Ang balakid sa pagsasalita sa Thailand?
Nang umalis ako sa bahay bilang isang binata at sumali sa Navy, nakilala ko ang mga lalaki mula sa lahat ng sulok ng Netherlands. Syempre ang Amsterdammertjes ang may pinakamalaking bibig at sinisi nila ang mga Limburger at ang mga Groninger na hindi sila maintindihan dahil sa kanilang kapansanan sa pagsasalita.
Ako, ipinanganak sa Twente, ay nagsasalita din ng isang diyalekto at bagama't sinubukan mong magsalita ng "wasto", palaging malinaw na mayroon akong espesyal na accent. Iyon ay talagang palaging nanatili sa kaso, dahil sa ibang pagkakataon at kung minsan hanggang ngayon, ang mga tao ay maaaring marinig ang aking Twente pinanggalingan, kahit na ako ay hindi nakatira sa Tukkerland para sa mga dekada.
Ang pagkakaiba sa pagitan ng dalawang diyalekto o dalawang wika ay higit sa lahat ay nakasalalay sa mga tunog na ginagamit upang sabihin ang isang bagay. Ang isang Tukker ay gumagamit ng iba't ibang mga tunog kaysa, halimbawa, isang Thai, rehiyonal o pambansa, sinasabi namin, ngunit iyon ay hindi ganap na totoo. babalikan ko yan.
Ang pakikipag-usap ay madaling dumarating sa karamihan ng mga tao, ngunit dapat tandaan na walang paggalaw ng kalamnan ng tao na kasing kumplikado at kasing-pino ng mga paggalaw ng dila na kinakailangan upang makabuo ng mga tunog ng wika. Ang koordinasyon ng mga kalamnan sa dila, oral cavity, baga at labi na kinakailangan para sa pagsasalita ay isang kumplikadong proseso.
Gayundin ang kabaligtaran — pag-unawa sa sinasabi ng ibang tao sa iyo — ay halos masyadong kumplikado para sa mga salita. Isang himala na naiintindihan mo nang walang conscious effort ang sinasabi ng ibang tao sa iyo. Iginalaw niya ang kanyang bibig at ang isang stream ng mga pagbaluktot ay dumating sa hangin at naiintindihan mo kung ano ang ibig niyang sabihin.
Kung gaano talaga kahirap intindihin iyon ay nagiging malinaw kapag natututo ka ng banyagang wika. May tiyak na darating na yugto kung saan marami kang alam na salita at maaaring sundin ang isang nakasulat o dahan-dahang binibigkas na teksto nang walang malalaking problema. Ngunit sa sandaling ang mga bihasang nagsasalita ng wikang iyon ay nagsimulang magsalita sa iyo, ikaw ay nasa problema. Maaari lamang silang magsabi ng mga salitang alam mo, ngunit ang kanilang pananalita ay parang isang mahabang hindi maihahambing na daloy ng mga tunog. Ni hindi mo marinig kung saan nagsisimula ang isang salita at nagtatapos ang isa pa. Parang pinagsasama-sama ng mga dayuhang iyon ang lahat ng salita at pangungusap.
Ang paggawa at pag-unawa sa mga tunog ng pagsasalita ay halos hindi makatao na gawain. Iisipin ng isang matinong tao na walang makakapagbigay sa kanilang mga anak sa ganoong trabaho. At gayon pa man ito ay nangyayari araw-araw. Ang lahat ng mga tao, lahat ng kultura sa mundo ay palaging gumagamit ng isang wika at inaasahan ang kanilang mga anak na matutong umunawa at magsalita ng wikang iyon sa murang edad.
Ang mga napakabata ay nakakakilala at nakakagawa ng mga tunog ng kanilang sariling wika. Kahit na ang mga bagong silang na sanggol ay tila naririnig ang pagkakaiba ng kanilang sariling wika at ng mga tunog ng isang banyagang wika. Natutunan nila ito sa isang mapaglarong paraan, nang walang anumang tahasang edukasyon, nang walang mga pagsusulit at walang mga sesyon ng pagsasanay sa ilalim ng propesyonal na pangangasiwa. Gaano man karaming mga tao ang may trauma mula sa kanilang pagkabata, walang sinuman ang nagrereklamo tungkol sa kakila-kilabot na oras na kinailangan nilang dumaan dahil kailangan nilang matutunan ang kanilang sariling wika mula sa kanilang mga magulang.
Sapagkat ang wika, anumang wika, ay hindi maipaliwanag na kumplikado, hindi masyadong sa mga tuntunin ng pagsulat at gramatika, ngunit lalo na sa mga tuntunin ng mga tunog. Anumang diyalekto o wika ay kadalasang napakahirap matutunan ng mga nasa labas na nasa hustong gulang: palaging maririnig ng isang katutubo na hindi ka tunay na ipinanganak at lumaki na residente sa pamamagitan ng pagbigkas. Ngunit, sasabihin kong muli, ang isang bata ay natututo ng sistema nang napakadali, gaano man kahirap kumilos ang paaralan at mga magulang laban dito.
Ang paliwanag para dito, na ibinigay ng phonological science, ay ang isang sanggol ay ipinanganak na may maraming ideya sa kanyang ulo tungkol sa kung ano ang posibleng hitsura ng kanyang katutubong wika. Ang pinakamahalagang bahagi ng mekanismo ay nasa batang utak na. Ilang mga pindutan lamang ang kailangang ilagay sa tamang posisyon. Madali lang mangyari ang paglipat ng mga button na iyon hanggang sa pagdadalaga, pagkatapos nito ay huli na ang lahat. Ang sanggol na iyon ay nagsisimulang itakda ang mga pindutan sa murang edad. Mayroong kahit na mga indikasyon na ang pag-aaral ng wika ay talagang nagsisimula sa sinapupunan. Sa anumang kaso, ang mga bagong panganak na sanggol ay lumilitaw na maaaring makilala sa pagitan ng mga tunog ng kanilang sarili at mga banyagang wika na may makatwirang tagumpay. Kaya katagal bago sila magsimulang magsalita, mayroon na silang natutunan tungkol sa kanilang sariling wika.
Sinabi ko kanina na ang isang wika o diyalekto ay kadalasang may mga tiyak na tunog na natutunan mo sa murang edad. Ang partikular ay hindi nangangahulugang natatangi, dahil posible na ang mga tunog mula sa isang wika ay nangyayari rin sa ibang wika. Pagkatapos ng lahat, mayroong daan-daan, kung hindi libu-libo, ng mga wika at diyalekto sa mundong ito. Ang isang magandang halimbawa nito ay ang pangalan ng aking pamilya na Gringhuis. Isang gutted na "gr" sa simula at ang kumbinasyon ng titik na "ui". Hayaang bigkasin iyon ng isang dayuhan at maririnig mo ang mga pinakabaliw na variant. Ngunit ito ay isang wika na dalubhasa sa mga tunog na iyon, dahil sa Saudi Arabia, bukod sa iba pa, ang aking pangalan ay binibigkas nang walang kamali-mali. Isipin din ang salitang Scheveningen, hindi rin mabigkas para sa maraming dayuhan.
Kami, mga nagsasalita ng Dutch, ay nahihirapan din sa ilang mga tunog sa mga banyagang wika. Pansinin lamang ang simpleng pagbigkas ng "th" sa wikang Ingles. Bigkasin gamit ang dila laban sa mga ngipin, ngunit kadalasan ay "d" o "s" ang ginagamit sa halip. "Na" pagkatapos ay nagiging "na" o "nakaupo". Marami pang mga halimbawa na ibibigay, ngunit gusto kong pag-usapan ang tungkol sa "harang sa pagsasalita" ng Thailand mayroon.
Siyempre, hindi ito isang hadlang sa pagsasalita, ngunit ang mga Thai ay hindi maaaring o halos hindi bigkasin ang ilang mga tunog ng mga kumbinasyon ng titik para sa mga kadahilanang nabanggit sa itaas. Ang "ika" at "sh" ay imposible para sa kanya, kaya ang isang tindahan na "Theo's Shoes" ay naging "TO-Choo" sa pinakamahusay. Anumang ideya kung ano ang ibig sabihin ng Thai sa pamamagitan ng "wonn-wor"? Hindi niya alam ang V, kaya nagiging W iyon, hindi rin niya alam ang "l" bilang huling letra ng isang pantig at pagkatapos ay nagiging "n". Tama, ang ibig niyang sabihin ay isang Volvo. Kunin ang "Au bon pain" sa American sandwich shop, na makikita mo rin sa Thailand. Ngayon ang Amerikano mismo ay may problema sa pangalang Pranses na ito, ngunit ang pagbigkas ng Thai ay hindi nakakakuha ng higit pa kaysa sa "Oh-Pong-Beng".
Alam ng sinumang nakikipag-ugnayan sa mga taong Thai ang maliliit na halimbawa ng imposibleng bigkasin ang mga salita. Ang bahay ay nagiging hou, ang asawa ay nagiging wai, ang lima ay nagiging fai, kung gusto mong uminom ng white wine, ang isang Thai ay humihingi ng wai wai, atbp. Hayaang sabihin ng isang Thai ang mga mesa o kahit na mas mahusay na mga gulay, imposible!
Sumulat si Andrew Biggs ng magandang artikulo sa Bangkok Post tungkol sa hadlang sa pagsasalita ng Thai, kung saan pangunahing pinag-uusapan niya ang pagbisita sa IKEA. Sa Netherlands, sinasabi nating "iekeeja", isang Englishman ang nagsasabing "aikieja" at isang Swede - ang bansang pinagmulan ng IKEA - tinatawag itong "iekee-a", halos hindi binabanggit ang huling a. Sa isang kotse nakita ni Andrew ang pangalan sa wikang Thai at ang phonetically na isinalin pabalik sa Ingles ay naging "Ickier". Ang biro ay ang salitang ito ay nangangahulugang "hindi kanais-nais" o "makaluma" sa Ingles. Ang “Ako” bago ang isang pangalan ay hindi rin nangangahulugang napakahusay sa wikang Thai, kaya ang IKEA ay maaaring isang taong tinatawag na KEA, ngunit isang hindi gaanong kaaya-ayang tao.
Ito ay naging isang mahabang kuwento upang ipaliwanag kung bakit ang isang Thai ay madalas na gumagawa ng "comic" na mga pahayag ng wikang Ingles sa ating mga tainga. Sa kabaligtaran, kahit na ang isang Thai ay maaaring tumawa kung minsan ay sinubukan ng isang tao na bigkasin ang isang Thai na salita nang tama. Ang pagtawa ay pinapayagan, basta't ito ay ginagawa nang may paggalang sa accent ng lahat at hindi binansagan bilang isang balakid sa pagsasalita.
Wika? Ito ay palaging kaakit-akit! Namangha pa rin ako kapag nakikita ko ang dalawang kakaibang tao na magkasama, na sumisigaw ng kung anu-anong ingay sa isa't isa. Ang isa ay nagsasalita at ang isa ay nakikinig at oh nakakapagtaka, naiintindihan din niya! Isang tunay na himala!
NB Para sa artikulong ito gumamit ako ng mga bahagi ng teksto mula sa aklat na "Tongval" ni Marc van Oostendorp, na makikita sa Internet at ang artikulo ni Andrew Biggs sa Bangkok Post ng Disyembre 4, 2011
Ang nakalulungkot sa pagbigkas ng wikang Ingles ng mga Thai ay iniisip nila (at itinuturo sa paaralan) na ang pagbigkas tulad ng "taxiiiiiiii" ay tama at ang isang pagbigkas tulad ng "taxi" ay mali. Kaya napupunta nang kaunti kaysa sa kapansanan sa pagsasalita.
Chang Noi
Nakatira ako sa tabi ng isang paaralan at literal na nakasunod sa English lesson doon mula sa aking veranda. At minsan masama ang pakiramdam ko sa pagbigkas ng mga guro. Kaya naman hindi nakakagulat na makuha ito ng mga estudyante.
Tinuturuan ko ang mga bata dito sa bahay na bigkasin ng malinaw at tama ang kanilang wika at Ingles.
Chris, kailangan ko ring magsinungaling sa kanila nang husto!
Dito mo rin makikita na ang Thai ay hindi lang nag-iisip ng isang bagay, sa tingin ko. Naiintindihan ko ang Thai-English at laging mabilis na iniisip kung ano ang ibig sabihin ng mga tunog. Noong nasa Thailand pa lang ako nakarinig ako ng radio commercial sa Thai radio sakay ng taxi. Wala pa akong naiintindihan and so everything was blah blah blah for me. Bigla kong narinig sa pagitan ng blabla:
sek-sie-sie-toeeeee (sexy see through lingerie). Naintindihan ko kung tungkol saan ang patalastas :p
Nahihirapan din ako sa wika dito at sa Dutch sa pagsulat. Pero kahit na may kulang na tono, tunog o letra, ang Thai ay patuloy na nakatitig sa akin, seryoso pero parang hindi ko maintindihan at naghihintay ako hanggang sa maintindihan ko. And a patience they have but by nature hindi siya nagsisimula tulad ko hmmm sounds like? Ano kaya ang ibig sabihin ng taong iyon? Karne, makipagkita, kasama, baliw...
Madalas din akong nagkakamali sa pagtuturo sa kanila ng hindi maganda. Sumama ako sa Thai-English, maidai/cannot, “no have” sa halip na “They don’t have it”. Mahirap at lohikal sa parehong oras dahil kung hindi ko gagamitin ito ay hindi kailangan para sa kanila. Kung may gustong talagang matuto ng English, ipapaliwanag ko. Ni hindi sila gumagamit ng ilang salita, at kung wala pa sila ng salita ay magkakaroon ng hinuha ng "strawberry". Sthaw-be-ieee, aroi mak mak!
Naiintindihan ko na ngayon na wala talaga akong naintindihan. Iba ang lahat dito! Sa tingin namin ay wala ka at oo makukuha mo. Mayroon silang oo at hindi-oo o hindi-oo. maichai, maidai… Naka-off ang light button dito kapag naka-on ito sa Holland, sa mga switch ang pinakamalayong button ay ang sa pinakamalayong ilaw, counterclockwise marami ka ring nakikita at oo ang wika ay hindi kasing dali ng iyong makakaya 't pakiramdam ang pag-iisip at ang paraan.
Gringo idd ito ay madalas na isang himala! And also very beautiful, when my girl said "chai" in a way na nararamdaman ko at hindi lang naririnig.
Oh shit sorry sa mahabang text, basahin mo na lang yung lines haha ok thanks!
Mahal na Gringo,
Bilang isang North Limburger, palagi kong iniisip na ang Amsterdammer ay may/may kapansanan sa pagsasalita. Pakinggan lamang ang tagapagsanay ng isang club sa Amsterdam, at ang icon ng club nito, ang ABN na lumabas sa kanilang mga bibig. Maging at manatiling mapagmataas na maging isang 'Tukker', sa Thailand din, at huwag ipagkait ang iyong pinagmulan.
Sa tingin ko ang iyong paliwanag ay medyo maganda ang pagkakasabi tungkol sa Ingles na pagbigkas ng Thai. Isang tanong, gaano karaming mga opisyal na wika ang sinasalita ng mga tao sa Thailand?
PS. taga Salland ang asawa ko, minsan lumulunok ng sulat, haha.
Dick C .
@Dick: Sa tingin ko Thai lang mismo ang opisyal. Anumang iba pang anyo ay mga diyalekto o marahil ay isang wikang cross-border. Makakahanap ka ng totoong iba pang mga wika ngunit hindi "opisyal".
Sa ABN hindi mo man lang maririnig kung saan nanggaling ang isang tao, siguro? O sa magandang ABN.
Maglalaro ba ulit tayo laban sa Arsenal? hahaha
Ang pagsasalita gamit ang isang rolling 'r' ay isang bagay na mas mahusay ang mga Thai sa timog kaysa sa hilaga at silangan. Pakinggan mo lang kung paano binibigkas ng isang tao ang sapparot (sappalot) at medyo alam mo na kung saan siya nanggaling.
Hindi ko sasabihin na ang Tenglish ay isang balakid sa pagsasalita, ngunit sa kasamaang palad ito ay natutunan nang may kamalayan. Mayroon akong mahusay na guro sa Thai, na nagturo din ng Ingles sa Thai. Bagama't alam niya kung paano bigkasin ang Ingles sa mga tuntunin ng stress, palagi siyang nagsasalita at nagtuturo ng Thai na pagbigkas ng Ingles, palaging binibigyang diin ang huling pantig. Kung bakit ganito ang kaso ay hindi malinaw, dahil hindi ito ang kaso sa mga salitang Thai. Marahil ito ay isang pagpipilian upang ipakita na ito ay isang salitang Ingles.
Sa kasamaang palad, dahil sa sistema ng klase, ang mga Thai ay bulag na naniniwala sa kanilang mga guro. Tila ang Ingles ay hindi marunong magsalita ng kanilang wika ng maayos, dahil ang aking Thai adjaan ay nagsasabi na ang mga bagay ay kailangang gawin nang iba. Na ang isang Dutchman ay higit na nakakaalam ay ganap na wala sa tanong.
Oo nga pala, alam mo ba ang tanong kung saan ang isang Thai sa Thai shop sa London ay tinawag ng kanyang English boyfriend tungkol sa isang recipe na may long beans (tua fak yaw, o simpleng "fak"). Tinatanong niya sa Thai kung naroroon sila sa tindahan "mee fak yoo"? Pagkatapos ay sumagot siya sa wikang Tenglish "oo, mee fak yoo, din"
Alam ko ang biro, ngunit hindi tungkol sa long beans, ngunit tungkol sa isang prutas na parang melon, kadalasang ginagamit sa sopas.
Halimbawa, ang ABT ay sinasalita sa mga patalastas, sa balita at sa lahat ng mga kursong Thai.
ang ร ay isang rolling R at hindi isang L.
kung ito ay isang pagpipilian upang lumihis mula sa na, maaari mong sabihin na ito ay isang bagay ng dayalekto.
para sa maraming thai ay hindi ito isang pagpipilian, dahil hindi nila mabigkas ang R kung gusto nila.
pagkatapos ay nagsasalita ka ng isang kapansanan sa pagsasalita.
Hi Gringo, tulad mo, may navy past din ako mga 35 years, kaya alam ko ang Dutch Navy, sumama ako sa FLO noong 50 ako, kaya alam ko kung paano haharapin ang iba't ibang (Dutch) dialects tulad ng you , nice story just as well I personally think that we are not unworldly, which, however, cannot be said of most Thai people in my opinion, it soon stops at the front door for them to keep quiet about national borders because outside Thailand there ay wala na. just as well, five years na ako ngayon sa Thailand kasama ang fiancée ko. Pagbati mula sa Pattaya
Hans.
Sa tingin ko ito ay isang kawili-wiling artikulo. Ipapasa ko ito sa aking apo, na isang taon nang naninirahan sa Thailand at sinusubukang matutong magsalita ng wikang Thai.
Kapag nag-type ako sa aking website: http://www.toscascreations7.com nagrereport ba sila dito na hindi valid, weird.vr.gr. Toos
Hi Gringo,
Humigit-kumulang 3 1/2 taon na kaming naninirahan sa Thailand, ngunit huwag nang lumampas sa mga tukker na proaten,
Ang ganda nito….” na nakaupo kasama ang isang buong grupo ng mga Tukkers na magkakasama, kaya sino ang magkakaintindihan ng mabuti sa isa't isa", at ang masama dito ay hindi tayo kabilang sa mga Thai at samakatuwid ay kailangang kumuha ng kurso, ngunit araw-araw ay humigit-kumulang 2 o 3 salita at so on.dahan-dahan, minsan may lumabas na sentence, which is perfect Thai, so it goes well! ngunit ito ay eksakto tulad ng sinasabi mo, ang mga mahabang stroke sa dulo ng isang pangungusap ay nagpapatawa sa iyo kung minsan.
ps. Kapag pumunta ako para kumuha ng mensahe at gawin ito sa Thai, palagi akong sinasagot ng tindera sa Ingles! dahil din siguro sa ipinagmamalaki nila na nagsasalita sila ng wikang Ingles?
Ang ganda ng sigaw mo na piraso ng oe, kunin mo ang aking pettie dr voar o.
gr.Ria Wuite
Salamat Ria sa magagandang salita, proat ieleu all day all moar flatt, then?
Nasaan ang mga asarol mo sa Thailand? Saan siya pumupunta kay Twente?
Ang pinakamagandang camera ko ay ne Wuite, Hans uut Almeloo! Aba, ano ang hindi ko nakita na narito ako sa Thailand at nagkaroon ng kasing dami ng skik na mayroon na akong limang taon! Ngunit sa kasamaang-palad, matagal na itong hindi kasama at tanaw na natin ang puno' o.
I w t er noe an, Ria, I seg moar so: good goan!
Isang kaibigang Thai, dito sa The Hague, minsan humiling sa akin na pumunta sa 'ABBETAI',
Pagkatapos ng ilang 'pag-iisip' ay natuklasan ko na ang ibig niyang sabihin ay si Albert Heijn.
Binibigkas niya pa rin ang pangalang iyon, tulad ng unang pagkakataon, at sa iba pang mga pangalan ay madalas kong kailangang isipin kung ano ang eksaktong ibig niyang sabihin, na palaging nakakatawa!
Siyanga pala, ako ay nanirahan sa loob at paligid ng The Hague sa loob ng maraming dekada, ngunit naririnig pa rin ng mga tao na ako ay nanggaling sa 'from Tukkerlaand'.
Good goân! (twents para sa: Good luck!).
It remains a funny hearing, my ex-girlfriend keep saying ikkeja, by which she means Ikea, because I had to laugh everytime she said that, I think she keep saying it wrong,,,,
Magagandang (mga) piraso!
Bilang isang speech therapist, hindi ko mapigilang tumugon.
Tungkol sa pasya ni r. Mayroong maraming mga variant nito sa Netherlands. Ang rolling r, binibigkas gamit ang dulo ng dila, ang gurgling r, mula sa likod ng lalamunan, ito ang dalawang tamang Dutch na bigkas ng r. Dapat gumulong ang r. Anumang derivative nito ay maaaring mamarkahan bilang isang hadlang sa pagsasalita. Kaya mali ang kakaibang Gooise r na iyon! Ngunit alam ko ang mga taong nagmula sa Gooi at hindi makagawa ng isang rolling r, ang katamaran ba, katamaran o kakulangan sa edukasyon? Wala sa kanila, adjustment yun. Isang asylum seeker na may accent? Pagkatapos ay alam mo kaagad kung saan sa Netherlands siya kumuha ng kanyang mga aralin sa Dutch.
Kung marinig ko ang isang tao sa Thailand na gumagawa ng kanyang buong makakaya upang maipaliwanag sa akin ang isang bagay, magandang pakinggan, alamin na sa Thai ay malamang na kakaunti ang mga katinig sa isang salita at isipin kung ano ang maaaring ibig sabihin ng nagsasalita. Ang ganda ng wika!