Ви відчуєте все в Таїланді (65)

Читач блогу Пітер Ленаерс здійснив багато подорожей країнами Азії, але зараз живе в селі Ісан Бан На Со в провінції Буенг Кан протягом 14 років. Раніше він розповідав історію про те, як його друг жартує з номерами лотереї (див. епізод 56), а тепер пригадує анекдот про те, як він снідав

Це історія про Пітер Ленаерс

De huishagedis

Zoals elke morgen eet ik mijn ontbijtje lekker buiten op het balkon. Zo ook op een dag toen ik mijn omeletje aan het verorberen was met daarbij een bakje koffie. Op een gegeven ogenblik zag ik dat er naast mijn bord een stukje omelet was gevallen. Dat was tenminste wat ik dacht, dus ik pak het met de punt van mijn mes op en steek het in mijn mond.

Zo hoort een omeletje niet te smaken, dacht ik meteen, het smaakte vies en bitter en ook nog warm. Ik keek eens rond en naar boven en, jawel hoor, daar zat de oorzaak. Het was een hagedis, die ik wel vaker zie rondscharrelen, die een keuteltje had laten vallen.

Ik keek noch eens omhoog en meende te zien, dat de hagedis mij nog een knipoogje gaf als teken van “alsjeblieft”. Het beestje deed de knipoog zelfs met twee ogen tegelijk.

Het heeft mij niet weerhouden om toch mijn ontbijtje elke morgen te blijven nuttigen op het balkon. Alleen heb ik soms wel pijn in mijn nek, omdat ik steeds maar omhoog blijf kijken om mij niet nog eens te laten verrassen op zo’n ongewenste traktatie.