फत्थलुङ र सोङखला ताल नजिकैको गाउँमा धेरै वर्ष बितिसक्दा पनि सन्तानविहीन दम्पती बस्छन् । आफ्नो बुद्धिको अन्त्यमा, तिनीहरूले भिक्षुलाई सोध्छन् जसले तिनीहरूलाई आफ्नो सिरानी मुनि एउटा ढुङ्गा राख्न भन्यो। र हो, महिला गर्भवती हुन्छ!
दक्षिणी थाइल्याण्डका लघुकथाहरू (१): गाई र भैंसी
धेरै पहिलेको कुरा हो । संसार अझै नयाँ छ। ईश्वर, ईश्वर, केहि 'व्यावहारिक' जनावरहरू संसारमा ल्याउन चाहन्छन्। त्यसपछि उसले दुध र मासुको लागि गाई र पानी भैंसीलाई संसारमा बस्ने मानिसहरूको लागि अतिरिक्त मांसपेशीको रूपमा सिर्जना गर्ने निर्णय गर्दछ। उसले पहिले नयाँ जनावरहरूको स्केल मोडेलहरू बनाउनु बुद्धिमानी ठान्छ किनभने ऊ अझ धेरै अनौठो साथीहरूलाई पृथ्वीमा घुम्नबाट रोक्न चाहन्छ!
शरीरको गन्धको लागि लाओटियन शब्द थाई लिपिमा ขี้เต่า, khi dtao, turtle shit हो। किंवदन्तीहरू भन्छन् कि लाओ मानिसको निधार कछुवाको गन्ध जस्तो छ। यस कथाले बताउँछ किन...
'पोखरीमा महिमा' लाओ लोककथाहरू द्वारा लोककथा
'त्यो स्वादिष्ट मह' लाओ लोककथाहरूको लोककथा
एक व्यापारीले नयाँ घर बनाएका थिए । र परिवार र घरको सुख र सुरक्षाको लागि, उनले नौसिखिया खामको मन्दिरका भिक्षुहरूलाई समारोहको लागि आग्रह गरेका थिए। समारोह पछि, भिक्षुहरूलाई खुवाईएको थियो र तिनीहरूको मन्दिरमा फर्कियो।
सिंहले गहिरो सास लियो र बलपूर्वक आफ्नो छातीबाट सबै हावा बाहिर निकाल्यो; उसको गर्जनले पृथ्वीलाई हल्लायो। सबै जनावरहरू डरले थरथर काँप्दै जङ्गलमा गहिरिए, रूखहरूमा चढे वा नदीमा भागे। "हा, त्यो राम्रो थियो," सिंह सन्तुष्ट हाँस्यो।
खाम एक अल्छी नौसिखिया थियो। जब अरू नौसिखियाहरू आफ्नो काममा व्यस्त थिए, उसले आफ्नो जुँगा निचोड्ने प्रयास गर्यो। अरुले ध्यान गर्दा खाम सुतिरहेको थियो । एक दिन, जब मठाधी अर्को मन्दिरमा जाँदै थिए, उसले खामलाई ठूलो फिकसमुनि सुतिरहेको देख्यो।
लाओ लोककथाहरूको लोककथा 'लंचको लागि बाँदरको हृदय'
एउटा लामो घुमाउरो नदीले रूखहरू भएको जंगलको सुन्दर टुक्रा हुँदै बाटो फेला पार्यो। जताततै हरियाली वनस्पति संग टापुहरू। त्यहाँ दुई गोही बस्थे, एक आमा र उनको छोरा। "म भोको छु, साँच्चै भोको छु," आमा गोहीले भनिन्। "हृदयको लागि भोक राख्नुहोस्, बाँदरको हृदयको लागि।" 'हो, बाँदरको मुटु। म अहिले पनि त्यो चाहन्छु।' 'ताजा बाँदरको हृदयको साथ राम्रो डिनर। त्यो राम्रो हुनेछ! तर मैले कुनै बाँदर देख्दिन' गोही आमाले फेरि भनिन्।
थाइल्याण्डको सबैभन्दा प्रसिद्ध महाकाव्य खुन चाङ, खुन फाएन र सुन्दर वान्थोङ बीचको दुःखद प्रेम त्रिकोणको बारेमा हो। कथा शायद 17 औं शताब्दीको हो र मूल रूपमा नाटक, त्रासदी, यौन, साहसिक र अलौकिकताले भरिएको मौखिक कथा थियो। आज भाग ५ र समापन पनि ।
थाइल्याण्डको सबैभन्दा प्रसिद्ध महाकाव्य खुन चाङ, खुन फाएन र सुन्दर वान्थोङ बीचको दुःखद प्रेम त्रिकोणको बारेमा हो। कथा सायद १७ औं शताब्दीको हो र मूलतः नाटक, त्रासदी, यौन, साहसिक र अलौकिकताले भरिएको मौखिक कथा थियो। आज भाग ४।
थाइल्याण्डको सबैभन्दा प्रसिद्ध महाकाव्य खुन चाङ, खुन फाएन र सुन्दर वान्थोङ बीचको दुःखद प्रेम त्रिकोणको बारेमा हो। कथा शायद 17 औं शताब्दीको हो र मूल रूपमा नाटक, त्रासदी, यौन, साहसिक र अलौकिकताले भरिएको मौखिक कथा थियो। समयको साथमा, यो निरन्तर परिमार्जन र विस्तार गरिएको छ, र एक लोकप्रिय र मनोरन्जनात्मक महाकाव्य बनी रहेको छ जुन घुमफिर कथाकारहरू र ट्राउबाडोरहरूद्वारा भनिएको छ। यो सियामी अदालतमा थियो, उन्नाइसौं शताब्दीको अन्तमा, कथा पहिलो पटक लिखित रूपमा रेकर्ड गरिएको थियो। यसरी यस प्रसिद्ध कथाको मानकीकृत, सेनिटाइज्ड संस्करण सिर्जना गरियो। क्रिस बेकर र पाशुक फोङपाइचितले अंग्रेजी बोल्ने दर्शकहरूको लागि यो कथा अनुवाद र रूपान्तरण गरे र 'द टेल अफ खुङ चाङ, खुन फाएन' प्रकाशित गरे। भाग 3 आज।
थाइल्याण्डको सबैभन्दा प्रसिद्ध महाकाव्य खुन चाङ, खुन फाएन र सुन्दर वान्थोङ बीचको दुःखद प्रेम त्रिकोणको बारेमा हो। कथा शायद 17 औं शताब्दीको हो र मूल रूपमा नाटक, त्रासदी, यौन, साहसिक र अलौकिकताले भरिएको मौखिक कथा थियो। आज भाग २।
थाइल्याण्डको सबैभन्दा प्रसिद्ध महाकाव्य खुन चाङ, खुन फाएन र सुन्दर वान्थोङ बीचको दुःखद प्रेम त्रिकोणको बारेमा हो। कथा शायद 17 औं शताब्दीको हो र मूल रूपमा नाटक, त्रासदी, यौन, साहसिक र अलौकिकताले भरिएको मौखिक कथा थियो।
एक थाई परिस्थितिमा बीस लोककथा बताए
यो थाइल्याण्डमा वर्षाको मौसम हो र मैले सोचेँ कि यो हप्ता Facebook मा आएको Twente लोककथालाई डचमा अनुवाद गर्न र थाइल्याण्डमा कथालाई स्थानान्तरण गर्न यो राम्रो समय हुनेछ।
द डटर, कुकृत प्रमोजको लघुकथा
एमआर कुकृत प्रमोजको यो छोटो कथाले छोरी लमोमको दुखद जीवनको वर्णन गर्दछ जुन नाटकीय रूपमा समाप्त हुन्छ। आमा र छोरीको सम्बन्ध सधैं माया, कोमलता र समझमा आधारित हुनुपर्छ भन्ने छैन। थाइल्याण्डमा पनि छैन ।
वाटर बफेलो पाई - खामसिङ श्रीनाक द्वारा एक छोटो कथा (1960)
1958 र 1996 को बीचमा, कानून खामहुम उपनाम अन्तर्गत, खामसिङ श्रीनाकले ฟ้าบ่กั้น 'फा बो कान, इसानका लागि: 'स्वर्गलाई कुनै सीमा छैन' शीर्षकका धेरै छोटो कथाहरू लेखे र अंग्रेजी अनुवाद, द पोह्यामको 'द श्रीनावक'मा प्रकाशित गरे। अन्य कथाहरू', सिल्कवर्म बुक्स, 2001। उनले पुस्तक 'पढ्न नसक्ने मेरी आमा' लाई समर्पित गरे। यसलाई डच सहित अन्य आठ भाषाहरूमा अनुवाद गरिएको थियो।