'הינטער דעם געמעל': אַ ראָמאַן וועגן ליבע, פליכט, געטרייַשאַפט און טראַנסיאַנס

Kulap Saipradit (פאָטאָ: וויקיפּעדיע)

מער אינפֿאָרמאַציע מער אינפֿאָרמאַציע
'איך שטאַרבן אָן ווער עס יז צו ליבע מיר אָבער איך בין צופרידן אַז עס איז עמעצער איך ליבע'
לעצטע ווערטער קיראַטי שרייבט צו נאָפּהאָרן אויף איר טויט בעט.

הינטער די געמעל

"הינטער די געמעל" איז געשריבן דורך Siburapha (שרייַבער נאָמען פון Kulaap Saipradit, 1905-1974) אין די יאָרן פּונקט איידער די צווייטע וועלט מלחמה. ערידזשנאַלי ארויס אין ינסטאָלמאַנץ אין אַ טעגלעך צייטונג, עס איז זינט דעמאָלט איבערגעדרוקט פערציק מאָל ווי אַ בוך און איז איינער פון די מערסט באקאנט און מערסט שיין ראָמאַנז אין טייַלענדיש ליטעראַטור. די געשיכטע איז געווען געמאכט אין אַ פילם אין 1985 און 2001 און איז פארוואנדלען אין אַ מוזיקאַליש אין 2008 מיט Bie the Star.

די געשיכטע הייבט זיך אָן מיט אַ בליק אויף אַ גאָר פּראָסט געמעל וואָס שילדערט אַ באַרג לאַנדשאַפט אין מיטאַקע, יאַפּאַן, מיט צוויי קליינע פיגורן, אַ מאַן און אַ פרוי, זיצן אויף אַ שטיין. נאָפאָן דערנאָך דערציילט די געשיכטע הינטער דעם געמעל אין זיין אייגענע ווערטער.

נאָפּהאָרן פאלן אונטער קיראַטי ס רעגע

Nopphorn איז אַ 22-יאָר-אַלט טייַלענדיש תּלמיד אין טאָקיאָ ווען ער איז געבעטן צו באַגלייטן אַ פּאָר אויף אַ דריי-חודש האָניק - כוידעש דורך יאַפּאַן. Momrachawong [טיטל פון אַ גרויס-אייניקל פון אַ מלך] קיראַטי באהעפט די פופצן יאָר עלטער און גלייַך אַריסטאָקראַטיק טשאַו כון אַטהיקאַנבאָדי אין די עלטער פון 35.

פון דער ערשטער באַגעגעניש, נאָפּהאָרן פאלן אונטער די רעגע פון ​​די שיין, כיינעוודיק און ינטעליגענט קיראַטי, און אַז ליבע דיפּאַנז און בלאַסאַמז אין זייער פילע סאַבסאַקוואַנט מיטינגז און שמועסן. בעשאַס אַ שפּאַציר אין די Mitake נאַטור פּאַרק, ער דערקלערט זיין ליבע צו איר און קיסאַז איר פּאַשאַנאַטלי. כאָטש זי שאַרעס אין די לייַדנשאַפט, זי פענדז אים אַוועק דורך אַפּילינג צו איר פליכט צו איר ליב און העפלעך מאַן, וועמען זי האט נישט טאַקע ליב.

עטלעכע וואָכן שפּעטער, די פּאָר קיראַטי און טשאַו כון צוריקקומען צו טיילאַנד. נאָפּהאָרן שרײַבט אירע לײַדנשאַפֿטלעכע בריוו, אויף וועלכע זי ענטפֿערט ​​מיט גרויס וואַרעמקייט, און וואָס באַווײַזט איר ליבשאַפֿט אָן קיין מאָל. נאָפהאָרןס ליבע שווינדלט, די קאָרעספּאָנדענץ שטעלט זיך אָפּ. Chao Khun שטאַרבן און Nopphorn שרייבט Kirati אַ צעטל מיט זיין קאָנדאָלענסעס.

קיראַטי בלעטער און נאָפּהאָרן געפינט אַ צעטל מיט אַ דעקלאַראַציע פון ​​​​ליבע

נאָך זיבן יאָר אין יאַפּאַן, Nopphorn קערט זיך צו טיילאַנד, ווו ער חתונה פּאַרי, זיין כאָסן פון 7 יאָר, אויסדערוויילט דורך זיין פאטער. ער פּייַס עטלעכע ומגעלומפּערט וויזיץ צו קיראַטי. א בשעת שפּעטער, נאָפּהאָרן איז גערופן צו די טויט בעט פון קיראַטי, וואָס ליידן פון וואָקזאַל טובערקולאָסיס, האלט צו דערמאָנען דעם נאָמען נאָפּהאָרן אין איר היץ מאָומאַנץ. ווען קיראַטי שטאַרבן, Nopphorn געפינט אַ צעטל מיט דעם טעקסט פון די ציטירן אויבן.

קורץ ביאגראפיע פון ​​ศรีบูรพา (Siburapha, ממש 'די גלאָריאָוס מזרח')

געבוירן אין 1905 אין אַן אָרעמאַן משפּחה, ער אַטענדאַד די באַרימט שולע פֿאַר רייַך מענטשן, טהעפּסירין, ער האָט געשריבן אַ צאָל ביכער פֿון 1928 און ווײַטער און איז אויך אַרײַן אין זשורנאליסטיק. פֿאַר דער אַרבעט איז ער געפֿאָרן קיין יאַפּאַן און אויסטראַליע.

נאך דער מלחמה האט ער געגרינדעט די 'שלום באוועגונג' וועלכע האט זיך קעגנגעשטעלט קעגן די קארעא קריג און נוקלעארע וואפן און אויך פארלאנגט דאס אויפהייבן פון פרעסע צענזור. ער איז געווען א סאציאליסט און איז געווען קעגן קודם די רויאַליסטן און שפּעטער די מיליטערישע דיקטאַטאָרן ווי פיבון און שרית.

אין יאר 1951 האט ער באזוכט ישאן מיט א צאל פריינט פון דער 'שלום-באוועגונג' צו פארטיילן שפייז און צודעקן בעת ​​א פארפלייצונג נעבן סורין. ביי זייער צוריקקער קיין באַנגקאָק, איז ער אַרעסטירט געוואָרן, צוזאַמען מיט הונדערטער אַנדערע 'קאָמוניסטישע רינגלעאַדערס', און אין טורמע פאַר 5 יאָר.

אין 1958 האָט קולאַאַפּ געפירט אַ דעלעגאַציע קיין בעידזשינג. ווען די אנדערע דעלעגאציע מיטגלידער האבן זיך אומגעקערט קיין טיילאנד זענען זיי ארעסטירט געווארן און פארכאפט אין טורמע. קולאַאַפּ באַשלאָסן צו בלייַבן אין טשיינאַ ווו ער איז געשטארבן אין 1974. זיין זון סוראַפּאַן באהעפט Wanee, טאָכטער פון Pridi Phanomyong.

עטלעכע פּאַסידזשיז פון דעם בוך

א שמועס צווישן Nopphorn און Kirati אין דעם גאָרטן פון זייער האָטעל וועגן Chao Khun, קיראַטי ס מאַן.

(נאָפּהאָרן) ... 'איך קען אים פֿאַר אַ לאַנג צייַט. ער איז אַ זייער פייַן מענטש. דערפֿאַר זאָלט איר אים זײער ליב האָבן.'
איצט עס איז געווען קיראַטי ס קער צו בלייַבן שטיל פֿאַר אַ מאָמענט. "איך ווי אים ווי קינדער ווי אַ מין עלטערע מענטש."
'איר האט נישט זאָגן עפּעס וועגן ליבע. איך מיינען ליבע צווישן אַ מאַן און אַ פרוי, אַ מענטש און אַ פרוי.
"איר האָט געזען וואָס איך בין און וואָס Chao Khun איז. עס איז אַ גרויס חילוק אין אונדזער צייטן. עס איז ווי אַ באַרג וואָס כינדערז ליבע צווישן אונדז און פּריווענץ אונדזער ליבע צו זיין איינגעזען."
"אבער אַוודאי איז מעגלעך ליבע צווישן אַן אַלט מענטש און אַ יונג פרוי?"
'איך גלייב נישט אין ליבע צווישן צוויי מענטשן ווי אַז. איך גלייב נישט אז עס איז טאקע מעגליך סיידן מיר ימאַדזשאַן אז עס קען זיין געטאן, און דאָס קען זיין אַ פאַלש פאַנטאַזיע."
'אבער איר זענט צופרידן אין דיין חתונה. און דאָך זאָגט איר, אַז איר טרעפֿט זיך נישט אין ליבע.'
……… 'אויב אַ פרוי איז גלייַך צופֿרידן, זי טוט נישט טראַכטן וועגן דעם פּראָבלעם פון ליבע. וואָס מער קען זי וועלן ווי לאַנג ווי זי איז צופרידן, מיט אָדער אָן ליבע……..ליבע קען ברענגען ביטערקייט און ווייטיק אין אונדזער לעבן….. ווילסט וויסן וואָס איך האָב מיט אים חתונה געהאַט? דאָס איז אַ לאַנג געשיכטע, צו לאַנג פֿאַר הייַנט בייַ נאַכט.'
שפּעטער האָט זי דערקלערט פאַרוואָס זי האָט חתונה געהאַט מיט Chao Khon. ז י הא ט געװאל ט אנטלויפ ן פו ן דע ר דריקנדיקע ר אריסטאקראטישע ר סביבה , אי ן װעלכ ן ז י אי ז געװע ן אײנגעשפארט . איר חתונה האט איר געגעבן אַ זיכער גראַד פון פֿרייַהייט.

Nopphorn און Kirati גיין אין די Mitake Nature Park. נאָך דעם מאַכנ אַ פּיקניק, קיראַטי זאגט:
... 'איך בין קוים קענען צו גיין צוריק.'
— איך װעל דיך טראגן — האב איך געזאגט. איך געשטאנען אַרויף און שטעלן מיין אָרעם אַרום איר גוף צו שטיצן איר. זי האט אפגעזאגט מיין הילף מיט א נידעריק קול, אבער איך האב נישט געהערט. ווען זי איז אויפגעשטאנען האב איך געהאלטן איר ארעם, איך בין געווען נאענט צו איר. "זײַט איר צופרידן?" האָב איך געפרעגט.
'ווען איך קוק אין דעם טייַך אונטן איך טראַכטן מיר האָבן קליימד זייער ווייַט. איך ווונדער אויב איך האָבן די ענערגיע צו גיין צוריק.'
אי ך בי ן זי ך דערנענטער ן צ ו אי ר אזו י אונדזע ר קערפע ר האב ן זי ך כמע ט אנגערירט . קיראטי האט זיך אנגעלענט קעגן א צעדערבוים. אי ך הא ב געפילט , א ז אונדזער ע הערצע ר קלאפ ן מי ט געוואלד .
"ווען מיר קומען צוריק אַהיים, איך וועל מאַכן אַ צייכענונג פון צוויי פיגיערז דאָ," זי געזאגט.
"איך בין אַזוי צופרידן אַזוי נאָענט צו איר."
"און ווען וועט איר לאָזן מיר גיין אַזוי מיר קענען פּאַקן אונדזער זאכן?"
"איך וויל דיך מער נישט לאָזן גיין." אי ך הא ב אי ר קערפע ר צוגעדריקט .
— נאפהורן, קוק נישט אזוי אויף מיר. איר קול האט אנגעהויבן ציטערן. 'לאז מיך גיין. איך פֿיל זיך איצט גענוג שטאַרק צו שטיין אויף די אייגענע פֿיס.'
איך האב צוגעדריקט מיין פנים צו אירע ווייכע ראזע באקן. כ׳האב זיך שוין מער נישט געקאנט קאנטראלירן. איך געצויגן זי צו מיר און געקושט איר לייַדנשאַפטלעך. פאר א מאמענט בין איך געפאלן אין פארגעסן.
קיראַטי רייסט פריי פון מיין אָנכאַפּן און פּושט מיר אַוועק איר. …. זי האט זיך צוגעלײגט צום בוים און געפאםט װי זי װאלט געגאַנגען א װײט װעג און איז געװען מיד. אירע רויטע באקן זײנען געװען טונקעלער, װי זײ װאלט פארברענט געװארן פון דער זון.
"נאפהארן, דו ווייסט נישט וואס דו האסט מיר נאר געטון," האט זי געזאגט, איר שטימע האט נאך געציטערט.
"איך וויסן איך ליבע איר."
— איז דען פאסיג אז דו זאלסט אזוי אויסדריקן דיין ליבשאפט צו מיר?
"איך ווייס נישט וואָס ס'איז צונעמען, אָבער די ליבע האָט מיך איבערגעשראָקן און איך האָב כּמעט פֿאַרלוירן די שכל."
קיראַטי געקוקט בייַ מיר מיט אַ טרויעריק קוק אין איר אויגן. 'צי איר שטענדיק אויסדריקן דיין ליבע ווען איר זענט אויס פון דיין מיינונג? צי האָט איר ניט וויסן אַז עס איז גאָרנישט וואָס איר באַדויערן מער ווי די זאכן וואָס איר טאָן ווען איר ניטאָ פון דיין מיינונג?'

עטלעכע טעג שפּעטער.
"מיר זאָל קיינמאָל האָבן באגעגנט," קיראַטי געזאגט וויסטפאַלי, מער צו זיך ווי צו מיר. "עס איז געווען אַזוי שיין אין ערשטער, אָבער איצט עס איז פארוואנדלען אין פּייַניקונג."

נאָפּהאָרן ס ערשטער בריוו.
"איך בין כּמעט משוגע ווען די שיף פּאַמעלעך פאַרשווונדן אין די ווייַטקייט און איך קען נישט זען די שיינקייט פון דיין פּנים. איך כּמעט פיינטיד אויף די דאָק ווען איך קען ניט מער זען דיין ווייווינג האַנט ... ... איך ערשט איצט פאַרשטיין אַז שרעקלעך אמת אַז כאָטש איך געפרעגט איר פילע מאל, איר קיינמאָל געזאגט צי איר ליב געהאט מיר אָדער נישט. איך ווייס אז דיין שטילקייט האט נישט געמיינט אז דו האסט פארווארפן מיין ליבע. איך האב באמת געוואלט אז איר זאלט ​​עס קלאר זאגן. אויב איר נאָר דערציילט מיר אַז איר ליב געהאט מיר, דאָס וואָלט זיין די גרעסטע גליק אין מיין לעבן. קענסט דערלויבן מיין וואונטש, איך בעט דיך?'

קיראַטי ס ערשטער ענטפער דורך בריוו.
'אויב איר זענט נאָך נישט קאַליע אַראָפּ דעמאָלט איך מוזן רעקאָמענדירן איר צו שרייַבן דיין בריוו אין אַ פרידזשידער אָדער אַרויס ווען עס שניי.'

Nopphorn ס צווייט וויזיט צו קיראַטי אין באַנגקאָק.
"קיראַטי, איך האָבן עפּעס נייַעס צו זאָגן איר."
'איך האף אז עס איז גוטע נייעס. עס מוז האָבן עפּעס צו טאָן מיט פּראָגרעס אין דיין אַרבעט.' זי האט געווארט מיט אינטערעס אויף מיין ענטפער.
'ניין. עס איז גוט נייַעס, אָבער עס האט גאָרנישט צו טאָן מיט מיין אַרבעט. איך בין זיכער אז דו וועסט זיין פרייליך צו הערן אז איך האב באלד חתונה'. זי האט אויסגעזען א ביסל שאקירט, װי זי װאלט נישט ערװארט די ידיעה.
'דו האסט חתונה געהאט?' — האט זי איבערגעחזרט אין אן אומזיכערן טאן. "עס איז די דאַמע איר געווארט אין באַנגקאָק, איז ניט עס?"
— אה, דו האסט דאך שוין געװאוסט ?
'ניין, איך האט קיין געדאַנק. איך נאָר געסט. איר קענט זיך שוין לאנג?'
"זי איז מיין כאָסן."
'זייט ווען?' קיראַטי ס פּנים אויסגעדריקט צווייפל אַנשטאָט פון גלאָוינג מיט גליק.
'זיבן אָדער אַכט יאר. פּונקט איידער איך בין אַוועק קיין יאַפּאַן.'
"אבער די גאנצע צייט איך בין געווען מיט דיר אין טאָקיאָ, איר קיינמאָל געזאגט עפּעס צו מיר וועגן אַ כאָסן."

אויף איר טויט בעט, קיראַטי גיט די געמעל מיטאַקע צו נאָפּהאָרן.
— געדענקסטו, װאס דארט איז געשען, נאפהארן ?
― איך האָב זיך דאָרט פֿאַרליבט, ― האָב איך געענטפֿערט.
"מיר האָבן זיך דאָרט פֿאַרליבט, נאָפּהאָרן," האָט זי געזאָגט, צומענדיק די אויגן. 'דו האסט דארט פארליבט און דיין ליבשאפט איז דארט געשטארבן. אבער מיט עמעצן אנדערש לעבט די ליבע נאך אין אן אויסגעמאטערטן קערפער.' פֿון הינטער אירע פֿאַרמאַכטע ברעמען פֿאַלן זיך טרערן. קיראַטי געזעסן בישטיקע אין יגזאָסטשאַן. איך געקוקט אויף דעם גוף מיט ליבע און טרויעריק ... ...
א וואָך שפּעטער קיראַטי געשטארבן. איך בין געווען מיט איר אין יענע פינצטערע שעה, צוזאַמען מיט אירע פריינט און נאָענטע קרובים. פונקט פארן סוף האט זי געבעטן א פעדער און פאפיר. זי האט געוואלט עפעס זאגן אבער איר שטימע האט זיך אפגעזאגט און אזוי האט זי געשריבן: נאך אינפארמאציע 'איך שטאַרבן אָן ווער עס יז צו ליבע מיר אָבער איך בין צופרידן אַז עס איז עמעצער איך ליבע'

ศรีบูรพา, ข้างหลังภาพ, ๒๕๓๗
Siburapha, הינטער די געמעל, סילקוואָרם ספר, 2000

- רעפּאָסטעד אָנזאָג -