Sinabi ni Nelson Mandela: “Kapag may kausap ka sa isang banyagang wika, ang iyong mga salita ay pumapasok sa kanyang isip. Kapag nakikipag-usap ka sa isang tao sa kanilang sariling wika, ang iyong mga salita ay napupunta sa kanilang puso.
Hindi mo kailangan ng talento para sa mga wika upang matuto ng isang wika at ang iyong edad ay halos hindi mahalaga. Ang kailangan mo ay tiyaga, pagkamausisa at isang tiyak na kawalan ng takot sa pagkabigo. Kung napapansin ng iyong kapaligiran na seryoso ka, tutulungan ka nila, huwag masyadong sumuko.
á mataas na tono; à mababang tono; â pababang tono; ǎ tumataas na tono; isang midtone. Ang tutuldok pagkatapos ng patinig ay nangangahulugang talagang mahabang patinig.
Magtanong ka pa- Mas natututo ka sa pamamagitan ng pagtatanong sa hapunan, paglalakad, pamimili ng grocery, o pagsakay sa kotse: na Ano 'Nán (níe:) arai ?' "Ano iyon (ito)?" o na เรียก na Ano 'Nán rîeak wâa arai?' "Anong tawag dun?" o พูด ( magtanong ) นี้ uri ใหน 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi ' 'Paano mo nasabi (itanong) ito?' Palaging ulitin ang sagot nang malakas nang ilang beses upang masuri mo sa isang Thai kung tama ang iyong pagbigkas.
Kumuha ng guro para sa 2-4 na oras sa isang linggo para sa isang sandali
Pabor ako na magkaroon muna ng makatuwirang maikling pag-uusap na may mga pangungusap na may 4-6 na salita at pagkatapos lamang (pagkatapos ng ilang buwan) ay talagang magsimula sa pagsulat, na nagsusulong ng pag-aaral ng wika. Sa simula ay mas mabuti kung kukuha ka ng isang guro sa loob ng 2-4 na oras sa isang linggo, nagkakahalaga lamang ng 250 baht bawat oras, ngunit hindi kinakailangan kung nakatira ka sa isang Thai na kapaligiran. Bilang karagdagan, kailangan mong gumugol ng ilang oras sa iyong sarili sa wika araw-araw, kung hindi, makakalimutan mo ito.
Inirerekomenda ko ang aklat na 'David Smyth, Thai, An Essential Grammar, Routlege, 2010' , na may mahusay na paliwanag ng pagbigkas at grammar, na may mga maiikling praktikal na pangungusap. Mas mabuti pa ang aklat na ito: 'Ang Wikang Thai. Grammar, spelling at pronunciation, David Smyth, pagsasalin at pag-edit ni Ronald Schütte, nasa ikatlong edisyon na nito. Lalo na mabuti para sa tama at naiintindihan na ponetika at pagbigkas. Bumili din ng ilang booklet na ginagamit nila dito sa kindergarten para sa practice.
Ang isang magandang website ay: www.thai-language.com , na may mga pasalitang halimbawa. Ang dalawang diksyunaryo ng van Moergestel ay lubos na inirerekomenda. English-Thai at Thai-English ay posible rin siyempre. Ngunit 80 porsiyento ng iyong natutunan ay kailangan mong gawin ang iyong sarili sa iyong pang-araw-araw na buhay.
Ipakita, ipakita at ipakita muli....
Ang Thai ay isang tonal na wika, alam na natin iyan. Ang bawat pantig ay may kanya-kanyang tono, ay hindi mapaghihiwalay na nauugnay dito at sa huli ay tinutukoy ang kahulugan ng mga salita. Ang mga tamang tono ay mahalaga para sa isang mahusay na pag-unawa sa isang Thai na salita. Kung matutunan mo ang isang salita, dapat mong matutunan kaagad ang kaukulang (mga) tono, sa paglaon ay hindi mo ito maiintindihan. Marami akong kilala na nagsasabing: 'Masyadong mahirap ang mga tono, matututuhan ko sila mamaya'. Pagkatapos ay hindi iyon mangyayari.
Sumama ako sa aking anak para sa isang tasa ng kape sa isang cafe malapit sa gate ng Thâa Phae sa Chiang Mai. Sabi ko: 'Aow kèek nèung chin dôeay ná khráp' 'Gusto ko rin ng slice ng cake'. Hindi ako naiintindihan ng waitress at hindi ko maintindihan kung bakit hindi niya maintindihan. 'looked' is 'looked', hindi ba? Then my son shouted 'look' in a high pitched tone at naintindihan naman niya agad. "tumingin" ako sa mababang tono.
Limang tono-Mayroong 5 tono: gitna a, mataas á, mababa à, bumabagsak â at tumataas na ǎ. Ito ay mas madali kaysa sa tila. Ang Dutch ay mayroon ding mga tono, ngunit ginagamit namin ang mga ito upang maghatid ng mga emosyon (sorpresa, galit, inis, diin) at sa wikang Thai, tinutukoy ng tono ang kahulugan ng salita. Kapag naging emosyonal ako lahat ng Thai tones ko ay lumilipad sa bintana. Iyon ang dahilan kung bakit ang mga Thai ay napaka-cool na palaka, kung hindi, walang nakakaintindi sa kanila.
Flat mid-high-low toneMagsimulang magsanay sa Dutch. Napakasimpleng sabihin ang pariralang "Ang Thai ay isang madali at nakakatuwang wika" sa iyong medium pitch nang hindi tumataas o bumaba. Ito ba ay tunog monotonous at boring? Pagkatapos ito ay magiging maayos. Gawin ang parehong, ngunit ngayon ay mas mataas ng kaunti, patag muli, palakihin, iyon ay magiging maayos sa ibang pagkakataon. Mukha ka bang katheuy? ayos lang. Ngayon isang tono na mas mababa kaysa sa gitnang tono na iyon, muli ay napaka-flat, tulad ng isang tunay na lalaki na nagsasalita.
Bumagsak at tumataas na tonoKunin ang salitang 'hindi' para sa bumabagsak at tumataas na tono. 'Hindi ko sinasabing oo! pero hindi!!' Ang pababang o din ng diin na tono. At ang tumataas na tono ay halatang nagtatanong na tono: "Oh no?"
Bigas, puti, ang balita-Kapag nakabisado mo na, magsanay gamit ang salitang Thai na 'khaaw'. Bumagsak na tono: ข้าว khaaw 'rice'; tumataas na tono: puti khǎaw 'puti' at mababang tono balita kàaw '(ang) balita'. Maglagay ng puting bagay sa mesa, kanin, sa tabi ng telebisyon. Sabihin ang isa sa tatlong salita at ipaturo sa Thai kung ano ang ibig mong sabihin kapag binibigkas mo ang 'khaaw' sa isa sa tatlong tono. Nagbigay ito sa akin ng ilang magagandang araw.
Damit, tigre, banig-Gawin ang parehong sa เสี้อ 'sûua': pababang tono: 'garment, shirt'; tumataas na tono: เสีอ 'tigre' at mababang tono: เสี่อ'banig' (kung saan ka uupo at kumain). Gawin din ito sa langit 'fáa', mataas na tono, pagkatapos ay may tumuro sa hangin at ตา 'taa', mean tone, tapos may tumuturo sa mata niya o kay lolo, kung malapit siya.
Sabihin ang sumusunod na pangungusap, ang lahat ng pantig ay nasa mean tone: ชาว นา pumunta ka นา gawin งาน Sa นา 'chaawnaa pai naa tham ngaan nai naa' o 'Pumunta ang mga magsasaka sa palayan upang magtrabaho'. Dapat itong tunog napaka flat at monotonous. Ang mataas at mababang tono ay binibigkas din halos bilang flat, bagama't sa ibang pitch.
Pagkatapos ay magsanay gamit ang mga sumusunod na salita:
midtone: มา 'maa' na darating; นา 'naa' (rice) field ; ตา 'taa' lolo (mother's side), mata; takure 'kaa' uwak; gumalaw 'yay' lola (mother's side)
mataas na tono: kabayo 'máa' kabayo; mabagal 'cháa' dahan-dahan; langit 'fáa' hangin, langit; kalakalan pagbili at pagbebenta ng 'khaa'
mababang tono: kagubatan 'pàa' gubat; ด่าsawayin ang 'dàa'; บ่า 'baa' balikat; ผ่า 'phàa' (to) putulin, hiwain
pababang tono: ห้า 'hâa' lima (555 ay tumatawa); ล่า 'lâa' upang manghuli; Tiya 'pâa' nakatatandang tiya; บ้า 'baa' baliw; ผ้า 'phaa' na damit
tumataas na tono: aso'mǎa' aso; หนา 'nǎa' makapal (ng mga bagay); Hanapin ang 'hǎa' (para) maghanap ng isang tao; ฝา 'fǎa' takip, flap
Gumawa ng maiikling pangungusap, palakihin ang tono at ang mahabang -aa-, magsanay habang ang isang Thai ay nakikinig at nagwawasto:
kabayo halika mabagal 'máa maa cháa Mabagal na dumarating ang kabayo
ตา ล่า aso 'taa lâa mǎa Nanghuhuli ng mga aso si lolo
aso Hanapin ang kabayo 'mǎa hǎa máa Hinahanap ng aso ang kabayo.
ตา บ้า halika mabagal 'taa bâa maa cháa Unti-unting dumarating ang lokong lolo
gumalaw Hanapin ang Tiya 'jaai hǎa pâa Hinahanap ni lola si tita
atbp.atbp.
Isang dayuhan ang pumasok sa isang travel agency at nagtanong sa desk clerk: ikaw magbenta isa ไหม ครับ 'Khoen khǎai toea mái khráp ?' Gusto niyang sabihin, "Nagbebenta ka ba ng mga tiket?" Natamaan siya sa ulo dahil sa kanyang pagsisikap. Sinabi niya ang salita isa 'toea' 'ticket' sa flat, mid tone, iyon ay 'body, body' at hindi sa tumataas na tono, iyon ay ตั๋ว 'tǒea' 'card'. Kaya sinabi niya, "Ibinebenta mo ba ang iyong katawan?"
Napakahalaga rin ng mga patinig
Pagkatapos ng mga tono, napakahalaga ng mga patinig, kabaligtaran lang gaya ng sa Dutch kung saan mas mahalaga ang mga katinig.('Ek go nir Omstardem' lahat ng patinig ay nagbago at nakuha mo, imposible iyon sa Thai).
Ang pagkakaiba sa pagitan ng maikli at mahabang patinig ang pinakamahalaga. Ihambing ang 'ie' sa 'cane' at 'beer', at ang huling 'ie' ay mas mahaba pa sa Thai. 'Book' at dumighay, 'kagat' at 'bear', 'paw' at 'hear'. Ang mga Thai ay sapat na matalino na gumamit ng dalawang magkaibang karakter para sa mahaba at maikling 'oe' 'ie' atbp., hal อุ at อู , resp. maikli at mahabang 'oo'. (ang 'อ' ay isang pantulong na tanda, tingnan kung ano ang nakalawit sa ibaba, iyon ang 'oo'. Sa pamamagitan ng ie: at ang oe: ang tutuldok ay tumuturo sa isang mahabang patinig). Ilang halimbawa:
tubig 'pangalan' tubig; นำ 'kinuha' upang humantong, humantong; mesa 'sa' mesa; lumaki 'masyadong malaki; ติ 'itali' (maikli) para punahin, pagalitan; ตี 'tali:' (mahabang) hit พุทธ 'phóet' (maikli), ang Buddha; พูด 'phôe:t' (mahabang) usapan
Ako ay nagkaroon ng pinaka-problema sa 'อื' tunog tulad ng sa 'muu' 'kamay'. Parang 'uu' pero hindi matulis ang bibig kundi may malapad na ngiti. Talagang dapat mong sanayin ang mga patinig sa isang Thai.
Ang mga katinig ay halos kapareho sa Ingles - na may mga pagbubukod
Iyon ang pinakamadali, halos magkapareho sila sa mga katinig sa Dutch, kasama ang mga sumusunod na pagbubukod. Hindi sinasadya, hindi gusto ng mga Thai ang dalawang katinig na magkadikit (nangyayari lamang sa simula ng isang salita). Sa pang-araw-araw na paggamit, ang 'plaa' 'isda' ay karaniwang 'paa'; 'pràtoe:' 'pinto' nagiging 'patoe' at 'khrai' 'sino' nagiging 'khai'. Subukang kumuha ng Thai para sabihin ang 'pinakamalakas'.
Ang mga huling tunog -tpk- ay napakalambot, halos hindi marinig. Ang nagtatapos na 'k' ay parang 'b' sa Ingles na 'big', ang nagtatapos na 't' ay parang 'd' (sabihin ang 'huwag!' ang 't' sa 'not' ay binibigkas tulad ng ' d' sinusundan ito). At ang pagtatapos na "p" ay parang "b."
Ang mga unang tunog –tpk- at th-ph-kh. Sa Thai ay may mahalagang pagkakaiba sa pagitan ng aspirated -tpk- (karaniwang isinusulat bilang -th-ph-kh-resp.) at ang unaspirated -tpk-, isang pagkakaiba na hindi masyadong karaniwan sa Dutch at English. Maglagay ng kamay o lighter sa iyong bibig at sabihin ang t, p, at k. Halos wala kang maramdamang tumatakas na hangin at dapat manatiling nagniningas ang apoy. Sabihin ang isang ika, ph at kh at mararamdaman mo ang isang sabog ng hangin at ang apoy ay mawawala. Dito rin, kahit na mas mababa kaysa para sa mga tono, kung hindi mo magawa ang pagkakaibang ito, mahirap kang maunawaan. Kapag sinimulan mo itong pagsasanay kasama ang iyong pamilya sa paligid, ang saya ay hindi mailarawan, ginagarantiya ko ito. Sa Thai na script (inaalis ko ang ilang (napaka-bihirang) character):
walang inspirasyon: -t- : ต ; -p-: ป ; -k- : ก
hinahangad: -ika-: ท ธ ถ -ph- : พ ผ ภ -kh-: ค ฆ ข
Halimbawa ng mga salita:
ตา 'taa' mata; tindig 'thâa (d) daungan, jetty ตี 'tali:' upang tamaan'; sa'thie: lugar, espasyo, sa, sa
kagubatan'páa' kagubatan; ผ้า phaa damit ปู'poe:' alimango o Yingluck; tao 'phôe:' tao
เก้า 'kâaw siyam; ข้าว 'khaaw kanin takure 'kaa' uwak ('kaa,kaa'); ฆ่า 'khaa' pumatay, pumatay
Kailangan mong sanayin ang lahat ng ito nang madalas, para sa mga linggo, hanggang sa ito ay mapupunta nang walang kamali-mali. Pagkatapos ay magpatuloy. Ito ang batayan ng isang mahusay na pagbigkas. Kapag tapos ka na, hindi na dapat maging problema ang pangungusap na ito:
ไม้ Ang bago ไม่ ไหม้ ( ไ en ใ ay 'ai' o 'ai' ; ม ay ang 'm' na tunog) o 'Máai mài mâi mâi ', resp. hindi nasusunog ang bagong kahoy), 'Hindi nasusunog ang bagong kahoy'.
Kung gusto mong sindihan ang isang hurno gamit ang isang bagong piraso ng kahoy, na siyempre nabigo, at iling mo ang iyong ulo at sabihin ang pangungusap na ito sa iyong kasintahan, at tumango siya sa kanyang ulo na tumatawa, pagkatapos ay nakapasa ka.
Salamat Tino, para sa artikulo sa itaas. Sa katunayan, ang aklat na iyong binanggit, sa pagsasalin ni Ronald Schütte, ay isang napakahusay na batayan para sa pag-aaral ng wika. Ngayon na mayroon na akong ilang pangunahing kaalaman, nararamdaman ko rin ang pangangailangan para sa isang guro na magtrabaho kasama ang wika. Noong una ay naisip ko na hindi ko balewalain ang pagbabasa/pagsusulat, ngunit napagtanto ko rin na sa isang punto ay kinakailangan na paunlarin ang kaalaman, tulad ng pagsusulat mo.
Bukod sa mga tono na iyon, sa tingin ko ang antas ng kahirapan ng wika ay talagang hindi masyadong masama. Sa aking palagay, ang istruktura/gramatika ay mas simple kaysa sa mga wikang Dutch, Ingles, o Pranses at Aleman. Pinaghihinalaan ko na mas mahirap para sa isang Thai na matuto ng Ingles kaysa sa isang taong Dutch na matuto ng Thai.
Paumanhin ngunit ang Thai ay isang napakahirap na wika para sa akin. Kapag nagsasalita sila ay hindi ko marinig ang pagkakaiba sa mga pitch, lalo na ang pagbigkas sa kanila. I've been living here for 12 years now and I already understand a lot of what they say and the Thai people who know me understand my gibberish too. Sa kabutihang palad, sa nayon ng aking mga biyenan ay nagsasalita sila ng Khmer. Iyon ay mas madaling matutunan at ang kanilang paraan ng pagsasalita ay halos kapareho sa aking Flemish dialect. At sa pamamagitan ng paraan, kung ikaw ay nagsasalita tungkol sa isang tiyak na paksa at gumamit ka ng maling pitch sa Thai, maiintindihan ka nila. Kung gusto pa nila. At least yun ang experience ko.
Carl hindi ka nag-iisa. Gumugugol ako ng maraming oras sa Uttaradit 8 buwang Thailand. Kung saan 5 buwang Uttaradit, 2 buwang Jomtien at 1 buwang paglalakbay. Ako ay nasa minor ban o trabaho (mula sa belanda) at may bigkas na parang laotian. Ang mga salita dito ay madalas ding nangangahulugang ibang bagay kaysa sa Bangkok.
Parang German lang kumpara sa Dutch
Medyo tungkol sa edad na iyon. Masyadong matanda para matuto ng ibang wikang banyaga. Ang artikulo sa ibaba (at marami pa) ay lumalaban dito. Sinasabi nila ito:
Maaari kang maging isang ganap na matatas na nagsasalita ng isang wikang banyaga sa anumang edad, at ang maliliit na di-kasakdalan ng grammar o accent ay kadalasang nagdaragdag lamang sa kagandahan.
https://theconversation.com/youre-never-too-old-to-become-fluent-in-a-foreign-language-96293
Magandang umaga, mahal na mga connoisseurs ng Thailand.
Umaasa ako na isang araw ay makakasulat ako ng isang piraso tungkol sa wikang Thai kung saan hindi ako nagkakamali. Alam ko, pero nagkamali ako sa pagsusulat nito. Kaya eto:
ป่า'páa' bos. Dito ito ay nakasulat na may mataas na tono, ngunit ito ay dapat na isang mababang tono, kaya pàa. Typo 🙂
Pumunta ako sa gurong Thai sa loob ng 2 oras bawat linggo sa loob ng halos 4 na taon na ngayon. Noong nakaraang taon nagsimula kaming magsulat na ginagawang mas masaya na maunawaan kung gaano kaawa-awa ang wika. Nagbabasa sa kalye, dahan-dahan ding nagsisimula ang tindahan ng pagkain...laging puno ng mga sorpresa. Ang pinaka-kapansin-pansin ay kapag nagsasalita ako ng Thai, ang Thai mismo ay nagulat na ang farang ay nagsasalita ng perpektong Thai. Sinusubukan kong gamitin ang tono nang napakalinaw at hangga't maaari.
Ngunit kung minsan ang mga bagay ay nagkakamali.... masyado akong 'handa'. Ang malinaw na mga pahayag ng R ay hindi karaniwan sa marami at kailangan ko ring yumuko sa L na pahayag.
Noong una ay tutol ang aking asawa sa pag-aaral ko ng Thai, ang dahilan ay hindi lamang para mas madali para sa akin na kumonekta sa ibang mga babae (na ang kaso) ngunit ang farang ay tinitingnan ng pamilya bilang isang mas masamang tao... khon mai dee. Dahil lamang sa pagkatapos ay nagsimula akong maunawaan at matutunan ang mga kaugalian at pamumuhay ng Thai….paruparo, kiks. Mea noi atbp.
Masyado akong maraming nalalaman. Farang roo gumawa.
Ngunit ang pakikipag-usap ay kailangang isagawa at ito ay pinakamahusay na gumagana sa isang pinta at sa mabuting kumpanya!
Bukod sa mga tono, ang mga classifier at ang hierarchy ay marahil ang pinakamahirap para sa Dutch.
Rob, ang malinaw na pagbigkas ng R ay talagang naririnig ng maraming sa Bangkok (Central Thailand), ngunit sa mga tao ng Isaan ay maraming problema dito, dahil ang rehiyonal na diyalekto at sa palagay ko rin ay ang Laotian ay walang tunog na R.
Talagang pinahahalagahan ng aking pamilyang Thai na ako ay may mahusay na kaalaman sa wikang Thai. Hindi ko rin maintindihan na ikaw ay / naging isang farang mai dee, ngunit alamin na ang mga Thai ay mahilig magtsismis sa kanilang sarili at pagkatapos ay mapapahiya kung bigla mong ipakita na naiintindihan mo ang lahat.
Ang aking pag-ibig ay nagmula sa Khon Kaen at maaaring gumawa ng isang magandang rolling RRRR. Palagi akong nahihirapan sa isang magandang R. Madalas nila akong tinutukso sa pagsasabing, halimbawa, “RRRRRob”. At mas masaya siya na nakapagsalita ako ng kahit ilang salita ng Thai (at kalaunan ay matututunan niya ang wika kapag natapos niya ang Dutch NT2, B1 level). Hindi bababa sa pagkatapos ay maaari niyang sabihin ang tungkol sa kanyang nararamdaman o kung ano ang kanyang nakita sa kanyang sariling wika. Every now and then she speak Thai to me without thinking, buti na lang nakapag-extract ako ng ilang key words para maintindihan ko na sinabi niya, halimbawa, na baliw siya sa akin, <3
Palagi akong nakaupo kasama ng grupo ng mga babae. Tinugunan nila ang isa't isa bilang ie Nok at ie Noi. Kaya ginawa ko rin yun. Nagkaroon ng nakamamatay na katahimikan, lahat ay nakatingin sa akin. tanong ko 'ano yun?' “Sabi mo Nok, hindi maganda yan, ai Tino!” "Pero gawin mo rin," protesta ko. "Kaya natin 'yan, pero hindi talaga kaya ng farang!" ang sagot.
Sa pagdaan mo sa isang paaralan sa hilaga, maririnig mo ang guro na nagsasabi ng rrroongrrriean, at inuulit ng mga estudyante ang loongliean. Napaka uncivilized.
Chaawna pai naa thum ngaan nai naa Tino?
Kakaibang pangungusap
Sasabihin ko Chaawna pai thum ngaan tii thung naa.
Dapat ko bang bigkasin ang "thum ngaan" dito bilang "tham ngaan"?
Ang phonetic na pagsulat na ito ay tila pinaghalong pagbigkas ng Ingles at pagbigkas ng Dutch...
Maaaring tama Daniel, ang aking phonetic Thai ay hindi maganda 555
Kakaibang parirala, talaga. Ngunit kailangan kong makabuo ng isang bagay na may mga mid tones lamang. May naiisip ka bang pangungusap na may 8-10 pantig na may pabagsak lamang na tono? At marahil ay pareho para sa iba pang mga tala?
Sa kasamaang palad hindi kita matutulungan niyan. Natutunan ko ang Thai bilang isang Thai at hindi ako nag-aalala sa pagpapakita.
5555
Kung gayon ikaw ay isang tunay na Thai. Sa mga unang yugto ng aking proseso ng pag-aaral, nang tanungin ko ang isang Thai 'anong (mga) tono mayroon ang salitang iyon?' tumahimik sila o tumingin sa akin na para bang nawalan ako ng malay. Hindi ang guro siyempre, masasabi niya.
Para sa mga mahilig, narito ang mga Thai na pangalan para sa mga tono:
Gitnang sǐejang sǎaman
Mababang sǐejang èek
Pababa sǐejang thoo
Mataas na sǐejang na pagsubok:
Tumataas na sǐejang tjàttàwaa
Ang huling apat na salita ay ang mga numero 1, 2, 3, 4 sa Sanskrit. Makikilala ang 'thoo', 'twee' o ang English na 'two', at try: ang sarili nating 'three'. Ang ibig sabihin ng Sǎaman ay ''pantay, payak, patag''. Mayroon na ngayong 'sǎaman' na partidong pampulitika, ang partido para sa 'ordinaryong lalaki/babae'.
Ang aklat na binanggit ay isang gramatika na hindi maayos na isinalin ng hindi-linguist na si Schütte, isang uri ng sangguniang gawain ngunit tiyak na hindi isang aklat-aralin.
Sa pamamagitan ng paraan, para sa mga nagsasalita ng Dutch ay may mga medyo madaling wika (tulad ng Indonesian) at mahirap (tulad ng Thai at Chinese). Nagsasalita ako mula sa karanasan sa sampung wika.
Nakapanlilinlang na sabihin kung hindi, kahit na ito ay ginawa nang may pinakamahusay na layunin sa didactic.
Ako ay nagtuturo ng wikang Thai sa loob ng 20 taon, gayundin sa mga matatanda (mahigit 55). ang aking karanasan ay hindi nila hinihigop ang materyal ng ehersisyo. Nagsimula na rin akong magbasa at magsulat. ang karaniwang mag-aaral ay makakapagbasa pagkatapos ng 3 buwan. Magiliw na pagbati, f. teijsse….
ibigay mo ang wikang Thai sa Netherlands kung gayon kung saan sa Netherlands - interesado ako.
Pagkatapos ng limang taon ng masinsinang, halos araw-araw na pag-aaral ng Thai, hindi ko masasabi na ang pag-aaral ng wastong Thai ay isang piraso ng cake. Bagkos!
Kahit na ang wika ay walang mga kaso, mayroong mga 5 tono na nagpapahirap dito.
Ang isang salita na may parehong pagbigkas ay maaaring magkaroon ng maraming iba't ibang kahulugan. Kunin ang phan (mid), halimbawa. Kapag nagbayad ka sa till ibig sabihin isang libo. Kung ikaw ay nasa palengke at nag-inquire ka tungkol sa pomelo, ibig sabihin ay "uri" ng pomelo. Kung ikaw ay nasa emergency room ng ospital, ito ay tungkol sa isang "benda". Ngunit iyon ay wala kung ikukumpara sa mga salitang tulad ng naa (nahuhulog) na may hindi bababa sa 6 na nauugnay na kahulugan. At maaari kong pangalanan ang dose-dosenang mga halimbawa.
At sa wakas ay mayroong script kung saan ang lahat ng mga salita ay nakasulat nang magkasama.
Opinyon ko: Ang Thai ay mas mahirap kaysa sa French, German at English at nasa antas ng "puzzles" ng Latin, Greek at Hebrew, Arabic.
Naniniwala ako noon na lahat ng naninirahan (semi) permanente sa Thailand ay may obligasyong pag-aralan nang maayos ang pambansang wika. Lumalayo na ako sa opinyong iyon: ang wika ay napakahirap itanong iyon sa lahat.
Patuloy lang ako dahil gusto ko ito. Ngunit isang simoy?
Maraming salamat!
Khòb khoen máak atjaan Tino.
Ang lahat ng mga simula ay mahirap, at ang iba't ibang mga tono ay medyo nakakatakot sa simula, paano mo dapat matutunang kilalanin ang lahat ng iyon? Ngunit sa pamamagitan ng pagsasanay sa mga maiikling salita na may 2-3 tunog upang matutunang kilalanin ang iba't ibang tono at pagkatapos ay matutunan ang isang pangunahing bokabularyo sa mga maikling pangungusap at pagkatapos ay ang alpabeto, dapat itong gawin. Halos lahat ay dapat matuto ng isang wika, bagama't nakakatulong ito kung maririnig mo ang wika sa paligid mo araw-araw. Natututo din ang mga bata ng pangunahing bokabularyo ng mga maluwag na salita at pangungusap.
Narito ang isang aralin sa wikang Thai kung saan ang isang tao ay may kamalayan na nagtuturo nang mahinahon, binibigyang-diin ang mga tunog at may mga kilos na walang pagsasalin o paliwanag sa ibang wika:
https://www.youtube.com/watch?v=oIqIrEG6_y0
Sa kumbinasyon ng pagbuo ng bokabularyo, ang aklat ni Ronald Schütte ay mahusay para sa pag-aaral ng grammar. Kasama ang mga diksyunaryo ng Moergestel at Thai-language.
At kung ang iyong pamilya o kapareha ay kakaiba o hindi kanais-nais na gusto mong matutunan ang wika ng iyong iba pang kalahati... kung gayon ang mga kampana ng alarma ay tutunog para sa akin. O mayroon ding mga Dutch dito na nakatira sa Netherlands nang mas matagal tagal ng panahon kasama ang isang Thai na kasosyo at ito Sa tingin mo ba ay hindi kailangan o hindi kanais-nais na siya ay dapat hindi bababa sa master ang mga pangunahing kaalaman ng Dutch wika? Mapanganib kung ang iyong mahal sa buhay ay maaaring gumana (semi) nang nakapag-iisa sa bagong bansang tinitirhan. 555
Sa wakas ay nagsimula akong mag-aral ng wikang Thai 2 buwan na ang nakakaraan, kung saan napakahalaga ng mabuting patnubay. Ang plano ay palaging na ang aking yumaong mahal ay nakabisado muna ang Dutch at sa sandaling matapos ang lahat ng mga bagay sa pagsasanib ay magsisimula kaming magtrabaho sa aking Thai at pagkatapos ay si Isan. Buong puso siyang sumang-ayon na mahalaga para sa aming dalawa na magsalita ng wika ng isa't isa upang makipag-usap sa mga kaibigan, pamilya, at iba pa.
Minamahal na Tino, magandang pagtatangka upang pag-aralan ang lahat ng mga (Dutch) na farang upang matuto ng wikang Thai. Hindi naman ako tanga, sa panahong nakuha ko ang aking HBS-A diploma na may cum laude, na may 10 para sa Pranses, isang 9 para sa Ingles at isang 8 para sa Aleman. Iyon ay noong 1967.
Ako mismo ay gumugol ng higit sa dalawang taon sa pag-aaral ng Thai. Binili ko ang sa tingin ko ay isang magandang kurso sa pag-aaral sa sarili sa pamamagitan ng NHA. Isang napaka-solid na kurso, na may maraming tulong sa pagbigkas (kasama ang isang media player, kasama ang lahat ng mga salita at mga aralin sa pagbigkas ng Thai). Araw-araw ay gumugugol ako ng higit sa 4 na oras sa mga aralin. Hindi ako nagtagumpay. Kaya kong magsulat at magbasa sa Thai, kahit na napakabagal.
Huminto ako ngayon dahil wala akong makitang tunay na pag-unlad, hindi ko man lang masundan ang balitang Thai. Dagdag na kapansanan: Nakatira ako sa Udon at walang Bangkok Thai na sinasalita (naiintindihan nila ito), ngunit karamihan sa Thai ay nagsasalita ng Laotian.
At nagpasya akong gugulin ang aking natitirang buhay sa mga bagay maliban sa wikang Thai.
Masyadong mahirap para sa akin.
Pero na-appreciate ko ang pagtatangka mong kumbinsihin si farang na hindi naman ganoon kahirap.
Bumabati,
Leo
Ang aking karanasan sa pag-aaral ng Thai ay isang mahirap na wikang matutunan. Kung isinulat ang Thai sa ABC, mas maraming farang ang mas madaling matutunan ang wika. Ang lohika sa spelling ay mahirap ding master. Kasunod nito, ang Thai ay gumagamit ng dalawang bersyon ng kanilang script, isang klasiko, ang orihinal at isang modernong, na muling nangangailangan ng hiwalay na pag-aaral.
Ang mga tono ay mahirap para sa lahat at kung minsan ay hindi mas mahusay na sabihin, madalas mahirap na master.
Ngunit upang makapagsalita ng kaunti sa wika, kinakailangan ang isang bokabularyo. Ang kaunting pangunahing pag-uusap sa lalong madaling panahon ay nangangailangan ng karunungan ng hindi bababa sa 1000 salita at ang pangunahing grammar upang dalhin ito sa limelight. Iyan ay isang malaking hadlang para sa marami, dahil ang mga salitang Thai ay ganap na banyaga sa atin. Kailangan mong labanan sila, kumbaga, para maisama sila sa iyong bokabularyo ng Thai. Kaya gumawa ng mga pangungusap Tino, na may 4 o 6 na salita kailangan mo ng ilang oras para diyan.
Ngayon para sa edad kung saan maaari kang matuto ng isang wika, ako ay animnapung taong gulang nang magsimula ako sa wikang Thai.
Nagkaroon ng kalamangan na ako ay nagtapos sa bandang huli ng buhay at samakatuwid ay nasanay sa pag-aaral.
Gayunpaman, karamihan sa mga taong Dutch na nakilala ko dito sa Thailand ay nagtrabaho sa isang propesyon sa ehekutibo habang nagtatrabaho sila. Maliit na self-employed, assembly, sales, atbp.
Ang mga konseptong pandiwa, pangngalan nw. ang pang-uri, atbp. ay malayo sa kanila.
Bilang karagdagan, ang pagtuturo sa pamamagitan ng Internet ay pangunahin sa Ingles. Kaya isang double handicap para sa karamihan. Lubos kong nauunawaan na ang karaniwang expat, pensionado, ay hindi na nagmamalasakit sa pahayag na ito at naghahanap ng kanyang sariling mga paraan upang iligtas ang kanyang sarili sa wika dito sa Thailand.
Konklusyon: ang wikang Thai ay lumilitaw na isang muog na mahirap lupigin para sa marami. Ang mga katagang mahirap o madali ay lubos na personal, lubos na nakadepende sa kanilang personal na kasaysayan.
Mayroon akong mga libro + CD ni Paiboon. Sa una ay kinopya ko ang mga CD at pinalitan ang pagsasalin sa Ingles ng pagsasalin ng Dutch na aking naitala. Madalas na muling binibisita sa aking mp3 player sa daan. Doon ko natutunan ang bokabularyo.
Ang hatol... ibang kwento iyon. Maaari kong sabihin ang mga salita nang may tamang tono... ngunit hindi iyon sapat. Lalo na ang mataas na tono na mali ang bigkas ko ayon sa aking asawang Thai...
Ginamit ko ang phonetic script, ngunit ngayon ay talagang natututo akong magbasa ng Thai. Upang makatulong, ginagamit ko ang parehong paraan tulad ng para sa mga tunay na Thai(se) na mga mag-aaral: ang mga salita ay nahahati sa mga pantig. Iyan ay gumagana nang maayos ngayon. Bumili kami kamakailan ng Thai reading book/textbook para sa mga mag-aaral sa ika-4 na baitang sa Antwerp. Kaya talagang inirerekomenda. Sa tingin ko bibili ako ng higit pa sa mga aklat na iyon sa Thailand…
Hindi muna ako magsasalita tungkol sa pagsusulat saglit... hindi pa ako handa para doon...
Good luck sa lahat ng gustong mag effort 😉
Naglakas-loob akong ilarawan ang aking sarili bilang isang regalo para sa mga wika. Magsalita ng Espanyol Pranses Aleman Ingles at Portuges matatas.
Ibinigay ko ang Thai. Ito ay isang tonal na wika at halos kailangan mong ipanganak kasama nito. Ang mga taong napakahilig sa musika ay magiging mas madali.
Ako ay 60 noong sinimulan ko ito at sa palagay ko ay huli na iyon. Kinagat ko ang aking ngipin dito literal at matalinghaga. Sa anumang kaso, ang mga contact sa Bangkok ay mabilis na inililipat sa Ingles.
Samantala ang aking asawa ay natuto ng Dutch at nagsimula siyang matuto ng Ingles nang mas mahusay at ang lahat ay naging mas mahusay kapag nagsasalita ako ng Thai.
Sa libreng oras ay sinimulan kong gawing mas mahusay ang aking Ingles.
Sa anumang kaso, ang edad upang matuto ng isang wika ay gumaganap ng isang pangunahing papel, gayunpaman maaari itong pilipitin o iikot ito. Ang isang bata ay natututo ng isang numero sa 2 taon.
Maaaring matutunan para sa ilang mga tao. Ngunit pinapayuhan ko ang sinuman na medyo mas matanda na kalimutan ang tungkol sa mga talang iyon. Dahil para sa maraming tao ay hindi ito posible. Mahusay akong nagsasalita ng Thai pagkatapos ng 19 na taon.
Pero hindi ko makuha ang mga tonong iyon. Hindi sapat ang tenga ko para doon. At mayroon na akong napakaraming tao,
frustrated see drop out dahil sa mga tono. Kunin ang salitang kaaw. Pwedeng kanin, puti, tuhod, siyam, pasok, luma, balita, scribble at iba pa. Nung may klase ako akala ko alam ko na. Ngunit kalahating oras pagkatapos ng klase ay nawala na naman ako. At kaya nakita kong maraming tao ang nag-drop out.
At maging tapat tayo kung gaano karaming mga farang ang kilala mo na mahusay na nagsasalita ng wika. Kaya din master ang mga tono.
Alam kong 2. At marami akong alam na farang sa Chiangmai
Mayroon pa akong nakakapanghinayang impresyon na ang mga Thai ay nahihirapang maunawaan ang kanilang mga sarili kahit sa kanilang mga sarili. Natatakot ako na madalas hindi nagkakaintindihan ang mga Thai sa isa't isa. Sa tingin ko ay may kinalaman ito sa mga tonong iyon.
Quote:
'Ang isang bata ay natututo ng isang numero sa 2 taon'.
Talaga, pare. Sa edad na iyon, wala pang 500 salita ang alam ng isang bata, medyo mahina pa rin ang pagbigkas at maraming pagkakamali sa gramatika. Sa edad na 8 lamang ay halos walang kamali-mali ang paggamit ng wika. Ang isang 70 taong gulang na Dutch na taong nag-aaral ng average ng 1 oras bawat araw at madalas ding nakikipag-usap sa kanyang kagyat na Thai na kapaligiran, pagkatapos ng 8 taon, ay nasa halos kaparehong antas ng isang 8-taong-gulang na bata sa Netherlands . Marahil ay may mas masamang pagbigkas.
Sa aking karanasan, ang kahirapan sa pag-aaral ng Thai ay nasa simula. Ang katotohanan na ang Thai ay isang ganap na naiibang wika kaysa sa halos anumang wikang Kanluranin ay ginagawa itong isang pangunahing hadlang. Kapag pumili ka ng German, French, Spanish o English learning book para sa mga bata, mabilis mong makukuha ang mga salitang 'unggoy, nut, mies'. Sa Thai, ito lamang ay isang malaking hadlang.
Napansin ko rin na ang pinakamahusay na paraan ng pag-aaral ay naiiba nang malaki sa bawat tao. Mas gusto ng isa na matuto mula sa isang libro at pagkatapos ay subukan ito kaagad sa pagsasanay (kung may pagkakataon), ang isa ay pinakamahusay na natututo nang 1-on-1 sa isang tunay na guro at ang isa ay maaaring matuto nang mahusay mula sa mga audio book . Ako mismo ay kabilang sa kumbinasyon ng huling dalawang grupo.
Hindi ko sasabihing mahiyain ako, ngunit nahihirapan akong magsalita ng wikang banyaga sa publiko kung hindi man lang ako kumpiyansa sa mga sinasabi ko. Lalo na sa Thailand kung saan hindi mo lang mapahiya ang sarili mo, kundi pati na rin ang iba. Nagsimula ako sa isang audio course mula sa Pimsleur. Bawat aralin ay ilang beses kong pinakinggan at inuulit ang lahat ng pangungusap/salita at nire-record ang mga ito gamit ang voice recorder o laptop. Inihahambing ko ang aking pagbigkas sa pagbigkas ng aralin sa audio at nagpatuloy lamang kapag nasiyahan ako sa aking pagbigkas at naunawaan ang aking sinasabi. Dapat sabihin na ang marinig ang iyong sarili na nagsasalita ng Thai na may wastong (audio) na mga halimbawa ay maaaring maging talagang masayang-maingay. Gayunpaman, ito ay gumagana nang mahusay.
Naging maayos at maayos ang lahat, ngunit ang pangunahing disbentaha ng isang audio book ay ang katotohanan na habang nagbibigay ito ng matibay na pundasyon at nagbibigay sa iyo ng makatwirang bokabularyo, hindi ito interactive. Maihahalintulad ito sa pag-aaral ng matematika; maaari mong ganap na kabisaduhin ang isang problema, ngunit kung hindi mo naiintindihan kung paano ito gumagana at ang mga numero ay biglang nagbabago habang ang kabuuan ay nananatiling pareho, hindi ka makakarating sa tamang sagot.
Nang bumangga ako sa pader na ito, kinuha ko ang isang guro sa kamay. Ang aking pagbigkas ay makatwiran at ang aking bokabularyo ay sapat na mabuti para sa mga simpleng 'holiday' na pag-uusap tulad ng pamimili, pag-order ng pagkain, sa bar at simpleng maliit na usapan (ito ay, btw, ang aking unang layunin). Hanggang sa nagsimula akong magtrabaho sa wika kasama ang isang guro na talagang sinimulan kong maunawaan kung paano ito gumagana. Ito ay ~3 oras lamang sa isang linggo, ngunit ito ay talagang masaya. Tuwang-tuwa din ako na ako mismo ang nakapaglatag ng pundasyon.
Malayo pa rin ako sa perpektong Thai, at malamang na hindi na. Marami pa ring sitwasyon kung saan bumabalik ako sa 'Tinglish' (Ingles ngunit may istraktura ng gramatika/pangungusap ng Thai). Pero nakakatuwa pa rin gawin. At ang mga mukha ng aking mga kaibigang Thai at mga taong nakakasalamuha ko kapag bigla akong nagsimulang magsalita ng Thai ay mas sulit ang pagsisikap. 🙂
Hindi na rin siguro ako matututo. Ngunit ang regular na mga bagong salita ay magdadala sa iyo nang higit pa. Kahit na magtanong lang ng isang bagay sa isang tindahan... Pinahahalagahan ito.
Maraming salamat sa aralin sa wikang ito Tino.
Sinisikap kong matutunan ang wika sa pamamagitan ng pag-aaral sa sarili. Mula sa simula ako ay sabay-sabay na nagtatrabaho sa bokabularyo, pagbigkas, pagbabasa at sa mas mababang lawak ng pagsulat. Kapag nakakarinig ako ng isang salita gusto ko ring malaman kung paano ito binabaybay, dahil maraming tao ang hindi maganda ang pagbigkas.
Ang pag-aaral ng tamang pitch ay isa ring hadlang para sa akin.
Sa simula ay nalaman ko na: ๐ = o = katamtaman, ๐่ = ò = mababa, ๐้ = ô = bumabagsak, ๐๊ = ó = mataas, ๐๋ = ǒ = tumataas.
Gayunpaman…. Nalaman ko sa lalong madaling panahon na ang pitch ng isang marka ng tono ay hindi inilalapat nang pare-pareho. Gayundin sa iyong aralin sa itaas ay nakatagpo ako ng maraming mga kaso kung saan ang isang tanda ng tono ay maaaring magkaroon ng iba't ibang mga tunog. Hindi pa ako nakakatuklas ng anumang sistema dito sa ngayon (kung mayroon man).
Marahil ay maaari mong ipaliwanag sa akin kung bakit ang isang tiyak na tanda ng tono ay walang malinaw na pagbigkas at kung mayroong panuntunang pangwika para sa pagbabago ng tunog ng isang tiyak na tanda ng tono.
Upang ilarawan ang problema, kinuha ko ang kalayaan sa pagguhit mula sa teksto ng iyong aralin sa wika, sa pag-aakalang naisulat mo ang karamihan sa mga ito nang tama. Naglagay ako ng mga tandang padamdam bago ang pahayag na lumihis sa tanda ng tono:
! นั้น (นี้) อะไร 'Nán (níe:) arai' 'Ano iyon (ito)?' [Ano ang pagkakaiba ng 'นั่น' at 'นั้น'?]: Narito ang mga marka ng tono resp. pababang (๐้), (pababa (๐้)) at gitna (๐), ngunit ang pagbigkas na resp. mataas (๐๊), (mataas (๐๊)) at gitna (๐).
! นั่น เรียก ว่า อะไร 'Nán rîeak wâa arai' 'Ano ang tawag dito?': Narito ang mga marka ng tono resp. mababa (๐่), gitna (๐), mababa (๐่) at gitna (๐), ngunit ang pagbigkas na resp. mataas (๐๊), bumabagsak (๐้), bumabagsak (๐้), at gitna (๐).
! พูด (ถาม) นี้ แบบ ใหน 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi' 'Paano mo sasabihin (itanong) ito?': Narito ang mga marka ng tono resp. gitna (๐), (gitna (๐)), bumabagsak (๐้), gitna (๐) at gitna (๐), ngunit ang pagbigkas na resp. bumabagsak (๐้), (tumataas (๐๋)), mataas (๐๊), gitna (๐), at tumataas (๐๋).
ข้าว 'khâaw' 'rice': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้) at ang pagbigkas ay bumabagsak din (๐้).
! ขาว 'khǎaw' 'puti': Ang tanda ng tono ay nasa gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay pataas (๐๋).
ข่าว 'khàaw' '(ang) balita': Ang tono ng tanda ay mababa (๐่) at ang pagbigkas ay mababa din (๐่).
เสี้อ 'sûua' 'kasuotan, kamiseta': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้) at ang pagbigkas ay bumabagsak din (๐้).
! เสีอ 'sǔua' 'tiger': Ang tanda ng tono ay nasa gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay pataas (๐๋).
เสี่อ 'sùua' 'matje' (kung saan kakainin): Ang tono ng tono ay mababa (๐่) at ang pagbigkas ay mababa din (๐่).
! ฟ้า 'fáa' 'air': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay mataas (๐๊).
ตา 'taa', 'eye, grandpa (mother's side)': Ang tanda ng tono ay nasa gitna (๐) at ang pagbigkas ay nasa gitna din (๐).
! ม้า 'máa' 'kabayo': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay mataas (๐๊).
! ช้า 'cháa' 'dahan-dahan': Ang tono ng tanda ay bumabagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay mataas (๐๊).
! ฟ้า 'fáa' 'air': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay mataas (๐๊).
! ค้า 'kháa' 'to buy and sell': Ang tono ng tono ay bumabagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay mataas (๐๊).
ห้า 'hâa' 'lima (555 ay tawa)': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้) at ang pagbigkas ay bumabagsak din (๐้).
! ล่า 'lâa' 'to hunt': Ang tono ng sign ay mababa (๐่), ngunit ang pagbigkas ay bumabagsak (๐้).
ป้า 'pâa' 'matandang tiya': Ang tono ng tanda ay bumabagsak (๐้) at ang pagbigkas ay bumabagsak din (๐้).
บ้า 'bâa' 'crazy': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้) at ang pagbigkas ay bumabagsak din (๐้).
ผ้า 'phâa' 'garment': Ang tanda ng tono ay bumabagsak (๐้) at ang pagbigkas ay bumabagsak din (๐้).
! หมา'mǎa' 'aso': Ang tanda ng tono ay nasa gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay pataas (๐๋).
! หนา 'nǎa' 'makapal (ng mga bagay)': Ang tanda ng tono ay nasa gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay pataas (๐๋).
! หา 'hǎa' 'to look for someone': Ang tono sign ay gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay pataas (๐๋).
! ฝา 'fǎa' 'lid, flap': Ang marka ng tono ay nasa gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay pataas (๐๋).
! ม้า มา ช้า 'máa maa cháa' 'Dahan-dahang dumarating ang kabayo.': Ang mga marka ng tono ay resp. pagbagsak (๐้), gitna (๐) at pagbagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay resp. mataas (๐๊), gitna (๐) at mataas (๐๊).
! ตา ล่า หมา 'taa lâa mǎa' 'Nangangaso ng mga aso si lolo.': Ang mga marka ng tono ay resp. gitna (๐), mababa (๐่) at gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay resp. gitna (๐), bumabagsak (๐้) at tumataas (๐๋).
! หมา หา ม้า 'mǎa hǎa máa' 'Hinahanap ng aso ang kabayo.': Ang mga marka ng tono ay resp. gitna (๐), gitna (๐) at bumabagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay resp. tumataas (๐๋), tumataas (๐๋), at mataas (๐๊).
! ตา บ้า มา ช้า 'taa bâa maa cháa' 'Dahan-dahang dumarating ang lokong lolo.': Ang mga marka ng tono ay resp. gitna (๐), pagbagsak (๐้), gitna (๐) at pagbagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay resp. gitna (๐), pababang (๐้), gitna (๐), at mataas (๐๊).
! ยาย หา ป้า 'jaai hǎa pâa' 'Hinahanap ni lola si tita.': Ang mga marka ng tono ay resp. gitna (๐), gitna (๐) at bumabagsak (๐้), ngunit ang pagbigkas ay resp. gitna (๐), tumataas (๐๋) at bumabagsak (๐้).
! คุณขาย ตั๋ว ไหม ครับ 'Khoen khǎai tǒea mái khráp' 'Nagbebenta ka ba ng mga tiket?': Ang mga marka ng tono ay resp. gitna (๐), gitna (๐), tumataas (๐๋), gitna (๐) at gitna (๐), ngunit ang pagbigkas ay resp. gitna (๐), tumataas (๐๋), tumataas (๐๋), mataas (๐๊), at mataas (๐๊).
! น้ำ 'náam' 'water': Pababang tanda ng tono (๐้), mataas na pagbigkas (๐๊).
นำ 'kinuha' 'lead, precede': Tone sign middle (๐), pronunciation middle (๐).
โต๊ะ 'tó' 'table': Tone sign high (๐๊), mataas na pagbigkas (๐๊).
โต 'too' 'big': Tone sign middle (๐), gitnang pagbigkas (๐).
ติ 'tie' (maikli) 'to criticize, scold': Tone sign middle (๐), pronunciation middle (๐).
ตี 'tie:' (mahaba) 'to strike': Tone sign middle (๐), pronunciation middle (๐).
! พุทธ 'phóet' (maikli) 'the Buddha': Tone sign gitna (๐), mataas na bigkas (๐๊).
! พูด 'phôe:t' (lang) 'talk': Tone sign middle (๐), pagbigkas na pababang (๐้).
ตา 'taa' 'eye': Tone sign middle (๐), gitnang pagbigkas (๐).
! ท่า 'thâa (d)' 'port, jetty': Tone sign low (๐่), pagbigkas na pababang (๐้).
ตี 'tie:' 'to hit': Tone sign middle (๐), gitnang pagbigkas (๐).
! ที่ 'thîe:' 'lugar, espasyo, te, in': Tone sign low (๐่), pagbigkas na pababang (๐้).
ป่า 'pàa' 'gubat': Mababa ang tono ng tono (๐่), mababa ang pagbigkas (๐่).
ผ้า 'phâa' 'garment': Pagbagsak ng tono ng tono (๐้), pagbigkas na pagbagsak (๐้).
ปู 'poe:' 'crab o Yingluck': Tone sign middle (๐), pronunciation middle (๐).
ผู้ 'phôe:' 'person': Tone sign falling (๐้), pronunciation falling (๐้).
เก้า 'kâaw' 'nine': Tone sign falling (๐้), pagbigkas na falling (๐้).
ข้าว 'khâaw' 'rice': Tone sign falling (๐้), pagbigkas na falling (๐้).
กา 'kaa' 'uwak' ('kaa,kaa'): Middle tone sign (๐), middle pronunciation (๐).
! ฆ่า 'khâa' 'to kill, murder': Tone sign low (๐่), pagbigkas na bumabagsak (๐้).
! ไม้ ใหม่ ไม่ ไหม้ 'Máai mài mâi mâi '(resp. kahoy bago hindi nasusunog) 'Bagong kahoy na hindi nasusunog': Ang mga marka ng tono ay resp. pagbagsak (๐้), mababa (๐่), mababa (๐่) at pagbagsak (๐้), ang pagbigkas ay resp. mataas (๐๊), mababa (๐่), bumabagsak (๐้) at bumabagsak (๐้).
Ang pagkakaiba sa mga tono ay may kinalaman sa klase ng isang liham. Ibang klase, isa pang impluwensya ng sign ng tono sa tono. Tila naging iba sa isang malayong nakaraan, pagkatapos ay palaging nagpapahiwatig ng parehong tono ang isang tanda ng tono.
Para sa mga klase ng sulat, tingnan ang mga halimbawang pahina ni Ronald sa ibaba ng web page na ito: http://www.slapsystems.nl/Boek-De-Thaise-Taal/voorbeeld-pagina-s/
Quote:
"Sa simula ay nalaman ko na: ๐ = o = katamtaman, ๐่ = ò = mababa, ๐้ = ô = bumabagsak, ๐๊ = ó = mataas, ๐๋ = ǒ = tumataas."
Mahal na Theo,
Nais kong magtagumpay ka sa iyong pag-aaral.
Itinaas mo ang isa sa pinakamahirap at pinakamahirap na isyu sa relasyon sa pagitan ng pagbabaybay at pagbigkas. Iyan ay hindi natatangi sa Thai, isipin mo. Ang Dutch ay mayroon din niyan, ngunit hindi na natin ito napagtanto. Ang silent –e- sound ay maaaring ispeling sa 5 paraan sa Dutch: –e- (de); -ee- (isang (bahay)); -ij- (masarap); -i- (maganda) at –u- (Tinus). Ngunit pagkatapos ay Thai.
Ilang siglo na ang nakalilipas ang mga marka ng tono ay palaging nagpapahiwatig ng parehong tono, tulad ng ipinapalagay mo sa itaas. Hindi na, at iyon ang nagpapaliwanag sa problemang binanggit mo sa itaas. Aling tanda ng tono ang kumakatawan kung aling tono ang nakasalalay sa uri ng katinig na nasa itaas ng tanda ng tono. Ang parehong sign ng tono ay maaaring magpakita ng iba't ibang mga tono.
May tatlong klase ng mga katinig sa Thai: mataas na uri (hal. ขสถ), gitnang uri (hal. กตด) at mababang uri, karamihan (hal. งลท). Para sa kumpletong listahan kailangan mong pindutin ang mga libro. Karamihan ay natututo ng mas maliit na bilang ng mataas at panggitnang uri ng mga katinig, ang iba ay ang maraming mababang uri ng mga katinig.
Lumilitaw lang sa akin ang dalawang marka ng tono bilang mga middle-class na katinig: อ๊ de máai trie at ito ay nagpapahiwatig ng mataas na tono, halimbawa ก๊อก kóhk water tap. Ang อ๋ máai tjàttàwaa ay nagbibigay ng tumataas na tono sa, halimbawa, ตั๋ว tǒea card.
Pagkatapos ay ang อ่ máai èek. Nagbibigay ito ng bumabagsak na tono para sa mas mababang uri ng mga katinig, halimbawa ย่า jâa oma (panig ng ama), ngunit para sa mas mataas at panggitnang uri ng mga katinig ng mababang tono, halimbawa ไข่ khài een ei.
Sa wakas, ang อ้ máai thoo. Nagbibigay ito ng mataas na tono sa mas mababang uri ng mga katinig, halimbawa ม้า máa kabayo, at sa mas mataas at panggitnang uri ng mga katinig ng isang bumabagsak na tono, halimbawa ข้าว khâaw rice.
Kaya't ang huling dalawang marka ng tono ay nagpapahiwatig ng magkakaibang tono sa tatlong magkakaibang uri ng mga katinig.
Gaya ng natatawang nabanggit ng aking guro, tayong mga Thai ay pinahirapan ang pagsusulat na hinding-hindi mo ito ma-master. Trabaho mong patunayan ang kabaligtaran.
Isang simpleng trick para sa pagtukoy ng tono:
tandaan ang 3 katinig (A) at ang mga bilang ng mga marka ng tono (B).
A: 3 katinig, 1 mula sa bawat pangkat ng tono:
hŏoh hìip (rising-low/consonant high-tone group)
dooh dèk (pantay o mid-low / consonant mid-tone group)
hooh nók hûuk (pantay o kalagitnaan ng mataas na pababang / katinig na pangkat na mababa ang tono)
Ang titik (hŏoh, dooh, hooh) ay tumutugma sa buhay na pantig (hindi nagtatapos sa maikling patinig o k,p,t tunog; ang salitang nakaugnay sa katinig na iyon (hìip, dèk, nók hûuk) ay tumutugma sa live na pantig Sa mababang tono na katinig, nagagawa ang pagkakaiba sa pagitan ng maikling pantig at mahabang pantig.
B: ang mga numero ng 4 na marka ng tono:
1 = mababa
2 = pababa
3 = mataas
4 = tumataas
Ang 3 at 4 ay nangyayari lamang sa kumbinasyon ng mga katinig ng gitnang tono na pangkat at sa gayon ay matukoy ang pagbigkas ng pantig.
Kung walang palatandaan ng tono, nalalapat ang panuntunan A, kung hindi, nalalapat ang panuntunan B.
Panuntunan B: Kung ang katinig ay kabilang sa pangkat ng mataas na tono o sa pangkat ng gitnang tono, ang tono ay tumutugma sa tanda ng tono. Kung ang katinig ay kabilang sa pangkat na mababa ang tono, kailangan mong magdagdag ng 1, kaya ang mababang tono na senyales ay nagiging bumabagsak na tono at ang bumabagsak na tanda ng tono ay nagiging mataas na tono.
Bilang karagdagan, kailangan mo lamang alalahanin ang mga katinig ng pangkat na may mataas na tono at ang mga pangkat ng gitnang tono. Ang iba naman ay kabilang sa low-tone group.
Maaari itong maging simple. Good luck!
Pagwawasto:
ang salitang nakakabit sa katinig na iyon (hìip, dèk, nók hûuk) ay tumutugma sa PATAY na pantig.
Salamat sa paliwanag Rob V., Tino Kuis at Daniel M..
Malabo kong narinig ang mga klase ng sulat, ngunit hindi ko alam kung ano ang gagawin sa kanila.
Pagkatapos ng iyong paliwanag at ilang pag-aaral, muli kong binasa ang mga halimbawa sa klase. Sa kaalamang natamo lang, sa tingin ko ang mga tono sa mga sumusunod na halimbawa mula sa aralin ay dapat pagbutihin gaya ng mga sumusunod. (Sana ang mga espesyal na character ay ipinapakita nang tama.):
นั้น เรียก ว่า อะไร 'Nán rîeak wâa arai' 'Ano ang tawag dito?': น้=low class+falling => high(ó), ่ร = high(ó), + ร = low class > pababang(ô), อ=middle class => middle(o). Kaya 'Nán rieak wâa arai'
พูด (ถาม) นี้ แบบ ใหน 'Phôe:t (thǎam) níe baep nǎi' 'Paano mo sasabihin (itanong) ito?': พ=low class =>(พ=mababang klase =>(mataas na klase) ( ǒ)), น้=low class+falling => high(ó), บ=middle class => middle(o), ห=high class => rises(ǒ). Kaya 'Phoe:t (thǎam) níe baep nǎi'
คุณขาย ตั๋ว ไหม ครับ 'Khoen khǎai tǒea mái khráp' 'Nagbebenta ka ba ng mga tiket?': ค=low class => ri(o), ris => ris = middle(o), ris => ing = > tumataas( ǒ), ห=mataas na uri => tumataas(ǒ), ค=mababang uri => gitna(o). Kaya 'Khoen khǎai tǒea mǎi khrap'
พุทธ 'phóet'(maikli) 'the Buddha': พ=low class => middle(o). Kaya 'phot'.
พูด 'phôe:t'(lang) 'to talk': พ=low class => middle(o). Kaya 'phoe:t'.
Nakuha ko ba ito nang tama, o may higit pang mga linguistic catches dito?
Sana ang opsyon sa pagtugon ay mananatiling bukas nang sapat.
PS @Tino: Karaniwan bang bigkasin ng mga Grunning ang salitang nice bilang 'earthug' (parang 'lamok')? nagsasalita ako. out bilang 'mabait' (na may isang -i-) 😉
Naisip ko rin na naiintindihan ko na ang "ikaw" sa Groningen ay walang pagkakaiba sa tunog sa pagitan ng -ch- at ang -g- at pareho silang binibigkas bilang isang "mahirap" -g-.