Okuyucu sorusu: Thais neden üniformalara bu kadar düşkün?

Een uniform is letterlijk ‘allemaal dezelfde (stijl) aankleding’. Dat is handig in bepaalde situaties: wel zo makkelijk als je herkent wie aan te spreken als je bij een fastfood ketenen, doe het zelf zaak bent of ergens anders assistentie nodig hebt. Maar er is wel een potentieel probleem als mensen zich verheven/superieur gaan voelen wegens een uniform. Mogelijk om een paar strepen op de schouder… autoriteit kan mensen rare dingen laten doen. Of misschien is het simpelweg wat raar om een leraar en parkeerwachter een uniform in militaire stijl te geven, allemaal een herkenbaar shirt aan zou daar kunnen volstaan als je niet ergens werkt met strikte top down hiërarchie waar je iemands rang in een oogwenk moet kunnen herkennen. Een herkenbare parkeerwachter prima, maar dat militaristische is niet echt nodig in mijn ogen. De medewerker respecteer waardeer ik net zo goed in een leuk shirtje, misschien just nog wel meer omdat ik dan eerder aanneem dat die medewerker gewoon zijn werk doet en zich niets meer of minder voelt dan de andere mensen. De verklaring voor de uniformen ligt mogelijk dan in landen waar stevige of juist minder stevig op hiërarchie gehamerd wordt.