រឿងសៀមបុរាណ (ភាគ២)
តើបរទេសមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះសៀមកាលពីអតីតកាល? WSW Ruschenberger: 'រដ្ឋាភិបាលគឺជារបបផ្តាច់ការនៃប្រភេទដាច់ខាតបំផុត។ ស្តេចគឺជាព្រះ។ ដប់ប្រាំរឿងជាប់គ្នា បកប្រែដោយ Tino Kuis ។
រឿងខ្លីទាំងនេះបានមកពីកូនសៀវភៅមួយក្បាលដែលមានចំណងជើងថា 'រឿងនិទាននៃទីក្រុងបាងកកចាស់ រឿងរ៉ាវសម្បូរបែបពីទឹកដីនៃដំរីស' ។ ពួកគេត្រូវបានរាយបញ្ជីនៅទីនោះតាមលំដាប់ចៃដន្យ ទៅតាមពេលវេលា ទីកន្លែង និងប្រធានបទ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែទុកវាតាមហ្នឹង។ ប្រភពនៃរឿងនីមួយៗត្រូវបានលើកឡើង ប៉ុន្តែខ្ញុំបានលើកឡើងតែមនុស្សនិងឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។
George Windsor Earl ឆ្នាំ 1837
វាពិបាកណាស់ក្នុងការដើរកាត់ទីក្រុងនេះ មិនត្រឹមតែដោយសារតែភក់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែភាគច្រើនដោយសារតែសត្វឆ្កែមួយចំនួនធំ ដែលហាក់ដូចជាមានគោលដៅពិសេសសម្រាប់ជនជាតិអឺរ៉ុប។ នៅលើ jaunts ខ្លី XNUMX ឬ XNUMX នៅក្នុងទីក្រុង swampy នេះ ខ្ញុំត្រូវបានអមដំណើរដោយសមាជិកនាវិកពីរនាក់ដែលប្រដាប់ដោយខ្សែក្រវាត់ ដូច្នេះយើងអាចរក្សាសត្វដែលគួរឱ្យខ្លាចទាំងនោះនៅជាប់។
Ernest Young, ឆ្នាំ 1898
ថ្ងៃមួយ អ្នកនេសាទម្នាក់បានទៅលេងជនជាតិអឺរ៉ុបមួយក្រុមតូចដែលបោះជំរុំនៅក្នុងសង្កាត់របស់គាត់ ហើយបានផ្តល់ជូនសត្វមួយក្បាលសម្រាប់លក់។ សត្វតិរច្ឆាននេះមិនមានក្បាល ជើង ឬកន្ទុយទេ ប៉ុន្តែអ្នកលក់ប្រាប់ថា គាត់បានដកវាចេញហើយ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះបុរសស្បែកស។ គាត់បន្តថា វាជាសត្វក្តាន់ដែលគាត់ចាប់បានក្នុងព្រៃ។
គ្មាននរណាម្នាក់នៅក្នុងក្រុមនេះត្រូវបានគេដឹងអំពីកាយវិភាគសាស្ត្រនោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែសង្ស័យពីភាពត្រឹមត្រូវនៃសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់បុរសនោះ។ ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេបាននិយាយដោយធម្មតាថា "ប្រហែលជាឆ្កែហើយ!"
ទឹកមុខញញឹមធំទូលាយបានលេចឡើងនៅលើមុខរបស់អ្នកនេសាទដ៏ឆ្លាតវៃ ដោយសារតែការបាញ់ខុសឆ្គងបានទៅដល់គោលដៅ។ គាត់បានសើចចំអកតបវិញ ហើយស្រែកជាភាសារបស់គាត់ថា "លោកប្រុសសង្ហាណាស់ សង្ហាណាស់!"
W. S. W. Ruschenberger, 1838
រដ្ឋាភិបាលជារបបផ្តាច់ការបំផុត។ ស្តេចគឺជាព្រះដែលជាច្បាប់ខ្ពស់បំផុតនៅក្នុងទឹកដី ហើយមានមនុស្សតិចណាស់ដែលស្គាល់ព្រះនាមពិតរបស់ទ្រង់ ដើម្បីកុំឱ្យគេយកវាទៅដោយឥតប្រយោជន៍។ គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់តាមឈ្មោះផ្សេងៗ ពិសេសទន់ភ្លន់ និងពូកែនិយាយ ដូចជា 'The Holy Lord of the Heads' ។ ព្រះអម្ចាស់ដ៏បរិសុទ្ធនៃការរស់នៅទាំងអស់'; 'ម្ចាស់នៃអ្វីគ្រប់យ៉ាង'; 'ព្រះអម្ចាស់នៃដំរីស' និង 'ព្រះអម្ចាស់ដ៏ឧត្តុង្គឧត្តម មិនអាចកាត់ថ្លៃបាន និងខ្លាំងក្លាបំផុត' ។
ផ្នែកនៃរាងកាយរបស់គាត់ត្រូវបានសំដៅទៅជាមួយនឹងពាក្យលើកតម្កើង; ឈ្មោះសម្រាប់ជើង ដៃ ច្រមុះ ត្រចៀក និងភ្នែក តែងតែនាំមុខដោយពាក្យ 'Phrá' មានន័យថា 'ព្រះអម្ចាស់' ឬ 'ព្រះអម្ចាស់ដ៏បរិសុទ្ធ' ។ គ្រប់រឿងដែលទាក់ទងនឹងព្រះអង្គត្រូវបានគេហៅថា 'មាស' ។ ការទៅលេងគាត់ត្រូវបានគេហៅថា 'មកនៅជើងមាសដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់'; និយាយនៅក្នុង 'ត្រចៀកមាស' របស់គាត់។ល។
លិខិតថ្លែងអំណរគុណពីព្រះមហាក្សត្រទៅម្ចាស់ក្សត្រី Victoria
(ព្រះមហាក្សត្រ Mongkut (1804-1868) ចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងលើវិទ្យាសាស្រ្តលោកខាងលិច ជាពិសេសតារាសាស្ត្រ ហើយជាស្តេចអាស៊ីដំបូងគេដែលនិយាយភាសាអង់គ្លេសបានល្អ)។
ក្នុងឱកាសនេះ យើងមានសេរីភាពក្នុងការអនុញ្ញាតិឱ្យអ្នកថតរូបជនជាតិដើមរបស់យើង យករូបរាងដូចខ្លួនយើង នៅពេលដែលយើងតុបតែងជាមួយនឹងនាឡិកាដែលតុបតែងដោយពេជ្រ និងដាវគែមពីរ ដែលជាអំណោយដ៏ថ្លៃថ្លារបស់ព្រះមហាក្សត្រ ដែលបានទទួលដោយពួកយើងកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន។ អង្គុយក្បែរតុដែលមានទឹកថ្នាំប្រាក់ និងតុដាក់អំណោយជាមួយនឹងកាំភ្លើងខ្លីវិល និងកាំភ្លើងដែលសុទ្ធតែជាអំណោយដ៏ថ្លៃថ្លាពីព្រះមហាក្សត្ររបស់ព្រះអង្គ។
Sir John Bowring ឆ្នាំ 1845
សៀមគ្រប់រូបត្រូវលះបង់មួយភាគបីក្នុងមួយឆ្នាំដើម្បីបម្រើស្តេច។ នេះគ្រាន់តែជាការបំផ្លើសនៃការងារ និងការងារកំហិតផ្សេងទៀតនៅក្នុងមជ្ឈិមសម័យប៉ុណ្ណោះ។ ក្រៅពីសៀម ក៏មានជនជាតិលាវ ខ្មែរ ភូមា និងជាតិសាសន៍ផ្សេងទៀតដែលត្រូវទទួលរងសង្រ្គាម ហើយជាសេនាធិការរបស់ម្ចាស់ ឬស្តេចដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ។
Jean-Baptiste Pallegoix ឆ្នាំ 1854
ការដកថយរបស់ទាហានសៀមដោយគ្មានបញ្ជាពីមេដឹកនាំត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិត។ ឧត្តមសេនីយគួរតែដាក់ខ្លួននៅពីក្រោយ មិនមែននៅចំពោះមុខកងទ័ពរបស់គាត់ទេ។ មានរឿងមួយរបស់មេទ័ពជើងចាស់ម្នាក់ដែលបានចាក់ទាហានរបស់ខ្លួននៅខាងក្រោយដោយលំពែងវែង ដោយស្រែកថា៖ 'ទៅមុខកូនអើយ! ទៅមុខ!'
យ៉ាកុប ថមលីន ឆ្នាំ ១៨៣១
(ស្តេចឡាវដែលបះបោរ Anouvong ត្រូវបានសៀមចាប់បាននៅទីក្រុងវៀងចន្ទន៍ក្នុងឆ្នាំ 1828 ហើយយកទៅបាងកកក្នុងទ្រុង។ )
ប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ Captain Coffin បានឃើញស្តេចឡាវចាស់នៅក្នុងទ្រុងរបស់គាត់។ គាត់មានអារម្មណ៍ស្រងាកចិត្ត ប៉ុន្តែស្ងប់ស្ងាត់ ហើយនិយាយប៉ុន្មានម៉ាត់ទៅកាន់ប្រធានក្រុម។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលថា ស្ដេចសៀមមានអាកប្បកិរិយាសមរម្យចំពោះព្រះអង្គក្នុងអតីតកាល ហើយបានប្រព្រឹត្តចំពោះព្រះអង្គដោយការគោរពយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការយាងទៅទីក្រុងបាងកក។
(ពីរថ្ងៃក្រោយមក)
ស្តេចលាវចាស់បានសោយទិវង្គតហើយ ដូច្នេះហើយបានរួចផុតពីកណ្តាប់ដៃរបស់ពេជ្ឈឃាត។ គេនិយាយថាគាត់ក្រៀមស្វិតទៅហើយស្លាប់ដោយខូចចិត្ត។ សាកសពរបស់គាត់ត្រូវបានគេយកទៅតម្កល់នៅទីកន្លែងប្រហារជីវិត កាត់ក្បាល និងព្យួរកនៅលើច្រាំងទន្លេ ភាគខាងត្បូងនៃទីក្រុង ដើម្បីអោយជនបរទេសទាំងអស់ដែលបានមកលេងដីដើម្បីមើលសត្វ និងសត្វស្លាប។
W. R. R. Ruschenberger, 1838
យើងបានទៅជាមួយព្រះអង្គម្ចាស់ពេលព្រះអង្គយាងទៅច្រាំងសមុទ្រ។ ពេលយើងដើរដល់មាត់ទ្វារវាំង អ្នកស្រុកគ្រប់រូបដួលលើមុខរហូតដល់ Momfanoi ឆ្លងកាត់។
នៅក្នុងជញ្ជាំង យើងបានរកឃើញភស្តុតាងនៃការពេញចិត្តរបស់ព្រះអម្ចាស់គ្រប់ទីកន្លែង។ មនុស្សមួយចំនួនទាំងប្រុសទាំងស្រី នៅកន្លែងធ្វើការ ខ្លះជាអ្នកផលិតខ្សែពួរ និងមុខរបរផ្សេងៗ។
អ្នកទាំងពីរភេទជាច្រើននាក់មានដៃ និងជើងរបស់ពួកគេ ហើយខ្នងអាក្រាតរបស់ពួកគេបានបង្ហាញពីដាននៃដើមឫស្សីនាពេលថ្មីៗនេះ។ វាជាលើកទីមួយហើយដែលខ្ញុំឃើញស្ត្រីជាប់ច្រវាក់ ហើយខ្ញុំញ័រជាមួយនឹងភាពភ័យរន្ធត់ និងអាណិត ហើយប្រហែលជាចង់ដោះលែងពួកគេវិញ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបានគិតមួយចំនួន ខ្ញុំសន្មតថាវាសមរម្យ និងត្រូវ។ យ៉ាងណាមិញ ពួកគេមិនមានភាពទន់ខ្សោយខាងរាងកាយដូចមនុស្សនៅក្នុងទឹកដីគ្រីស្ទានទេ។
ពាណិជ្ជកម្មរបស់សៀមនៅឆ្នាំ ១៨៦៧
Invoer៖ អាភៀន១ដើម បារី២ដើម បារីចិន៣តែ៤ ប្រេងឆាចិន៥ ម្សៅស្រូវសាលី៦ ខ្ទឹមចិន៧ដើម ដាវ៨ដើម និងកាំភ្លើងខ្លី៩ដើម ដែកកេះ១០ដើម (កាតាប?)។ ផ្សេងទៀត៖ ស្រាបៀរ ១៥ កេស ១៧ អាវពណ៌ខៀវពីព្រុចស៊ី ៤៩ ឆ័ត្រ ៦៨ បង្អួច ៧០ ក្រដាស
លទ្ធផល៖ អង្ករ 1 គ្រាប់ 2 ម្រេច 3 ម្ទេស 4 ខ្ញី 5 គ្រាប់ ល្ង 6 (ត្នោត) ស្ករ 7 គ្រាប់ 8 ផ្លែហ្សាឡាកាផ្អែម (?) 9 sago 10 ពោត។ ផ្សេងទៀត៖ ព្រុយត្រីឆ្លាម 20 ក្បាល សំបកដើមកោងកាង 38 ស្បែករមាស 55 leeches 64 ឆ្អឹងខ្លា
សិង្ហបុរី Jottings, DIN, ឆ្នាំ?
នៅពេលដែលសង្គ្រាមលោកលើកទី XNUMX ផ្ទុះឡើង ភាពផ្តាច់មុខរបស់រដ្ឋាភិបាលលើពាណិជ្ជកម្មអាភៀននៅតែជាប្រភពចំណូលដ៏សំខាន់របស់រដ្ឋ។ ការបាត់បង់ការនាំចូលពីប្រទេសឥណ្ឌាបានគំរាមកំហែងប្រាក់ចំណូលរបស់រដ្ឋ។
របបយោធាថៃបានបញ្ចុះបញ្ចូល 'សម្ព័ន្ធមិត្ត' របស់ជប៉ុន ឱ្យផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវការគ្រប់គ្រងរដ្ឋ Shan នៅភាគឦសានភូមា (ឆ្លងកាត់ព្រំដែននៅ Mâe Hông Sǒon) ដែលជាតំបន់ដែលពួកគេចាត់ទុកថាជាតំបន់ដ៏ល្អសម្រាប់ការដាំដុះអាភៀន។
ពីរឆ្នាំក្រោយមក ប្រទេសនេះត្រូវបានបង្ខំឱ្យប្រគល់តំបន់នេះទៅឱ្យប្រទេសភូមាអង់គ្លេសវិញ ប៉ុន្តែនេះជាសញ្ញានៃការចាប់ផ្តើមនៃការដាំដុះអាភៀននៅតំបន់ត្រីកោណមាស ដែលជាតំបន់ផលិតអាភៀនដ៏សំខាន់បំផុតមួយនៅក្នុងពិភពលោក។
កាសែត Bangkok Times ថ្ងៃទី ១៤ ខែមីនា ឆ្នាំ ១៩២៣
សៀមប្រាប់សភាកាកបាទក្រហមថា នាងមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការផ្លាស់ប្តូរគោលនយោបាយអាភៀននៅពេលនេះទេ។ លោកស្រីបានលើកឡើងនូវហេតុផលបីយ៉ាងគឺ ១ ភាពមិនអាចទទួលបានចំណូលពន្ធផ្សេងពីអាភៀនដោយសារកង្វះសារពើពន្ធក្នុងរដ្ឋាភិបាលខ្លួនឯង ២ បញ្ហាដែលបណ្តាលមកពីការរត់ពន្ធអាភៀនពីប្រទេសផ្សេងធ្វើឱ្យមានការជិះជាន់អស់សង្ឃឹម និង ៣ កង្វះការគ្រប់គ្រងផ្លូវច្បាប់។ លើជនបរទេស ដែលតុលាការថៃគ្មានអំណាចនៅសល់។
បេសកជនរួមបន្ទាប់ពីទស្សនិកជនជាមួយម្ចាស់ក្សត្រី Victoria ឆ្នាំ 1892
ភ្នែក មុខរបស់នាង និងជាពិសេសឥរិយាបថរបស់នាង គឺជាដំរីសដ៏ស្រស់ស្អាត និងអស្ចារ្យ។
Malcolm Smith ឆ្នាំ 1946
ព្រះអង្គម្ចាស់ Itsarate ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយព្រះមហាក្សត្រ Mongkut ជាអនុប្រធានរបស់ទ្រង់ គឺជាព្រះអនុជរបស់ទ្រង់រយៈពេលបួនឆ្នាំ។ គាត់ប្រកាន់យកគំនិតប្រជាធិបតេយ្យណាស់។ វីរបុរសដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់គាត់គឺ ចច វ៉ាស៊ីនតោន ហើយដោយភាពរីករាយ គាត់បានដាក់ឈ្មោះកូនប្រុសច្បងរបស់គាត់តាមគាត់។
នៅពេលដែល Chulalongkorn ឡើងសោយរាជ្យ គាត់បានដំឡើងព្រះអង្គម្ចាស់ George Washington ទៅជាស្តេចទីពីរ ប៉ុន្តែដោយសារតែព្រះអង្គមិនមានគុណសម្បតិ្តរបស់បិតាព្រះអង្គ ទើបព្រះអង្គមិនគោរពព្រះនាមព្រះអង្គ។ គាត់បានសោយទីវង្គតនៅឆ្នាំ 1885 បន្ទាប់មកតំណែងជាស្តេចទីពីរត្រូវបានលុបចោល។
Herman Norden ឆ្នាំ 1923
«គិន ខាវ រូយយ៉ាង?» និយាយថា អ្នករាល់គ្នាដែលចូលក្នុងភោជនីយដ្ឋានក៏ទទួលស្វាគមន៍ដូចគ្នា។ ខ្ញុំបានសុំការបកប្រែ ហើយទទួលបានវាថា "តើក្រពះរបស់អ្នកឆ្អែតទេ?" វាជាការបញ្ចេញមតិចម្លែកនៅមុនពេលអាហារពេលល្ងាច ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវបានគេប្រាប់ថាវាជាការស្វាគមន៍សម្រាប់ម៉ោងណាមួយនៃថ្ងៃឬយប់ ដូចដែលយើងនឹងនិយាយថា 'តើអ្នកធ្វើយ៉ាងណា?'
("Sàwàtdie" មិនបានក្លាយទៅជារឿងធម្មតានៅក្នុងថ្នាក់លើរហូតដល់ក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី II ។ )
ព្រះមហាក្សត្រទៅជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាគ្រិស្ត
"អ្វីដែលអ្នកបង្រៀនយើងឱ្យធ្វើគឺគួរឱ្យសរសើរ ប៉ុន្តែអ្វីដែលអ្នកចង់ឱ្យយើងជឿគឺល្ងង់" ។
ប្រភព:
Chris Burslem, រឿងនិទាននៃទីក្រុងបាងកកចាស់, រឿងរ៉ាវសម្បូរបែបពីទឹកដីនៃដំរីស, សៀវភៅ Earnshaw, ហុងកុង, ឆ្នាំ 2012។
រឿងសៀមបុរាណ (ភាគ២) ពីមុនត្រូវបានគេបង្ហោះលើ Thailandblog។
លំនៅឋានព្រះចៅស្រីធម្មរាជា
ផើងផ្កាដ៏រុងរឿង និងសុខដុមរមនានៃរចនាបថតុបតែង៖ នោះហើយជាអ្វីដែល Pichaya Svasti ហៅថាលំនៅឋាន Phra Sri Thammathirat ដែលជាលំនៅឋានដែលត្រូវបានជួសជុលឡើងវិញបន្ទាប់ពីការស្រាវជ្រាវ និងការខិតខំប្រឹងប្រែងអស់រយៈពេល 5 ឆ្នាំ ហើយបានទទួលពានរង្វាន់បេតិកភណ្ឌយូណេស្កូអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកនៅដើមខែកញ្ញា។
ផ្ទះនេះ (មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីស្ថានីយ៍ Hua Lamphong) ត្រូវបានរចនាឡើងដោយ និងប្រហែលជាត្រូវបានសាងសង់ក្នុងឆ្នាំ 1932 សម្រាប់ព្រះចៅស្រីធម្មធិរាជ ដែលជាមន្ត្រីកំពូលក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទរាមាទី 1910 (1925-1870)។ ព្រះចៅស្រីធម្មរាជា កើត ចែម បូនីយ៉ាតតាផាន (១៨៧០-១៩៤៩) គឺជាមន្ត្រីរាជការមួយរូបរបស់ស្តេច។
លោកបានបម្រើការនៅនាយកដ្ឋានអនាម័យ និងក្រសួងរាជធានី ដែលលោកបានឡើងកាន់តំណែងជាមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់បំផុតគឺលេខាធិការអចិន្ត្រៃយ៍។ តាមទម្លាប់របស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ ស្តេចបានប្រទានងារមួយដល់គាត់ ដូច្នេះគាត់បានបន្តឈ្មោះថា ប្រាយ៉ាស្រីធម្មាធិរាជ។
សម្រាប់ការរចនាគេហដ្ឋាន លោកត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយស្ថាបត្យករជនជាតិអ៊ីតាលី Mario Tamagno ដែលមានអគារល្បីៗជាច្រើននៅប្រទេសសៀមតាមឈ្មោះរបស់គាត់ ដូចជាសាលបល្ល័ង្ក Ananta Samakhom និងស្ថានីយ៍រថភ្លើង Hua Lamphong ។
សម្រង់ប្រវត្តិសាស្រ្តគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍!
ជាសំណាងល្អ ពេលវេលាមាន - ប្រសិនបើតិចតួច - បានផ្លាស់ប្តូរ។
គ្រាន់តែឮតាមវិទ្យុរបស់ទូរទស្សន៍ជាតិបែលហ្ស៊ិកថា ព្រះបាទ ភូមិបុល នៅតែជាអ្នកមានជាងគេ (ព្រះមហាក្សត្រ)។ ទស្សនាវដ្តីពាណិជ្ជកម្ម Forbes ក្នុងចំណោមអ្នកផ្សេងទៀត និងសូម្បីតែសៀវភៅកំណត់ត្រាពិភពលោក Guinness បានលើកឡើងអំពីរឿងនេះ។ ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គាត់ត្រូវបានគេនិយាយថាបានមកពីឧស្សាហកម្មនិងអាជីវកម្មបន្ទាប់ពីការស្នងរាជ្យរបស់ព្រះអង្គ។ ដូច្នេះវាមិនត្រូវបានទទួលមរតកទេ។ ព្រះមហាក្សត្រក៏នឹងជាព្រះសង្ឃដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតដែរ។
តើអ្វីពន្យល់អំពីអាកប្បកិរិយាខាងអ្នកបួសចំពោះមនុស្សខាងក្រៅ និងការថ្វាយបង្គំរូបព្រះ?
http://www.forbes.com/sites/simonmontlake/2012/01/20/in-thailand-a-rare-peek-at-his-majestys-balance-sheet/
ឥឡូវនេះ ប្អូនប្រុសទី 4 របស់ Praram IV ដែលត្រូវបានតែងតាំងជាអនុស្តេច អ្វីដែលហៅថាស្តេចខាងក្រៅគឺ Pra Pingklao ដោយវិធីនេះមានស្ពានមួយដាក់ឈ្មោះតាមព្រះអង្គ ហើយ Pingklao នេះ គឺជាតួអង្គសំខាន់ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រថៃ។ គាត់ក៏ជាមេបញ្ជាការកងទ័ពផងដែរ។ គាត់មានភក្ដីភាពយ៉ាងខ្លាំងចំពោះបងប្រុសរបស់គាត់។ ហេតុនេះហើយបានជា Mongkut តែងតាំងគាត់ជាសហស្តេច ដែលមានលក្ខណៈពិសេសក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រថៃ។
ព័ត៌មានលម្អិតគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ Praram IV គឺជាប្អូនប្រុសពាក់កណ្តាលរបស់ Praram III ដែលជាស្តេចមុនគាត់ ទោះបីជាការពិត Mongkut ត្រូវបានសន្មត់ថាជាស្តេចក៏ដោយ ប៉ុន្តែមជ្ឈដ្ឋានតុលាការចាត់ទុកថាគាត់មិនស័ក្តិសមទេព្រោះគាត់ជាព្រះសង្ឃនៅពេលនោះ។ ហើយដោយសារតែ Praram III មិនបានតែងតាំងជាមហាក្សត្រីផ្លូវការក្នុងចំណោមភរិយាស្របច្បាប់ទាំង 5 របស់គាត់ ទើប Mongkut ក្លាយជាស្តេច។
Zallaca ប្រហែលជា Luk rakam (ลูกระกำ) ។
ពិតជាអរគុណ។ ផ្លែឈើត្រូពិចពីដើមត្នោត។
រឿងខ្លីអស្ចារ្យ។ រីករាយនឹងការស្វែងយល់ពីប្រវត្តិសាស្ត្រថៃ-សៀមឱ្យកាន់តែច្បាស់។
សូមអរគុណ។
ការរួមចំណែកដ៏ល្អ Tino ។
WSW និង WRR Ruschenberger មានទំនាក់ទំនងគ្នា?
បន្ទាប់ពីការស្រាវជ្រាវមួយចំនួន ខ្ញុំបានរកឃើញទីតាំងនៃគេហដ្ឋាន Phra Sri Thammathirat ។
កូអរដោនេរយៈទទឹងនិងរយៈបណ្តោយ: 13.7436355, 100.5211888
ផែនទី Google៖ PGVC+CG ទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ