Куды ты ідзеш? Вы ўжо паелі?
У папярэднім артыкуле я абмяркоўваў канцэпцыю «тайшчыны», тайскай ідэнтычнасці. Я ўжо адзначаў, што гэтая ідэнтычнасць не заўсёды ўключае ў сябе старажытную тайскую спадчыну, але часта сканструяваная, зробленая з пэўнай мэтай. Цяпер я хачу паказаць гэта вядомаму тайскаму прывітанню "саватдзі".
Тыя, каму пашанцавала жыць у сельскай мясцовасці Тайланда або наведваць яго, ведаюць, што найбольш распаўсюджаным прывітаннем з'яўляецца не "саватдзі", а ไปใหน "пай най?" Куды ты ідзеш? ці ไปใหนมา 'pai nai maa? Куды ты едзеш адкуль? і กินข้าวหรือยัง'kin khaaw reu jang?' (гл. ілюстрацыю) Вы ўжо елі? Гэта самыя сапраўдныя арыгінальныя тайскія віншаванні.
Кароль Рама V пачаў цывілізацыйны наступ
З пачатку мінулага стагоддзя і асабліва з трыццатых гадоў Тайланду давялося вестэрнізавацца. Гэта пачалося са знакамітага караля Рамы V (Чулалонгкорна), які шмат падарожнічаў спачатку ў Індыю і Галандскую Ост-Індыю, а потым у Еўропу. Кантрасты, якія ён бачыў паміж «цывілізаваным» Захадам і сваім уласным, усё яшчэ «варварскім» Сіямам, прычынілі яму боль.
Акрамя таго, каб стрымаць каланіяльныя ўлады ў страху, ён распачаў цывілізацыйны наступ, які працягваўся пры наступных каралях і дасягнуў апагею падчас ультранацыяналістычнага праўлення фельдмаршала Луанга Плаека Фібунсонгкраама (далей Фібун, яму не падабалася імя Плаек, якое азначае «дзіўны», каля 1939-1957).
Тайцам былі навязаны многія элементы цывілізаванай заходняй культуры, дрэс-код (мужчыны і жанчыны часта хадзілі з голымі грудзьмі), штаны, спадніцы і галаўныя ўборы былі абавязковымі, а жаванне бетэля было забаронена. У рэшце рэшт, многія элементы гэтай імпартаванай культуры будуць праслаўлены як тайская, старажытная тайская ідэнтычнасць.
У 1943 годзе «саватдзі» стала афіцыйным тайскім прывітаннем
Часткай гэтай вестэрнізацыі было выкарыстанне мовы. Гэта перыяд, у які было вынайдзена шмат новых тайскіх слоў. Паводле легенды, менавіта прафесар Пхрая Упакіт першым увёў прывітанне "саватдзі" ва ўніверсітэце Чулалонгкорн, дзе яно хутка распаўсюдзілася па кампусе і за яго межамі.
Але менавіта Фібун зрабіў «саватдзі» «афіцыйным» тайскім прывітаннем у 1943 годзе, праз восем месяцаў пасля спрашчэння тайскага пісьма. 27 студзеня 1943 г. аддзел прапаганды паведаміў:
Яго Эксцэленцыя прэм'ер-міністр разгледзеў гэтае пытанне і прыйшоў да высновы, што для таго, каб прапагандаваць нашу ўласную гонар і гонар тайскага народа такім чынам, каб спрыяць хвале тайскага народа як цывілізаванага народа, а таксама таму што стан нашага розуму павінна быць сучаснае, новае прывітанне, і таму пастанавіў наступнае. Усе чыноўнікі павінны раніцай вітаць адзін аднаго саватдзі, каб мы маглі ставіцца адзін да аднаго як да сяброў і выкарыстоўваць толькі абяцаючыя словы. Акрамя таго, мы просім усіх дзяржаўных служачых выкарыстоўваць гэтае прывітанне і ў сваіх хатніх гаспадарках.
«Sawatdee» выкарыстоўваецца амаль выключна ў вышэйшым грамадстве
Так пачыналася прывітанне «саватдзі». Я па-ранейшаму лічу гэтае прывітанне некалькі нязграбным у паўсядзённым жыцці, яно выкарыстоўваецца амаль выключна ў «вышэйшым грамадстве» або, што называецца, на ўрачыстых мерапрыемствах, а таксама эмігрантамі, якія лічаць гэта вяршыняй тайскай ветлівасці, таму што гэта тое, што падарожнічае даведнікі і моўныя кнігі прымушаюць нас верыць.
У 2008 годзе Камісія па нацыянальнай ідэнтычнасці пачала кампанію па замене ангельскага «hello» на «sawatdee» у тэлефонных званках, што было правалам. Іранічна, што такое новае прывітанне, як «саватдзі», народжанае ідэяй вестэрнізацыі тайскай культуры, цяпер стала неад'емнай часткай старажытнай тайская, тайская ідэнтычнасць, высокая.
Слова «саватдзі» паходзіць з санскрыту
«Sawatdee» не з'яўляецца тайскім словам, але паходзіць з санскрыту (заканчэнне -dee- нагадвае тайскае слова «добры», але не з'яўляецца такім). Гэта адаптацыя санскрыцкага слова "свасці", якое азначае "блаславенне" або "дабрабыт", і мае агульны корань са словам "свастыка", свастыкай, старажытным індуісцкім сімвалам "спрыяльнай, спрыяльнай ласкі". Магчыма, гэта супадзенне, што Фібун быў прыхільнікам італьянскага, нямецкага і японскага фашызму, а можа, і не.
У дадатак да «саватдзі» былі прыдуманы іншыя словы, такія як «ароэнсават» (параўнайце «Ват Ароэн», Храм світання), добрай раніцы і «ратрысават», добрай ночы, але іх можна знайсці толькі ў літаратуры, і наўрад ці хто ведае іх больш. Дарэчы, «саватдзі» часта скарачаюць да «ватдзі» (гл. ілюстрацыю).
Калі вы вітаеце тайца ў нефармальнай абстаноўцы, асабліва ў сельскай мясцовасці, скажыце «kin khaaw reu jang» (сярэдні, спадальны, узыходзячы, сярэдні тон), Вы ўжо елі? або «pai nai ma» (сярэдні, узыходзячы, паўтон), адкуль ты ідзеш? Гэта гучыць так горача.
Для "thainess" глядзіце артыкул www.thailandblog.nl/background/ik-ben-een-thai/
Дзякуй за гэты невялікі ўрок культуры/гісторыі. Мне так падабаецца, калі людзі пытаюцца, ці ты ўжо еў. Таксама grappg, што тайцы задаюць гэта на англійскай мове. Так, кіроўцаў туктукаў таксама раздражняе, але калі вы проста ідзяце на шпацыр па вёсках і прыгарадах, мяне таксама некалькі разоў пыталі ("пай най" "куды вы едзеце? ці і тое, і іншае). Хоць часта застаецца з прыязнай усмешкай / кіўком. Ім цікава, калі па вуліцах ходзіць вар'ят / бадзяжны фаранг (адзін).
Тут, у Ісаане, paj naj рэдка ўжываюць толькі буфетчыцы і бамжы, тут людзі кажуць krapong або krapon, я не ведаю, што гэта значыць.
гэта ўсё роўна не кхапхун.
У мяне самога таксама ёсць нешта накшталт таго, што вы перашкаджаеце, але перш за ўсё што вы пра гэта ведаеце??
Кхін Као выкарыстоўваецца тут, перш чым я ем, або кхао нон, перш чым я кладуся спаць.
Я жыву недалёка ад Манча-Кхіры, і тут усе выкарыстоўваюць пайнай.
У нашай вёсцы кажуць пай сай?
я звычайна кажу пай талаат, а потым яны смяюцца
Тут, на ісаанскай мове, paj naj не выкарыстоўваецца толькі буфетчыкамі і валацугамі, тут людзі кажуць krapong або krapon, што азначае я, у вольным перакладзе: я таксама.
гэта ўсё роўна не кхапхун.
У мяне самога таксама ёсць нешта накшталт таго, што вы перашкаджаеце, але перш за ўсё што вы пра гэта ведаеце??
Кхін Као выкарыстоўваецца тут, перш чым я ем, або кхао нон, перш чым я кладуся спаць.
На самай справе яны ніколі не кажуць па-англійску прывітанне thora juice/mobuy - але пераклад на тайскую, або "allo" - гучыць больш па-французску. Затым узнікае непазбежнае пытанне: «дзе ты зараз».
У БКК звычайна чуеш: ян можа ма-мээ гніць. Іншымі словамі: яшчэ не прыехаў, затор/файл.
Я толькі што скончыў 2-дзённую паездку на аўтобусе з 5 тайскімі сябрамі. У аднаго з іх ёсць свой мікрааўтобус, на якім мы былі, і ён распавёў, якія яму дзіўныя звычкі ў замежнікаў і іншыя гісторыі.
Напрыклад, яму падалося дзіўным, што замежнік заўсёды кажа «Добрай ночы» і «Добрай раніцы», калі кладзецца спаць ці прачынаецца. Таец нічога не кажа, але знікае і зноў з'яўляецца, нічога не кажучы.
Дарэчы, слова сон здалося яму вельмі дзіўным. Двое моцна п'яных галандцаў, якіх ён перавёз з Нонгхая ў Бангкок, папрасіліся спаць у Кораце. Ён мог сказаць слова прэфект. Падарожнікі палічылі яшчэ большым вар'яцтвам тое, што яны хацелі паехаць у гатэль па дарозе, а ў вельмі шыкоўным мікрааўтобусе было ўсяго 6 вельмі прасторных месцаў для сядзення/спання. Вы спіце ў дарозе, навошта яшчэ і гатэль плаціць? Іх ажно збіла са смеху.
Дарагі Ганс,
Sawatdee khrap/kha заўсёды стварае пэўную дыстанцыю, накшталт "Як справы?" па-ангельску. Справа не ў тым, што "саватдзі" з'яўляецца ўсталяваным прывітаннем для ўсіх слаёў грамадства, за выключэннем афіцыйных сітуацый. Прыклад: вы робіце новую ранішнюю шпацыр па рысавых палях і сустракаеце незнаёмага фермера. Можна сказаць «саватдзі», ён адказвае тым жа, і кожны ідзе сваёй дарогай. Вы вельмі добра можаце сказаць pai nai Куды ты ідзеш? Гэта цёпла і добразычліва і запрашае вас на кароткі чат. І гэта праблема.
Агульны каментар. З майго досведу я ведаю, што тайскія партнёры заўсёды вучаць свайго каханага афіцыйным словам, ніколі не гутарковым, мілым словам, не кажучы ўжо пра лаянку або лаянку, якія таксама шырока выкарыстоўваюцца ў Тайландзе. Але ваш каханы будзе адмаўляць і гэта. Спытайце ў яе, што такое «чорт» і «дзярмо» на тайскай мове. Ёсць яны і ў тайскай мове, і калі хтосьці ўдарыць малатком па вялікім пальцу, вы таксама гэта пачуеце.
Рууд,
Вядома, вы кажаце sàwàtdie khráp ва ўсіх афіцыйных сітуацыях і людзям, якіх вы толькі што сустрэлі. Але калі вы па-ранейшаму кажаце толькі sàwàtdie свайму суседу, якога ведаеце 10 гадоў, гэта не весела. У Нідэрландах вы не заўсёды кажаце людзям, якіх добра ведаеце, «як справы, містэр Янсэн?», магчыма, проста дзеля забавы. Вы кажаце: «Як справы, Піт?» Зноў мыеш машыну?» «Сёння дрэннае надвор'е, скажы!» "Гэй, ты добра выглядаеш сёння, чувак!" г.д.
І я ніколі не разумею, чаму вы не можаце вывучыць тайскія лаянкі. Няўжо ты ня ведаеш галяндзкіх ці ангельскіх лаянак? Як вы думаеце, тайцы ніколі не абзываюцца адзін аднаго? Нават Прают часам выкарыстоўвае на сваіх прэс-канферэнцыях і выступленнях лаянкавыя словы, такія як «âi hàa» і khîe khâa. Сутэп таксама быў вельмі добры ў гэтым, як ie ngôo, што азначае "дурная сука". Здагадайцеся, хто гэта ўдарыў.
Калі вы ведаеце свайго суседа 10 гадоў, вы былі ў Тайландзе дастаткова доўга, каб ведаць, як лепш яго павітаць.
Перад гэтым бяспечней за ўсё абмежавацца афіцыйным прывітаннем.
Дарэчы, спосаб прывітання залежыць не толькі ад чалавека, але і ад сітуацыі.
Людзям, якіх сустракаю кожны дзень, я звычайна кажу проста саватдзі або саватдзі кхрап, без вай.
«Pai nai maa» звычайна не падыходзіць, і я баюся, што «kin kwaaw leew ruu yang» будзе ўспрынята як запрашэнне на вячэру.
Сябрам, якія пераехалі ў горад, я скажу саватдзі храп і скажу вай, калі сустрэнуся з імі.
Аднак, калі яны застануцца паблізу і я буду сутыкацца з імі часцей, гэта будзе абмежавана саватдзі без ваганняў.
Вясковаму старасце звычайна махаю рукой, калі праходжу міма, а ён сядзіць адзін.
Часам кліча на чат.
Калі ён сядзіць на вуліцы са сваёй сям'ёй, я падыходжу і вітаю сям'ю саватдзі.
Калі ён з трэцімі асобамі, я кажу savatdee і таксама раблю wai.
З іншага боку, вясковы стараста таксама часта паціскае руку.
Я заўсёды фармальна вітаю абата саватдзі храп і вай
Тады адказ будзе саватдзі або прывітанне, прывітанне.
Тое, што я супрацьпастаўляю прывітанням, гэта «Прывітанне» моладзі.
Гэтаму вучаць моладзь у школе.(Ёсць і ў школьных падручніках)
Я ім кажу, што гэта не ветлівая форма прывітання са старэйшым чалавекам.
Прыемна для вашых сяброў або бацькоў, але не для іншых.
โง่ (ngôo) азначае, дарэчы, дурны.
Я езджу ў Тайланд дзесяцігоддзямі і жыву тут ужо некалькі гадоў з тайскім партнёрам. Калі мы знаходзімся ў родным горадзе, я чую, як члены сям'і размаўляюць паміж сабой рана раніцай, больш крычаць ад аднаго дома да іншага. Калі я пытаюся ў партнёра: "Пра што яны гавораць?" Тады адказ: што вы ясьце сёння? Гэта па-тайску!
Яны ветлівасці, каб пагаварыць, нічога не сказаць…
Нават калі я выходжу з кватэры, ахова ці іншыя знаёмыя тайцы кажуць: «Куды ты ідзеш?» Не тое каб іх цікавіла, куды я іду, але яны проста хочуць быць ветлівымі і добразычлівымі і праяўляць некаторую цікавасць. За выключэннем Sa waa de khrap, гэта простыя формы ветлівасці.
Pai hnai, kin khaaw lew hmai і sabai dee hmai - гэта нефармальныя прывітанні, якія не трымаюць адзін аднаго.
Больш як пацверджанне таго, што вас бачылі і што вас ведаюць/прымаюць.
Часам дакрананне да вас таксама з'яўляецца часткай гэтага.
Пай сай - гэта мясцовы дыялект у Ісане, які штодня гаворыць мне маленькі хлопчык, які крыху вышэй за маё калена.
Sawatdee крыху больш афіцыйны і выкарыстоўваецца больш, калі вы таксама спыняецеся, каб пагаварыць.
Афіцыйнае прывітанне для турыстаў на турыстычных курортах - He You!!
Цудоўна, Ціно, як ты працягваеш аналізаваць тайскую мову. Ваш пераклад "pai nai maa" вельмі літаральны і таму здаецца крыху дзіўным. Я б лепш пераклаў гэта як «дзе ты быў». Я думаю, што "Kin or Thaan khaauw rue yang" - гэта найбольш часта выкарыстоўваная форма нефармальнага прывітання.
Гэтае слова maa робіць гэта справай мінулага, таму што вы на шляху назад.
Такім чынам, пай най ператвараецца ў "куды ты ідзеш?"
Маа ператварае гэта ў "куды ты пайшоў"/"дзе ты быў".
Калі я іду з дому, я заўсёды пытаюся "пай най".
Калі я іду ў напрамку свайго дома, людзі заўсёды пытаюцца "pai nai maa".
Слова "maa" трохі бянтэжыць, таму што яно часта выкарыстоўваецца са словам "leew".
Мне было цікава, ці можна гэтае "маа...лі" звязаць з формай вяртання.
Але нават калі хтосьці еў дома, можна сказаць «phom kin khaaw maa leew», або «phom kin khaaw leew».
Магчыма, што ў мінулым гэтае «маа» было звязана з вяртаннем, але, відаць, не цяпер.
Іншаму Рууду: я сапраўды ведаю толькі выраз maa lew, калі таксама адбыўся рух.
Маа азначае прыйсці.
Калі я знаходжуся ў кагосьці дома і пытаюся, ці скончыў ён есці, я ніколі не атрымліваю адказу kin khaaw maa lew.
Гэта заўсёды кін лі або кін хааў лі і ніколі не кін МАА лі.
Аднак калі я знаходжуся каля чыіх-небудзь дзвярэй, гэта можа ператварыцца ў kin maa leew.
Нават калі ён еў дома.
Але есці дома, магчыма, адбылося ў іншым месцы, чым я ў той момант, і дакладчык прыйшоў да мяне.
Прыблізны пераклад: я еў унутры, а потым падышоў да вашых дзвярэй.
Але гэта мая інтэрпрэтацыя, і, магчыма, тайская мова больш тонкая,... або больш неахайная.
І нешта Ціно. Sawatdee Khrap або Wadee khrap або проста Wadee, wadee (2 разы запар), на мой погляд, менш фармальна, чым вы кажаце.
«Ratreeswat nolafandee» я аднойчы даведаўся ад буфетчыцы, калі мы сапраўды пайшлі спаць. Відаць, літаратурны чалавек. І так усе разумеюць.
Дарагі Франс, напэўна, было вельмі позна, калі вы клаліся спаць, і, магчыма, таму вы не пачулі правільнае вымаўленне, таму так напісалі. Цалкам магчыма, што многія ведаюць, што вы маеце на ўвазе, але лепш было б сказаць так, Ratriesawat Noonlap fandee, што прыкладна перакладаецца як: Добрага сну і добрых сноў.
Гэта сапраўды з фанетычнай памяці, якая была ў канцы яго лацінскага. Дзякуй за выпраўленне, я падумаю пра гэта пазней.
Саватдзі мне часта кажуць.
Але толькі пры сустрэчы, каб хто прыходзіў да мяне, ці я да кагосьці.
Іншыя выразы выкарыстоўваюцца, калі вы проста праходзіце міма.
Дзеці малодшага школьнага ўзросту, бачачы мяне, часта крычалі «Добрай раніцы» (з «Добрай раніцы, настаўнік, як справы ў школе»).
І раніцай, і днём, і ўвечары.
Настаўнік, напэўна, не ведае лепшага.
Я некалькі разоў тлумачыў ім значэнне Раніцы, і цяпер некаторыя дзеці таксама пачынаюць крычаць «Добры дзень».
Мабыць, гэтыя веды заразныя, бо іх больш, чым тым, каму я іх тлумачыў.
Ну, тады я не ведаю, дзе ты жывеш. Я жыў у Бангкоку 4 гады, а цяпер у Чыангмаі 2,5 гады, але тут усе сапраўды вітаюць адзін аднаго з Sawasdee. Таксама мае тайскія сябры паміж сабой
Сапраўды, Ніколь, мая жонка - тайка, і я лічу, што прыемна, што мы раптам належым да "вышэйшых колаў"...
Ці правільна гэта, калі вы жывяце ў сельскай мясцовасці, і вы ў дарозе, вас вітаюць "Пай най"? Напрыклад, калі хтосьці ведае, што вы ўжо едзеце дадому, ці зменіцца гэта прывітанне на "Пай най" маа"? абодва варыянты больш звязаны з прывітаннем, а значна менш з тым, каб дакладна ведаць, куды вы збіраецеся і дзе вы былі. Савасдзі ўжываецца толькі тады, калі вы наведваеце каго-небудзь і ўжо прыбылі да яго дома або да ўзгодненага месца сустрэчы.
У цяперашні час вам больш не трэба навязваць заходнюю «цывілізацыю» ў Тайландзе. Гэта шырока вітаецца ў Тайландзе. Coca Cola, KFC, Mac Donalds, боўлінг-цэнтры, кінатэатры, не кажучы ўжо пра ўвесь лічбавы рымрам і масавыя камунікацыі. Саронгі паўсюль замянілі невыдуманыя джынсы. Інтэрнацыянальны строй. Усюды пластык, усюды волава. А раніцай: Добрай раніцы. Вечар Добрай ночы. Я не ўдзельнічаю. У Тайландзе я проста кладуся спаць, нікому не кажучы.
Трэба быць вельмі асцярожным і не разглядаць звычайныя прывітанні ў сельскай мясцовасці Ісан як норму Тайланда, таму што гэта не так. І ніколі не выкарыстоўвайце гэтыя прывітанні ў Цэнтральным Тайландзе і, вядома, ніколі ў мегаполісе Бангкок, таму што тады вас адразу аднясуць як селяніна і перастануць лічыць добра адукаваным.
Дадатковая падказка.
У Цэнтральным Тайландзе і Бангкоку размаўляюць толькі на стандартнай мове, а не на ісанскім дыялекце.
Khin Khao reuh yang мяне ніколькі не здзіўляе. Калі вы бачыце, што сярэдні таец есць кожны дзень, здзіўляецеся, чаму яны не лопнуць з вялізным трэскам, як у французскім фільме «La Grande Bouffe» у Pai nai mar? людзі, несумненна, задаюцца пытаннем, у якім рэстаране вы елі. У Пайнай? Людзі думаюць: дзе ты будзеш есці? Ці магу я вас суправаджаць?
Дарагая мясная крама,
Дзякуй за цікавыя, прадуманыя і змястоўныя каментарыі. Гэта вельмі цэніцца. Такім чынам мы чамусьці навучымся.
Увогуле, не думаю, што варта перабіраць тыя некалькі слоў, якія ведаеш звычайны адпачывальнік.
Часам я бачу, як амерыканец заходзіць у бар, вельмі гучна крычыць "саватдзі крап", з націскам на "р" і "р" у крабе, а потым крычыць самым амерыканскім спосабам: "Два піва, калі ласка!" Як быццам святкуе Рамадан тры тыдні.
Нікога гэта не ўражвае. І хоць я ненавіджу французскую і французскую: C'est le ton qui fait la musique.
Я толькі заўтра спытаю ў бары, што яны думаюць, калі я спытаю, адкуль яны і куды едуць.
Ціно Куіс, я абсалютна не хачу цябе выпраўляць. Калі вы так лічыце, прашу прабачэння. Гэта праўда, што кожны тайец, у тым ліку суседзі, якія прыходзяць да мяне дадому або сустракаюцца на вуліцы, заўсёды вітаюць мяне саватдзі, і ніхто ніколі не пытаўся ў мяне «Пай Най?». Часам я раблю гэта сам, але тады чалавек, якому я гэта кажу, трохі раздражняецца.
Тэа,
Я вельмі цаню, калі мяне выпраўляюць або дапаўняюць. Па рэакцыях тут відаць, што ўсюды па-рознаму і паміж рознымі людзьмі. Вядома, я заўсёды кажу незнаёмым людзям, пажылым людзям і «шыкоўным» людзям: «сават, трымайся шчыльней». Для блізкіх знаёмых, сяброў, сям'і і г.д. 'pai nai. Гэта цяплей, эквівалентна нашаму "Гэй, чувак, куды ты ідзеш?" Або "Рун, на" "Гарача, скажы!" г.д.
Тут, на поўдні, таксама рэдка можна вітаць адзін аднаго словамі "paai nai" або "kin khaaw leaaw... Тут часта сустракаецца Sawaddee Khap, за якім ідзе "sabaai dee maai". Часам чую, але так вітаюцца толькі старыя.
Устаючы і кладучыся спаць, звычайна не выказваюць жадання... раніцай яны ёсць, а ўвечары раптам знікаюць. Раней гэта здавалася мне дзіўным і грубым, цяпер не, але я сам заўсёды кажу, калі кладуся спаць, і жадаю добрай раніцы, калі ўстаю, прынамсі, калі я не прачынаюся першым, як звычайна.
У Чыангмаі мой досвед падобны да вопыту Ціно. У якасці прывітання я рэдка чую savatdii, але часта pai nai/pai nai maa, а таксама kin kaaw ruu yang. Не варта чакаць разгорнутага адказу, але гэта можа стаць адкрыццём для размовы.
Калі бачна, што я прыйшоў з рынку або быў на 7-11, suu arai таксама выкарыстоўваецца ў якасці прывітання, што вы купілі? , сказаў. Нават тады дастаткова кароткай рэакцыі.
Я думаю, што ўсё залежыць ад таго, што звычайна ў гэтым рэгіёне, і асабліва ад таго, наколькі добра ці павярхоўна вы ведаеце гэтага чалавека.
Я думаю, што Ціно проста хацеў даць зразумець, што ёсць нешта большае, чым крутое "Саватдзі", каб прывітаць кагосьці.
Дакладна…….
Які "стандартны" адказ на пытанне "Куды ты ідзеш?" Вы ўжо елі.?
Стандартнага адказу няма, таму што самі па сабе яны не з'яўляюцца пытаннямі, на якія людзі сапраўды хочуць атрымаць адказ.
Гэта больш тое, каб павітаць адзін аднаго і, магчыма, пачаць размову.
Пытанне задаецца больш з ветлівасці, таму што гэта паказвае цікавасць да таго, што чалавек робіць, збіраецца зрабіць або зрабіў.
(Вядома, вы таксама можаце назваць гэта цікаўнасцю)
Вы альбо пачынаеце размову з чалавекам, які задае вам гэтае пытанне, але калі вам не хочацца ці ў вас няма часу, вы можаце проста сказаць яму, куды вы збіраецеся. Такім чынам, гэта не павінна быць вашай сапраўднай канчатковай мэтай, калі вы гэтага не хочаце. Таксама можа быць вельмі агульным, напрыклад, «Я іду на аўтобус, на рынак і г.д. Вы прыходзіце ад ежы ці збіраецеся дзе-небудзь паесці? Вы, вядома, таксама можаце сказаць гэта.
На самай справе ўсё вельмі проста: Pai Nai Ma або скарочана Pai Nai, які вы кажаце блізкім сябрам і знаёмым або суседзям, калі сустракаецеся адзін з адным, Sawasdee Krap/Ka, а затым Wai, які вы кажаце незнаёмым людзям або людзям з "больш высокім" статусам.
Вы кажаце Kin Khao Leaw толькі добрым сябрам і знаёмым або суседзям, ніколі незнаёмым людзям або людзям з «больш высокім» статусам.
Гэта формы ветлівасці, якія не столькі патрабуюць адказу, вы можаце сказаць праўду або проста даць расплывісты адказ у духу вунь (пай ці поўдзень або скарочана пай поўдзень або ты поўдзень) або, такім чынам, (ма ты поўдзень) і гэта суправаджаецца кіўком галавы або невыразным жэстам рукі.
Адказ на пытанне Kin Khao Leaw (Reuh Yang) - гэта Kin Leaw (ужо з'едзены) або Kin Yang або проста Ян (яшчэ не з'едзены)
Рабі ўсё магчымае, Лінда
Проста дадаю пра Кін Кхао Ліў (Рэу Янг), вы кажаце гэта толькі раніцай, апоўдні і ўвечары падчас ежы, добра, я ведаю, што тайцы (могуць) есці ўвесь дзень, але гэта ўмоўнасць рабіце гэта ў гэтыя часткі дня, а не на працягу дня. Але ёсць выключэнне: вы можаце сказаць гэта, або гэта будзе сказана вам, калі вы ці хто-небудзь ясьце ў незвычайны час. Фактычна гэта замаскіраванае запрашэнне далучыцца да нас на абед.
З'еш іх, бывай Лінда
Затым у нас таксама ёсць Сабай Дзі Май (ветлівы з добрымі сябрамі) або Сабай Дзі Май Крап/Ка (больш ветлівы са знаёмымі або суседзямі) або Сабай Дзі Май На Крап/Ка (самы ветлівы) вы кажаце гэта толькі сябрам, знаёмым, якія вы даўно не бачыліся, таму не для незнаёмцаў і людзей з «больш высокім» статусам
Цяпер мне здаецца, што я нарэшце разумею, чаму адна з пакаёвак заўсёды пытаецца: «Куды ты ідзеш?»