'Reality sa Thailand'
“Say Herman, anong nangyari sa atin? Wala nang nangyari sa ating dalawa?"
“Dear Nai, mas mabuting itanong ko sa iyo iyan, dahil wala naman akong masyadong pinagbago, kung sabagay. Ikaw ang bumagsak ng bagong lupa at nagbabago ng lahat."
"Herman, pareho na tayong tumanda at kailangan ko pang alagaan ang buhay na wala ka."
"Ibig mo bang sabihin na inalis mo na ako?"
“Herman, anong pinagsasabi mo? I love you like from day one, pero ang pagkakaiba ng edad, huh!”
"Naiintindihan ko, mahal, ngunit ang testamento ay ginawa na, kaya ano pa ang kailangang gawin kung gayon?"
“Herman, bakit mo nasabi yan? Alam mo naman na mahal kita diba?"
"Oo, minsan naniniwala ako sa sarili ko!"
"Herman, tumigil ka sa pag-ungol"
"Honey, I don't care what you say, but what you do!"
“Oo Herman, may bago akong trabaho, hindi ba maganda rin iyon para sa iyo?”
“Dear Nai, ngayong nagtatrabaho ka na sa bagong restaurant na iyon, halos hindi na kita nakikita. Minsan sa isang linggo, sa tingin mo ba tanda iyon ng ating malalim na pagmamahalan?"
“Aking Buddha, Herman, lagi akong tapat sa iyo, ngunit pareho tayong matanda. Dapat nating alagaan ang ating pagtanda!"
Ako ay sumuko, pumunta sa labas at, nakaupo sa isang bangko, hayaan ang pelikula ng huling ilang taon na dumaan sa akin. Diyos ko! Nung una ko siyang nakilala, naive ba ako o tanga? Wala nang gaya ng dati. Hindi ko na maalala, kailangan kong may makausap.
Araw ng palengke, kaya nakilala ko ang aking mga kaibigan sa aming regular na pub malapit sa palengke. Binati nila ako ng malakas na boses, ngunit agad kong nakita na medyo nanlumo ako.
“Anong nangyayari, Herman? Masama ba ang pakiramdam mo o ilang araw ka nang hindi umiinom ng beer?”, mungkahi ni Jens.
Kinuha ko ang pahiwatig, umorder ng isang round at sinabi sa kanila ang tungkol sa mga problema ko kay Nai. Matiyaga silang nakikinig sa aking kwento at nang matapos ako, sinabi ni Olivier, "Welcome to the real world of Thailand!" Tumingin ako sa kanya ng blangko: "Anong ibig mong sabihin?"
"Herman, hindi normal ang crush mo: sweetie dito, sweetie doon, anyo lang yan, hindi totoong buhay!"
"Para sa akin, ang ibig kong sabihin ay para sa atin ito!"
"Kung gayon marahil ay oras na para masanay ka sa mga normal na kondisyon sa Thailand"
"Ibig mong sabihin normal lang sa bansang ito ang pinagdadaanan ko ngayon?"
"Siyempre, Herman, sasabihin ko sa iyo kung ano ang nangyari sa aking Thai na syota"
Isa-isang ikinuwento ng mga lalaki kung ano ang naranasan nila sa kanilang mga babaeng Thai nitong mga nakaraang taon at kung anong mga problema ang kanilang naranasan. Hindi naman talaga ako nakapagpasaya, pero nakabuti sa akin na hindi ako nag-iisa sa problema ko.
“Masaya ka na nagtagal ka ng ganito katagal,” ang sabi ni Jens, na nagtapos sa “noong pinakasalan ko ang aking asawang Thai, ang ningning bago kami ikasal ay nawala kaagad pagkatapos ng aming honeymoon!”
Pinagmulan: Malayang isinalin mula sa Aleman pagkatapos ng isang kuwento ni CF Krüger sa Der Farang
Oo, nalilito ang Herman na iyon dahil ang pag-ibig ay nagiging mapagmahal, iyon ay isang normal na kurso ng pag-aasawa, ito man ay mixed marriage o hindi. Ang gusto lang ng babae ay magtrabaho para makaipon para sa kinabukasan, wala bang masama doon? Pandaraya o iba pang kakaibang kalokohan na hindi niya gusto. At iyong mga kaibigan doon ay walang silbi sa kanya sa kanilang mga komento, ito ay Thailand! Bawat tao ay umuunlad at nagbabago, iniisip ni Nai ang hinaharap para sa inyong dalawa at iyon ay nagkakahalaga ng papuri.
Napagtanto ba niya pagkatapos ng mga taon na siya ay isang uri ng seguro sa patakaran para sa kanya sa halip na tunay na pag-ibig?
Itong Herman na ito ay maaring tumingin sa salamin, hindi mo kinakausap ang iyong asawa ng ganoon, maliban na lamang kapag nagpakasal na kayo, isang bagay na nangyayari nang labis, isang pinagbabatayan na pagkabigo at imahinasyon na lahat ng ito ay iba, ay mas mabuti at ikaw ay nagkulang, para kay Herman Oo, para sa kanyang asawa sa hinaharap na Hindi.
Sa kasamaang palad, ang gayong pag-uusap ay sumisira ng higit sa gusto mo.
NicoB
Ang karangyaan ng isang kasal ay hindi mawawala kung may kagustuhang bigyan ang isa't isa ng puwang para sa sariling pag-unlad, at iyon ay nangangailangan ng ibang paraan ng pagiging naroroon sa kasalukuyang sandali.
Makagagawa ba ito ng malaking pagkakaiba sa Netherlands?
Isa sa tatlong kasal ay maagang nagtatapos sa mga araw na ito!
Marahil ay hindi masyadong napili ang kanyang paggamit ng mga salita at argumentasyon, ngunit naiintindihan ko ang posisyon at mga reklamo ni Herman.
Hindi sila kasal na may napakagandang wedding cake (tingnan ang larawan) at pagkatapos ay naninirahan nang hiwalay sa mesa at kama.
Kung si Nai ay napakalayo sa bahay, sila ay nagiging alienate sa isa't isa at iyon ay maaaring maging mas mahirap para kay Herman dahil siya ay at nananatiling isang estranghero sa ibang bansa sa Thailand. Opisyal na siya ay isang "alien" at sa immi siya ay pana-panahong pinapaalalahanan ito. Kung nagkataon na nakatira din siya sa "deep Thailand", nawala pa ang kanyang pangalan at tinawag siya pagkatapos ng isang libong beses sa isang araw bilang "fallang".
Ang "No money, no honey love" ay isang kilalang phenomenon (hindi lamang) sa Thailand, ngunit ang "pera at walang pulot" ay ganap na baliw.
May kilala akong ilang farrang sa Thailand na nakakaramdam ng pagkalayo sa kanilang mga asawa. Ngunit pagkatapos ay dahil sa ang katunayan na ang babae ay ganap na umaasa sa kanyang Thai pamilya at halos walang anumang mata para sa asawa. Kung ang mga bayarin mula sa pamilya ay iniharap din, iyon ay minsan ang patak na nakakasira sa likod ng kamelyo.
Talagang gustong-gusto ni Herman na makita si Nai para subukang idikit ang mga kaldero sa mga pagkakataong iyon.
Welkom tot de club. Dacht dat mijn vrouw anders was ( zij had nooit een relatie eerder) maar aan het einde mede dankzij het advies van ” vrienden” ze zijn gelijk. Gelukkig hebben we een dochter dus wie weet.
Kapag nabasa ko ito ng ganito iniisip ko kung hindi ba dapat magtrabaho si Herman? O retired na siya at hindi pa ang asawa niya? Pagkatapos ay nagiging tulay ito hanggang sa huminto rin siya. Kung marami pa siyang taon mula sa kanyang pensiyon, ito ay magiging mahirap, isa sa mga disadvantages na makikita mo na darating na may malaking pagkakaiba sa edad.
Herman moet maar eens wat minder naar de klaagzang van zijn vrienden luisteren. Zo te lezen niet de meest optimistische personen of meest warme… lijken miets op te hebben met tederheid (schatje) en gebruiken nationaliteit als verklarend excuus voor een en ander. Brrr. Sls iemand mij vertelt ’tja dat is een Duitser/Jap/.. zit in de aard van het beestje’ dan barst ik of in lachen uit of in tranen van onbegrip. Onzin dat excuses zoeken achter het label cultuur/nationaliteit.
Misschien moet Herman ook wat vaker er op uit, buiten de kroeg. Bij voorkeur samen met zijn lief. Als hij en zij er over praten dan vinden ze hopelijk een middenweg. Reserveer desnoods alleen die ene dag in voor tijd met elkaar als het op andere dagdelen niet lukt. Een relatie bloed dood als je amper samen bent en zonder wederzijdse communicatie kun je het helemaal wel vergeten. Dus komop Herman, schouders er onder. 1 op de 3 relaties loopt stuk dus dat ze partner van andere bodem komt lijkt mij weinig relevant.
Mukhang abala ang kanyang syota sa kanilang magkasanib na kinabukasan sa pagtanda. Hindi ito nahulog sa likod ng kanyang ulo. Palitan ang "Thai" para sa "German" at nananatili pa rin ang kuwento. Kailangan lang ng mag-asawa na gumawa ng higit pang mga bagay na magkasama muli. Iyan ang simpleng makamundong realidad.
Thaise vrouwen nemen een farang als garantie voor hun verder leven. ze zijn dan zeker van een inkomen (pensioen). werken ze voor de staat hebben ze een klein pensioen. ken iemand die op een bank werkt. Die krijgt als ze stopt 1.500.000Tbt voor de rest van haar leven. Dat lijkt veel maar in Thaise handen is dat niet zo.
May gusto ba talaga siya sa boyfriend niya? anong akala mo, money keep her smile. Thailand ang lupain ng mga ngiti.
mahal na Ron.
Hindi iyon naaangkop sa lahat. Ang aking asawa ay kumikita ng higit sa akin (at ako ay isang lektor sa unibersidad) at isang managing partner ng isang kumpanya. Bilang karagdagan sa isang magandang pensiyon, maaari din niyang i-cash ang kanyang mga bahagi sa negosyo sa takdang panahon. I have to be happy with her (and I am) kasi hindi talaga ako nakakapagsama ng ganun kalaking pera.
At hindi lang ako ang dayuhan na may asawang may mahusay na trabaho.
Isipin kung inaalagaan ng mabuti ni Herman ang kanyang asawa pagkatapos ng kanyang pagpanaw na hindi ito magtatrabaho.
Ayusin lamang ang lahat para sa iyong mga kamag-anak sa isang napapanahong paraan at ipaliwanag ito ng mabuti. Magkano ang maaari niyang asahan buwan-buwan atbp.
Mayroon ka ba nito o hindi mo nais na ayusin ito, makatuwiran na siya mismo ang magtatrabaho sa kanyang katandaan.
Hindi sapat ang isang bahay lamang, napakabigat ng mga bato sa tiyan.
Isang buwanang pensiyon para sa pagkain atbp ay talagang kailangan.
Ang aking asawa ay hindi kailangang magtrabaho sa labas ng bahay, savings at investments ang nag-aalaga sa kanya, ang mga bata ay nag-aalaga na sa kanilang sarili. Siya ay nagkaroon/may full-time na trabaho para 'alagaan' ako, nagtatrabaho pa rin ako at sinisigurado niya na ang sambahayan ay tumatakbo at ang bahay ay hindi napapabayaan.
Haar baan is zwaarder als die van mij….geloof mij maar. Ze verdient eigenlijk meer als ik, maar krijgt het niet…..
She was working when I met her, but also weekends and evenings and I don't think that was a good idea, I wanted her to be with me, to be home, but she had ongoing cost. Sariling bahay/sangla ng ina na aalagaan. Pinalitan ko ang kita na iyon... tila lohikal sa akin
Ngayong nalalapit na ang aking pagreretiro, mas inaabangan namin ito. Piraso ng lupa, bagong tirahan na higit na tinustusan ng kanyang bahay...
May relasyon tayo tulad ng iba at sa ibang bansang tinitirhan, umibig ka, magkasundo, magpakasal at umaalis ang mga paru-paro kung saan pumapasok sa relasyon ang ordinaryong kasiyahan ng bawat isa.
Namimiss niyo ang isa't isa kapag wala ang isa...
Madalas akong naglalakbay at pagkatapos ay napapansin mo ito ng higit at higit pa, noon pa man ay gustung-gusto kong magtrabaho ngunit ngayon ay umaasa sa aking pagreretiro…. at ang hardin, ang araw at ang kumpanya...
Lagi kong iniisip kung ano ang gagawin kapag handa na ako, pinupuno ng asawa ko ang vacuum na iyon.
Pangunahin sa aming relasyon ay mayroong pagkakapantay-pantay, ang mga pagkakaiba at pagkakaiba ay simpleng tinatalakay at pareho kung minsan ay nagbuhos ng tubig sa alak….
Parang European relationship.... Baliw ha?
Tiyak na sa simula, ang social security, na maiaalok ng isang farang, ay gumanap ng napakahalagang papel para sa karamihan sa kanila.
Ang isang tao na nag-iisip na kinuha lamang siya ng kanyang asawang Thai dahil sa kanyang magandang asul na mga mata, ay sa aking paningin ay isang mapangarapin.
Siyempre maaari rin siyang magkaroon ng maraming paggalang at damdamin sa bandang huli na karaniwang makikita bilang tunay na pag-ibig, ngunit sa isang bansa kung saan kakaunti ang panlipunang regulasyon, ang seguridad sa pananalapi ay mananatiling napakahalagang aspeto.
Kung ang isang tao ay may sapat na pera na maaari niyang bigyan siya ng sapat na seguridad kahit na pagkamatay niya, tiyak na hindi siya magtatrabaho sa labas ng bahay sa buong linggo sa ilalim ng normal na mabuting kalagayan sa tahanan.
Kung, sa kanyang opinyon, ang katiyakang ito ay hindi magagamit, ito ay malinaw na siya ay magsisimulang maghanap muli para sa katiyakang ito.
Kung tutuusin, napakaliit ng inaasahan nito mula sa estado ng Thai, at walang tao ang makakaligtas sa pagmamahal at paggalang lamang.
Magiging iba ba ito sa Netherlands, kung halos walang social security, at hindi makapagbigay ng sapat na seguridad ang asawa?
Mahal na John Chiang Rai,
So alam mo kung bakit ako pinili ng girlfriend ko, very punishment!
Buweno, wala akong asul na mga mata at tiyak na hindi ako isang hindi mapapantayang panaginip, ngunit masasabi ko sa iyo nang may katiyakan na hindi niya ako pinili para sa tinatawag mong 'social security'.
Nagtatrabaho siya sa edukasyon (bilang isang superbisor), na kumikita ng THB 42.000 net bawat buwan. Humigit-kumulang 1.000 TBH ang idinaragdag dito taun-taon. Bilang isang pensiyonado, tatanggap siya ng humigit-kumulang THB 30.000 bawat buwan. Mababayaran na ng buo ang bahay niya. Bukod pa rito, bilang opisyal ng gobyerno, siya ay may karapatan sa libreng health insurance habang buhay, at kasama niya, ganoon din ang kanyang mga magulang at asawa, kasama na ako kung kami ay magpakasal.
At hindi, hindi ko siya pinili dahil sa libreng social security.
Dear Nico, Kung babasahin mo ulit ang sagot ko, mapapansin mo na ginamit ko ang salita (karaniwan).
Siyempre may mga eksepsiyon tulad ng sa iyong kaso, ngunit hindi mo sasabihin sa akin na karamihan sa kanila ay kasal sa isang babaeng Thai, na siya mismo ay naghahanap ng isang farang sa halagang 42.000 Baht at kalaunan ay mayroon ding magandang pensiyon.
O gusto mo lang ipaalam sa iyong tugon na ang iyong asawa ay may napakagandang trabaho, at isa ka sa mga masuwerte sa Thailand?
Napakarami sa lupain ang kumikita kung mayroon man silang trabaho, kadalasan ay hindi hihigit sa 10 hanggang 15.000 Baht, at hindi titingin sa isang farang na may asno, kung ito ay malinaw na naiiba.
Muli ay maaari mong bilangin ang iyong sarili sa isang minorya, ngunit mangyaring huwag magpanggap na ito ay ang normal na cross section.
Gr. John.
John,
I find it really regret that we, the 'rich farang from abroad', have to be made to feel guilty again and again because our wife only wants us for social security. Siguro panahon na talaga para iwaksi ang mga prejudices na iyon.
Isinaalang-alang na natin ang katotohanan na maraming mga Thai na kababaihan ang sumunod din sa kanilang mga asawa sa ibang bansa, ganap na pinagsama sa lipunan doon at may ganap na trabaho doon. Hindi sila umaasa sa 'kanilang' farang, sa kabaligtaran.
Iniisip ng ilan sa forum na mayroon silang monopolyo sa katotohanan. May punto si Nico. Siguro oras na para sa bawat isa sa atin na magsimulang magwalis sa harap ng sarili nating pintuan sa halip na magkomento sa iba. Ang pag-generalize ng sarili mong sitwasyon at pagbebenta nito bilang katotohanan sa forum na ito ay isang masamang ideya.
Oo John, at palagi kang (karaniwan) tama. Ito ay tungkol sa kung paano mo ito ibinebenta at tila magagawa mo iyon nang maayos.
Isa si Nico sa maswerte kung maniniwala ako sayo? Ang malala pa, kabilang siya sa minorya na napakaswerte sa kanyang asawa. Anong baluktot na pangangatwiran. Kaya lahat ng iba, ie ang karamihan, ay kasama sa mga malas. Ang kanilang asawa sa simula ay pinili sila para sa kanyang well-stocked bank account. At kung susuwertehin pa siya, ang kanyang farang ay may asul na mata, walang beer belly at hindi ito maraming beses na mas matanda sa kanya. Lalaking lalaki, tatanungin ko ang aking asawa kung saan ang kanyang mga priyoridad. Kung interesado ka ipapaalam ko sa iyo.
John, marami akong nabasang nega sa post mo. I wonder kung hanggang saan ang pakiramdam mo masaya?
Kung paano nakilala ng isang tao ang kanyang magiging asawang Thai at kung bakit ang babaeng Thai na iyon ay pumili ng isang Farang ay iba para sa lahat. Hindi ako sumasang-ayon sa paglalagay ng alkitran sa lahat ng may parehong brush. Mas mabuti pa, hindi mo na kailangang husgahan iyon, lalo na't kundenahin ito.
Upang gawin ang parehong pahayag dito na ang bawat Thai na babae ay pipili ng kanyang dayuhang asawa para sa kanyang pera, sa kasamaang-palad na sinasabi kung ano ang iniisip mo tungkol dito. Siguro dapat mong isipin kung bakit HINDI pinipili ng babaeng Thai na makipagnegosyo sa isang lalaking Thai. Ang isang farang ay hindi lamang kaakit-akit para sa kanyang pera, ang isang farang ay may iba pang mga pakinabang kaysa sa kanyang bank account. Or shall we turn it around John, maraming disadvantage ang isang Thai na hindi mo makikita sa maraming dayuhan. Kung hindi ako nagkakamali, ito ay napag-usapan nang detalyado sa ibang thread.
Oras na para tanggalin ang iyong mga blinker. At oo, pagmamahal at paggalang ang batayan para sa matagumpay na pagsasama ni John. Kung wala iyon, ang pera ng farang ay hindi magtatagal ng kasal. Ngunit sino ang nakakaalam, maaari kang mabuhay sa ibang mundo!
Ang aking asawa ay nagmula sa isang mahirap na pamilya, nagkaroon ng napakaliit na kita, at, tulad ng napakaraming Thai na kababaihan, ay mas bata din ng maraming taon kaysa sa kanilang farang partner.
Siya ay masipag at matipid na nagmamalasakit, binabasa ang bawat hiling ko mula sa aking mga labi, upang maramdaman ko na sa ngayon ay mahal na mahal at nirerespeto namin ang aming sarili.
Sinasabi ko ngayon, dahil ako ay sapat na makatotohanan na pinili niya ako para sa kanyang seguridad sa lipunan noong una.
I feel very happy, I don't want to generalize that it should be the same for everyone, but I am convinced that I am in a boat with a lot of similar passengers.
Ano ang mahirap na aminin na lang, na hindi siya crush sa pag-ibig noong una, ngunit naghahanap lamang ng social security?
Kung tatanungin ko ang aking asawang Thai kung ang social security ay may malaking papel sa kanyang pagpili sa farang sa simula, lohikal na sasabihin sa akin, tulad ng marami pang iba, paano ka nakarating doon.
Isang tanong na hinding-hindi ko itatanong sa kanila, dahil sa lahat ng kanyang katapatan, hinding-hindi siya makakapagbigay ng sagot, na sa palagay niya ay mas mabuting huwag na lang sabihin.
Ang bawat tao'y maaaring mahanap ako ng isang nakakainis na kapwa, ngunit pinaninindigan ko na ang aking sitwasyon, na kung saan ako ay napakasaya, ay tiyak na hindi karaniwan.
Dear John, sa tingin ko ang generalization na ang mga babaeng Thai ay pumipili ng isang dayuhang kasosyo para sa higit pang mga social security na trabaho ay katumbas ng malawakang pinanghahawakang claim na pinili ni farang para sa
Thailand dahil nabigo at bigo sila sa pagpili ng partner sa kanilang sariling bansa. Bakit ka pipili ng kapareha na hindi lubusang makapagpahayag ng sarili sa iyong wika, pinanatili ang kanyang emosyonal na buhay sa kanyang sarili, hindi kailanman nagpapakita ng likod ng kanyang dila, umaasa sa iyong mga pabor sa pananalapi at sa huli ay pinipili ka mula sa isang diskarte sa kaligtasan?
Dear Cora, Tanggap na ako ay nagkaroon na ng kasal sa Europa, na hindi na ako nakaramdam ng kasiyahan.
Hindi sa sobrang bigo ako, at umabot sa edad kung saan naisip kong hindi na ako makakapagtrabaho sa mga tuntunin ng pagpili ng kapareha sa Europa.
Sa kabaligtaran, ngunit nangyari sa akin sa isang bakasyon na ako, tulad ng maraming iba pang mga farang na lalaki, ay labis na naaakit sa kanyang alindog at pag-aalaga.
Isang alindog at pangangalaga, na tiyak na ginamit niya sa simula upang makarating sa akin sa lahat ng lugar.
Bilang karagdagan sa 3 iba pang mga wika na matatas kong sinasalita, nagsasalita din ako ng kaunting Thai, at nasiyahan sa pagtuturo sa amin ng aming wika sa isang magkasalungat na paraan.
Na hindi natin maipahayag ang ating mga sarili sa ganitong paraan sa simula, kung ito ay kanais-nais, ay isang katotohanan na lahat ng pipili ng isang dayuhang kasosyo ay haharapin.
Ginawa niya ang lahat ng kanyang makakaya upang matutunan ang aking wika, at ginawa ko rin ito para mas lumayo pa bilang isang Sawadee Krap.
Pareho kaming masaya na pag-usapan ang anumang bagay at lahat, alam na ngayon ang aming mga damdamin sa isa't isa, at tulad ng sa isang kasal sa Europa, parehong may parehong mga karapatan at obligasyon.
Gayundin, kung talagang may dahilan upang, maaari niyang ipakita ang likod ng kanyang dila, at hindi na kailangang subukang pigilan ito sa anumang paraan dahil siya ay umaasa sa pananalapi sa akin.
Sa katunayan, ang pera ko ay pera niya, at hinding-hindi ko siya masisisi na talagang iba ito sa nakaraan.
Ang aking mga reaksyon ay tungkol lamang sa katotohanan, kung ano ang kanyang motibasyon sa unang pagkakataon, at bagaman marami ang gustong maniwala kung hindi, ang paghahanap para sa social security ay may malaking papel dito.