Շաբաթվա հայտարարությունը. Մենք պետք է դադարենք բոլոր թայլանդացիներին նույն վրձնով քսել:
«Եթե լսեք, թե ինչպես են թայլանդցիները խոսում չինացիների մասին, կմտածեք, որ մենք բոլորս մի գյուղից ենք, ունենք նույն հայրն ու մայրը, և որ մենք բոլորս նույնն ենք մտածում և գործում։ Հազարավոր բրնձի հատիկներ՝ նետված զամբյուղի մեջ…»: Բոթան, Նամակներ Թաիլանդից.
դիտմամբ եմ ասում «Մենք» որովհետև երբեմն ես նույնպես անում եմ, պարզապես հուսով եմ, որ ոչ շատ հաճախ: Մենք բոլորս ժամանակ առ ժամանակ դա անում ենք: Կարծում եմ՝ մեր՝ մարդկանց համընդհանուր, բնածին թերությունն է, երբ շփվում ենք այլ երկրների ու ժողովուրդների հետ, այդ տարօրինակ մարդկանց բնութագրելը, դասակարգելը և աղավնու փոսը: Այս ժողովուրդը քույր է, այդ մարդիկ այդպիսին են։
Առաջին հանդիպումը միշտ մի քիչ մտահոգ ու տարօրինակ է, և մեր անորոշության մեջ մենք դա պարզաբանում ենք՝ պիտակներ կպցնելով։ Պարզապես նստեք, փակեք ձեր աչքերը և մտածեք «ֆրիզիացիներ», «ամստերդամցիներ», «ռուսներ», «թայերեն» և «կանայք»: Լավ? Ես հենց դա նկատի ունեմ. Մի տեսակ ստանդարտ պատկեր միշտ է առաջանում, որը սնվում է մեր սահմանափակ փորձով և այն, ինչ մենք կարդացել կամ լսել ենք հետագա:
Ի՞նչն է ընդհանուր թայերենում: Միայն մեկ բան. նրանք թայերեն են. հակառակ դեպքում նրանք բոլորը տարբեր են, նույնքան տարբեր, որքան հոլանդացիները: Կարո՞ղ եք նկարել «տիպիկ թայերենի» նկարը: Ոչ, դա հնարավոր չէ:
Օրինակ, նրանք մի անգամ խնդրեցին հարյուր հոլանդացի նկարել «տիպիկ հոլանդացու» նկարը: Այդ հարյուր նկարագրությունները համաձայնեցված էին բազմաթիվ կետերի շուրջ։
Հետո փորձարկվեց՝ արդյոք այդ նկարագրությունը կարող է վերաբերել այդ հարյուր մարդկանցից մեկին։ Դա ամենևին էլ այդպես չէր։ «Տիպիկ հոլանդացին», կամ այդ հարցում ցանկացած ազգ, ուղեղի արգասիք է և իրականության հետ կապ չունի:
Բայց ի՞նչ կապ ունի, կասեք, ինչի՞ վրա եք այդքան զբաղված։ Դե, դա թողնում եմ ձեր դատին։ Ես անձամբ գտնում եմ, որ դա հիմնականում չարդարացված է և միշտ նյարդայնացնող:
Կարծում եմ՝ պետք է ջանք թափել՝ խուսափելու կլիշեներից, ընդհանրացումներից ու ընդհանրացումներից։ Մի բան ասելուց առաջ մտածենք։
Որո՞նք են ձեր սեփական փորձառությունները: Իմ պատմության մեջ որևէ բան ճանաչու՞մ եք: Դուք երբեմն զայրանում եք այս և հատկապես ո՞ր բաների համար: «Թայերեն»-ի մասին ձեր պատկերացումները փոխվե՞լ են ժամանակի ընթացքում: Կա՞ն բաներ, որոնք դուք դեռ ցանկանում եք տեսնել որպես «սովորական թայերեն»:
Պատասխանեք հայտարարությանը. Մենք պետք է դադարենք միացնել բոլոր թայլանդացիներին:
Ներկայացված հաղորդակցություն
Փնտրու՞մ եք գեղեցիկ նվեր Sinterklaas-ի կամ Սուրբ Ծննդի համար: Գնել The Best of Thailand բլոգը: 118 էջանոց գրքույկ՝ հետաքրքրաշարժ պատմություններով և տասնութ բլոգերների խթանիչ սյունակներով, կծու վիկտորինան, օգտակար խորհուրդներ զբոսաշրջիկների համար և լուսանկարներ: Պատվիրե՛ք հիմա։
Իսկապես.
Յուրաքանչյուր մարդ տարբեր է, սակայն ամենուր տարբեր մշակույթներ ունես, որոնք արագորեն միանում ես՝ կարծիք հայտնելով ինչ-որ մեկի մասին, որտեղից դա գալիս է:
1 Ամստերդամերը, օրինակ, մեծ բերան ունի շատերի հետ, եթե նրանց մոտիկից ծանոթանաք, նրանք հաճախ մարդիկ են, որոնց հետ կարող եք ծիծաղել իրենց հատուկ հումորի պատճառով:
Թայերենը մեզ ներկայացնում են որպես շատ գեղեցիկ, եթե այնտեղ ավելի երկար ապրես, կմտածես դրա մասին նախքան գլխիդ շիշը մտցնելը կամ նույնիսկ ավելի վատ։
Հաճախ կա նախապաշարմունք, որտեղից ինչ-որ մեկը գալիս է:
Մարդն ինքը, անկախ նրանից, թե որտեղից է դա գալիս, նա է, ում դու սիրում ես, թե ոչ:
Կարծում եմ, որ դուք հրահրում եք կատաղի քննարկում, որն արդեն կարող եք զգալ, երբ գտնվում եք ձեր հայրենիքում, և նրանք գիտեն, որ դուք հաճախ եք Թաիլանդում, դուք արդեն մարմնավաճառ եք այն մարդկանց համար, ովքեր երբեք այնտեղ չեն եղել:
Իհարկե համաձայն եմ։ Սա ավելի լավ հայտարարություն կլիներ. «տիպիկ հոլանդական մարդը», կամ այդ հարցում ցանկացած ազգ, երևակայության արդյունք է և իրականության հետ կապ չունի:
Դե իհարկե համաձայն եմ։ Եվ այդ տարանջատված մտածողությունն ու կարծրատիպերը մի բան են, որ դուք հաճախ կարդում եք այստեղ տուբերկուլյոզի մասին: Որքան էլ տարօրինակ է, հոլանդացիների կամ հոլանդացիների մասին կարծրատիպը ավելի քիչ հավանական է, որ չափավորվի, քան թայերենի (կամ ռուսների) մասին կարծրատիպերը: Սեփական երկրին կամ ժողովրդին մեղադրելը, ըստ երևույթին, ավելի էմոցիոնալ է ընդունվում։ Անձամբ ես այդ ամենը նույնքան տհաճ ու անհեռատես եմ համարում։ Անկախ նրանից, թե դուք կարդում եք «հոլանդացիները», «ռուսները» կամ «թաիլանդցիները» կոպիտ են / գռեհիկ / կարճ միաձուլված / ... Եվ իրականում այդ ուրուրը վերաբերում է նաև դրական կարծրատիպերին, ինչպիսիք են հանդուրժողականությունը, առատաձեռնությունը, ժպիտը և այլն: իբր մի ազգի ամեն կամ շատ մարդիկ այդպիսին են։ Ինչպես գրում ես. ժողովրդի մասին կարծրատիպը ստեղծվում է այնպես, բայց եթե նայես անհատին, նա պարզապես եզակի մարդ է, ով պատահաբար այդ ժողովրդի անդամն է և որոշ առանձնահատկություններ ունի կարծրատիպի հետ։ .
Ոչ, ես աշխատում եմ կարծրատիպերով չմտածել։ Իհարկե ոչ բնավորության առումով: Միգուցե ուտելու սովորույթների, լեզվի և այլնի առումով, եթե դա «պետք է լինի», օրինակ՝ «հոլանդացիները սիրում են կրոկետ» (ոչ բոլորը, իհարկե), «Թայլանդցիները սիրում են Պապայա պոկպոքը» (ոչ բոլորը, իհարկե)»։ Դուք նաև շատ բան եք ճանաչում լեզվի առումով. հեշտությամբ կարող եք ընտրել Ամստերդամեր, բայց ոչ ամեն Ամստերդամեր ունի (ուժեղ) առոգանություն: Այդպես է նաև թայերենի դեպքում. երբ նրանք խոսում են անգլերեն, երբեմն լսում ես, թե ինչպես են վերջում բաղաձայններ կուլ տալիս (ընդգծված օրինակներ՝ «Fren Fry»՝ «Frenc Fries»-ի փոխարեն, «Whi wij wih ij»՝ «white whine with»-ի փոխարեն։ սառույց»): Բայց այստեղ դուք նույն վրձնով պատում եք ամբողջ խմբերին:
Իհարկե, ոչ բոլորն են անում դա կամ նույնքան ծայրահեղություն: Իսկ բնավորության առումով. խոսեք կամ մտածեք 10-15 թայերեն/հոլանդացի/ռուս մարդկանց մասին, ում հետ դուք խոսել եք, ցանկալի է նմանատիպ սցենարով (հյուրանոցի աշխատակիցը ձեզ այլ կերպ կմոտենա, քան գնացքում ձեր կողքի ուղևորը): Արդյո՞ք բոլորը թայերեն ընկերասեր էին: Բոլոր այն հոլանդացիները, ովքեր դժգոհում են քացախի անբարյացակամ պասսերներից: Այդ բոլոր ռուսները մեծ բերանով հակասոցիալական ջղաձիգե՞րը։ Չե՞ք կարծում, հա՞ Ոչ, բնավորության մասին կարծրատիպերին ընդհանրապես չեմ հավատում։ Առաջին հերթին ես ենթադրում եմ ինչ-որ մեկի բարի մտադրությունը, նույնիսկ եթե կարող են լինել զարմանք կամ սխալ հաղորդակցություն լեզվի, մշակույթի/դաստիարակության և այլնի տարբերությունների պատճառով: Վայելե՛ք ամեն օր, եղե՛ք բաց և ըմբռնող ուրիշների հանդեպ, շատ արագ մի՛ դատեք անհատին: և գիտակցեք, որ դուք ինքներդ կարող եք լիովին բաց թողնել ձեր դատողություններով և ենթադրություններով, այնպես որ բավական իմաստուն եղեք, որ նահանջեք՝ վերագնահատման համար:
Թայլանդական բլոգը երկար կարդալուց և հետևելուց հետո ես կարող եմ միայն 1 եզրակացության գալ, այն է, որ մարդիկ կան 2 տեսակի, այն մարդիկ են, ովքեր բաց են թայլանդական մշակույթի համար և մարդիկ, ովքեր իրենց բախտը փորձում են թայերենով: Թայլանդցիների հետ մոտ 2 տարվա բարեկամությունից հետո ես կարող եմ միայն եզրակացնել, որ նրանք, անշուշտ, ոչ շատ կամ պակաս շնորհալի և մշակութային են, քան եվրոպացիները, նրանք այլ տեսակետ ունեն մեր մասին որոշ ոլորտներում, ինչը չի նշանակում, որ դա ավելի լավ է: կամ ավելի վատ, պարզապես բերված այլ մշակույթի կողմից: Ինտելեկտի առումով, կարծում եմ, որ նրանք կարող են պարզապես կանգնել մեր կողքին, բայց շատ դեպքերում հնարավորությունները տարբեր են, քան մեզ մոտ: Թայերենի հետ 7 տարվա հարաբերություններից հետո, որին հավանաբար կհաջորդի ամուսնությունը, ես հաստատ չեմ կարող հաստատել դա: Ես նույնպես լայնախոհ չեմ դարձել և շատ բաներ այլ կերպ եմ տեսնում, այն, ինչ մենք տարբեր կերպ ենք տեսնում և քննադատում այստեղ՝ Եվրոպայում: Բայց նախքան այս որոշմանը գալը, դուք նույնպես պետք է ապրեք Թաիլանդի ժողովրդի մեջ և, իհարկե, չսահմանափակվեք գիշերային կյանքով և դիսկոտեկներով և նման բաներով, քանի որ այնտեղ դուք չեք ծանոթանա իրական թայլանդցիներին, այնտեղ միայն բիզնես կտեսնեք: , ինչպես դուք մեզ հետ, այնպես էլ ես կարող եմ միայն մեկ բան եզրակացնել, եթե ցանկանում եք ճանաչել իրական թայլանդացիներին, ապրել նրանց հետ և շփվել և կտեսնեք, որ նրանք վերջապես մեզանից շատ չեն տարբերվում, և նրանք ապրելու համար շատ հրաշալի մարդիկ են: հետ, որտեղ հարգանք է տրվում և ստացվում, և, իհարկե, ոչ մի կապ չունի քիչ թե շատ շնորհալի լինելու հետ:
Յուրաքանչյուր մշակույթ ունի տարբեր գաղափարներ, սովորություններ, վարքագիծ…
Ազգության մասին խոսելն ավելորդ է, կան նաև ամբարտավան հոլանդացիներ, բելգիացիներ…
Ապրիր և թող ապրես, այլապես մի գնա Թաիլանդ և մի ուրիշ տեղ գնա 😉
Իհարկե չեն.
Ամբողջ հոլանդական.....
Բոլոր բելգիացիները…
Բոլոր հույները…
Բոլոր ռուսները.....
Ամբողջ թայերեն.....
Ամեն ինչ շարունակվում է…………….
Բայց բավականին հաճախ կարելի է գնահատել մարդու ծագումը նրա վարքագծով։
Սա ուղղակի իմ կարծիքն ու փորձն է։
Գրոետջես
Դիդիցե.
Թինոյի պատմությունը համակրելի է հնչում։
Բայց ես էլ եմ համաձա՞յն։
Եկեք ավելի սերտ նայենք որոշ հատուկ դեպքերի.
Թաիլանդը գտնվում է արևադարձային գոտում: Թայերենը հարմարվում է տաք կլիմայական պայմաններին»։
Դա վիճակագրական հայտարարություն է, որը ստացել է ընդհանուր ճշմարտության ձև, բայց այդպես չէ։
«Թայլանդցիները եսակենտրոն են»։
Ինչպես վերը նշվածը, բայց բավականին անիմաստ, առանց հստակեցնելու, թե ինչ է նշանակում եսակենտրոն:
«Թաիլանդները գեղեցիկ ժողովուրդ չեն, բայց երբ նրանք մեծանում են, նրանք ստանում են որոշակի արժանապատվություն»:
Այս խոսքերն արտահայտում են անձնական արժեքային դատողություն՝ այս դեպքում անգլիացի գրող Սոմերսեթ Մոեմի կողմից «Ջենթլմեն սրահում»: Մեկ ուրիշը կարող է կտրականապես չհամաձայնվել: Ոչ մի խնդիր.
Մինչև հաջորդ պարբերությունում կարդում ենք, որ նա գովաբանում է հնդկացիներին իրենց արիական ցեղի ազնիվ հատկանիշների համար…
«Թաիսը հարգում է այն ամենը, ինչ ապրում և աճում է»:
Կարող եք համաձայնել կամ չհամաձայնել, դրա շուրջ տեղի է ունենում ողջամիտ քննարկում՝ օրինակներով և փաստարկներով: Այդ առումով՝ ընդունելի, ցանկալի է եզրակացությունը (հնարավոր է բացասական) այդ քննարկման վերջում։
«Թայլանդացի կանայք ստորադաս են, դա նրանց ասիական էության մեջ է»։
Թերևս վաղաժամ է, բայց արդյո՞ք խոսողը բառացի նկատի ունի այն, ինչ ասում է:
դիտեք Youtube-ի «Tai op 'e klaai» տեսանյութը: Թայլանդուհին և հոլանդացին երկուսն էլ խոսում են:
Եվ այսպես, դուք կարող եք շարունակել, «դա պարզապես կախված է»:
Արդյո՞ք նրանք նկատի ունեն այն, ինչ ասում են: Արդյո՞ք մարդիկ ասում են այն, ինչ նկատի ունեն:
Արդյո՞ք դա ժամանակավոր հայտարարություն է, առաջին ցուցում այն մասին, թե ինչպես է մարդը տեսնում աշխարհը:
Իհարկե, ես բաց եմ թողնում խմիչքների սեղանի որոշակիությունները:
Բայց իրականում չի պարզաբանում նաև բարեհոգի խոսքերը՝ բոլոր մարդիկ տարբեր են։
Հմմ, պետք է մշակել:
տղա.
Ես կարդացի բացման հայտարարությունը և բոլոր պատասխանները, Թաիլանդը մեծ երկիր է Kmer Lao և այլն, թողեցին իրենց հետքը: Մարդիկ հաճախ հպարտանում են իրենց տարածաշրջանային սովորույթներով և խոսակցությամբ, և շատ տարբերություններ կան արտաքին տեսքի, սովորույթների, տեսակետների և առևտրի մեթոդների մեջ... և նրանք հաճախ արհամարհում են բնակչության մյուս խմբերը: Համարյա հոլանդական է Tukkers 020 braber-ներով ու չմոռանանք Rdammers-ին, բոլորս էլ ընդհանուր բան ունենք: Մենք՝ գաղթականներս, հյուրեր ենք, և հաճախ լեզուն չենք հասկանում։ ու հաճախ ընդհանրապես չես հասկանում սովորույթները, դու հյուր ես ու փող ես թողնում ետևում։ ուստի մեր հաճախ կոպիտ պահվածքն ընդունված է: Եթե ցանկանում եք բիզնես սկսել Թաիլանդում ընկերուհու կամ կնոջ հետ, ապա կնկատեք, որ միջին թայլանդացին դա չի հետաքրքրում, և մարդիկ շտապում են վատ խոսել ձեր մասին: Այնուհետև դուք վերցնում եք թայերեն լոգանքները, և ձեզ հաճախ բոյկոտում են կամ գերտաքացնում են այն մեկնաբանությունը, որ թայլանդցիները եսակենտրոն են, որքանով որ ես եմ վերաբերում, դա պատահական է Թաիլանդի գոյության կոշտությանը դեմ առ դեմ, ճիշտն ասած, մենք գոհ ենք լեհերից, բուլղարներից և այլն:
Ամենավատն այն մարդիկ են (ֆարանգը), ովքեր իրենց կնոջը/ընկերուհուն որպես միջոց են վերցնում բոլոր թայեցիների համար: «Իմ կինն այս կամ այն բանն է անում, այնպես որ թայլանդացի կանայք պարզապես այդպես են անում»: Իմ կարծիքով, դուք այնքան էլ ճիշտ ուղու վրա չեք:
Եվ միշտ ավլելով անհատի վարքագիծը Թայլանդի մեծ մշակույթի կույտի վրա: Ձեզ խելագարեցնելու համար: Արկղերում մտածելը հիմնականում ծուլություն է։
Ես նախկինում գրել եմ այդ մասին, բայց դա անիմաստ է: Մեկն ավելի լայն հորիզոն ունի, քան մյուսը։
Դե, ամեն ոք, ով երբևէ լսել է ինձնից, թե ինչպես ես զգացի Թաիլանդով ավտոբուսով ճանապարհորդելիս չափազանց շեֆը (հոլանդացի) և նրա հեզ երկրորդ տղամարդը (թայլանդացին նույն ավտոբուսով), գիտի, թե ինչու ես որոշեցի հեռանալ Նիդեռլանդներից և հաստատվել Թաիլանդում:
Այդ օրերի փորձն ինձ համար ավելին բացահայտեց, քան տասնամյակների նախորդ փորձը։ Հանկարծ ես զգացի, որ միմյանց հետ շփվելիս հնարավոր է շատ ավելի գնահատված չափանիշ, քան գոյություն ուներ Նիդեռլանդներում:
Այն ճնշումը, որ հոլանդացիները շատ հաճախ են գործադրում ինձ վրա՝ միշտ իրենց ստանդարտ հայացքների և ստանդարտ նախապաշարմունքների նկատմամբ, մինչդեռ ես դեռ ազատ եմ զգում Թաիլանդում, եթե դու չգիտես դրա մասին և հոլանդերենն ու թայերենը միավորում ես, ապա ես ինքս ինձ խնդրում եմ հրաժարվել , ինչը Թաիլանդն այնքան գրավիչ է դարձնում շատ հոլանդացիների (և ոչ միայն հոլանդացիների) համար: Ինչևէ, դա տիպիկ հոլանդացուն ընդդեմ թայերենի: (Այդ հոլանդացիներից մինչև իմ -ես դա գիտակցում եմ- սուբյեկտիվ փորձը, բայց այդ փորձը միայն սուբյեկտիվ չէ):
Ավելին՝ վիրավորանք է ցանկացած անհատի համար, երբ իրեն միահյուսում են մշակույթի ներսում՝ որևէ մեկի հետ: Դա նրան (կամ նրան) կանչելն է, ով ի վիճակի չէ ձեռք բերել խորաթափանցություն և կառուցել իր սեփական մոտիվացիան և գալ իր պատասխանատվության:
Այս «նույն վրձնով բռնելը» նախապաշարմունքի օգտագործումն է, դա անհատի անհատականության ժխտումն է։ Դա անպատասխանատու, ուղղակի անբարոյական ընդհանրացում է։ Դա անհատին խմբին ենթակա ստորադաս դարձնելն է: Սա առավել եւս դատապարտելի է, եթե սեփական ծոցում ձեռք բարձրացնելու կարիք չկա։ Հետո մենք հայտարարում ենք, որ չափանիշը մենք ենք և իրավասու ենք դատելու։
Այստեղ ես նկատում եմ մի շարք կարծրատիպեր / տուփեր. 😉
- «Մեր կոպիտ պահվածքը». ո՞վ ենք «մենք»-ը: Հոլանդացիների/եվրոպացիների/Վեզերլինգների (ֆարանգ) մեծամասնությո՞ւնը։ Ինչու՞ ոսկոր: և այլն:
– «Թայլանդացիները չեն հանդուրժում ֆարանգների մրցակցությունը». նորից դա կախված է միայն անհատից, բայց ես կարող եմ պատկերացնել, որ եթե դրսից ինչ-որ մեկը գողանա շոուն, կարող է խոսվել խանդի մասին. մարդ մեկ այլ գյուղից/քաղաքից/գավառից/երկրից/ … գալիս է «գողանալու» փող կամ աշխատելու: Եվ եթե դա կարծես գողություն է, այդ մարդուն, հավանաբար, չի հետաքրքրի, թե «պրոֆեսորը» գալիս է արևմուտքից, հարևան երկրից, թե հարևան տարածաշրջանից:
Ինչպես դուք ինքներդ եք նշում, այս մեկնաբանություններին հանդիպում եք ամենուր, նույնիսկ Նիդեռլանդներում, որտեղ մարդկանց «դրսից» (գյուղ, շրջան, նահանգ, երկիր) մեղադրում են փող և/կամ աշխատանք վերցնելու մեջ: Եթե ամեն ինչ լավ չի ընթանում, «սեփական խումբը» սկզբում միանգամայն բնական է թվում Օտարերկրացին, իհարկե, ողջունելի է, եթե նա կատարում է այնպիսի ծառայություններ, որոնք կցանկանային տեսնել ուրիշների կողմից, օրինակ՝ կեղտոտ աշխատանք: Մարդիկ դեռ խրված են արկղերի մեջ. «այդ լեհերը/կամբոջացիները/... գործերը վերցնում են, բայց նա, ով մեզ համար տնային գործեր է անում, լավ է»: Մարդիկ կարող են բավականին կեղծավոր լինել։
Ինչ վերաբերում է կարծրատիպերին. կարող է պատահել, որ պատահական հոլանդացին հաճախ ավելի անմիջական է, քան պատահական թայերենը: Եվ այսպես, դուք կարող եք կազմել կարծրատիպերի լվացքի ցուցակ: Ասա մոտ 10 կամ ավելի միավոր: Հետո վերցրու առաջին անհատը, երևի այդ անձը ունի 4 հատկություն այդ ցուցակից, և երկրորդ անձը նույնպես ունի 4-5 հատկություն այդ ցուցակից, և երրորդը նույնպես մի թիվ, և չորրորդը, իսկ հինգերորդը, վեցերորդը պատահում է. ոչ մեկը և մի փոքր բախտի բերմամբ, գուցե մեկը, ով համապատասխանում է բոլոր 10 կարծրատիպային հատկանիշներին: Յուրաքանչյուր անհատ եզակի է, գոյություն չունի «հոլանդացին», թայերենը, ամստերդամցին կամ բանգկոկցին:
Ամեն ինչ լավ է, այդ պարզունակ կարծրատիպը, բայց ի՞նչ օգուտ, եթե գործ ունես անհատի հետ: Ոչ շատ.
Հարցը պետք է լինի դադարեցնել, թե ոչ, բայց ավելի լավ է չսկսել ամեն ինչ և բոլորին նույն վրձնով մաշել: Ես չեմ հասկանում, թե ինչու ենք մենք բացասական մեկնաբանություններ ունենում թայերենի մասին։ Եթե ինձ հրավիրեն կամ հնարավորություն ունենամ գնալ մի երեկույթի, որտեղ գիտեմ, որ հաղորդավարը բացասական անձնավորություն է, ես չեմ գնում: Հայտնի է, որ մենք հայտնի ենք որպես հոլանդական նվնվացողներ և զբաղվածներ։ Մի՞թե դա այդպես չէ յուրաքանչյուր հոլանդացու համար: Բոլորն էլ տարբեր են, և դա լավ բան է: Եթե ես չեմ կարողանում դռնով անցնել գյուղացու կամ թայլանդացու հետ, ես խուսափում եմ նրանից: Նա, ով խելացի է, մի քայլ հետ է գնում։ թոփ Մարտին
Ընդհանրացնելը երբեք ճիշտ չէ: Կան հիմնական տարբերություններ մշակույթի, հայացքների և նույնիսկ լեզվի և արտաքինի մեջ, օրինակ, Իսաանի, Չանգրայի և հարավային նահանգների միջև: Սուրաթթանի, Սոնկլա, Նախոն սի. Բայց այդպես է նաև Նիդեռլանդներում՝ Բրաբանտում, Լիմբուրգում և Գրոնինգենում, Ֆրիսլանդիայում:
Nieys լուրեր արևի տակ. Թայերենը հոլանդացու չափ քիչ գոյություն չունի։
Բոլորը երբեմն ընդհանրացնում են, այդ թվում՝ հենց թայլանդցիները:
Եվ, իհարկե, դուք կարող եք մարդկանց արկղերի մեջ դնել դրական կամ բացասական իմաստով, ես ինքս երբեմն ինձ մեղավոր եմ դարձնում, քանի որ հաճախ շատ դրական եմ ընդհանրացնում, երբ խոսքը վերաբերում է Թաիլանդին:
Ընդհանրացնելը և խարանելը միշտ կլինեն, քանի դեռ մարդիկ ներգրավված են, Թեո Մաասենը կատակով ասել է. «Ես չեմ սիրում ընդհանրացնել, սուրինամցիները միշտ այդպես են վարվում:
Հատկապես կարող եմ նյարդայնանալ, երբ կարդում եմ այստեղ Թաիլանդի բլոգի մեկնաբանությունները, որոնցում թաիլանդցիներին անհարկի և բացասաբար են հեռացնում կամ երբեմն ծաղրում՝ առանց որևէ կերպ հիմնավորվելու:
Մեզանից շատերը կորցրել են մեր սիրտը Թաիլանդի համար, և հենց դրա համար էլ ես չեմ հասկանում մեզանից ոմանց արձագանքները, երբեմն թվում է, թե նրանք Թաիլանդում են՝ պատժի համար։
Հայտարարությունը, կարծում եմ, բաց դռների նման է, շատերը կհամաձայնեն սրա հետ: Մենք բոլորս տարբեր ենք անձնական մակարդակով: Որպես խումբ կամ հասարակություն, այնուամենայնիվ, իսկապես կան մեծ տարբերություններ: Թաիլանդը բոլորովին այլ երկիր է, քան Բելգիան կամ Նիդեռլանդները:
Այսպիսով, միջին թայլանդացին որոշակի իրավիճակներում կմտածի և կգործի շատ այլ կերպ, քան, օրինակ, սովորական հոլանդացին: Սա երբեմն կարող է հանգեցնել զվարճալի իրավիճակների երկու կողմից, բայց երբեմն նաև գրգռվածության կամ ավելի վատթարացման: Մենք պետք է հարգենք թայսցիներին. Բայց մենք պետք է, օրինակ, մի փոքր զգոն լինենք չարաշահումների նկատմամբ, որոնցից տուժում է սովորական Թայլանդի բնակչությունը։ Բարեբախտաբար, դա պարբերաբար տեղի է ունենում այս (իմ կարծիքով) հիանալի բլոգում:
Բարեբախտաբար, ոչ բոլոր թայլանդուհիները նույնն են, իմը տարբեր է, այս մեկնաբանությամբ շուտով ձեր ձեռքի ծիծաղը կլինի (նրանք ծիծաղում են իրենց ձեռքի հետևում): Կարծում եմ՝ բոլորը տարբեր են, բարեբախտաբար, բայց երբ նայում ենք մեկ այլ ժողովրդի, նկատում ենք սովորությունները։ Եվ ես կարծում եմ, որ ճիշտ է, որ թայլանդցիները տարբեր սովորություններ ունեն, քան մենք՝ հոլանդացիներս: Բայց մի՞թե դրա համար են նրանք տարբերվում։ Չեմ կարծում, որովհետև այդ սովորությունները կարելի է շատ արագ չսովորել կամ փոխել, ես իմ փորձից գիտեմ: Այդ իսկ պատճառով իմ հարաբերությունները դեռ շատ լավ են (15 տարի), քանի որ որոշ սովորություններով ես չէի կարող ապրել Նիդեռլանդներում թայացու հետ։ Ես նույնպես հարմարվել եմ, ուստի նա նույնպես ասում է (հուսով եմ), որ ոչ բոլոր հոլանդացիներն են նույնը: Կարծում եմ, որ մարդկանց ամենամեծ տարբերությունն այն է, թե ինչ են նրանք տեսնում իրենց շրջապատի ծնողներից, ընտանիքից և ընկերներից և շատ բան վերցնում դրանից: Եվ հետո մենք հասնում ենք և ասում, որ այդ թայերը բոլորը նույնն են: Բարեբախտաբար ես այդպես չեմ կարծում!!!
.Իմն ուրիշ է, գեղեցիկ գիրք է:
դուք հարմարվել եք և, հավանաբար, բավականաչափ ֆինանսական ռեսուրսներ ունեք՝ բավարարելու ձեր հոտը, բայց ոչ բոլորը կարող են:
Մոտ 1000 եվրո եկամուտով կարող ես մոռանալ կին ունենալու և Թաիլանդում ապրելու մասին, եթե այն որբ չէ առանց եղբայրների և քույրերի.
Ռեալիստ
Մոդերատոր. Դուք պետք է պատասխանեք հայտարարությանը:
Ես հիմա 2 ամսով 3-րդ անգամ եմ արձակուրդում Թաիլանդում, երբ Նիդերլանդներում պատահական մարդկանց ասում եմ, անմիջապես ասում են զգույշ, թե չէ ամբողջ փողդ կկորցնես։
Մարդիկ կարծում են, որ Նիդեռլանդներում, և ես հիմնականում խոսում եմ Նիդեռլանդների հարավի մասին, որ շատ միայնակ թայերեն լեդիները միայն ձեր փողի հետևից են:
Բարեբախտաբար, իմ փորձն այլ է, դուք պետք է ուշադրություն դարձնեք, քանի որ նրանց մտածելակերպը Թաիլանդում տարբեր է, քան Նիդեռլանդներում, իսկ Թայլադին ավելի համարձակ է, քան մեր հոլանդացի ամուրի կանայք:
Խոսքը գնում է անկեղծ զրույցի մասին և ասելու, թե դա ինչ է և ինչ եք ուզում ծախսել այն ժամանակահատվածում, երբ գտնվում եք Թաիլանդում:
Շատ արագ մտածվեց, որ ԱՄՆ-ից և Եվրոպայից մարդիկ բոլորն էլ շատ փող ունեն ծախսելու, բայց նրանք կամաց-կամաց բացահայտում են, որ դա միայն վարորդական տոմսերը չէ:
Չէ՞ որ մենք էլ ենք գալիս մեր տոնը նշելու, չէ՞։
Եթե իսկապես որևէ տեսակի առանձին նմուշների միջև ընդհանրապես բնորոշ տարբերություններ չլինեին, մենք կարող էինք անմիջապես ծովից դուրս նետել բոլոր գիտական հիմքերը, ասենք, միջատաբանության, ցողունային բջիջների գիտության, ԴՆԹ-ի հետազոտության և այլնի վերաբերյալ:
Ի վերջո, տեսակների գիտական որոշումը սովորաբար չի՞ կատարվում ընդհանրացնող մոդելների հիման վրա։
Գր Կիտո
Կարծում եմ, որ հայտարարության մեջ պետք է գրված լինի՝ «Կա՞ ազգային բնավորություն ընդհանրապես և թաիլանդական ազգային բնավորություն՝ մասնավորապես»: Հետո ես մտածում եմ, որ «այո, դա գոյություն ունի, բայց դա ճշգրիտ և կոնկրետ ձևակերպել գրեթե անհնար է»: Յուրաքանչյուր ոք, ով երկար ժամանակ ապրել է երկրում, գիտի, թե ինչ նկատի ունեմ: Այսպիսով, այն գոյություն ունի, բայց եթե ինչ-որ մեկն ասում է, որ «այն գոյություն ունի միայն այն դեպքում, եթե դուք կարող եք սահմանել այն», ապա, ցավոք, ես պետք է հրաժարվեմ: Ի դեպ, տիպիկ արևմտյան է միայն հիմնավորված պնդումներ ընդունելը, թե՞ դա կրկին կլիշեային ընդհանրություն է: Չեմ կարծում, որ ազգային բնավորությունը մեծապես պայմանավորված է ազգային և ապրելակերպի մշակույթով, իսկ մենք՝ արևմուտքցիներս, ապրում ենք ստույգության և փաստացի մշակույթի մեջ: Այնուամենայնիվ, կան նաև այլ բաներ, ինչպիսիք են ինտուիցիան և զգայունությունը: Երկուսն էլ երբեմն բախվում են Ասիայում:
Ես չեմ ուզում շատ բան բացահայտել իմ անձնական իրավիճակի մասին, քանի որ ուրիշի համար դա հաճելի չէ կարդալ: Դա իսկապես գեղեցիկ գիրք է, ուստի իմ մեկնաբանությունը: Մեզ հետ մենք երկուսս էլ շատ քրտնաջան աշխատում ենք Նիդեռլանդներում և խնայողությունները ներդնում ենք մեր անկողնում և նախաճաշում, որն այժմ բաց է միայն տարին 3 ամիս: Կինս որբ չէ, բայց ունի 2 քույր և եղբայր, և ես բաժանել եմ, թե ով է նպաստում ծնողների պահպանմանը, և բոլորը հավատարիմ են դրան: Ավագ եղբորն էլ խնդրեցինք, որ 2 ծերերին խնամի, իսկ մյուս 4-ը սրա համար իրեն աշխատավարձ վճարեն։ Այսպիսով, միգուցե իմը տարբեր է, կամ ես տարբեր եմ, որը նույնպես հնարավոր է: Ես նաև ուզում եմ ասել, որ ցավում եմ, որ դուք ձեր անունով չեք արձագանքում:
Ինձ թույլ չեն տալիս զրուցել, բայց ուզում եմ նշել, որ դուք ապրում եք Նիդեռլանդներում ձեր թայլանդացի կնոջ հետ, ինչը բոլորովին տարբերվում է Թաիլանդում թայլանդացի կնոջ հետ ապրելուց:
Այսպիսով, ձերը տարբեր է, բայց դուք, անշուշտ, տարբերվում եք սովորական Ֆարանգից, ով ամուսնացած է թայլանդացի կնոջ հետ և նույնպես ապրում է Թաիլանդում:
Յուրաքանչյուր երկիր ունի իր մշակույթն ու սովորույթները, դրանում վատ բան չկա, բայց թայերենին ճանաչելու համար անհրաժեշտ է առնվազն 50 տարի։
Օրինակները չափազանց շատ են այստեղ թվարկելու համար:
Ի դեպ, իմ անունը Մարինուս է Նոնգպրուից։
@ Հանս. Դուք կարծես համաձայն չեք հայտարարության հետ, և դա ձեր իրավունքն է: Ես էլ եմ ընդհանրացնում, բայց պետք չէ հետ բերել անհատական մակարդակ; ընդհանրացնելը նկարագրում է այգին, իսկ ծաղիկները անհատներն են:
Իսկ ի՞նչն է բնորոշ («բնութագրական, թե՞ յուրահատուկ») թայերենին։ Եթե հարցնեք թայերենին, կստանաք այնպիսի պատասխաններ, ինչպիսիք են՝ հարգանք և սեր թագավորի հանդեպ, բուդդայականություն, ներդաշնակություն և միասնություն, հավատարմություն ընտանիքի հանդեպ: Եթե նույն բանը հարցնեք օտարերկրացուն, կստանաք շատ տարբեր պատասխաններ, որոնք կարող եք նաև ինքներդ հորինել կամ կարդալ ինտերնետում։ Եթե հոլանդացուն հարցնեք, թե որն է սովորաբար հոլանդականը, ապա ամենատարածված բառերը, որոնք դուք լսում եք, «խցաններ, կակաչներ, հողմաղացներ, Sinterklaas, Oranjefeeling, ծովատառեխ, licorice» և այլն են: Օտարերկրացու համար «տիպիկ հոլանդացիները» այլ բան են: Զվարճալի է խաղալ, բայց դժվար թե նրան լուրջ վերաբերվեն: Դրանք պատկերներ են, պատրանքներ, ստվերներ և ոչ ավելին։ Այդ «տիպիկ»-ը բոլորի համար տարբեր բան է, ուստի այն իրական արժեք չունի, «տիպիկ թայերեն»-ը գոյություն ունի միայն մեր երազներում:
Միգուցե դուք այստեղ սիրում եք թայերենին տեսնել մարդու մեջ, իսկ ես փորձում եմ տեսնել մարդուն թայերենով, և վերջինս ենթադրում է մի կողմ դնել բոլոր մտքերը, թե ինչ է թայերենը:
Եթե փողոցում պատահական մարդուն հարցնեք, թե ինչ են մտածում այլ ազգության մասին, հիմնականում կարծրատիպային պատասխան կստանաք: Թայերենը, ով հաճախ է գալիս կամ ապրում Նիդեռլանդներում, չի մտածում Sinterklaas-ի, կակաչների, հողմաղացների և խցանների մասին: Նա, հավանաբար, ավելի շատ մտածում է հոլանդացու անվտանգ երթեւեկության եւ առճակատման անմիջականության մասին: Կարծում եմ, որ ձեր փաստարկն այստեղ թերի է: Այստեղ մեկնաբանողների մեծամասնությունը փորձ և գիտելիքներ ունի Թաիլանդի մասին: Երբ նրանք մատնանշում են տարբերությունները (լավի կամ վատի համար), նրանք ոչ այլ ինչ են անում, քան մատնանշում են տարբերությունը մեր մշակույթների և դրանից բխող տարբեր վարքագծի միջև: Այստեղ միշտ պետք է որոշակի «ընդհանրացում»:
Որքան էլ կարեկից լինի, մենք չենք կարող անձնապես վերաբերվել յուրաքանչյուր թայլանդացու:
Մոդերատոր. Ձեր արձագանքն ընդհանրական է:
Սա հայտարարություն չէ, այլ անձնական փորձի հարց:
Կան բազմաթիվ երկրներ, որոնք ունեն տարբեր մշակույթներ, բայց ո՞ր մշակույթն է ձեզ կոչ անում սովորականից երկար մնալ:
Վատ խնձորներն ամենուր կան յուրաքանչյուր մշակույթում, և դրանք երբեք չեն անհետանա:
Մեծ մասամբ ձեզնից է կախված՝ թողնել փտած խնձորները կամ համտեսել դրանք։
Եկեք թույլ տանք, որ յուրաքանչյուրը լինի իր արժանիքների մեջ, մարդուն է կախված լինել ուժեղ, բայց նաև հավատալ ինքն իրեն: Եթե ինչ-որ բան այն չէ, նախապես պետք է կասկած լիներ, թե իրականությունը կորել է սիրո կամ հաղթանակի արդյունքում:
Եղիր քո ստամոքսի ղեկավարը, ինչպես դա այդքան գեղեցիկ է կոչվում, բայց նաև գործիր ըստ այդմ:
Պետք է հարգել միայն մշակույթը, այն էլ՝ սեփական հայրենիքում։
Նրանք, ովքեր ամբողջ թայերենին նույն վրձինով թարախապատում են, խրված են թայերենի իրենց կարծրատիպային պատկերի մեջ: Կարծրատիպերը կան, չեն կարող անտեսվել այս աշխարհում և ունեն նաև պատշաճ գործառույթ: Կարծրատիպերը կա՛մ հիմնված են գիտելիքների պակասի վրա (թայերեն, թայլանդերեն), ըմբռնումով (ինչո՞ւ են դա անում թայլանդցիները), կա՛մ օգտագործվում են որպես պաշտպանական մեխանիզմի ձև (ես չեմ ուզում այնքան ալկոհոլ խմել, որքան թայերենը: տղամարդիկ անում են) կամ մեղադրել «անծանոթին» ինչ-որ բանում (թայլանդացիները երբեք հավատարիմ չեն իրենց զուգընկերոջը ամուսնության մեջ):
Կարծրատիպերը նույնպես ունեն իրենց գործառույթը: Եթե դուք գնում եք մի երկիր, որի մասին ոչինչ չգիտեք (բացի բուկլետներից, տուրօպերատորի տեղեկություններից և YouTube-ի որոշ տեսանյութերից), կարող եք խնդրահարույց դարձնել այն ամենը, ինչ հանդիպում եք: Դա քեզ կխենթացնի: Այսպիսով, դուք անգիտակցաբար պատասխանում եք այդ երկրի մարդկանց՝ հիմնվելով երրորդ անձանց տեղեկատվության վրա: Երբեմն դա լավ է ընթանում, երբեմն պետք է հարմարեցնել ձեր կերպարը: Հետաքրքիր է դառնում, երբ հանկարծ հանդիպում ես մեկին մի երկրից, որի մասին երբեք չես լսել: Այսպիսով, դուք լիովին դատարկ եք և չունեք այդ մարդկանց կարծրատիպային պատկերացում: Դա ինձ հետ պատահեց տարիներ առաջ, երբ հանդիպեցի Բութանի դեսպանին։
Կարծում եմ, որ Թայլանդի բլոգի բոլոր ընթերցողները երբեք նույն վրձնով չեն պատռում թայերենը: Ի վերջո, նրանք ավելի լավ տեղեկացված են, ունեն իրենց սեփական փորձը և ըմբռնումով են մոտենում: Նրանք, ովքեր անում են, երբեք չեն եղել Թաիլանդում և լսել են այդ ամենը:
Ես մեջբերում եմ. «Ամեն օր ես նկատում եմ տարբերություններ ինքս ինձ հետ նախորդ կյանքերում, այլուր: … և ես սովորաբար վայելում եմ տարբերությունը, դա նույնիսկ իմ հիմնական պատճառն է այստեղ ապրելու համար… Որքան տարբեր կլիներ, եթե նրանք բոլորը հոլանդացի լինեին: Կամ գերմանացիներ. Կամ …"
Որքան հուզիչ (հարգանքի տուրք) է արտահայտված այստեղ հենց այն, ինչ ես նույնպես ապրում եմ:
Կարծում եմ, որ Տինոյի համեմատությունը ծաղկանոցի հետ շատ գեղեցիկ է։ Իհարկե, հոլանդական այգին այլ մթնոլորտ ունի, քան թայերենը: Իհարկե, դա ոչինչ չի ասում այգու ծաղիկների մասին, յուրաքանչյուրը յուրահատուկ է: Եվ մի պարտեզի (եզակի) ծաղիկները կարող են նաև նմանություններ ունենալ մեկ այլ այգու (եզակի) ծաղիկների հետ: Եվ եթե խնդրեք 10 հոգու (այգեգործների) ստեղծել «տիպիկ թայերեն» կամ «տիպիկ հոլանդական այգի», նրանք բոլորը մի փոքր կտարբերվեն: Մեկը կակաչներին պիտակավորում է որպես սովորական հոլանդական մի բան, մյուսը համաձայն չէ, քանի որ մարդիկ նաև այլուր կակաչներ ունեն, և մենք իրականում ի սկզբանե կակաչներ չունենք Նիդեռլանդներում:
Այնուհետև կախված է անհատից, թե որ այգին եք ավելի լավ, քան մյուսը, և որն է «ավելի լավ»: Յուրաքանչյուր այգի ունի իր դրական և բացասական կողմերը, և գուցե դուք գտնվում եք այգու սխալ անկյունում կամ այգու մի անկյունում, որն ավելի գեղեցիկ է, քան մնացած այգին:
Եվ դուք կարող եք համեմատել մշակույթների (այգիների) համընդհանուր արժեքները այգու ունիվերսալ հատկությունների հետ՝ ջրի կարիք, սնուցում և այլն:
Իմ կարծիքով, շատ լավ համեմատություն է, և մեկը, ով փնթփնթում է, որ այգու (գրեթե) բոլոր ծաղիկները լավը չեն, ակնհայտորեն ամեն ինչ նույն վրձնով պատում է և սուբյեկտիվ է: Իմ համեստ կարծիքով, դուք մի քիչ անհեռատես եք, եթե դուրս եք հանում այնպիսի նախադասություններ, ինչպիսիք են «Գրեթե բոլոր թայլանդցիները դավաճանում են» կամ «Հոլանդացիները գրեթե բոլորը կոպիտ ապուշներ են»: Իմ փորձով Նիդեռլանդների մասին հոռետեսական կարծրատիպերը ավելի հավանական է, որ անցնեն գրաքննությունը, թվում է: Ժամանակ առ ժամանակ ինձ հասցեագրված են բացասական հաղորդագրություններ Նիդեռլանդների կամ «հոլանդացիների» մասին, որոնք կվերաբերեն նաև թայլանդցիներին, ովքեր լսում են կարծրատիպային մեկնաբանություններ իրենց մասին (և ես նույնպես՝ «թայ տղամարդ/կին/...» մասին հայտարարություններ: վրա են, ծիծաղելի է):
Համեմատությունը նույնպես որոշ չափով թերի է իմ կարծիքով։ Թինոն ցանկանում է բոլոր մշակութային տարբերությունները պատճառաբանել անհատական տարբերություններով և անուղղակիորեն հրաժարվում է ենթադրել, որ կա այնպիսի բան, ինչպիսին է Թայլանդի մշակույթը կամ հոլանդական մշակույթը. քիչ թե շատ ընդհանուր արժեքների և նորմերի հավաքածու: Եվ ես խոսում եմ ոչ թե սոմտամի կամ լիկյորի մասին, այլ հայացքների, նորմերի ու արժեքների:
Այգիների իմաստն այն չէ, որ հոլանդական և թայլանդական այգու միջև տարբեր մթնոլորտ է (կարող է պայմանավորված լինել այգու տիրոջ ճաշակով), խոսքը գնում է այն մասին, որ թայլանդական այգում որոշ ծաղիկներ, բույսեր և ծառեր ( պապայաները, խոլորձները, ջեքֆրուտը, արքայախնձորը) շատ լավ են անում, որոնք ընդհանրապես չեն աճում հոլանդական այգում: Եվ հակառակը՝ եղերդիկ, սալոր, տանձ, խորդենի։
Դու խեղաթյուրում ես իմ դիրքորոշումը, սիրելի Քրիս։ Մշակույթը բոլոր անհատական արժեքների, կարծիքների, սովորությունների և սովորույթների միջին գումարն է: Եվ, իհարկե, դուք կգտնեք ավելի փոքր (սովորաբար) կամ ավելի մեծ (երբեմն) տարբերություններ այդ մշակույթների միջև, այդ միջին թվերի միջև: Միշտ տարբերություններ ես գտնում, երբ համեմատում ես երկու բան։ Այն, ինչ ձեզ ՉԻ թույլատրվում անել, դա բացատրել այդ տարբերությունները մշակութային, միջին մակարդակով մինչև անհատական մակարդակ: «Մշակույթը միջին հաշվով կոլեկտիվ է, և այդ պատճառով այդ մշակույթի բոլոր անհատները միասին են մտածում», դա ճիշտ չէ, և դա այն է, ինչ դուք հաճախ եք լսում: Թաիլանդի հասարակության միջին նորմերը և արժեքները չեն կարող վերագրվել յուրաքանչյուր թայլանդական անհատի, նույնիսկ եթե դա առաջ է քաշվում ի վերևից:
Ես գտնում եմ, որ ձեր այգեգործական բացատրությունը բավականին տեղին է: Տասնամյակներ շարունակ ասիական բոլոր դիկտատորների կողմից (Կորեա, Մալայզիա, Սինգապուր, Ինդոնեզիա) ասվել է, որ ժողովրդավարական արժեքները, որոնք հիմնված են արևմտյան մոդելի վրա, չեն կարող ծաղկել ասիական արժեքներով ասիական այգում: Դա իսկապես հնարավոր է, ինչպես ապացուցվեց վերջին 10 տարին։
սիրելի թիթեղյա…
Մենք ավելի շատ համաձայն ենք, քան կարծում եք։ Թայերենի և հոլանդացիների միջև կան հստակ, էական տարբերություններ մի շարք կետերի (արժեքների և նորմերի) վերաբերյալ: Նշանակալի նշանակում է, որ այդ տարբերությունները ՉԻ կարելի վերագրել պատահականությանը: Այդ հիմքով գործելն ամենևին էլ սխալ չէ և միանգամայն նորմալ է։ Եթե թայլանդցիները զգալիորեն ավելի կոլեկտիվ վերաբերմունք ունեն, ապա օգտակար է թայերենին մոտենալ այս վերաբերմունքով: Իսկ հետո ի՞նչ է ստացվում։ Շատ դեպքերում ԴԱ ՃԻՇՏ Է։ Այլ դեպքերում դուք կհանդիպեք թայերենի, ով ավելի անհատական է: Ոչ մի խնդիր. Ես երբեք չեմ ասում բոլորը թայերեն, բայց ավելի շատ թայերեն, քան հոլանդացիները կարծում են կոլեկտիվիստական:
Եվ ես չեմ կարծում, որ գոյություն ունի ժողովրդավարության համընդհանուր արևմտյան մոդել: Դա նույն խոզանակով արատավորելու է բոլոր ժողովրդավարությունները: Ամերիկացիները, անգլիացիները, հոլանդացիները բոլորն էլ տարբեր կերպ են մոդելավորել իրենց ժողովրդավարությունը: Իսկ Թաիլանդը, անշուշտ, ժողովրդավարության օրինակ չէ արևմտյան որևէ մոդելի համաձայն:
«Ավելի շատ թայլանդցիներ, քան հոլանդացիները կոլեկտիվիստորեն են մտածում»: Այդպե՞ս է։ Հնարավո՞ր է, որ հոլանդացիներն այնքան էլ տեղյակ չեն, թե որքան կոլեկտիվիստ են:
Հոֆսթեդը ուսումնասիրություններ է կատարել մշակութային տարբերությունների և դրանց հետ վարվելու վերաբերյալ: Նա կարծում էր, որ դուք կարող եք և պետք է օգտագործեք այդ տարբերությունները, երբ գործ ունեք ավելի մեծ խմբերի, բիզնեսի, գովազդի, կրթության, զբոսաշրջիկների և այլնի հետ, բայց չպետք է օգտագործեք դրանք անհատական մակարդակով: Այգու և ծաղիկների փոխաբերությունը գալիս է Հոֆստեդից։ Եվ թաիլանդական անհատի հավաքական մտածելու ավելի մեծ հավանականության մեջ մտնելու համար դա ճիշտ է: Բայց նույնքան ճիշտ է, որ Պատայայում երիտասարդ կինն ավելի հավանական է մարմնավաճառ լինելու, քան Նախորնի երիտասարդ կինը Ոչ մի տեղ մարմնավաճառ չէ: Բայց Պաթայայի այդ կնոջը պետք է մոտենա՞լ այդ վերաբերմունքով։ Այնպես որ, ոչ: Դուք ինքներդ ձեզ և մյուսին ոչ մի ծառայություն չեք մատուցում՝ ենթադրելով, թե ինչպիսին է մյուսը:
Նայի՛ր, Հանս, ես դրանով կարող եմ երկար ճանապարհ անցնել։ Բայց ինչ-որ չափով «սովորական թայերեն» կամ «սովորական հոլանդական» ինչ-որ բան անվանելը դժվար է, բայց այդ ամենը մնում է հարաբերական: Դուք կարող եք ասել «ֆրի/գետնանուշ կարագ/… սովորաբար հոլանդական է», բայց, իհարկե, ոչ մի բան, որը կարելի է գտնել միայն Նիդեռլանդներում: Ճիշտ այնպես, ինչպես դուք կարող եք լոտոս/խոլորձ կոչել թայերեն այգում, սովորաբար թայերեն, բայց այն նույնքան լավ տեղավորվում է հարևան երկրի այգում:
«Սովորաբար հոլանդական» կամ «սովորաբար թայերեն» որևէ բան ճանաչելը բավականին հեշտ կլինի որոշել, բայց, իհարկե, ոչ անմիջապես միայն այդ երկրի/տարածաշրջանի համար, օրինակ, այն կարող է լինել նաև հարևան երկիր/տարածաշրջան:
Ազատորեն նշեք այն տարբերությունները, որոնք դուք տեսնում եք թայլանդական և հոլանդական միջավայրի (այգի) միջև, բայց մի կարծեք, որ այդ դիտարկումը միակն է և միակը: Մեկ այլ դիտորդ կգա այլ եզրակացության, և դեռևս շատ դժվար է անվանել մի բան, որն իսկապես 100%-ով եզակի է դարձնում «հոլանդական» կամ «թայերեն», մինչդեռ դա կարող է վերաբերել նաև հարևանին:
Տեղադրված կողք կողքի, բոլորը կարող են տեսնել տարբերությունները (և նմանությունները) թայերեն և հոլանդական միջավայրի կամ պարտեզի միջև: Բայց փորձեք անվանել դրանք: Դա մոտավորապես հնարավոր է, բայց դուք չեք կարողանա որևէ բանի վրա կպցնել «և հենց այդպես էլ» պիտակը: Ուստի իմ մեկնաբանությունն ավելի վաղ գրառման մեջ, որ երբեք չպետք է մտածեք, որ ձեր սեփական ընկալումը չափազանց (միայն?) ճիշտ է, բայց ձեր ընկալումը չի կարող լիովին ճիշտ լինել, և դուք միշտ պետք է բաց լինեք նոր տեսքի համար հետքայլ անելու համար:
Վերցրեք այն ձևը, թե ինչպես են ուսանողները շփվում իրենց ուսուցչի կամ գործընկերների հետ իրենց ղեկավարի հետ: Սա ընդհանուր առմամբ տարբեր կլինի Նիդեռլանդների և Թաիլանդի միջև: Հայտնի «Նիդեռլանդներում դուք կարող եք հակասել ավելի բարձր մարդուն և ձեր սեփական կարծիքը պարզ դարձնել այս մարդուն, բայց Թաիլանդում. որքան բարձր է, պարզապես ճիշտ է, և դուք պետք է լսեք»: Կոպիտ ասած, ինձ թվում է, որ դա փաստ է, բայց կորպորատիվ մշակույթը տարբեր կլինի Նիդեռլանդների ընկերությունների միջև, բաժանմունքների միջև և այլն: Նիդեռլանդներում կամ Թաիլանդում ոչ բոլորն են (որպես մասնավոր անձ կամ որպես ընկերություն/վարչություն) կհանդիպեն: այս դիտարկումը. Եվ այս ամենն իհարկե հարաբերական է, եթե Հոլանդիան համեմատում ես Թաիլանդի հետ, ապա հայտարարությունը/դիտարկումը հավանաբար տարբեր կլինի, քան եթե նույն տարբերությունները դնես Թայլանդի և ասենք Ճապոնիայի կամ Հյուսիսային Կորեայի միջև։ Ընդհանուր առմամբ, նման դիտարկումները լավ գործիքներ են, որոնք կօգնեն ձեզ ձեր ճանապարհին, քանի դեռ դուք չեք տեսնում դրանք որպես վերջնական/միակ ճշմարտություն: Դուք հեշտությամբ կարող եք հայտնվել թայլանդական ընկերությունում/բաժանմունքում, որտեղ դիտորդին շփումը «շատ հոլանդական/արևմտյան է թվում»:
Հարգելի Հանս, ես իսկապես տեսնում եմ մշակութային տարբերություններ: Այդ այգիները ակնհայտորեն տարբեր են, թեև ավելի քիչ տարբեր են, քան շատերը կարծում են, և նրանք շատ ավելի քիչ ազդեցություն ունեն մարդու անձի վրա, քան ենթադրվում է: Եվ ես նաև վայելում եմ այդ մշակութային տարբերությունները (և ես ատում եմ դրանցից մի քանիսը, պարզապես նայեք իմ գրառումներին): Ես վայելում եմ այս հիանալի խառնաշփոթ փողոցները այստեղ, որտեղ ամենատարբեր բաներ են տեղի ունենում, և ես ատում եմ Նիդեռլանդների այդ կոկիկ, հանգիստ Vinex թաղամասերը: Բայց ես պարզապես չեմ կարծում, որ դուք պետք է պարտադրեք կամ վերագրեք այդ մշակութային տարբերությունները յուրաքանչյուր թայերենի, յուրաքանչյուր անհատի, սա այն ամենն է, ինչ ես ուզում եմ ասել: Եթե կարծում եք, որ դա բաց դուռ է, թող այդպես լինի, դա ինձ հետ շատ հաճախ է պատահում: Եկեք «կակաչը» անվանենք անհատական ծաղիկ: Դրանք ավելի հաճախ հանդիպում են հոլանդական այգիներում, դա ճիշտ է, բայց դրանք նաև առատ են Թայլանդի այգիներում: (Սա փոխաբերություն է):
Այդ մատը ճիշտ է, ես վերջինն եմ, որ հերքում եմ դա։ Ձեզ դա կարող է նյարդայնացնել, բայց դա իմ անհատական, երբեմն նյարդայնացնող բնավորության գիծն է, բայց դա ընդհանրապես կապ չունի Նիդեռլանդների հետ: Նման պեդանտական մատը դուք նույնպես տեսնում եք, և գուցե ավելին, Թաիլանդում, թեև այն սովորաբար թայերեն չէ: Եվ եթե դուք մեծամտություն եք համարում, որ ես ասում եմ «բոլոր թայլանդցիները, ամեն թայերեն այս կամ այն բանն է» «անգրագետ պիտակավորող» եմ անվանում, ուրեմն այդպես էլ լինի:
Դուք այն հիանալի ձևակերպել եք, հարգելի Ռոբ Վ. Ես հետևել եմ Sinterklaas/Zwarte Piet-ի մասին քննարկմանը մի քանի կայքերում: Ինչ վերաբերում է ինձ, պարզապես պահպանիր այն, չնայած ես պատկերացնում եմ ուրիշների առարկությունները: Բայց փաստարկը, որին ես մինչ այժմ չեմ հանդիպել այդ քննարկման ժամանակ, այն է, որ դա հոլանդական մշակույթի մի մասն է: Գործը դատվում է ըստ էության։ Այստեղ գրեթե միշտ ասվում է, կարծես մի տեսակ ռեֆլեքսով, «դա պարզապես թայլանդական մշակույթի մի մասն է»: Թաիլանդցիները հաճախ դա նույնպես անում են, գիտեք, («Թաիլանդները պարզապես հարգում են իրենց վանականներին»), բայց դա ճիշտ չէ: Դա սպանում է լավ քննարկումը:
Կարծրատիպի սահմանում. «ինչ-որ բանի կամ ինչ-որ մեկի ֆիքսված ներկայացում` առանց հաշվի առնելու առանձին անձինք կամ առարկաներ»: Դուք կարող եք զբոսաշրջիկներին տեղեկացնել գործնական հարցերի, առողջության, սննդի, կոշիկների, թագավորի հասցեին հրապարակային քննադատության և այլնի մասին, բայց ոչ այն մասին, թե ինչպես են «թայերենը»՝ ժպտացող, կարճ պատրույգ, հոգատար, խմել և այլն: Քահանան, ով մեզ սովորեցնում էր Կիսուահիլի լեզվով, նախքան Տանզանիա մեկնելը, ասաց. «Մոռացեք այն ամենը, ինչ երբևէ լսել եք աֆրիկացիների վիճակի մասին»:
Բարեւ,
Ես մեծ հետաքրքրությամբ հետևում եմ որոշ բլոգերների բուռն քննարկմանը այս թեմայի շուրջ: Ըստ իրենց գրածի՝ նրանք, ըստ երեւույթին, շատ լավ կրթություն ունեին, գոնե բարձրագույն կրթություն, քան ես ունեի։ Հետևաբար, և ջրաղացին ինչ-որ բան ավելացնելու համար, 2 փոքր հարց. – Ընդհանրացվա՞ծ է ասել, որ թայլանդցիները չեն գնահատում օտարների կողմից – նկատողություն – պատվիրված լինելը – ծիծաղելը (դեմքի կորուստ) կամ այլ կերպ ասած. 2) Կա՞ն նաև բելգիացիներ/հոլանդացիներ, ովքեր փորձում են ինչ-որ ՀԴՄ-ի դիմաց ոտք դնել???
Սրանք ընդամենը 2 օրինակ են, որոնք ոչ մի կապ չունեն այգիների, այլ սկզբնական հարցի հետ։
Գրոետջես
Դիդիցե
Մենք փակում ենք քննարկումը և շնորհակալություն ենք հայտնում բոլորին ներդրման համար։