થાઈલેન્ડ પર એક હળવાશવાળું દેખાવ (ભાગ 1)

થાઈલેન્ડબ્લોગના પ્રિય વાચકો આજે એટલા ગંભીર નથી. હાસ્ય ખરેખર નુકસાન કરતું નથી. એક પ્રયત્ન કરો. અને ડચ વાચકો માટે; તે પણ કોઈ પૈસા ખર્ચ નથી.

શું તમે જાણો છો કે થાઈલેન્ડની મુસાફરી શું છે? તમે સમજો છો કે આપણી ડચ જીવનની ગતિ કેટલી હાસ્યાસ્પદ છે. તમે ત્યાં પહોંચો છો, અને પ્રથમ દિવસે તમે તરત જ બધું કરવા માંગો છો. મંદિરો જુઓ, સ્ટ્રીટ ફૂડનો સ્વાદ માણો, પૂર્ણ ચંદ્રની પાર્ટીમાં જાઓ... પણ પછી ગરમી તમને અસર કરે છે, ખરું ને? અને તે ગરમી, તે થાઈ ગરમી, તમારા દાદીમાના ઘરની ગરમી જેવી નથી કે જે ખૂબ ઊંચી છે. ના, તમે જ્યાં જાઓ ત્યાં તે ચાલવાના અંતરની અંદર એક sauna છે.

હવામાન, લોકો. થાઈલેન્ડમાં તે ગરમ, ચીકણું છે. ટેક્સ અધિકારીઓ સાથે નેધરલેન્ડ કરતાં તમે ત્યાં મચ્છરોમાં વધુ લોકપ્રિય છો. પરંતુ તમે નેધરલેન્ડ્સમાં પાછા આવો, જ્યાં માત્ર ઉષ્ણકટિબંધીય વાવાઝોડા જ એવા હોય છે જેને નામ આપવામાં આવે છે જાણે કે તે તમારા નવા પાડોશીના બાળકો વિશે હોય. "તોફાન ગેર્ડા બગીચાની ખુરશીઓ પર ઉડી ગયું છે!"

તેથી હું તાજેતરમાં થાઇલેન્ડમાં હતો, હા, જ્ઞાનની શોધમાં. આધ્યાત્મિક અથવા કંઈપણ નહીં, ના, મારો અર્થ ફક્ત શૌચાલય માટે એક સરસ દીવો છે. પરંતુ તે બિંદુ સિવાય છે. થાઇલેન્ડમાં મને તરત જ શું થયું તે એ છે કે તેઓ હંમેશા ત્યાં હસતા હોય છે. હંમેશા! તમે લગભગ વિચારશો કે તેઓ ગુપ્ત રીતે હાસ્યનો ગેસ હવામાં ફેંકે છે. મેં એક થાઈ વ્યક્તિને પૂછ્યું, "તમે કેમ હસો છો?" તે કહે છે, "કેમ નહીં?" એમ્સ્ટર્ડમ ટ્રામ કંડક્ટરને સમજાવવાનો પ્રયાસ કરો.

ડચ લોકો, અમે સીધા છીએ. જો અમને કંઈક ગમતું નથી, તો તમે તેના વિશે સાંભળશો. તરત. ફિલ્ટર વિના. થાઈલેન્ડમાં, જો તેઓને કંઈક ગમતું નથી, તો પછી… સારું, તમે ખરેખર જાણતા નથી. તેઓ હંમેશા હસતા. મેં એક વાર વેઈટરને પૂછ્યું કે શું તેને મારું ભોજન ગમ્યું. તે હસ્યો. મેં પૂછ્યું કે શું તેને મારી મજાક પસંદ છે. તે હસ્યો. મેં પૂછ્યું કે શું તેણે મારું પાકીટ જોયું છે. તે હસ્યો. મેં તેને કહ્યું કે હું નેધરલેન્ડનો છું. તે… ના, પછી તે હસી પડ્યો. મોટેથી.

અને બેંગકોકમાં ટ્રાફિક મારિયો કાર્ટ રમવા જેવો છે, પરંતુ વાસ્તવિક જીવનમાં. જો તમે તાર્કિક લાગે તે ક્ષણની રાહ જુઓ તેના કરતાં જો તમે આંખ આડા કાન કરો તો તમારી પાસે બચવાની વધુ સારી તક છે. અને જો તમે બચી જશો, તો તમે એડ્રેનાલિન પર એટલા ઊંચા હશો કે તમારે હવે થાઈ મસાજની જરૂર નહીં પડે.

થાઈલેન્ડમાં, અરે, ત્યાં તેઓ 'વાઈ' સાથે, પ્રાર્થનામાં હાથ જોડીને, એક નાનું ધનુષ્ય વડે સ્વાગત કરે છે. આદરણીય, વિનમ્ર. જ્યારે તમે નેધરલેન્ડ પાછા ફરો છો, ત્યારે તમને શું મળે છે? એક હાથ જે શૌચાલયની છેલ્લી મુલાકાત પછી પણ ભીનો છે, જો તમે નસીબદાર છો... મને તે વાઈ શુભેચ્છાની આદત પડી ગઈ હતી. તમે જાણો છો, હાથ એકસાથે અને થોડું ધનુષ્ય. જ્યારે તમે નેધરલેન્ડ પાછા ફરો છો, ત્યારે તમે બેકરીમાં આવું કરો છો. તેને લાગે છે કે તમે લૂંટની યોજના બનાવી રહ્યા છો. "શાંત થાઓ, બેકર, મારે ફક્ત બે ક્રોસન્ટ જોઈએ છે."

થાઈલેન્ડમાં તેમની પાસે ટુકટુક છે, અદ્ભુત! તે રોલર કોસ્ટર અને કપડા વચ્ચે ક્રોસ સવારી જેવું છે. અને મહાન બાબત એ છે કે: ત્યાં કોઈ નિયમો નથી. ઠીક છે, ત્યાં છે, પરંતુ તે વધુ એક સૂચન છે. નેધરલેન્ડમાં આપણી પાસે ટ્રાફિક નિયમો છે, ટ્રાફિક ચિહ્નો છે, ટ્રાફિક લાઇટ છે... અને છતાં કોઈ તેના વિશે કંઈ કરતું નથી.

ભાષા

સારું, તમારે સાંભળવું જોઈએ. થાઈ ભાષા, મહિલાઓ અને સજ્જનો, અદ્યતન ખેલાડીઓ માટે સ્ક્રેબલની રમત છે. તમે જાણો છો, નેધરલેન્ડમાં અમને અમારા 'ui', 'eu' પર ગર્વ છે, અને 'ij' ને ભૂલવાનું નથી. પરંતુ થાઇલેન્ડમાં, મિત્રો, તે તે છે જ્યાં તેઓ ખરેખર મોટા થાય છે. તેમની પાસે ટોન છે. બતાવવા માટે! શું તમે કલ્પના કરી શકો છો, તમે ખુશખુશાલ સ્વરમાં 'મા' કહો છો, અને તેનો અર્થ 'આવવું' છે. પરંતુ જો તમે વરસાદમાં ત્રણ અઠવાડિયાના પડાવ પછી તમારી પત્નીની જેમ અવાજ કરતી વખતે 'મા' કહો છો, તો તેનો અર્થ 'કૂતરો' છે. અને તમે કૂતરાઓના ટોળા માટે સાસરિયાઓને બોલાવવા માંગતા નથી, શું તમે?

તેથી મેં થાઈ શીખવાનો પ્રયત્ન કર્યો. એક વર્ગમાં ગયા, ત્યાં બીજા લોકોના ટોળા સાથે બેઠા જેઓ પણ વિચારે છે કે તેઓ નવા બુદ્ધ છે. શિક્ષક કહે છે: "સ્વર સંગીત બનાવે છે." સારું, મેં વિચાર્યું કે આપણે કોઈ ભાષા શીખવાના છીએ, રેકોર્ડર વગાડવાનું નહીં. અને તે ટોન, બરાબર? તેઓ ઉપર અને નીચે જાય છે, તે AEX ઇન્ડેક્સ જેવું જ છે. પરંતુ નાણાકીય કટોકટી વિના. હું તે શિક્ષકને કહું છું: "સાંભળો, હું કાગડાની જેમ ગાઉં છું, તે નોંધોનું શું?" તે કહે છે: "જરા અનુભવો." સારું, મોટે ભાગે મને હાસ્યાસ્પદ લાગ્યું. હું 'ભાત' કહેવાનો પ્રયત્ન કરું છું, તે 'વરસાદ' નીકળે છે. મારે ફૂડ મંગાવવાનું છે, હું કહું છું, "કૃપા કરીને મને થોડો વરસાદ થઈ શકે?" પેલો વેઈટર મારી સામે જુએ છે જાણે મેં હમણાં જ ચોમાસાની નવી સિઝનનો ઓર્ડર આપ્યો હોય.

અને લેખન, ગાય્ઝ, લેખન. અમારા પત્રો, તે હજુ કરવાનાં બાકી છે ને? થોડી કલ્પના કરીએ તો, 'b' મોટા પેટ જેવો દેખાય છે, અને 'ડી' દિવસના કામ પછી તમારી પીઠ જેવો દેખાય છે. પરંતુ થાઈ લિપિ એ અક્ષરો નથી, તે કલાનું કાર્ય છે. દરેક શબ્દ એક નાની પેઇન્ટિંગ. હું ખોટી રેખા દોરું છું, મારે 'બજાર' કહેવું છે, પણ હું રાજાનું અપમાન કરું છું. તે એ છે કે હું તરત જ પાછો ગયો, નહીં તો હું હજી પણ બેંગકોક હિલ્ટનમાં અટવાઈ ગયો હોત.

તેથી, હું નેધરલેન્ડ પાછો ફરું છું, હું અમારી પોતાની ભાષાને વળગી રહ્યો છું. કારણ કે ચાલો પ્રામાણિક બનો: જ્યારે આપણે બાર પર ઓર્ડર આપીએ ત્યારે આપણને એકમાત્ર સ્વરની જરૂર હોય છે: "મને બીયર આપો!" અને તે, મહિલાઓ અને સજ્જનો, દરેક જણ તે સમજે છે.

તો, આપણે થાઈઓ પાસેથી શું શીખી શકીએ? ઠીક છે, દરેક વસ્તુ પર હસવું, રડ્યા વિના ગરમ ખોરાક ખાવું, અને ધીરજ. ઘણી બધી ધીરજ. અને કદાચ આપણે તે ટુકટુકનો અહીં પરિચય કરાવવો જોઈએ. માત્ર આનંદ માટે. કારણ કે ચાલો તેનો સામનો કરીએ, જીવન પહેલેથી જ એક સર્કસ છે, તે નથી? તો ચાલો સવારીનો આનંદ લઈએ.

યુપનો આભાર