਵੇਚੀ। ਉਹ ਇੰਨਾ ਅਮੀਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਹੈ,' ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਵਰਕਸਪੇਸ ਦੇ ਦੂਜੇ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ।

ਕੀ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਸੱਚਮੁੱਚ ਬਰਾ ਹੈ? ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਨਾਲ ਇਹ ਸੋਚਿਆ। ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਮੇਰਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਅਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਤਾਜ ਦੁਆਰਾ ਦਰੱਖਤ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ। ਮਾਂ ਵੀ ਬੇਰਹਿਮ ਹੈ; ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਅੰਕਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਿਵੇਂ ਕਮਾਉਣਾ ਸਿਖਾਏਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਮੱਟ ਦੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਹੈ; ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਕੌਣ ਖੁਆਉਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਖਾਣ ਲਈ ਕਿਰਲੀਆਂ ਫੜਨੀਆਂ ਪੈਣਗੀਆਂ? ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਭਰ ਗਈ। ਇਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਬਰਾ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਵੱਧ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਤੋਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ?  

ਇੱਕ ਬੰਡਲ ਵਿੱਚ ਤੀਹ ਕਾਪੀਆਂ. ਇਸਨੂੰ ਦੋ ਕਤਾਰਾਂ ਬਣਾਓ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਿਣੋ... ਨਹੀਂ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ। ਪੰਦਰਾਂ ਪਿੱਠਾਂ ਨੂੰ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪਾਓ। ਲੰਬਾਈ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਫੋਲਡ ਕਰੋ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਥੇ ਦਬਾਓ… ਫਿਰ ਦੂਜੀ ਲੰਬਾਈ ਲਓ ਅਤੇ ਦਬਾਓ…'। ਮੋਟੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਰ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਪੈਕ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਢੰਗ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਉਦਾਸ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 'ਤਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤਿਕੋਣ ਵਿੱਚ ਮੋੜੋ... ਦੇਖੋ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ... ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਬਰਾ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ।'

ਮੁੰਡਾ ਹੌਲੀ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਸਾਫ਼-ਸੁਥਰੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੱਦ ਕੀਤੀਆਂ ਸ਼ੀਟਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਿੰਟ ਰਨ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਬਹੁਰੰਗੀ ਚਾਦਰਾਂ। ਵਾਰ-ਵਾਰ ਛਪਾਈ ਕਾਰਨ ਰੰਗ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਚਿੱਤਰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਦੌੜੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਸਿਰ ਦਰਦ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ. “ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਰੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖੋ। ਰੈਪਿੰਗ ਪੇਪਰ ਨੂੰ ਕੱਸ ਕੇ ਮੋੜੋ...।"

"ਇਹ ਆਦਮੀ, ਕੀ ਉਸ ਕੋਲ ਮੌਕਾ ਹੈ?" ਗੁਲਾਬ-ਲਾਲ ਕਮੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੌਸ ਨੇ ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਤੋਂ ਇਹੀ ਪੁੱਛਿਆ। “ਉਹ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਜਿੱਤ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੰਨੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਤੇ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਦਾਨ ਨਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਖਰੀਦਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਰਾਜਪਾਲ ਵੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸੋਚਦਾ ਹੈ।' 'ਆਹਾ! ਗਰਜਿਆ ਅਤੇ ਬੌਸ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ।

ਮੁੰਡਾ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੋਟਾ ਆਦਮੀ ਭੱਜ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸ ਬੇਰਹਿਮ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਠੀਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਾਗਜ ਦੀ ਹਰ ਇੱਕ ਸ਼ੀਟ 'ਤੇ ਅਚਨਚੇਤ ਨਿਗ੍ਹਾ ਮਾਰੀ। ਛਪਾਈ ਦੇ ਇਸ ਪੜਾਅ 'ਤੇ, ਸਾਰੇ ਅੰਕੜੇ ਅਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਛਪੇ ਸਾਰੇ ਰੰਗ ਉਸ ਦਾ ਗੁੱਸਾ ਦੂਰ ਕਰਦੇ ਜਾਪਦੇ ਸਨ.

ਪ੍ਰੈਸ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਘਾਹ ਦਾ ਮੈਦਾਨ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਮੱਝਾਂ ਅਤੇ ਖਜੂਰ ਦੇ ਦਰਖਤ ਦੇਖੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਸਲੇਟੀ-ਭੂਰਾ ਜਾਂ ਫਿੱਕਾ ਹਰਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਪਰ ਤਸਵੀਰ ਉੱਚੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਕਤਾਰ ਸੀ। ਇਸ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦਿਆਂ ਉਸਨੇ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇਖੀ। ਹੋਰ ਹਿੱਸੇ ਬਹੁਤ ਅਸਪਸ਼ਟ ਸਨ. ਉਸ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਮੱਝ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ. ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਮੱਝਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੀ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਸੀ। ਕੀ ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਉਸਦੇ ਵਾਂਗ ਬਰਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ?

ਇੱਕ ਨਗਨ ਫੋਟੋ

ਅਗਲੀ ਸ਼ੀਟ 'ਤੇ ਇੱਕ ਖੇਤਰ. ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਕਾਰਪ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਨਗਨ ਮਾਡਲ ਇੱਕ ਛਾਂਦਾਰ ਦਰੱਖਤ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਉਸਦੀ ਪਿੱਠ 'ਤੇ ਪਈ ਸੀ। ਇਹ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਪੰਨੇ ਵਾਂਗ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜੋ ਅੰਕਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਹੇਠਾਂ ਛੁਪਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਹਲਕੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫੋਟੋ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਤਸਵੀਰ, ਮੈਡਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ, ਅਤੇ ਸਿਖਰ ਉੱਤੇ ਮੋਟੇ ਅੱਖਰ ਵੀ ਸਨ। ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਸੁਨੇਹੇ ਦੀ ਚਿੱਠੀ ਨੂੰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਪੜ੍ਹਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਸਪੈਲਿੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਲਈ ਵੋਟ ਕਰੋ…. ਨੰਗੀ ਔਰਤ ਉਸਦੇ ਭਰਵੱਟਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਿੱਧੀ ਬੈਠ ਗਈ।

“ਜੂਏ ਦੇ ਘਰ… ਵੇਸ਼ਵਾ ਘਰ… ਉਹ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇੱਕ ਆਮ 'ਚਿੰਕ' (**) ਤੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਮਾਈਨਿੰਗ ਬੌਸ, ਗੰਦਾ ਬਦਮਾਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ। ਚੋਣ ਪੋਸਟਰ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਕਿਸ ਫੋਟੋ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਹੈ, ਵੇਖੋ; ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਇੱਕ ਬੱਜਰੀ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਾਂਗ ਖੁੱਭਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।' ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਦਾ ਮਾਲਕ ਅਜੇ ਵੀ ਪੋਸਟਰ 'ਤੇ ਤਸਵੀਰ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਕਿਤਾਬਾਂ ਹੁਣ ਵਰਗ ਬਲਾਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈਕ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਵੱਡਾ ਢੇਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਇੱਕ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕੰਮ ਸੀ। ਆਖਰੀ ਰੱਦ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸ਼ੀਟ ਇੱਕ ਥਾਈ ਫਿਲਮ ਦੇ ਪੋਸਟਰ ਵਰਗੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਥਾਈ ਫਿਲਮ ਸਟਾਰ ਸੋਰਾਫੌਂਗ (***) ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਯਾਦ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਬੰਦੂਕ ਸੀ। ਉਹ ਨਾਇਕਾ ਕੌਣ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ? 

ਉਸਨੇ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇਹ ਸਿਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਕਾਲੇ ਵਾਲ ਅਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਆਦਮੀ ਦੇ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤਮਗੇ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਵੋਟ ਕਰੋ… ਪਾਰਟੀ ਚਮਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਚੰਗੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਜੋੜੀ ਦੇਖੀ ਅਤੇ ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਔਖਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸ ਦੇ ਸਨ, ਚਾਰੁਨੀ ਜਾਂ ਸਿੰਜਾਈ, ਉਸ ਨੇ ਆਦਮੀ ਦੇ ਨੱਕ 'ਤੇ ਨੋਟਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਅਤੇ ਸੋਰਾਫੌਂਗ ਦੀ ਪਿਸਤੌਲ ਦੇਖੀ ਜੋ ਉਹ ਆਦਮੀ ਦੇ ਮੱਥੇ 'ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਲਗਾਉਂਦੀ ਸੀ।

ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਰਾਹਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦਾ ਨਵਾਂ ਕੰਮ ਸੁਚਾਰੂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਲਮ ਦੇ ਪੋਸਟਰ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਹੌਸਲਾ ਵਧ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਈ ਫਿਲਮਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਜੋ ਉਸਨੇ ਵੇਖੀਆਂ ਸਨ. ਨਾਇਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇੱਕ ਯੋਧਾ, ਇੱਕ ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੁਰਬਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਭ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਕਰੀਅਰ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ…

"ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਜੰਗਲੀ ਹੋ ਜਾਣਗੇ," ਗੁਲਾਬ-ਲਾਲ ਕਮੀਜ਼ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। "ਹਾਂ, ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਥਾਈਸ ਵੀ." ਖਰਾਬ ਹੋਏ ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੋਟੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਇਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕੀ ਹੁਣ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਲੜਕੇ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਤਣਾਅ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਗਿਣਤੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਗਿਣਤੀ ਕੀਤੀ। 

ਉਹ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਬੂਤਾਂ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੁਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਉੱਥੋਂ ਦੀ ਉਸ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਇਮਾਰਤ ਦੀ ਭਰਮਾਰ ਤੋਂ ਪਰੇ ਚਲੇ ਗਏ। ਕਾਗਜ਼ ਦੀਆਂ ਉਹ ਚਾਦਰਾਂ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਉੱਥੇ ਸਿਰਫ਼ ਦੋਸਤ ਸਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਕਿਰਲੀ-ਜੀਵਤ ਕੁੱਤੇ ਨਹੀਂ ਸਨ; ਕਾਗਜ਼ ਦੀਆਂ ਇਹ ਸ਼ੀਟਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਿੰਟਰ ਨੇ ਸਿਆਹੀ ਅਤੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈਸ ਵਿੱਚ ਖੁਆਇਆ ਅਤੇ ਵਰਤੇ ਗਏ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਚੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਤੇਲ ਦੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਭਿੱਜ ਗਿਆ।

"ਮੈਂ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਵਿੱਚ, ਹੁਣ ਉਸ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਕੀ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੀ ਡਾਕ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ..." ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਬੌਸ ਨੇ ਬੁੜਬੁੜਾਇਆ।

ਉਸ ਦੇ ਹੱਥ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਹਿੱਲ ਗਏ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਰੈਪਿੰਗ ਪੇਪਰ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਹੇਠਾਂ ਰੱਖਿਆ। ਖੜ੍ਹੀ ਇਮਾਰਤ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨੀਲੇ ਅਸਮਾਨ ਅਤੇ ਹਰਿਆਵਲ ਵੱਲ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ। ਉਹ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਦੀ ਗੂੰਜ ਵਿਚ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਚਿੰਤਾ ਵਿਚ ਡੁੱਬਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਹ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਨੂੰ ਦਬਾ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ।

ਉਹ ਇੱਕ ਛਪੀ ਤਸਵੀਰ ਇੰਨੀ ਸਾਫ਼ ਸੀ ਕਿ ਕੁਝ ਵੀ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਬਣਾਈ ਗਈ ਛਾਪ ਵਾਂਗ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁਝ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਸੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਮਾੜੀ ਜਾਂ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ. ਕੀ ਇਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਉਸਨੇ ਇਸਨੂੰ ਅੰਦਰ ਡੁੱਬਣ ਦਿੱਤਾ। ਅਚਾਨਕ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਕੁਨੈਕਸ਼ਨ ਦੇਖਿਆ. ਉਸ ਦੀ ਹਾਸੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਲਿਆ; ਉਹ ਹਾਸੇ ਨਾਲ ਗਰਜਿਆ।

ਇਸ ਲਈ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਦਾ ਅੰਦਰਲਾ ਹਿੱਸਾ ਸਿਰਫ਼ ਬਰਾ ਸੀ। ਅਤੇ ਤਸਵੀਰ ਵਿੱਚ ਮੁੰਡਾ… ਖੈਰ, ਉਸਦਾ ਸਿਰ ਬਦਤਰ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸੀ। 'ਮੂਰਖ! ਤੁਸੀਂ ਕਿਸ 'ਤੇ ਹੱਸ ਰਹੇ ਹੋ, Sawdustbrains? ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਖੋਜਿਆ ਹੈ, ਬਰਾ?' ਮੋਟਾ ਆਦਮੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ੱਕੀ ਜਾਪਿਆ ਪਰ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਰਹਿ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਚੀਕਿਆ। ਲੜਕੇ ਨੇ ਹੱਸਣਾ ਨਹੀਂ ਰੋਕਿਆ ਪਰ ਕੋਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। 

'ਉਸ ਦਾ ਸਿਰ... ਇਹ...' ਜਵਾਬ ਫਿੱਟ ਹੋ ਕੇ ਆਇਆ। ਉਸ ਦਾ ਸਰੀਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਕੰਬ ਗਿਆ। ਆਵਾਜ਼ ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਫਰਸ਼ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਅਤੇ ਆਦਮੀਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਭਟਕ ਗਿਆ। ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਬੇਕਾਬੂ ਹਾਵ-ਭਾਵ ਅਤੇ ਪਾਗਲ ਹਾਸੇ ਛੂਤਕਾਰੀ ਸਨ। ਬ੍ਰੀਫਕੇਸ ਵਾਲੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕਿ ਕੋਈ ਖਾਸ ਗੱਲ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਨੇੜੇ ਆਇਆ। ਫੋਟੋ ਦੇਖ ਕੇ ਉਹ ਬੇਕਾਬੂ ਹਾਸਾ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।

'ਉਸ ਦੇ ਸਿਰ ਵਿੱਚ ਕੀੜੇ ਹਨ... ਕੀੜੇ ਹਨ...!' ਉਹ ਇਸ ਅਦੁੱਤੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਹੱਸਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੋਟੋ ਵਿੱਚ ਆਦਮੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਕੀੜਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਆਲ੍ਹਣਾ ਅਤੇ ਬੋਲਡ ਵੋਟ FOR…. ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਇੱਕ ਗੇਂਦ ਨਹੀਂ ਬਣਾਉਂਦੇ, ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹੇ। ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਕੁਝ ਕੀੜੇ ਉਸ ਦੇ ਮੂੰਹ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਨਾਸਾਂ ਅਤੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਘੁੰਮਦੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਇੱਕ ਭਾਰੀ ਸਜਾਏ ਹੋਏ ਸੀਨੇ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਲਾਸ਼ ਵਾਂਗ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ - ਇੱਕ ਮੁਰਦਾ ਆਦਮੀ ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਚਿਹਰਾ ਸੀ। ਸੰਪੂਰਣ ਸਿਹਤ ਵਿੱਚ।

-ਓ-

ਸਰੋਤ: ਦ ਸਾਊਥ ਈਸਟ ਏਸ਼ੀਆ ਥਾਈ ਲਘੂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਲਿਖੋ। ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੇਤੂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ। ਸਿਲਕਵਰਮ ਬੁੱਕਸ, ਥਾਈਲੈਂਡ।

ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਿਰਲੇਖ 'ਸਾਅਡਸਟ ਬ੍ਰੇਨ ਐਂਡ ਦ ਰੈਪਿੰਗ ਪੇਪਰ'। ਏਰਿਕ ਕੁਇਜਪਰਸ ਦੁਆਰਾ ਅਨੁਵਾਦਿਤ, ਸੰਪਾਦਿਤ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਛੋਟਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। 

(*) 'ਫੀਲਡ ਮਾਰਸ਼ਲ' 1963 ਤੋਂ 1973 ਤੱਕ ਦੇ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਥਨੋਮ ਕਿਟਿਕਾਚੋਰਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ 14-10-1973 ਨੂੰ ਬੈਂਕਾਕ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਦੰਗਿਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇਣਾ ਪਿਆ ਸੀ। ਅਮੀਰ ਚੀਨੀ ਤੋਂ ਕਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਕਹਾਣੀ ਪਲੇਕ ਫਿਬੁਲ ਸੋਂਗਖਰਾਮ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਚੀਨੀ ਮੂਲ ਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੌਗਿੰਗ ਸਕੈਂਡਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। (ਟੀਨੋ ਕੁਇਸ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ।)

(**) ਚਿੰਕ; ਚੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਸਾਰੇ ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਅਤੇ ਪੱਖਪਾਤੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ. 

(****) ਸੋਰਾਫੌਂਗ ਚਤਰੀ, 1950-2022, ਇੱਕ ਥਾਈ ਫਿਲਮ ਅਦਾਕਾਰ। ਚਾਰੁਨੀ (ਜਾਰੁਣੀ ਸੂਕਸਾਵਤ) ਅਤੇ ਸਿੰਜਾਈ (ਸਿੰਜਾਈ ਪਲੇਂਗਪਨੀਚ)