Peyama ji Hollanda (5)
Scooter li Hollandayê zêde dibe. Cûdahiya bi salek berê re balkêş e. Ew scooterên rastîn ên bi çerxên scooter in, mîna Yamaha li Taylandê. Ne wekî Thai Honda ye, ji ber ku sêwirana wê xaça motorsîkletek û scooterek e û di heman demê de çerxên mezintir jî hene. Min her du marqe siwar kiriye û tercîha min ji Honda re heye, ku ez wê aramtir dibînim.
Cûdahiyek balkêş di navbera skotera Hollandî û Taylandî de dirêjahiya saddleyê ye. Skutera Hollandî ji birayê xwe yê Taylandî zincîrek kurttir e, ji ber vê yekê rêwiyek pîle dikare tenê li ser wê bisekine, bi şertê ku qûnek di nav sînoran de bimîne. Saddle Thai dirêjtir e. Lojîk, ji ber ku herî kêm sê kes divê karibin li ser rûnin û çar jî mimkun e. Ne ku behsa barkêşiya ku tê kirin.
Wekî din ez çi ferq dikim? Telefona desta. Ez li ser eywanekê rûniştibûm û dema ku min dît ku mirov bi hev re dipeyivin, şaş mam. Di dema xwarinê de jî diaxivin. Li Taylandê tiştên bi tevahî cûda ne. Ger çendek dixwe û her du jî li ser têlefonên xwe yên desta her cûre kiryarên nepenî dikin an jî bi têlefonê diaxivin divê hûn şaş nebin.
Motorsîkletvan bi têlefonê dipeyivin, ajokar bi têlefonê dipeyivin, karmendên dikanê bi têlefonê diaxivin - Min ev hemî dîtin û kes aciziyê nake. Bi wan dînaran re carina dil heye ku ez bibêjim: çima hûn gazî hev nakin. Lê ez nizanim çawa bi Thailandî bibêjim û ew ê negunca be. Her çend… wek farangek xerîb, ez dikarim wê yekê bidim.
Ez dîsa di derbarê Taylandê de gelek tişt fêr dibim. Dema ku ez bi kesekî re dipeyivim ku li Taylandê di betlaneyê de ye, ew dest bi serpêhatiyên xwe yên betlaneyê dike. Vê dawiyê nasek min. Tiştê ku wî li ser Taylandê ji we re negot. Hikmet yek li pey yekî ji devê wî di herikîna domdar de derdiketin. Erê, pisporê Taylandê li vir axivî. Min bi bêdengî li wî guhdarî dikir, carcaran bi dengekî sosret û sosret qij dikir an jî digot.
Piştî ku min li van hemûyan guhdarî kir, ez bêdeng hilkişiyam malê û metreya pirtûkên li ser Taylandê û pirtûkên nivîskarên Taylandî yên ku min xwendibûn xistim nav tûrikê çopê. Ez meşiyam heta otoparka nêzîk, ku di şeva sersalê de darên Noelê lê tên şewitandin, û pirtûkên xwe li wir şewitandin. Hemû derew.
Ez dixwazim karmendê blogê Tino Kuis hişyar bikim, yê ku berhevokek pirtûkan ji min mezintir xwar kiriye. Meha bê ew ê biçe Holendayê betlaneyê. Birêz Tîno, ji min re bêje ku hûn li Gronlandê dijîn, ger hewce bike li Pola Başûr. Wekî din ez ji xirabiya we ditirsim.
Dîk,
Dema ku ez beşa li ser têlefonê dixwînim bi rastî pêdivî ye ku ez bişirim.
Berê doh, komek ji me li ser eywanê vexwarina xwe vedixwar, pismamê jina min pirsî ka min jî sepana Tango li ser smartphone xwe heye.
Min pirsa wî piştrast kir. Baş e, wî got, wê hingê em dikarin di pêşerojê de bi riya Tango bi hev re têkilî daynin û ew jî bi WiFi-yê belaş e.
Min fikir kir ku fikra wî ya pêwendiya bi WiFi re pir ecêb bû.
Em heman girêdana înternetê parve dikin ji ber ku ew li kêleka me dijî.
Min hişt ku ew bextewar bibe û negot ku ger ew bixwaze bi min re biaxive, ew dikare tenê were, wekî ku niha rojê çend caran dike.
Ger min bizanibûya, te dikarî pirtûkên xwe ji min re bişanda. Lê belê, tiştek ji şewitandina pirtûkên bi vî rengî jî heye. Hîn jî kulmek min a mezin heye ku ez dixwazim jê xilas bibim. Ma ew dikarin li pileyê bêne zêdekirin?
Min heta niha bi kesekî/ê ku bi hemûyan çêtir dizane nas nekiriye. Lê belê, ev ne mimkûn e, ji ber ku ez çêtir dizanim...Ez bawer dikim, ez difikirim.
Ez niha çend rojan li Hollandayê me û li hêviya roja Îniyê me. Paşê ez ê zû vegerim.
Bi tevahî li ser Dick, di derheqê wan têlefonên desta de, ew jî tiştek e ku min di dema xebata xwe de (tiştek ji betlaneyê cûda ye) li Taylandê ya îsal dît. Lê heta niha, piştî axaftina cejnê ya betlaneyekê, danîna komek pirtûkan di dolaba xwe de wekî derew û şewitandina wan pir radîkal e. Pêdivî ye ku ew 'pisporê Taylandê' bandorek çêkiribe. Digel vê yekê, dema xwendina çîroka weya bedew, serpêhatiyek ecêb li Taylandê hat bîra min. Di meha sibatê de carek ez berî 10.00ê sibehê çûm kirîna li Central World BKK. Û... erê, derî bi lêdana 10-an vebûn, muzîk hat lêxistin û hemû firoşkar li ber qaseyên xwe sekinîn û li ber her felangê heta bi eskalatorê serî radikirin. Min berê qet tiştek bi vî rengî nedîtibû. Bê guman, ez tavilê hilkişiyam qata 7-an an tiştek wusa ji bo ku ez wan hemî kevaneyên xweşik wergirim mîna ku ez di xeyala xwe de "King Willem 1" bixwe. Paşê em vegeriyan ser rêza rojê. Naha ez li Holandayê jî karûbarê dostane distînim (her çend karûbarê terasê li vir carinan tiştek ku tê xwestin dihêle, em hemî ew qas mijûl in) lê ev kevneşopiya Thai bê guman tiştek hêjayî gotinê ye.
Birêz Chris,
Pir xweş e ku we karîbû xwe ragirin û nehêlin ew pisporê Taylandê bikeve xefikê. Tenê wê qul bikin û ew bêzar in. Ez çawa vê yekê baş dizanim!! 20 sal in ku li Taylandê bi tûrîstên Hollandî re rêberê gerê ne û hûn bi kêmanî her gerê carekê wê ezmûn dikin. Kesên ji perwerdeyê (!) bi taybetî jê re baş in. Di her rewşê de, wan nikarîbû min hêrstir bike, piştî 1 hefteyekê li Taylandê, ku ez ji yekî ku ewqas dirêj li wir jiyaye çêtir bizanim ku ew niha hema hema Taylandî ye. Erê, Taylandiya kevn. Û destê xwe nadin pirtûkên min...
@ Theo Moelee, Paul, Sjaak / Theo: Ez texmîn dikim ku hûn mebesta we Dick in û ne Chris. Bi rastî, her gav-hemû-hemû dizanin hene û çêtirîn e ku hûn bihêlin ku ew sohbet bikin. Zewacek mamosteyek Hollandî ku xaniyek li Buri Ram çêkiribû, bi domdarî ji mala ruhê li baxçe re gorîgehek Buddha digotin. Min li wan venekir. Ji bo ku ew bi rengê malê re li hev neke, ew li gorî reng hildibijêrin.
Ez dikarim Pawlos û Sjaak dilniya bikim: Gava ku ez dibînim ku kesek quncikek rûpela pirtûkê dadiqurtîne û pirtûkmarkek bikar nayîne, ger hewce bike kaxizek destavê, ez stres dibim. Helbet min pirtûkên xwe neşewitandin, lê hûn ê fêm bikin. Destûra qunciknivîsek heye ku derewan bike û mezin bike.
Dîsa funny, Dîk. Tenê ez paragrafa we ya di derbarê şewitandina pirtûkên Taylandî û heqareta ku ez ji TAYÊ ME re dibînim tam fam nakim!
Ev jî hinekî “hevalên me yên din” tîne bîra min, ku wan jî edet e ku ger bi tiştekî razî nebin, pirtûkan dişewitînin.
An jî ez xelet dibînim?
Silav: Willem.
Willem delal, ez ditirsim ku îroniya 'şewitandina pirtûka min' bi destê te neketibe. Naveroka çîroka min ev e: Hin geştyar xuya dikin ku piştî betlaneya li Taylandê her tiştî li ser welêt dizanin û fam dikin.
Silav Dîk, bi rastî ev azadiya qunciknivîsê ye. Naha ku min bersiva we ji e-nameya Willem re xwend, ev fikirek din dide min. Xwe têxe şûna Taylandiyên ku li Hollandayê dijîn. We dizanibû, Dîk, ku gelek mirovên Taylandî yên ku bi salan li Hollandayê dijîn, di derbarê Hollandayê de pir hindik dizanin, nemaze dema ku ew tê ser pirsên li ser pozîsyona wan a qanûnî (ev ji bo gelek mirovên din ên Hollandî jî derbas dibe)? Naha ku hûn li Hollandayê ne, ne fikirek e ku meriv li ser vê yekê di bloga 'peyamên ji Hollanda' de 'hişmendî' bike.
Moderator: Têkiliya şîroveya we bi şandinê re tune. Sohbet nayê destûr kirin.