Natutuwa akong malaman kung gaano karaming mga mambabasa ng Thailandblog ang kasangkot sa wikang Thai, kung gaano sila ka-advance, kung paano nila pinagkadalubhasaan ang wika at kung anong mga hadlang ang kanilang nararanasan. Kaya isang maliit na survey na maaaring matutunan ng iba.
Mayroon akong impresyon na parami nang parami ang mga taong natututo o gustong matuto ng Thai. Maaaring maganda at nakapagtuturo na tandaan ang mga karanasan ng mga taong ito. Sa tingin ko ang iba ay maaaring makinabang din dito.
Kaya naisip ko ang mga sumusunod na katanungan:
- Anong level ka na ngayon? Nagsisimula? Advanced? Napaka advanced? umaagos?
- Marunong ka bang magbasa at magsulat? Gaano kahusay?
- Paano mo natutunan ang wika?
- Gaano ka na katagal nag-aaral?
- Ano ang pinakamalaking kahirapan sa pag-aaral?
- Paano ka uunlad?
Hayaan mong kagatin ko ang bala.
1. Halos matatas sa pang-araw-araw na pag-uusap. Sa telepono iniisip ng karamihan na Thai ako, marahil mula sa Isaan o sa Deep South? kasi may definite accent ako. Pambobola minsan iniisip ko.... Pagdating sa mga pag-uusap tungkol sa mas mahirap na mga paksa, pampulitika siyempre o teknikal na mga bagay, binibilang ko ang aking sarili sa mga eksperto. Minsan kailangan kong humingi ng paglilinaw. Minsan wala akong maisip na salita o parirala.
2. Magaling akong magbasa. Kaya kong humawak ng mga pahayagan, dokumento at simpleng panitikan. Problema pa rin ang mahirap na literatura o tula: Baguhan ako doon. Nasa pagitan ako ng baguhan at advanced pagdating sa pagsusulat. Ang isang ordinaryong liham ay nagpapakita ng ilang mga problema, ngunit ito ay palaging naglalaman ng ilang grammatical, estilo o mga error sa pagbabaybay.
3. Nagsimula ako sa Netherlands, isang taon bago ako lumipat sa Thailand, na may mga makalumang tape na pinakinggan ko habang nagmamaneho. Nang lumipat kami sa Thailand noong 1999, isa sa mga unang pagbisita ko ay ang high school kung saan nagtanong ako sa teacher's lounge kung sino ang magtuturo sa akin ng Thai. Pagkatapos ng isang taon nagsimula akong sumunod sa extracurricular na edukasyon (tingnan ang tala). (Noong panahon na iyon ay Thai lang din ang ginagamit ko sa pakikipag-usap dito). Ako ay nasa isang grupo ng mga dalawampung nasa katanghaliang-gulang na mga tao. Ang isa ay 65 taong gulang pa nga. Hindi kapani-paniwalang komportable. Pagkaraan ng tatlong taon ay nakuha ko ang aking diploma sa elementarya sa Thai at pagkatapos ng isa pang tatlong taon ang diploma 3 taon ng sekondaryang paaralan. Napakadali lang ng state exams, multiple choice lang. Lagi akong may 6 para sa Thai, isang 7 o 8 para sa iba pang mga paksa. Pagkatapos noon, sa kasamaang-palad, wala na akong masyadong nagawa sa wikang Thai hanggang 5 taon na ang nakalilipas nang tumira ako sa Chiang Mai kasama ang aking anak pagkatapos ng aking diborsyo. Mayroon na akong dalawang oras ng Thai lessons sa isang linggo muli.
4. Labing-anim na taon, kung saan anim na taon ang napakatindi, ibig sabihin, 2-3 oras sa isang araw.
5. Ang pagbigkas ng Thai (show!) at ang pagbaybay. Kailangan ko pa ring hanapin ang huli nang regular at madalas magkamali.
6. Pananatilihin ko itong paraan. Magbasa at makinig, magsalita at magsulat.
Tandaan: Ang extracurricular na edukasyon ay lubos na inirerekomenda. May paaralan sa bawat tambon. Mga aralin sa umaga ng Sabado at karagdagang pag-aaral sa sarili. Halos wala, maliit na halaga at mga aklat-aralin. Tinatawag ito sa Thai: การศึกษานอกระบบ kaan seuksǎa nôhk rábop, karaniwang tinatawag na may pagdadaglat na กษน koh sǒh noh. Makatuwirang magagawa pagkatapos ng 1-2 taon ng masinsinang pag-aaral sa sarili.
Ano ang iyong mga karanasan, intensyon at problema?
1. Matatawag kong advanced. Kaya kong makayanan ang lahat ng uri ng pang-araw-araw na sitwasyon. Ipahayag man lang kung ano ang ibig kong sabihin, ngunit hindi laging naiintindihan kung ano ang sinasabi ng Thai. Ito ay kakaiba na ito ay madalas na lahat o wala. Naiintindihan ko ang ilang Thai nang perpekto, ang iba ay nahihirapan. Nahihirapan ako sa telepono, ngunit nakikita ko rin iyon sa Dutch. Ang pag-unawa ay ang pinakamahirap na bahagi pa rin. Hindi ko talaga masundan ang balita sa TV. Syempre nagkakamali din ako sa pagsasalita, pero magaling ako sa pagbigkas ng mga tono at minsan nakakakuha ng mga papuri para doon.
2. Magaling na akong magbasa, pero wala na akong masyadong ginagawa dito, kung kailangan ko lang. Ngunit iyon ay madalas na nagsilbi sa akin nang napakahusay. Tinatanggal nito ang kawalan na kailangan kong maunawaan ang isang bagay sa sandaling iyon at magkaroon ng oras para dito. Nagbabasa ako noon ng mga libro at diyaryo para magpraktis, pero hindi ko na ginagawa iyon.
3. Nagsimula ang kaunti noong 90s, pagbibilang at lahat. Nang lumipat ako doon noong 2000, isang walang saysay na pagtatangka at ilang taon na ang lumipas ay seryoso. Gumugol ng maraming oras sa pagpapakita. Ang kakayahang magbasa ay nakakatulong diyan. Basically lahat self study. Kumuha ako ng guro na kausapin para sanayin ang mga kasanayan sa pakikinig. Malaki rin ang nakinabang mula sa itim na aklat na Fundamentals, ang mga lumang AUA tape na may mga pagsasanay sa tono at ang dating mga aralin sa wika ng Bangkok Post tuwing Martes. Sa kabuuan, inaabot ng maraming taon bago ka magkaroon ng anumang antas at sa simula ay iniisip mo na natututo ka ng maling wika, ganoon kahirap ang iyong pakikipag-usap. At biglang may tipping point at gumagana ito. Ang disadvantage ko rin ay wala akong Thai partner.
4. Grabe mga 6 years. Ngayon hindi na ako natuto.
5. Kapag ang pag-aaral ay hindi talaga problema, higit pa sa simula sa pagsasanay, lalo na ang eksaktong pag-unawa.
6. Kuntento na ako, kaya kong maabot at hinding-hindi maaabot ang antas ng katutubong nagsasalita.
Sumasang-ayon ako sa lahat ng mga sagot na ibinigay ni Kees. Mayroon akong Linguaphone bilang cassette course noong panahong iyon. Sa bahay ko (sa Thailand) tanging Thai lang ang kinakausap kasama ng partner, at foster na anak ng 13 sa Matthayom 2.
Amai, ang sarap pakinggan na ang lakas mong magtiyaga.
Kaya hindi ko kaya. Alam ko ang ilang mga pangungusap, maaaring mabilang hanggang 100 at doon ito nagtatapos.
Pumupunta sa Thailand bilang turista mula noong 96.
Mayroon nang booklet na Assimil noong panahong iyon, ngunit hindi ito nakatulong nang malaki, kaya mabilis kang lumipat sa Ingles.
Ang pinakaangkop sa akin ay ang kumuha ng mga aralin sa Belgium, ngunit hindi rin ito halata.
Maliit na alok at/o malayo sa aking tinitirhan.
At kapag naglalakbay ako, hindi ko nakikita ang aking sarili na nakaupo sa likod ng mga bangko ng paaralan, pagkatapos ay gusto ko munang magsaya.
Baguhan pa talaga ako pagdating sa wikang Thai. Bumili ng self-study sa NHA sa Netherlands. Magandang materyal sa pagtuturo na may media player na sumasaklaw sa lahat ng salita mula sa kurso sa Thai, pati na rin ang 5 pitch. Ngayon ay nakatira sa Thailand (Udon Thani). Mahigit isang taon na akong nag-aaral, pero napakabagal ng lahat. Minsan ito ay nagpapalungkot sa akin (lalo na dahil sa kawalan ng kakayahang maunawaan, halimbawa, ang balitang Thai) at malamang na huminto ako.
Oo nga pala, nagagamit ko nang maayos ang keyboard kasama ang mga Thai na character at nababasa ko ang Thai, kahit na napakabagal. Ang problema ay hindi pa sapat ang aking bokabularyo (ang tantiya ko ay mga 1.200 na salita).
Gusto kong magtiyaga at baka, pagkatapos ng isa pang taon ng pag-aaral sa sarili, kumuha ng mga pribadong aralin. Ngunit hindi ito magiging perpekto. Ang layunin ko ay naiintindihan ko ang karamihan (lalo na ang mga Thai na mambabasa ng balita) at medyo madali akong makapagsalita ng Thai. Sa karagdagan, ito ay siyempre din ang kaso na ako ay dito sa Isaan, na kung saan ay medyo iba mula sa BKK Thai.
11 taon na akong kasal at nakatira pa rin sa Belgium.
Natutunan ko ang wikang Thai sa isang paaralan sa Antwerp. Napanatili ko ito sa loob ng 1 taon dahil ang mga aralin ay nagpatuloy sa Sabado ng umaga at ito ay madali para sa akin (transportasyon). Ito ay 3 taon na ang nakalipas at marami akong nakalimutan. Sa bahay kami ay nagsasalita ng Ingles at Dutch at kung minsan ay isang Thai na salita ang lumalabas. Napansin ko sa aking mga kaibigan na may mga Thai na babae at lalaki na ito ay nangyayari rin sa kanilang mga pamilya.
Ang layunin ay, sa paglipas ng panahon, upang manirahan sa Thailand at matuto pa rin ng higit pa sa wika. Dahil lang sa tingin ko ay mas mabilis akong makontak ng mga tao.
Gusto kong simulan muli ang paaralang Thai na iyon, ngunit ngayon ay Huwebes ng gabi. Nakatira ako mga 130km mula sa Antwerp. Sa linggo ito ay napakahirap para sa akin (transportasyon, late hour sa bahay).
Posible ito sa mga libro, ngunit talagang hindi ako tinutulungan ng aking asawa na gumawa ng mga tamang pahayag. Walang mga aralin sa Thai na ibinigay sa West Flanders. Kaya Self-study ang mensahe
Ako ay advanced, nag-aaral ng halos 4 na taon, at kumukuha ng kursong LTP sa loob ng mahabang panahon ngayon. Marunong magsalita, ngunit nahihirapang unawain/unawain ang kanilang sinasabi. Unawain ang ilang mga salita mula sa isang pangungusap, ngunit kadalasan ay hindi ito naiintindihan.
Meron din ba niyan? Mga pahiwatig?
Lahat tayo may ganyan sa simula. Sabihin lang: khǒh thôot ná jang mâi khâo tsjai khráp khoen phôet wâa arai. 'Sorry, hindi pa kita maintindihan. Pwede mo bang ulitin?' Pagkatapos ay uulitin ang mensahe sa mas madali, mas maikli at mas mabagal na wika.
1. Nakikita ko ang aking sarili sa isang lugar sa pagitan ng baguhan at advanced. Sabi ng asawa ko advanced na daw ako. Kami ng aking asawa ay nagsasalita ng halo-halong Thai-Dutch sa bahay. Nag-aaral ng Dutch ang asawa ko. Sa nayon ay maaari akong magkaroon ng mga simpleng pag-uusap, hangga't hindi si Isan… Kaya kong magdesisyon.
2. Nababasa ko ang mga simpleng salita sa Thai na may tamang tono. Ngunit madalas mahirap i-parse ang mga pangungusap, dahil hindi ko talaga alam kung saan nagsisimula/nagtatapos ang mga salita. Ang pagsulat ay limitado sa mga titik (consonant at vowels)...
3. Nagsimula akong mag-aral ng Thai sa aking sarili, pagkatapos mahulog sa aking unang Thai na pag-ibig. Pagkatapos ay nagpasya akong mag-aral ng Thai para doon ako makapagsalita ng Thai. Ganun din sa mga in-laws ko at sa in-laws ko. Ganun ko sila mas nakilala. At iyon ay lubos na pinahahalagahan. Ginagamit ko ang mga libro at CD ni Paiboon para dito.
4. Nagsimula akong makinig, magbasa at magsalita nang phonetically noong tag-araw ng 2009. Mga 2 taon lang ang nakalipas na may totoong Thai na pagbabasa. Ngunit sa bahay ay kakaunti (walang) oras akong matuto. Sa Thailand, madali akong naglalaan ng oras para doon. (1x 4-6 na linggo / taon)
5. Ang pinakamalaking problema ay ang pagbabasa at pag-alala! Ang pakikinig ay isa ring napakalaking problema, dahil ang mga Thai ay mabilis na nagsasalita at madalas na hindi malinaw sa Isaan. Hindi ko marinig ang sarili ko at karaniwang kailangang magsuot ng hearing aid, na bihira kong gawin sa pagsasanay...
6. Huwag sumuko. Madalas nagsasalita ng Thai sa aking asawa. Sa Thailand subukang matuto hangga't maaari sa iyong sarili...
Huwag masyadong mataas ang tingin sa aking karunungan sa wika! Gayunpaman, kung dapat mong paniwalaan ang mga Thai, ayos lang. Nagsimula kasabay ng manunulat. Kahit na may cassette tapes. Dalawang tape at isang libro sa isang kahon. Hindi mura noon. Sa gym, ang mga pangungusap at mga salita ay walang katapusang na-drill sa pamamagitan ng mga headphone! Maaari pa ring bigkasin ang buong pangungusap na parang mga banal na kasulatan. Marami pa rin ang nakuha nito. Kung walang base, hindi ka talaga makakarating tulad ng nakikita mo sa maraming farangs. Ilatag mo lang ang pundasyong iyon sa pamamagitan ng makalumang stamping.
Matuto ng mga salita. Ulitin nang daan-daang beses hanggang sa madikit ito sa iyong ulo.
Hindi ito awtomatikong nangyayari, gaya ng maling paniniwala ng ilang tao. Mga bata lang ang makakagawa niyan.
Kung minsan, buong pakikipag-usap ko sa mga Thai at iyon ang nagbibigay sa akin ng pag-asa: Kaya ko ito!
Gayunpaman: Ang ilan ay biglang tila hindi naiintindihan ang isang salita kapag may sinabi ako sa kanila. Lalo na sa South Thailand nakaranas ako ng malalaking problema sa komunikasyon.
Ang kapansin-pansin ay kung ang mga Thai na kausap ay marunong ding mag-Ingles, mas naiintindihan din nila ang aking Thai. Mas naiintindihan ba nila ang farang accent ko dahil sa utos nila ng English? Dalawang miyembro ng pamilya ang nagsasalita ng napaka-makatwirang Ingles, ngunit nagsasalita pa rin kami ng Thai
Kung lumipat ako sa Ingles dahil mas madali para sa akin, tumanggi sila at magpatuloy sa Thai.
Isang kalamangan: Ang aking asawa ay naninirahan dito nang higit sa 12 taon, ngunit nahihirapan pa rin sa Dutch na ang pangunahing wika dito sa bahay ay Thai. Wala dito ang mga bata. Hindi ka rin nag-aaral ng Dutch sa restaurant, dahil Thai lang ang nagtatrabaho doon. Kung hindi, mapipilitan siyang matutong magsalita ng Dutch.
"Ang kapansin-pansin ay kung ang mga Thai interlocutors ay marunong din ng English, mas naiintindihan din nila ang aking Thai."
Mahal, ito ay may kinalaman sa antas ng edukasyon.
Ang ilang mga Thai ay pumasok sa paaralan hanggang sa sila ay 14, at halos hindi makapagbasa o magsulat ng Thai ng tama. Magsalita ng maganda / malinis na Thai.
At kung nagsasalita ka ng Thai dialect, maaring kabilang ka pa rin sa advanced, halos hindi mo sila maintindihan?
Pagbati.
Ang Thai ay ang ikaanim o ikapitong wika na sinimulan kong pag-aralan at sa ngayon ang pinakamahirap, lalo na sa mga tuntunin ng pagbigkas at pagsasaulo. Baguhan pa lang ako after four years. Lalo na't karaniwan kong nagsasalita ng Ingles sa aking asawa. Samantala sa maraming mga salitang Thai at maaari ko ring pamahalaan sa isang tindahan.
Ang dahilan ko para hindi gaanong gumawa tungkol dito kamakailan ay dahil masyado akong abala sa ibang mga bagay.
At saka, nag-aaral pa rin ako ng language number five: Japanese. Sinimulan kong gawin ito noong nagtatrabaho pa ako at magpapatuloy hanggang sa hindi ko na magawa. Personal kong iniisip na ito ay isang mas magandang wika at mas kawili-wili din kaysa sa Thai.
Ngunit hindi iyon nangangahulugan na wala akong gagawin tungkol sa Thai.
Ang aking mga kurso sa wika ay karaniwang mga kursong Amerikano: Pimsleur at Rosetta Stone. Mayroon din akong ilang mga libro at mga programa sa pagpapatunay sa aking PC.
Ngayong natapos na ang pangunahing gawain sa bahay, maaari na akong magtagal muli at magpatuloy sa Thai, bilang karagdagan sa Japanese.
Sinimulan ko ito minsan sa paligid ng 96/97 (sa tingin ko).
Dahil lang sa pagpunta ko sa Thailand sa loob ng ilang taon at gusto kong malaman ang higit pa tungkol sa wika.
Dalubhasa ko na ang pagbasa/pagsusulat noon.
Ang pinakamalaking problema ay ang pagbibigay ng tamang tono sa mga titik at salita.
Halimbawa. Maaari mong maunawaan ito at basahin ito bilang isang tumataas na tono, ang paggawa ng tunog na tumataas ay ibang bagay
Huminto pagkalipas ng dalawang taon dahil sa mga pangyayari at hindi na talaga naglagay pa ng oras dito.
Nagsisisi ako ngayon na hindi na ako nagpatuloy.
Sa pang-araw-araw na buhay dito sa Thailand, kumbinasyon na ng Dutch/English at Thai sa bahay.
Ang pagpaplano ay kunin itong muli at mas tumutok muli sa wika.
paano ? Hindi pa ako nakakapagpasya, ngunit tiyak na isasaisip ko ang tip ni Tino (tingnan ang kanyang tala).
Sinimulan ko ito minsan sa paligid ng 96/97 (sa tingin ko).
Dahil lang sa pagpunta ko sa Thailand sa loob ng ilang taon at gusto kong malaman ang higit pa tungkol sa wika.
Noon ay lubos ko nang pinagkadalubhasaan ang mga pangunahing kaalaman sa pagbasa at pagsulat. Ang mga simpleng text ay naging maayos. Ang problema ay ang aking bokabularyo ay masyadong limitado, kaya hindi ko palaging naiintindihan ang aking binabasa kapag ang mga teksto ay nagiging mas mahirap.
Ang pagsasalita ay isang mas malaking problema, lalo na ang pagbibigay ng tamang tono sa mga titik at salita.
Halimbawa. Nababasa ko/naiintindihan ko na ang isang titik o salita ay may tumataas na tono, ngunit ang pagpapataas nito kapag lumabas ito sa aking bibig ay tila isang malaking hadlang.
Huminto pagkalipas ng dalawang taon dahil sa mga pangyayari at hindi na talaga naglagay pa ng oras dito.
Nagsisisi ako ngayon na hindi na ako nagpatuloy.
Sa pang-araw-araw na buhay dito sa Thailand, kumbinasyon na ng Dutch/English at Thai sa bahay.
Ang pagpaplano ay kunin itong muli at mas tumutok muli sa wika.
paano ? Hindi pa ako nakakapagpasya, ngunit tiyak na isasaisip ko ang tip ni Tino (tingnan ang kanyang tala).
1. Sa pang-araw-araw na buhay ay nagsasalita ako (halos) matatas. Nalalapat din ito sa mga paksa tungkol sa ekonomiya o pulitika. Nagsasalita ako ng Thai 70% ng araw at may gitnang Thai accent. Marunong akong sumunod sa Isarn o Southern Thai, ngunit hindi ko ito masabi. Kapag nagpalipat-lipat ako ng mga wika, halimbawa pagkatapos magsalita ng Ingles o Dutch sa mahabang panahon, kung minsan ay hindi ko mahanap ang tamang salita. Ngunit nalalapat din iyon sa Ingles o Dutch.
2.Magaling akong magbasa ngunit hindi maganda ang pagsulat.
3. Kumuha ako ng kursong pagbasa at pagsulat 35 taon na ang nakararaan. Ngunit karamihan sa mga ito ay natutunan ko sa pamamagitan ng pagtulong sa aking mga anak na gumawa ng takdang-aralin, simula sa kindergarten. I think that's why wala akong foreign accent and the tones automatically go well. Sa phone akala nila Thai ako.
4. 35 taon na. Araw-araw kang natututo.
5. Nararanasan ko ang maraming eksepsiyon sa pagsulat bilang pinakamahirap na bahagi ng nakasulat na wika. Kahit na ang isang edukadong Thai ay madalas na hindi alam kung paano baybayin nang tama ang isang salita.
Ang mga 'classifier' ay mahirap palaging tama.
6. Awtomatikong susunod ang karagdagang pagsasanay. Bukod sa kursong 35 taon na ang nakalilipas, wala pa akong pormal na aralin at walang planong magsimula ngayon.
Gaano mo kakilala ang wikang Thai, Mr. Kuis?
Well, madalas na nakakadismaya. Ang aking tala sa itaas ay isinulat ko tungkol sa extracurricular education na may abbreviation na กษน. Mali! Iyon ay dapat na กศน na may soh salaa. Magluto soh noh.
Buti na lang hindi ka nagsulat ng กกน
ตลกเลย ก.ก.น.
Para masaya, minsan tinatanong ko ang isang Thai na babae kung ano ang ibig sabihin ng สสส. Ano ka niyan?
alam mo ba yun?
Moderator: Mangyaring huwag makipag-chat.
Dalawang taon na akong naninirahan dito at tuwing Sabado at Linggo ng umaga dumadalo ako ng 1 oras ng mga aralin kasama ang isang batang guro (28) na karaniwang nagtuturo ng Thai English sa isang commercial language school sa Cha Am. Pumupunta ako doon nang pribado, pagkatapos ng kanyang lingguhang trabaho at mayroon siyang dalawa pang estudyante, na may lahing Pranses. Halos 1,5 taon na ngayon. Noong una ay sinusunod namin ang kanyang curriculum, ngunit hindi nagtagal ay lumipat kami sa kung ano ang ginagamit ko araw-araw. Ngayon kinukwento ko ang aking mga kuwento sa kanya bawat linggo nang buo sa Thai. Syempre natutuwa din siya dito dahil ang mga maanghang... oo oo, kahit gaano siya kakulit, gusto niyang malaman. Mabilis niya akong ginambala at itama sa mga tuntunin ng tamang pagbigkas at tono. Ako mismo ay nahihiya noong una, palaging nakatingin sa kanyang magagandang mata, sa kanyang magandang buhok. Ang mga bagay na ito ay nakakatulong upang matutunan ang wika. Ang aking asawa ay tutol sa akin sa pag-aaral ng Thai mula sa simula dahil mabilis akong nakikipag-ugnayan sa iba… lalo na sa ibang mga babae at sa katunayan, gusto kong makipag-usap sa aking masahe linggu-linggo, ganap na Thai.
Ito ay gumagana nang maayos, sa kabila ng katotohanan na ang aking mahal na asawa ay tumanggi na magsalita ng Thai sa akin sa simula. Ngayon alam na niya na wala nang pagpipigil. Ito ay kapaki-pakinabang kung ikaw mismo ang pupunta sa tindahan, hilingin sa mga tao na magsalita nang dahan-dahan at pagkatapos ay mabilis at maayos.
Marami rin akong isinusulat, ngunit sa loob ng linggo ay hindi nagbubukas ang aklat... ang aking mga kapana-panabik na kwento ay umiikot sa Thai sa aking isipan. Ngayon masaya na ako na makakabalik na ako sa eskwela...oo...iba na yun dati...
Tip: huwag masyadong kumuha ng tinidor at gamitin ang mga salita na natutunan mo sa katapusan ng linggo.
Magsisimula akong magsulat sa loob ng dalawang buwan.
Sawasdee khrab!
44 na katinig at 15 patinig na kung saan hindi bababa sa 28 patinig ang maaaring mabuo at 4 na marka ng tono habang ang mga panandang ugat ay ang mga katinig na may ipinahiwatig na patinig o patuloy na binago upang magpahiwatig ng patinig maliban sa ipinahiwatig na kasunod na patinig, na may mga marka ng patinig sa kaliwa o kanan ng o itaas o inilagay sa ilalim ng katumbas na katinig. O isang kumbinasyon nito, siyempre. At sa dulo ng isang salita binibigkas mo ang isang senyas nang iba kaysa kapag ang tanda na iyon ay nasa ibang lugar. Minsan.
Ang pagkakaroon ng pagkilala sa karunungan na ito, ako ay mabigat sa loob.
Hindi, hindi ito para sa akin. Nahihirapan din ako sa mga pangalan ng babae. Kung hindi ako magsanay ng ilang mga pangalan araw-araw, gagawa ako ng panibagong gulo sa unang titik na binibigkas mo, halimbawa, bilang kumbinasyon ng a k, a g, at semi-soft g, na may touch ng dzj at bigyan pataas. Pagkatapos ay nakakuha ako ng isang hindi kapani-paniwalang gana sa isang malamig na bote ng serbesa at hindi ko dapat kalimutang bigkasin ang huling pantig ng kilalang tatak / pangalan ng pamilya na parang may nakatapak sa aking mga daliri, kung hindi, ang misyon na ito ay mabibigo din.
Ang aking paghanga sa mga taong nakakabisado ng Thai ay napakalaki.
Mananatili ako sa ilang karaniwang expression at pamilyar na mga salita, kasama ang mga numero, na hindi mahirap at lubhang kapaki-pakinabang.
Ang wika ang pinakamalaking hadlang, hinding-hindi ako makakabuo ng magandang pagpapatawa. Sa tingin ko, ang problema sa una ay minamaliit ng maraming expat. Sa personal, hindi ko iisipin na manatili nang permanente sa isang bansa kung saan hindi mo naiintindihan ang mga tao at hindi mo mabasa ang mga teksto.
Gusto kong matutunan ito ngunit saan ako dapat para doon sa thailand nakatira ako sa udon thani at ang aking asawa ay tagaroon at pupunta kami doon sa loob ng 6 na buwan kaya gusto kong matuto ng isang bagay mula sa thai's
g Pierre
1) Baguhan/Advanced. Maililigtas ko ang aking sarili sa merkado at sa isang 1 sa 1 na pag-uusap. Sa kabila ng hindi aktibong pagsasalita ng wika sa loob ng 16 na taon na ngayon, ang alam ko ay nandoon pa rin.
2) Marunong akong magbasa at magsulat, pero madalas hindi ko alam kung ano ang binabasa ko...
3) Noong 1996 nagtrabaho ako sa Chachoengsao sa isang lugar kasama ang mga kasamahang Thai na hindi nagsasalita ng Ingles (hindi rin ako nagsasalita). Sa maikling panahon natutunan ko ang mga pangunahing kaalaman ng Thai at Ingles (nang makakuha ako ng isang Swedish na kasamahan). Pagkaraan ng isang buwan nagsimula akong magtrabaho sa Phuket, kung saan nagtrabaho din ako kasama ng mga Thai at internasyonal na kasamahan at marami akong nakipag-ugnayan sa lokal na populasyon at nakipag-usap sa kanila sa Thai. Gayundin, mayroon akong ilang kaibigang Thai na hindi nagsasalita ng Ingles. Nang maglaon ay nakakuha ako ng mga in-law na Thai na hindi rin nagsasalita ng Ingles. Nagpunta rin ako sa Songkla University para sa isang Thai na kurso, kung saan natutunan ko ang mga pangunahing kaalaman sa pagsusulat at pagbabasa.
4) Sa pagitan ng 1996 at 2000 sa kalye at 1 oras sa isang linggo sa paaralan sa loob ng kalahating taon. Pagkatapos ay kinausap ko ang aking asawang Thai na Thinglish, simpleng Ingles na may grammar ng Thai at parehong mga salitang Thai at Dutch. Isang halo na hindi maganda para sa aming pag-unlad ng wika, ngunit kung saan kami ay lubos na nagkakaintindihan.
5) Nahihirapan akong malaman kung aling “k” ang nabibilang sa aling pitch, halimbawa, koh kai o koh khai, ito ba ay gitna o mababang tono, halimbawa? Pangunahing nagdudulot ito ng mga problema kapag nagsusulat.
6) Gusto kong matutong magsalita at magbasa/magsulat ng mas mahusay na Thai. Ito ay dahil balak kong manirahan muli sa Thailand sa loob ng ilang taon. Mayroon akong mga libro sa pag-aaral sa sarili na sana ay makakatulong sa akin na madagdagan ang aking bokabularyo at mapabuti ang aking mga kasanayan sa pagsusulat.
Ito ay isang magandang wika!
Ang Thai ko ay wala nang hihigit pa sa taxi Thai: kaliwa, kanan, diretso, 0-9999, mainit, malamig, oo, hindi, malasa, mabaho, at iba pa. At siyempre ilang matamis (juub, jubu jubu, chan rak thur), makulit o mahalay na salita (hee, hi, ham).
Noong nakilala ko ang aking asawa, isa sa mga unang tanong niya ay kung nagsasalita din ba ako ng Thai, noong sinabi kong hindi ako lumampas sa oo/hindi at "khun suay" (walang duda na binibigkas sa paraang hindi ito papuri) , iyon ay isang imbitasyon upang turuan ako ng higit pang mga salita. Ipinakita niya sa akin ang kantang Rak Na Dek Ngo ng Thai band na Pink (salamat Tino sa iyong pagsasalin) at sa mga unang araw ng aming pakikipag-chat, tinuruan niya ako ng mga salita tulad ng jub (kiss), jubu jubu (kiss kiss pero may Japanese touch. , bagay para sa kabataan) at mahalay na salita. 555 We had the greatest fun and not much later she asked if I really want more than jubu jubu with her. Oo, ginawa ko, ngunit sa totoo lang naisip ko na nag-enjoy lang siya sa pagtuturo ng Thai sa isang dayuhan na ganoon. Noong isinulat ko na talagang akala ko siya ay isang napakagandang babae, sinabi niya sa akin na gusto niya rin ako ng higit pa. Ganito ang naging relasyon namin pagkatapos ng maikling pagkikita sa totoong buhay, na sinundan ng ilang araw na pag-uusap.
Ngunit pagkatapos ay nagsimula din kaming tumuon sa Dutch. Nais ng aking sinta na matuto din ako ng Thai at pagkatapos ay si Isaan (Lao), para sa maliwanag na mga kadahilanan: upang ako ay makapag-independiyente doon at hindi lubos na umaasa sa kanya. Maraming mga kaibigan ang nagsasalita ng makatwirang Ingles, ngunit maraming pamilya at mga kaibigan ang nagsasalita ng napakalimitado at kung paano ito ay mas sanook kung makakausap mo silang lahat. Kaya ang aming focus ay una sa kanyang Dutch. Pagkatapos ng kanyang immigration, medyo inis niyang sinabi na madalas pa rin akong magsalita ng Ingles. She didn't like that: Nakatira ako ngayon sa Netherlands, kailangan kong matutong magsalita ng Dutch dahil kung hindi ay pagtatawanan ako ng mga tao at hindi rin ako makakapagsarili. Sa oras na iyon halos Dutch lamang ang kinakausap sa kanya at hindi na sa Ingles dahil sa kaginhawahan.
Samantala, bumili ng mga aklat sa wika mula sa Poomdam-Becker at sa pagsasalin ng Dutch ng isang aklat-aralin ni Ronald Schuette. Malapit na naming tapusin ang kanyang Dutch sa mga huling bahagi at simulan ang aking Thai. Nakalulungkot, namatay ang aking asawa sa isang aksidente (Setyembre noong nakaraang taon) at hindi ito umabot sa ganito. Mauulit pa ba ito? Walang ideya. Kung may nakilala akong Thai, gagawin ko, ngunit hindi pa ako naghahanap ng Thai. Love struck both of us unexpectedly and if I happen to meet a Thai again ang tanong.
Parang normal lang sa akin na subukan mong matutunan ang wika ng iyong kapareha o ang wika ng iyong (hinaharap) bansang tinitirhan. At siyempre tumutulong ang iyong kapareha, ngunit ang isang pitfall ay bumabalik sa karaniwang wika (Ingles). Kung ayaw ng partner na magkaroon ka ng disenteng pag-uusap at maging self-reliant, magsisimula akong mag-alala.
Nakalimutan kong isulat na nagsasalita lang ako ng wika nang hindi perpekto bilang isang tunay na baguhan. Sa bahay 97% Dutch magkasama, 1% English at 2% Thai. Syempre, ang syota ko ay bumubulong sa akin ng mga sweet nothings sa Thai, at minsan ay bumubulong ako sa kanya. Naaalala ko pa ang mga sandaling binigyan niya ako o binigyan ko siya ng nakakaamoy na halik na sinundan ng matatamis na salitang Thai. Miss ko na yan bata teung laai laai. Sinusulat ko ito nang may sakit at kalungkutan. 🙁
Mahal na Rob V.,
Napakasarap basahin ng kwento mo, pero parang bomba talaga ang ending. Sobrang lungkot at naiintindihan ko na miss na miss mo na ang asawa mo. Ako ay nagpapahayag ng aking pakikiramay.
Napakahusay mo ring sinabi na ang pag-aaral ng ibang wika ay hindi dapat seryosohin, ngunit maaari rin itong gawin sa isang mapaglarong paraan. Ito ay Thai: sanuk. Ang sanouk na ito ay maaaring maging lubhang nakapagpapasigla kapag nag-aaral ng isang wika.
Isinulat mo ang 'Poomdam-Becker' na nagpapaalala sa akin ng 'Paiboon' kasama si Benjawan Poomsan Becker (at Chris Pirazzi) bilang mga may-akda... Iyan ang parehong kursong ginagamit ko (tingnan ang aking naunang tugon).
Huwag kailanman sabihing hindi kailanman... Ngunit hindi ito magiging katulad ng dati... Ngunit ito ay maaaring maging isang unang bloke para sa mas malayong hinaharap... Maaaring ito ay isang imbitasyon mula sa iyong asawa na gumawa ng isang bagay sa kanyang wika sa kanyang bansa... Hayaan ang huwag mahulog sa iyong sapatos!
Taos-puso akong hiling sa iyo ng maraming lakas ng loob!
Dear Daniel, salamat. Ang pagkakaroon ng kasiyahan at paglubog sa isang language bath araw-araw ay nakakatulong nang husto. Pagkatapos ay matututo ka ng mga salita sa masayang paraan. Ito ay madaling gamitin para sa tunay na pag-aaral at pagharang sa trabaho (na ang iyong ilong sa mga libro),
Talagang ang ibig kong sabihin ay Poomsan Becker. Ngunit nagsisimula na iyon sa mga punctuation mark at iba pa. At ang mga halimbawang pariralang kai-kai-kai at mai-mai-mai (iba't ibang tono) ay napakasaya. Sinabi ko sa aking mahal na ang mga Thai ay baliw sa gayong wika. Naririnig din ng mga Dutch ang kanilang grammar. Kung sineseryoso kong pinagkadalubhasaan ang wikang Thai, tiyak na masaya o ipinagmamalaki ito ng aking pag-ibig. Huwag kailanman sabihin na hindi kailanman.
Sa aking mga anekdota ay isinama ko rin ang ilang mga alaala sa wika. Matatagpuan kung hahanapin mo ang keyword na 'Widower' (mga titik mula sa isa). Ngunit huminto ako dito kung hindi ay lumihis kami mula sa wikang Thai at hindi nais na makipag-usap kung gaano ka sanoek iyon.
1 Sa tingin ko ako ay nasa antas ng advanced na pagsasalita. Maaari akong magsagawa ng isang makatwirang pag-uusap sa Thai tungkol sa mga pang-araw-araw na bagay at higit sa lahat, naiintindihan ng mga Thai ang sinasabi ko. Iyon ay iba sa simula. Gayunpaman, ito ay hindi dapat maging masyadong kumplikado, dahil pagkatapos ay hindi ko na ito masundan. Depende din sa kung anong rehiyon ka. Sa Bangkok, masusunod ko ito nang maayos kung mabagal silang magsalita, ngunit sa ilang taong Thai, nahihirapan akong maunawaan sila. Ngunit mayroon ka rin niyan sa Netherlands: Frisian, Limburgish. Ngunit ang makilala ang isang tao, kung saan siya nanggaling, kung gaano karaming mga anak, kung ano ang trabaho, libangan, atbp ay medyo madali para sa akin. Nitong mga nakaraang taon ay madalas din akong makatanggap ng mga papuri na mahusay akong magsalita ng Thai (pero mas kilala ko ang sarili ko, siyempre, nasa antas ako ng isang 4 na taong gulang sa tingin ko.)
2 Mabagal akong magbasa, ngunit madalas ay hindi ko maintindihan ang ibig sabihin nito. Maaaring alam ko ang ilang salita sa isang pangungusap, ngunit hindi sapat upang lubos itong maunawaan. Iyan ay bumuti din sa nakalipas na 2 taon, dahil ako ay kumuha ng 15 oras ng pagbabasa at pagsusulat ng mga aralin dito sa Netherlands, at tiyak na ipagpapatuloy ko iyon. Ang pag-master ng pagbabasa at pagsusulat ay nakakatulong nang kaunti para mas mahusay na magsalita ng Thai, napansin ko. Ang pagsusulat ay mas mahirap dahil wala pa rin akong nakikitang lohika kung anong letra ang gagamitin, eg the th, the kh, ph etc. May iba't ibang bersyon niyan. Sa palagay ko ay walang tunay na lohika dito. Nakikita ko ang parehong sa Dutch: kailan mo ginagamit ang ei at kailan ij o ou at au. Bilang isang Dutch, alam mo lang iyon. Pero hindi kami sumusuko, patuloy kaming nag-aaral. Nakapagsalin na ng napakaraming kanta ng Karabou (Thai pop group) sa phonetic na Thai / Dutch. Naging maayos iyon para sa akin. Ngayon ay tumugtog din ng ilang mga kanta mula dito sa gitara. Napakahusay ng Ps sa mga babaeng Thai, kahit na hindi ako interesado doon.
3. Pagkatapos ng ilang bakasyon sa Thailand, naisip ko na magiging matalino rin ang pag-aaral ng wika. Mayroon akong 10 pribadong aralin sa Netherlands kasama ang isang mahusay na guro, na hinayaan din akong magsanay ng 5 tono sa Thai, na nakatulong sa akin nang malaki. Pagkatapos ay magsanay ng mga salita sa Thai kasama ang isang kaibigan sa loob ng 1 o 2 oras bawat linggo at patuloy na matuto ng mga bagong salita. Sa isang punto ay natigil kami doon, dahil napansin namin na ang ilang mga salita ay hindi nananatili. Alam ko na ngayon ang 1000 salita o higit pa, ngunit iyon ay talagang napakaliit pa rin upang matuto ng isang wika. At kapag medyo mas matanda ka na mapapansin mo na pagkatapos ng ilang buwan ay nakalimutan mo na naman ang kalahati ng mga salita. Nahihirapan din yan. Ganap na huminto sa pag-aaral ng wikang Thai sa loob ng humigit-kumulang 4 na taon, walang ginawa sa puntong iyon. Sa pinagbabatayan na pag-iisip na ito ay hindi magiging anuman at hinding-hindi magiging. Kinuha ito muli noong nakaraang taon, ngunit ngayon sa pagbabasa at pagsusulat at iyon ay nagbigay sa akin ng magandang pagtulak sa tamang direksyon. Nagsimula na naman akong mag-enjoy sa pag-aaral.
4 Sa kabuuan, sinusubukan kong matutunan ang wikang Thai sa loob ng halos 10 taon na may iba't ibang antas ng tagumpay.
Ito ay nananatiling isang mahirap na wika na matutunan para sa mga taong Dutch, napansin ko na kailangan mo talagang maglagay ng maraming oras at lakas dito.
5 Ang pinakamalaking problema para sa akin ay ang pag-convert ng mga salitang alam mo na sa matatas na pangungusap na Thai. Bilang karagdagan, ang pag-alala sa mga salitang alam mo na. Kung magbabakasyon ka lang ng 4 na linggo, mapapansin mong maraming salita ang hindi pumapasok sa isip mo kapag kailangan mo ito.
Sa tingin ko ay may kinalaman din ito sa edad.
6 Masaya akong nagpapatuloy sa aking pag-aaral. Sa Setyembre muli akong kukuha ng 5 aralin sa loob ng 1,5 oras upang mas mahusay na master ang pagbasa at pagsulat.
Sa pamamagitan ng paraan, lubos na inirerekomenda para sa sinumang gustong matuto ng Thai sa Netherlands.
Siya ay nakatira at nagtuturo sa Leidsche Rijn (Utrecht) at talagang magaling at hindi magastos.
Ang kanyang email address ay [protektado ng email]
Itinuturo niya ang lahat ng antas mula sa baguhan hanggang sa advanced.
Palagi niyang pinaghahandaan nang husto ang mga aralin.
Lubos na inirerekomenda para sa sinumang nag-iisip na hindi matutunan ang wikang Thai.
Sa susunod na taon ay titira ako sa Thailand at pagkatapos ay siyempre kukuha ako ng mga 4-5 na oras ng mga aralin sa Thai kada linggo.
Isang mahirap na wika, ang Thai na iyon. Hindi kumplikado sa mga tuntunin ng istraktura – pagkatapos ng lahat: walang conjugations/kaso ng mga pandiwa o pangngalan, walang pagkakaiba sa pagitan ng isahan at maramihan, atbp. – ngunit ipinapakita nila………. ng tamang salita, ngunit sa mga tuntunin ng pitch/intonation o haba ng patinig ito ay bahagyang off, madalas ay hindi maintindihan.
Ang istrukturang iyon ng wikang Thai ay makikita rin sa 'Thenglish': isipin, halimbawa, ang madalas marinig na 'no have' – 'mai mie'.
Nag-aral din ako ng wikang Thai sa mga nakaraang taon, sa simula ay binili ko ang kursong Thai Trainer III sa pamamagitan ng computer at dapat kong sabihin na napunta ito nang makatwiran, mahigit na ako sa kalahati ng 90 mga aralin at ito ay nagiging mas mahusay.
Ginawa ko ang lahat ng ito sa Netherlands at nang muli akong pumunta sa Thailand sa loob ng isang buwan naisip ko na masusubok ko ang mga natutunan ko na sa pagsasanay. Well that was a bit disappointing dahil karamihan sa kanila ay nakatingin sa akin na parang nahulog lang ako sa puno.
Maling bigkas ko ang karamihan sa kanila dahil hindi ko pa talaga pinag-aralan ang mga pitch noong panahong iyon.
Iyon ay ginawa sa akin na medyo nalulumbay at naisip sa aking sarili na hindi rin makakatulong at pagkatapos ay hindi gumawa ng anumang bagay dito sa loob ng ilang taon.
Ang aking kasintahan ay nagsasalita ng mahusay na Ingles (mas mahusay kaysa sa akin) at iningatan ko ito.
Sa paglipas ng panahon ay lumalapit ang aking petsa ng pagreretiro at dahil ang aking intensyon na pumunta sa Thailand ng 8 buwan sa isang taon, naisip kong magsimula akong muli.
Naniniwala ako na kung magpasya ka para sa iyong sarili na pumunta sa ibang bansa nang napakatagal, dapat mong (subukang) magsalita ng kahit kaunting wika.
Dahil hindi talaga ako nasiyahan sa mga natutunan ko na (paumanhin, wala akong alam na ibang salita), napagpasyahan kong subukan ito sa ibang paraan, ito ay subukan munang magbasa at magsulat kasama ang mga salitang alam ko pa, na napunta sa pag-aaral ng 44 na mga katinig at syempre nakakapagsulat din ng mga ito, natagalan bago ko naisip ang lahat, na makatuwiran kung ipagpalagay mo na mayroon nang 6 na magkakaibang k at kung ano ang ibig sabihin ng K na iyon ay nakasalalay sa ang pagbigkas at maaari akong magbigay ng ilang mga halimbawa.
Pagkatapos nito ay sinimulan kong pag-aralan ang patinig (signs) dahil ang pagbigkas ng bawat katinig ay tinutukoy ng patinig (sign) na nakaugnay dito.
Kaya naisip ko na medyo mas magaan dahil 32 lang sila, pero di nagtagal ay nagkamali dahil 4 na ang E, para sa mga eksperto e,ee,E,EE at O. 4 o, oo, O,OO at iba pa.
Parehong sa mga katinig at patinig (mga palatandaan) mayroong isang numero na patuloy kong pinaghalo, ngunit pagkatapos ng kinakailangang g;dvers at anti depressants (joke) ay masasabi ko na ngayon na kilala ko silang lahat.
Kilalanin at isulat.
Ito ngayon ay bumaba sa katotohanan na kung makakita ako ng isang salita sa Thai: s na alam ko kung ano ang sinasabi nito at kung paano ito bigkasin, ngunit hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ng salita, kaya hindi iyon nakakatulong (pa).
Kaya bumalik ako sa kursong Thai Trainer III at pinagsama ito sa Thai script.
Ako ay nagretiro na ngayon at samakatuwid ay 8 buwan sa Thailand at 4 sa Netherlands, na nagbibigay din sa akin ng mas maraming oras.
Ang nararanasan ko ngayon ay ang katotohanan na ang isang Thai ay hindi gumagamit ng malalaking titik at hindi nag-iiwan ng mga puwang sa pagitan ng mga salita at walang mga kuwit/panahon ECT. Kaya kailangan ko na ngayong tingnang mabuti kung kailan nagsisimula o nagtatapos ang isang pangungusap o salita.
Sa kabuuan, naging abala ako sa kabuuang 3-4 na taon na ngayon, ang nakaraang taon ay medyo higit pa kaysa sa mga nakaraang taon at sinusubukan kong ulitin ang mga 44+32 na nakakatakot na senyales na iyon araw-araw dahil kung hindi ay makakalimutan ko na naman sila pagkatapos. 2 weeks and I don't want to beat myself up.loko sa pangalawang pagkakataon.
Sa wakas, dapat kong sabihin na nahihirapan ako, ngunit ito ay masaya, lalo na kung minsan ang paliguan ay bumabagsak paminsan-minsan.
Peter Bol
1. Mahirap tantiyahin ang aking antas. Tiyak na hindi matatas o masyadong advanced. Ngunit hindi bababa sa isang advanced na baguhan, sa tingin ko.
2. Marami akong nababasa sa isang pangungusap na mga post sa Facebook mula sa aking asawa at sa kanyang mga kaibigan sa FB. Ngunit hindi lahat. Hindi pa ako marunong magbasa ng mga maiikling kwento, mga artikulo sa pahayagan, pati na rin ang isang libro. Mas mababa pa ang kaya kong magsulat ng Thai.
3+4. Pumupunta ako sa Thailand mula noong 1990 at mula sa sandaling iyon ay natuto na ako ng mga salita. Magbilang muna. Pagkatapos noon, tuwing bakasyon (bawat dalawang taon) natuto ako ng ilang salita at kalaunan, paminsan-minsan, ginawa ko rin ang aking bokabularyo sa bahay sa Netherlands gamit ang mga tulong, tulad ng mga CD na hiniram sa aklatan. Ngunit sa panahon ng mga pista opisyal sa Thailand palagi kong natutunan ang pinakamaraming salita at pangungusap.
Nagsimula akong magbasa at magsulat mga sampung taon na ang nakalilipas sa pamamagitan ng unang pagsubok na matutunan ang alpabeto. At iyon din ay naging mas maayos tuwing bakasyon sa Thailand. Palagi kong ginagamit ang mga plaka ng sasakyan bilang tulong habang nagmamaneho. Sa loob ng ilang taon ay mayroon din akong folder ng kurso (para sa mga nagsisimula at advanced na mga mag-aaral) na may kasamang mga CD. Ngunit kung minsan ay wala akong oras o sapat na lakas upang gawin ito nang tuluy-tuloy sa mas mahabang panahon.
5. Malaking problema pa rin ang tono at pagbigkas at wala akong maraming pagkakataon na magsanay sa pagsasalita at pakikinig sa pagsasanay. Ang aking asawa ay Thai at siyempre marami akong nakuha mula sa kanya sa mga nakaraang taon, ngunit hindi siya isang guro. Iyon ang dahilan kung bakit mas marami akong nakukuha sa pagsasanay tuwing bakasyon.
6. Patuloy kong pinapaunlad ang aking sarili nang dahan-dahan. Pagkatapos ng lahat, ang bawat hakbang ay iisa. Napapansin ko ang pag-unlad pagkatapos ng bawat holiday at kung minsan ang pamilya at mga kaibigan sa Thailand ay nagsasalita ng Thai sa akin at nakakakuha ako ng impresyon na sa tingin nila ay higit pa ako (naiintindihan at naiintindihan) kaysa sa iniisip ko. Iyan ay naghihikayat. Gayunpaman, gagawin ko - balang araw - ang pinakamalalaki kong hakbang kapag naninirahan ako doon. Kailanman maaaring iyon.
*At marahil ay magkakaroon ng pagkakataong makakuha ng master's degree sa Netherlands. Dahil kung tama ang nabasa ko kanina na babalik si Tino sa Netherlands kaugnay ng pag-aaral ng kanyang anak. Kaya marahil gusto niyang ilipat ang kanyang kaalaman at kakayahan sa mga interesadong partido. nasa harap ako!
Taos-puso,
Michel
1. Simula.
2. Nagsisimula na akong makakilala ng parami nang parami ang mga titik at kung minsan din ang mga salita at istruktura ng mga tambalang salita. Pero maliit pa rin. Sapat lang ang alam ko para malaman kung ano at paano tingnan. Sa anumang kaso, iyon ay lubhang kapaki-pakinabang 🙂
3. Nagkaroon ng lingguhang mga aralin mula sa isang Thai sa NL sa loob ng ilang buwan. Nakakuha ng isang mahusay na pananaw sa istraktura ng wika, at natutunan ng maraming mga titik. Gayunpaman, ang paraan ng pagtuturo ay nakatuon sa mga bata, ngunit kailangan nilang matutong magsulat, ngunit alam na nila ang wika.Sa kabila ng labis na sigasig ng guro, kami ay natigil doon. Ngayon lamang na ang aming paglipat ay nakikita na namin ito ay mas panatiko.
4. Isang taon na mas masinsinan, 2 taon na halos at ngayon ay medyo higit pa.
5. Ang mga tono at ang iba't ibang pagsulat.
6. Kasalukuyang natututo ng mga salita sa pamamagitan ng mga app. Baka may aralin mamaya (sinuman ang may magandang tip sa lugar ng Chiang Dao?).
Hindi sinasadya, ang mga app sa pagsasalin ay nagiging mas at mas advanced. Mayroon na akong isa kung saan nagsasalita ako ng Ingles at lumalabas ito sa Thai, parehong pagsasalita at pagsulat. Masusuri ko iyon sa pamamagitan ng pagsasalin ng Thai pabalik at makita na halos palaging tama ang pagsasalin.
Maaaring magandang banggitin na madalas akong kumilos bilang isang interpreter sa mga legal na salungatan at gayundin sa panahon ng testimonya sa korte. Direkta mula sa Dutch o English hanggang Thai at vice versa. Kaya kung may nangangailangan nito ipaalam sa akin. Syempre may bayad.
Ang isa pa, ngunit kaugnay na bagay ay siyempre na ang mga Thai mismo ay dapat matutong magsalita ng isang salita sa labas ng pinto. Nalaman ito ng aking bayaw, mahusay na edukasyon at trabaho, nang magkasama kaming naglakbay sa Cambodia. Ayaw sumama ng misis ko, kaya kailangan niyang sumama para tingnan kung hindi ako makisali sa mga babae. Nang malaman niya na siya ay ganap na umaasa sa akin dahil hindi siya nagsasalita ng Ingles, nagpasya siyang gumawa ng isang bagay tungkol dito
Syempre hindi nangyari.
Ang ibig kong sabihin: Ang Thai ay sinasalita lamang sa isang limitadong lugar.
Parang Dutch lang. Iyon ang dahilan kung bakit ang isang Amerikano, kahit na dumating siya upang manirahan dito sa loob ng maraming taon, ay hindi talaga kailangang mag-aral ng Dutch.
Ang pag-aaral ng Thai ay katulad ng pag-aaral ng Albanian, halimbawa. Ito ay nangangailangan ng maraming enerhiya, ngunit ano ang silbi kung hindi ka permanenteng nakatira doon?
Nagsasalita din ako ng Espanyol. Doon ko naramdaman ang sarili ko sa buong Latin America (kahit sa Brazil (Portuguese) naiintindihan ako ng mga tao) Syempre nakakapunta ng Spain, maganda rin ang takbo ng Portugal! Thai? Tanging ang Thailand, higit sa lahat ay maaaring gumawa ng isang bagay dito sa Laos.
Halos 10 taon na akong naninirahan dito sa Bangkok at hindi pa talaga ako umuunlad sa pag-aaral ng wikang Thai. Intindihin ng higit pa kaysa sa maaari kong sabihin. Marahil, sa isang banda, ang katamaran, sa kabilang banda, hindi na kailangang mag-aral ng Thai. Ang aking asawa ay isang manager ng isang internationally operating company at nagsasalita ng mahusay na Ingles; gayundin ang kanyang kapatid at ang kanyang ama. Wala kaming anak. Kaya palagi akong nagsasalita ng Ingles at bihira, kung kailanman, Thai o Dutch.
Nagtatrabaho ako bilang isang guro sa isang unibersidad at lahat ng klase ay nasa Ingles. Ang mga mag-aaral ay dapat magsalita ng Ingles, pati na rin sa kanilang mga sarili. Nalalapat din sa aking mga kasamahan sa Thai. At inaasahan din nila ang isang dayuhang guro na nagsasalita ng Ingles at na-appreciate nila iyon dahil pinagbubuti nila ang kanilang sariling Ingles. Magbabago ang sitwasyon kapag nagretiro ako at lumipat sa Northeast. Ngunit pagkatapos ay mayroon din akong sapat na oras upang matuto ng Thai.
Nangangailangan ng Tulong:
Ang dating asawa ng isang kaibigan ko dito sa Netherlands ay pumanaw na at napakahirap makipag-ugnayan sa telepono sa kanyang biyuda sa Thailand. May handang tumulong sa pagsasalin?
Mangyaring mag-ulat/mag-email sa [protektado ng email]