«Ի՞նչ կա բամբուկե խողովակի մեջ»: ժողովրդական հեքիաթ Լաոսական ժողովրդական հեքիաթներից

Ի՞նչ կարող ես անել փորիկի հետ: Մեծ գրողները դա գիտեին՝ Կարմիգելտից մինչև Վոլկերս: Բայց նաև ինչ-որ մեկը Լաոսում…

Եղիր ամենախելացի: Դա այն է, ինչ ցանկանում էր կատակի հոդվածների ձեռներեց Սիենգ Նյանը: Նա հաճախորդին ցույց տվեց վարդը և հարցրեց. «Իմ վարդը գեղեցիկ չէ՞: Եվ շատ լավ հոտ է գալիս։ Հաճախորդը հոտոտեց վարդը և պսսստ! Նրա դեմքին ջրի շիթ; դա մղձավանջ էր:

'Հահա! Ես հասկացա քեզ։ Սիեն Նյան ասաց. «Իսկապես», - ասաց հաճախորդը: «Ինչքան խելացի ես դու»։ «Իսկ ո՞վ է երկրի ամենախելացիը»։ «Սիեն Նյան դու խելացի ես, բայց իրականում ամենախելացիը Սիեն Միենն է»:

Ավելի ուշ ընկերը մտավ. Լացամի. ― Ցտեսություն ընկեր։ Սիեն Նյամն ասաց. ― Ես ուզում եմ քեզ ինչ-որ բան ցույց տալ։ Հեռադիտակ. Դրեք այն ձեր աչքերին, և հանկարծ ամեն ինչ շատ մոտ է թվում»: Լացամին վերցրեց հեռադիտակը և դրեց դեմքին։ Նա նայեց բլուրներին և, անշուշտ, կարող էր շատ կտրուկ տեսնել յուրաքանչյուր ծառ։ -Շնորհակալ եմ,- ասաց Լացամին՝ հետ տալով հեռադիտակը։

Սիեն Նյանը նայեց Լացամիի դեմքին և դժվարությամբ զսպեց ծիծաղը։ — Բայց Լացամի, դու կռվե՞լ ես։ Սիեն Նյանը նրան հայելի տվեց. նա աչքերի շուրջ սև շրջանակներ ուներ։ 'Հահա! Ես հասկացա քեզ։ Սիեն Նյան ասաց. — Իսկապես,— ասաց Լացամին։ «Ինչքան խելացի ես դու»։ «Իսկ ո՞վ է երկրի ամենախելացիը»։ «Սիեն Նյան դու խելացի ես, բայց իրականում ամենախելացիը Սիեն Միենն է»:

Դա պատահեց նաև Սիվաթի հետ։ Եվ նա նաև ավարտեց «Սիենգ Նյան դու խելացի ես, բայց իսկապես ամենախելացին, անկասկած, Սիեն Միենն է»:

Xieng Mieng! Միշտ այդպես անիծված…

«Այդ Սիեն Միենն ինձ մահացու հիվանդ է դարձնում: Ես կփնտրեմ այդ ցուցանիշը և հետո կտեսնենք, թե ով է ամենախելացիը: Այդ ժամանակ բոլորը կիմանան, որ ես ամենախելացին եմ…»: Նա երկար մտածեց այդ մասին։ ― Ահա։ Հիմա ես գիտեմ. Եվ հետո կտեսնենք, թե ով է ամենախելացիը»։

Նա կերավ մի դույլ խաշած գետնանուշ։ Նրա կինն էլ ասաց՝ եփած գետնանուշը քամի է տալիս, բայց նպատակը հենց դա էր։ Նա վերցրեց բամբուկ պահելու խողովակը, քամի դրեց մեջը և շատ արագ փակեց այն։ Իսկ հետո գյուղի ճանապարհին, որտեղ ապրում էր Սյեն Միենգը:

Նա պետք է անցներ յոթ գետ, և երբ մոտեցավ գյուղին, հոգնած էր, տաք և ծարավ։ Մի մարդ մոտեցավ նրան։ Բարի գալուստ ճանապարհորդ: Հեռվից ես գալիս? Արի, ինձ հետ մի բաժակ սուրճ խմիր»։

Սիեն Նյանը վայելում էր թարմ, թունդ լաոսական սուրճ: «Ի՞նչ ես անում մեր գյուղում»։ «Ես ուզում եմ հանդիպել Սիեն Միենգի հետ»: ― Օ։ Ուզու՞մ ես նրա հետ գործ ունենալ։ «Ես ձեռնարկատեր եմ այստեղից հեռու գյուղում և չափազանց խելացի եմ։ Բայց մարդիկ անընդհատ ասում են, որ Սիեն Միենն ինձանից խելացի է: Հիմա ես այստեղ եմ նրան կատակելու»։

― Ինչպե՞ս։ հարցրեց հյուրընկալ մարդը. ― Տեսնու՞մ եք այս բամբուկե խողովակը։ Ես պատրաստվում եմ հիմարացնել Սյեն Միենգին սրանով: Ես բացում եմ այն ​​և թողնում եմ, որ Սիենը հոտոտում է Միենգի: Ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ է այն պարունակում»։

'Պատկերացում չունեմ.' «Իմ փորթ». Սիեն Նյանը ծիծաղեց։ ― Դու փորեցի՞ր այդ խրճիթում։ Այդ դեպքում դու իսկապես խելացի տղա ես։ Բայց ե՞րբ ես դա արել։ «Իմ տանը, այնտեղ»: ― Դա շատ վաղուց է։ Համոզվա՞ծ եք, որ այն դեռ հոտում է: Միգուցե եթերն անջատված է։ — Չեմ կարծում,— ասաց Սյեն Նյանը։

«Ես ռիսկի չէի տա։ Մտածեք, թե որքան ծիծաղելի կլինեք, եթե թույլ տաք Xieng Mieng-ի հոտը, և այն չհոտի: Կարծում եմ, որ դուք պետք է հոտը հիմա. «Դու այնտեղ կետ ունես», - ասաց Սյեն Նյանը և բացեց խողովակը։ Նա զգաց դրա հոտը, և նրա դեմքը ծռվեց թշվառությունից: «Այո, այո, այդ փորիկը դեռ կա»։ ― Հա հա...― ծիծաղեց մյուսը։ ― Գիտե՞ք, թե ով եմ ես հիմա։ Ես Սիեն Միենն եմ՝ երկրի ամենախելացի մարդը: Ես իսկապես ավելի խելացի եմ, քան դու։

Սյենգ Նյանը հետ գնաց իր գյուղ՝ իմանալով, որ Սիեն Միենն իսկապես երկրի ամենախելացի մարդն է:

Աղբյուր՝ Lao Folktales (1995): Թարգմանություն և խմբագրում Erik Kuijpers.