Alman Wehrmacht'ında bir Taylandlı

Yıllardır Tayland'ın XNUMX. Dünya Savaşı tarihinin en ilgi çekici sayfalarından birine ışık tutabilecek bir kitap arıyordum. Kapakta bir Alman subayının fotoğrafı var. Wehrmacht belirgin Asyalı yüz özelliklerine sahip. Bu kitap, bu çatışma sırasında Alman ordusu saflarında görev yapan bir Taylandlı olan Wicha Thitwat'ın (1917-1977) anılarını içermektedir. Wehrmacht hizmet etmişti.

1936'da Bangkok'taki Askeri Akademi'ye kaydoldu ve iki yıl sonra bu hevesli subay, başka bir öğrenci arkadaşıyla birlikte Brüksel'deki Askeri Okulda askeri iletişim sistemleri eğitimi almak üzere Belçika'ya gönderildi. Mayıs 1940'taki Alman işgaline şaşırdı, hemen Tayland'a dönemedi ve benim için tam olarak açık olmayan nedenlerle, birkaç ay sonra aniden bir Alman askeri okulunda ortaya çıktı. Kendi içinde bu o kadar garip değildi çünkü zaten 19'un sonundan itibaren^e yüzyılda, Kral Chulalongkorn'un isteği üzerine Taylandlı aday subaylar, ileri eğitim için Avrupa askeri okullarına gönderildi. Ancak kendisiyle birlikte Brüksel'e gönderilen hemşehrisinin de Almanya'ya gidip gitmediği belli değil.

Bahsedildiği gibi, Wicha Thitwat Berlin'deki Harp Akademisi'nde okumaya başladı, ancak bir yıldan kısa bir süre sonra gönüllü olarak askere gitti. korkak veya 29'daki telsiz operatörü^e Panzer Bombacı Tümeni Alman Wehrmacht'ın. Askere gitmesinden birkaç ay sonra 3.^e Panzer Bombacı Tümeni. Her halükarda, bu, o zamanki Tayland hükümetinin - zımni - anlaşmasıyla oldu çünkü sonuçta o sadece bir Tayland vatandaşı değil, aynı zamanda Taylandlı bir subay adayıydı ve bu nedenle sorumluydu…

1942'nin başlarında, olarak bilinen bir birime mutasyona uğradı. Doğu Taburu 43. Sadece Asyalılardan oluşan Alman komutasındaki bir birlik: En az 300 Japon bu birliğin parçasıydı. Mantıklı, çünkü Japonya 1938'den beri Almanya'nın müttefikiydi. Yükselen Güneş Ülkesinden gelen bu askerlerin çoğu, savaşın patlak verdiği sırada Almanya'daki çeşitli askeri akademilerde öğrencilerdi ve gönüllü olarak askere alındı. Japonların ayak izlerini takip eden Mançurya'dan gelen birkaç yüz Koreli ve Moğol da onları takip etti. Kore, 1909'dan beri Japonya ve 1931'den beri Mançurya tarafından işgal edilmişti.

Zaten tuhaf olan bu birliğin tuhaf yönlerinden biri de, Doğu Bataillon 43 birkaç düzine Çinli de görev yaptı. Çin Milliyetçi Ordusu'nun aday subaylarıydılar. Kuomintang savaştan önce Almanya'da eğitim görmüşler. Bunların arasında Çin devlet başkanı Çan Kay-şek'in oğlu da vardı. Kuomintang, Çin'in büyük bir bölümünü ele geçiren Japonlarla 1936'dan beri savaşıyordu. Şimdi de omuz omuza savaştılar. Doğu Bataillon 43. Diğer bir özel birlik, ülkelerinin Japon işgali ve buna bağlı olarak Hollanda sömürge rejiminin çöküşünden sonra, işgalci için ufak tefek işler yaparak üzerlerine düşeni yapabileceklerine inanan birkaç Endonezyalıdan oluşuyordu. Muhtemelen Japonların arabuluculuğu sayesinde Sukarno'nun bu takipçileri bir Alman üniforması giydiler.

Bu birimde kalan adamlar, Kızıl Ordu saflarında esir alınmış ve savaş esiri kamplarından askere alınmış Asyalılardı. Bu eski savaş esirlerinin çoğu daha sonra kendi etnik yapılarına dönmüş olsalar da Doğu taburlar biterdi. Örneğin Kırgızlar, Kalmoekler ve Osetler için birimler vardı. Doğu Taburu 43 1943'ün ortalarından itibaren Kızıl Ordu'ya karşı ve Alman ordusunun arkasında faaliyet gösteren partizanlarla savaşmak için konuşlandırıldı. Kitabın yokluğunda, Whata Thitwat'ın kariyeri hakkında çok az şey söyleyebilirim, ancak subay olmayı başarmış olabilir çünkü en az bir fotoğrafta omuzlarını takıyor.Führerbewerber', bir memur adayı. Her halükarda savaştan sağ çıktı ve Tayland'a döndükten sonra Tayland ordusunda albay oldu. XNUMX'larda, Whata Thitwat Taylandlı bir askeri ataşeydi ve art arda Danimarka, Norveç ve İzlanda'daki Tayland büyükelçiliklerinde görevlendirildi.

Whata Thitwat'a göre, İkinci Dünya Savaşı sırasında Alman ordusunda birkaç düzine Thais görev yaptı. Kitabını ele geçirene kadar, sadece bir tane daha bulabildim ve o da hala 'karma' kökenliydi. Lucien Kemarat'ın annesi Fransızdı, babası Isaan'dan bir Taylandlıydı ve muhtemelen o zamanlar Çinhindi olan yere bir ara durakla geldi. la douce Fransa kaybolmuştu. Fransa'nın çoğu işgal edildikten hemen sonra, o zamanlar 18 yaşında olan Kemarat, Waffen SS'e savaş gönüllüsü olarak katılmaya çalıştı. Adaylığı ırksal gerekçelerle reddedildi, bu nedenle 1941'de Lejyon Volontaire Français (LVF), Fransız işbirlikçiler tarafından birlikte çalışmak üzere oluşturulan gönüllü bir lejyon Wehrmacht Doğu Cephesinde savaşmak için. LVF saflarında çok daha az katı koşullar vardı ve ona hemen izin verildi. Feldgray bir arma takın. Başlangıçta bir izci olarak eğitilmiş, sonunda MG ağır makineli tüfeğin ilk topçusu oldu.

42. Kemarat, 1943'ün başlarında Sovyetler tarafından yaralandı ve esir alındı, ancak kaçmayı ve birliğine yeniden katılmayı başardı. 1943 yazında LVF 'e dönüştürüldü.Sturmbrigade Frankreich' ve Waffen SS'e dahil edildi ve bu birim, Waffen SS Panzergrenadier Tümeni 'CharlemagneHollandalı, Norveçli ve Danimarkalı SS gönüllüleriyle birlikte 1945'te son adama kadar ölenler Reich Şansölyeliği Berlin'de savun.

panzergrenadier Sonunda Waffen SS'e katılan Kemarat, 10.^e (tanksavar) şirketi Piyade Alayı 58. Almanların top yemine ihtiyacı vardı ve görünüşe göre Asyalı kanı artık Waffen SS için bir engel değildi. Ukrayna, Pomeranya ve Oder'deki ağır uçaksavar savaşlarından sağ çıktı. Hayatta kalan birkaç yüz kişi ile 58 Nolu Piyade Alayı Danimarka'ya kaçmaya çalıştı ama 2 Mayıs 1945'te bu birlik İngilizlere teslim oldu. Lucien Kemarat'ın esir mi alındığı yoksa sivil kıyafetle mi kaçtığı belli değil. Savaştan sonra Fransa'ya döndüğü kesin. Eski yoldaşım Norman askeri tarihçisi Jean Mabire'ye göre, en azından 2000'lerin başına kadar hayattaydı ve 1973-1974'te 'kitabının yazılmasına katkıda bulundu.La Division Charlemagne: SS français en Poméranie'deki savaşlar....