(John And Penny / Shutterstock.com)
'Ang kultura ay parang sibuyas na kailangan mong balatan ng patong-patong. Saka lamang ipapakita ng buong nilalaman ang sarili nito.'
Geert Hofstede
Ang mga kultura ay may higit na pagkakatulad kaysa sa ating iniisip
Maikling tungkol sa kultura. Bagama't mas marami o mas kaunti ang pagkakaiba ng mga kultura sa isa't isa, ang mga kultura ay may higit na pagkakatulad kaysa sa karaniwang iniisip natin. Pagkatapos ng lahat, ang karanasan ng tao ay pareho sa lahat ng dako. Tayo ay ipinanganak, lumaki, nagpakasal, nagkaanak, tumanda at nagkasakit, at kalaunan ay namamatay ang lahat.
Ang mga ideya at ritwal na nakapalibot sa mga kaganapang ito ay maaaring magkaiba sa pagitan ng mga kultura, ngunit ang pinagbabatayan na mga hamon, karanasan at damdamin ay pareho. Naniniwala ako na may mga unibersal na halaga na pareho para sa lahat ng tao, kahit na marahil sa ibang pagkakasunud-sunod ng kahalagahan, timbang o pagpapahayag. Magagawa natin iyon kapag nakilala natin ang isang dayuhang kultura.
Ang Thailand ay isang lipunang multikultural
Ang mga matagumpay na lipunan ay kadalasang multikultural. Ang populasyon ng Amsterdam sa sarili nating Golden Age ay binubuo ng mga Flemings, Zeelanders, Prussians, Huguenots, Sephardic Jews at ilang mga nawawalang katutubo.
Ang Thailand ay isang multicultural na lipunan. Ang kultura ng mga Muslim sa Timog at mga tribo sa hilagang burol ay naiiba sa 'opisyal' na kulturang Thai gaya ng mula sa Dutch. Ang mga pagkakaiba sa pagitan ng mga kultura ay kadalasang mas panlabas kaysa sa panloob, mas mababaw kaysa mahalaga. May mga estatwa sa isang simbahan at sa isang templo, nagsisindi ng mga kandila; lumuluhod, nagdadasal, umiiyak at tumatawa.
Ang lahat ng mga kultura ay may maraming mga punto ng sanggunian, na tinatawag ang isang kultura na hindi masusukat at ganap na naiiba sa tingin ko ay malayo sa katotohanan. Ang pagiging mabait sa isa't isa at pagbabati sa isa't isa ay isang mahalagang halaga sa lahat ng dako, tanging ang paraan ng pagbati ay naiiba at hindi gaanong. Karamihan sa mga pagkakaiba sa kultura ay makikita lamang sa mga grupo ('Kahel sa itaas' 'Bansa, relihiyon, hari') at hindi gaanong kitang-kita sa indibidwal na pakikipag-ugnayan. Ano kaya de kulturang Thai? Sino ang nakakaalam ay maaaring sabihin.
Pagkabigla sa kultura
Ito ay isang Kalvero Olberg na nagpasikat sa konsepto sa itaas noong 1960. Nakilala niya ang apat na yugto sa pagkilala sa isang bagong kultura:
- A Euphoria. Ang lahat ay bago, maganda at kapana-panabik, ngunit medyo nakakatakot at hindi sigurado.
- B Iritasyon at poot. Ang pokus ay ang mga pagkakaiba sa pagitan ng sariling kultura at banyagang kultura. Ang mga paghahambing ay ginawa sa magkabilang panig, kung saan ang mga elemento mula sa isang kultura at kung minsan ang mga elemento mula sa iba ay lumalabas bilang superior. Ang pagkabigo, homesickness, takot at kalungkutan ay maaaring maging resulta.
- C Unti-unting pagsasaayos. Nasasanay tayo sa mga pagkakaiba at mas komportable tayo. Ang mga kaganapan ay mas predictable at hindi gaanong nakakainis. Mayroon kaming higit na kontrol at higit pang nalalaman.
- D ibagay. Nangangahulugan ito na maaari kang gumana nang kumportable sa parehong mga kultura, sa iyong sarili at sa iba pa.
Hindi ka kailanman naging Thai; iligtas tayo ng langit mula diyan
Lahat tayo ay dumaan sa lahat ng mga yugtong ito. Alam ko rin ang aking bahagi ng pangangati at poot at kung minsan ay ginagawa pa rin. Magtatagumpay man tayo sa huli sa pag-abot sa huling yugto, pagiging adaptasyon, ay higit na may kinalaman sa ating sariling personalidad, sa ating kakayahang umangkop at sa ating limitasyon sa pagpapaubaya, at higit na hindi sa likas na katangian ng dayuhang kultura.
Ang pagiging bukas, pag-unawa, pagkamausisa, katapangan, tiyaga at ang pagnanais na maunawaan ay may kinalaman dito. Hindi ka kailanman magiging Thai, iligtas kami ng langit mula diyan. Hindi dapat, pagkakaiba-iba sa isang lipunan ang pinakamagandang bagay na mayroon.
Maaari kang makaalis sa isa sa mga yugto sa itaas.
- Kung natigil ka sa phase A Euphoria, nakikita mo ang lahat sa pamamagitan ng kulay-rosas na salaming Thai at hindi pinahihintulutan ang pagpuna sa lipunang Thai.
- Kung natigil ka sa phase B Iritasyon at poot, madalas mong nakikita ang lahat sa pamamagitan ng Dutch lens. Madalas sumigaw ang mga tao sa yugtong ito: 'Palagi kang magiging dayuhan!' na kung saan hindi mo kailangang palakasin at bigyang-diin ang kaibahan sa pagitan ng imigrante at ng katutubong. Ito rin ay nagpapahiwatig ng isang hindi pagpayag na umangkop, iyon ay, upang matuto. Sabi mo hindi mahalaga kung paano ka kumilos.
- Tungkol sa phase C Unti-unting pagsasaayos, ginagawa mo sa loob ng maraming buwan, minsan taon. Kung nais mong dumaan sa lahat ng mga yugtong ito nang maayos, kinakailangan na isawsaw mo ang iyong sarili sa kultura at wikang Thai, na magtanong ka, tungkol din sa iyong sariling kultura, at lalo na sa mga kritikal na katanungan. Isang hindi pagkakaunawaan na isipin na hindi maganda ang reaksyon ng mga Thai sa mga nagtatanong na tanong o komento maliban kung sila ay kritikal nang maaga. Walang mga katanungan tulad ng Hindi mo ba naisip na napaka-corrupt ng Thailand? pero Ano sa tingin mo ang korapsyon? Napagtanto mo na hindi lahat ay itim o puti. Maging matiyaga. Huwag mabitin sa isang unang impression, hindi ito palaging tama.
- Sa stage D ibagay sa pangkalahatan ay komportable ka sa bagong kultura.
Ang pagbagay ay nangangailangan ng kompromiso
Ang pagbagay ay nangangailangan din ng mga kompromiso. Madalas tayong lumalaban sa limitasyon doon. Sa wakas, dapat mong panatilihin ang iyong sariling integridad. Ang pagsasaayos ay hindi katulad ng pagkuha ng lahat nang walang taros. Kung sa tingin mo ang katiwalian ay isang pang-aabuso (at maraming mga Thai ang nag-iisip ng gayon din), kung gayon hindi ka nakikilahok, tuldok. Ang pag-angkop o hindi ay maaaring magpakita ng isang suliranin, gaya ng ipinapakita ng sumusunod na kathang-isip na liham sa lubos na kaibahan. Sino ang na-adjust, Jan o Henk? Kailangan mo bang ikompromiso ang iyong sariling paniniwala sa kasong ito?
Koblenz, 24 Enero 1934
Mahal kong Jan,
Nabasa ko ang iyong artikulo kung saan mariin mong sinasalungat ang klima ng anti-Semitism sa ating minamahal na Alemanya. Kami ay nakatira dito sa loob ng maraming taon kasama ang aming asawang Aleman. Sa palagay ko ay hindi angkop na tayo bilang mga bisita, dahil lagi nating sasalungat sa kultura ng Aleman. Pagkatapos ng lahat, ang anti-Semitism ay naging bahagi ng kulturang ito sa loob ng maraming siglo, ano ang masasabi ko, ng buong Western Christian Culture! Hindi para sa amin ang magsabi o gumawa ng anuman tungkol dito. Bahala na sa mga German. Tangkilikin ang bansa! Kailangan nating mag-adapt, di ba? Sana bitawan mo ang imposibleng misyon na ito.
mabait na pagbati
Henk
Ang tanging paraan upang maunawaan ang isang kultura ay ang pag-aaral ng wika
Ang pinakamalaking hadlang sa pag-angkop ay nananatiling etnosentrismo, ang paniniwala na ang iyong sariling kultura ang pinakamaganda sa halos lahat ng bagay. Iwanan mo na ang kaisipang ito. Huwag ikumpara (sobra). Suspindihin ang iyong paghatol. Ang isa pang malaking balakid ay ang wika. Paniniwala ko na ang tanging paraan upang maunawaan ang isang kultura ay sa pamamagitan ng wika, na may mga pagbubukod. Ang pag-aaral ng wika ay nagpapakita rin sa Thai na interesado ka sa kanilang kultura. Ang pagiging aktibo sa lipunang Thai sa isang paraan o iba ay siyempre isang kinakailangan din. Kumbinsido ako na lahat ay makakahanap ng trabahong nababagay sa kanila.
Ang isa pang balakid ay ang pagkapit sa mga stereotype, sa mga generalization. Walang laman ang iyong isip, de Thai at de Pagkatapos ng lahat, ang kulturang Thai ay hindi umiiral. Tratuhin ang bawat Thai na may sariwang hitsura. Kalimutan na siya ay Thai. Makita lamang ang tao sa kanya. Hanapin ang karaniwan, marami at, muli, maging mausisa. Patuloy na magtanong at magtanong. Panatilihin ang iyong pagkamapagpatawa. Tulad ng sa anumang proseso ng pag-aaral, kailangan mong gumawa ng mga pagkakamali. Matuto mula dito, pinatawad ka na ng Thai.
ibagay
Ang ibig sabihin ng pagiging adapted niet, inuulit ko na muli, na dapat kang maging o kumilos tulad ng isang Thai. Ang paniwala na natural ka kung nagmamaneho ka rin laban sa trapiko, nangongolekta ng mga plastic bag sa 7-Eleven, naniniwala sa mga multo, yumakap sa Budismo o naglalasing sa bawat party ay kasing tanga gaya ng pag-asam na ang iyong Thai partner ay naturalized sa Netherlands kung siya. kayang hawakan ang lamig, gusto ng herring, mas gusto si André Hazes kaysa sa Phumpuang Duangchan o mas gusto ang bisikleta kaysa sa kotse. Hindi mo rin kailangang gustuhin ang lahat ng Thai o asahan na magugustuhan ka ng lahat ng Thai.
Ang ibig sabihin ng pagiging adapted wel na pakiramdam mo ay komportable, nasiyahan at komportable sa lipunang Thai, na sa tingin mo ay alam mo na ang lipunan, na ikaw ay kasama at maaaring lumahok dito sa karamihan ng mga antas, na ikaw ay naglalakad nang walang harang habang sa parehong oras ay lumilikha ng iyong sariling pagkakakilanlan, mga halaga at integridad. Ito ay, sa madaling salita, pakiramdam sa bahay.
Ang lahat ng ito ay tila medyo isang gawain at kung minsan ito ay. Ito ay hindi lubos na gumagana. Ngunit ang isang taos-pusong pagtatangka na gawin ito ay isang malaking hamon at pagpapayaman ng iyong buhay.
Ang pagtatangi laban sa ibang mga tao ay maaaring lumitaw sa maraming paraan, at walang mga tao o tao ang ganap na malaya mula dito, kasama na ako.
Gayunpaman, nais kong ituro ang isang karaniwang sitwasyon.
Hindi sinasadyang may nabangga kang tao sa Damrak. Wala naman talagang nangyayari at maraming beses kang humingi ng tawad. Pero pinapagalitan ka pa rin ng iba at itinabi ka. Umuwi ka nang medyo masama ang loob at sasabihing 'May maikling fuse ang lalaking iyon!'
Kung ang parehong bagay ang mangyayari sa Sukhumvit, madalas mong marinig 'Yung mga Thai ay may maikling fuse!'
Dear Tino, tama ka. Ang adaptasyon ay ang mahiwagang salita.
Ang manirahan sa ibang bansa at hindi ginagawa ang iyong makakaya upang matutunan ang wika at kultura ay hangal. Sa kasamaang palad, maraming 'tanga' na farang sa Thailand na maraming nasyonalidad, hindi lang mga polder na tulad mo at sa akin. Ikaw at ako ay ginagawa ang lahat ng aming makakaya upang matuto ng wika at kultura (mas mahusay ka kaysa sa akin…) ngunit itinuturing ko ang aking sarili na mapalad na nakipag-usap sa aking dating pamilya sa KANILANG wika.
Pero, tingnan mo ang NL! Marami sa mga unang henerasyon ng 'guest workers' na, pagkatapos ng tatlumpung taon, ay hindi pa rin nakakaalam ng salita ng Dutch at pinahahalagahan ang kanilang sariling wika at kultura. Naaawa ako sa mga taong iyon dahil sobrang nami-miss nila!
Gayunpaman, hindi ko sila masisisi. Sa kasamaang palad, hindi lahat ay maaaring matuto ng isang banyagang wika. Kailangan mong magkaroon ng tamang background para dito, at/o tamang edukasyon. Hindi lahat meron niyan. At hindi sa lahat ng mga taong nagmula sa isang kubo ng putik sa isang sandbox na naakit sa NL ng magagandang kwento at unang nagsisiksikan sa isang silid sa attic kasama ang 12 sa kanila. At iyon ay sa kasamaang-palad ang kaso sa isang henerasyon ng mga manggagawang panauhin!
Dahil sa kultura, ang mga tao ay naninirahan kasama ng 12 katao sa isang patag.
Pati na rin para makatipid sa gastos.
Sa araw, 6 na lalaki ang nagtatrabaho sa pabrika.
halimbawa: 1 tao ay kumikita ng EUR 1600. Pagkatapos 6 na tao ay kumikita ng kabuuang € 9600 bawat buwan.
Kapag ang mga nakapirming gastos atbp ay ibinawas, € 8000.- nananatili bawat buwan kasama ang holiday allowance, pinag-uusapan natin ang tungkol sa halaga ng pagtitipid na € 100.000.- bawat taon.
Ito ay ginagamit upang tustusan ang mga bahay at hotel sa sariling bansa para sa ibang pagkakataon bilang pagkukunan ng kita.
Kami ay regular na pumupunta sa Thailand sa loob ng 40 taon at napagtanto namin na hindi kami kailanman magiging Thai.
Tulad ng hindi ako naging Tukker o Limburger bilang isang Utrechter.
Sa tingin ko, ang iyong sariling pag-uugali ang pinaka-nagbubuklod, pagtanggap lamang ng mga tao at higit sa lahat ay manatiling positibo, bagaman hindi ito palaging magiging madali doon.
Sa kasamaang palad ay may mga bastard ka sa lahat ng dako at kapag tumaas ang dollar signs sa mga mata, lalong nagiging pilit ang iyong ngiti.
Sa kabutihang palad, ang karamihan sa mga taga-rural na Thai, halos kagaya ng kahit saan sa mundo, ay halos kasing-damay.
Sa Enero, muli tayong maglalakbay sa Isaan sa loob ng 2 buwan, kaya't susubukan nating sabihin ang mga pinakakailangang salita nang medyo naiintindihan.
Hinala namin na marami kaming makikitang tandang pananong at maraming tawanan pagkatapos.
Mahusay na umiiral ang blog na ito, kung ang mga tao (sa Thai dahil maaari kong ipakita sa kanila) ay may anumang mga tip tungkol sa pagkaing Thai o iba pang mga mungkahi Gusto kong marinig ito, kung may nabanggit na email, ikalulugod kong ipadala sa iyo ang aming karanasan sa iyo .
Taos-puso, Hans
hanslagergmail.com
Ang maaari ding obserbahan ay kapag ang isa ay umangkop sa kulturang Thai, nasanay na ang isa sa kulturang Dutch at kailangang masanay muli. Isang kilalang kababalaghan sa mga kabataang imigrante na hindi talaga feel at home sa alinmang kultura at nagsasabing wala sila sa kahit saan.
Kaya't nakikita sa mga kinakailangang bisita ng Thailand na sila ay nagpatibay ng isang saloobin patungo sa kultura ng Dutch tulad ng inilarawan sa yugto B
Isang magandang relatable na piraso. Karaniwang gumagana nang maayos ang mga kulturang nagsasama-sama kung ang paghahalo ay unti-unti at kung ang mga kultura ay hindi masyadong magkasalungat. Sa Thailand nakakaranas ka rin ng diskriminasyon at pag-ayaw sa ilang partikular na pagpapahayag ng relihiyon, ngunit hindi gaanong dahil ang mga tao ay naninirahan sa ibang mga etnisidad sa mahabang panahon. Hindi natin dapat pag-usapan ang pagsasama-sama ng mga tribo ng burol, ngunit iyon ay isang tiyak na problema.
Tungkol sa katiwalian. Ilang taon na ang nakalilipas nabasa ko na ang pananaliksik ay nagpakita na ang umiiral na opinyon ng Thai ay ang katiwalian ay hindi isang masamang bagay basta ito ay nakikinabang sa iyo, ngunit sa isang tabi.
Tungkol sa katiwalian, mahal na BramSiam. Ang tanong na iyon tungkol sa pagtanggap ng katiwalian ay unang itinanong noong 2011 ng isang poll ng Abac. Ang tanong ay: 'Tinatanggap mo ba ang katiwalian kung ito ay nagpapabuti sa bansa sa ilang mga paraan at nakikinabang din sa iyo?' 65 porsiyento ang sumagot ng 'oo' diyan. I think it's too suggestive na tanong. Maaari mo ring itanong 'Tinatanggap mo ba ang katiwalian kung ang bansa at ang iyong sarili ay lumala?' Maaari mong hulaan ang reaksyon.
Dalawang mapagkukunan:
https://www.bangkokpost.com/thailand/politics/358645/poll-65-of-thais-can-accept-corruption
https://www.bangkokpost.com/learning/advanced/258007/why-so-much-corruption
Quote:
Noong nakaraang buwan, isiniwalat ng Abac Poll na 64% ng mga Thai ang nag-iisip na ang katiwalian ay katanggap-tanggap kung ang bansa o ang kanilang mga sarili ay makikinabang sa ilang paraan mula sa mga tiwaling pakana.
Hindi ka kailanman magiging isang Thai na langit iligtas kami para diyan, at bakit ka pa kung nagkataong ipinanganak kang may ibang nasyonalidad.
Maaari mong igalang ang isa pang nasyonalidad nang hindi nawawala ang iyong sariling opinyon, ngunit ang pag-iisip na ang isa pang nasyonalidad ay biglang nagkakahalaga ng higit pa kaysa sa iba ay kasing tanga na ito ay walang katotohanan na isipin.
Marami na ipinagmamalaki ang kanilang nasyonalidad, at nag-iisip na kailangan pa nilang ilagay ang kanilang sarili kaysa sa iba, basta nakakalimutan na hindi ito nakukuha sa pamamagitan ng personal na merito, ngunit sa pamamagitan ng manipis na pagkakataon.
Isang pagkakataon na binago ng isang tiyak na pagpapalaki o sistema ng paaralan kung kaya't ang isang tao ay nagsimulang magsalita ng pambansang pagmamalaki.
Karaniwang walang personal na merito, at kung ito ay hindi idadaan sa normal na paraan, ay ang co-cause ng lahat ng karahasan sa pagitan ng iba't ibang mga tao.
Ako ay isang British na ipinanganak sa pamamagitan ng pagkakataon, isang pansamantalang bahagi lamang ng sangkatauhan na ito, hindi nakakaramdam ng higit pa o mas kaunti tulad ng iba, igalang ang lahat ng iba pang nasyonalidad at ang kanilang paraan ng pag-iisip, ngunit masaya akong ipahayag ang aking sariling opinyon kung ito ay lubos na naiiba sa iba pa.
Isang magandang kwento ulit Tino at sana makatulong sa mga taong nasa phase 2 na makalabas. Dahil yun naman siyempre ang intensyon mo sa pagsulat nito. Bilang isang doktor gusto mong tumulong sa mga tao.
Ako mismo ay maaaring nasa phase A pa rin dahil hindi pa ako dumaan sa malinaw na yugto B. Iyon ay maaaring dahil ginugol ko ang unang tatlumpung taon na mag-isa sa Thailand bilang isang turista. Noon lang ako nanirahan dito ng tuluyan. Ngunit noon pa man ay nasanay na ako sa pamumuhay at pakikitungo ng mga Thai sa ilang bagay. Ang ipinagtataka ko ay kung bakit nangongolekta ng mga plastic bag ang Thai sa 7-Eleven? Nakapunta na ako sa 5-Eleven 7* sa buhay ko, pero wala pa akong nakitang Thai na nangolekta ng mga bag na iyon.
Ilang tala:
1. Ang patunay ng pagkakaroon ng Dutch o foreign nationality ay pagkakaroon o kakayahang makakuha ng pasaporte. Sa pamamagitan nito, legal kang isang Dutchman at mayroon kang mga karapatan sa pagboto, atbp. Ito ay hindi patunay ng pagiging isang Dutchman sa isang kultural na kahulugan. May kilala akong mga batang Dutch (ng Dutch expat) na hindi marunong bumasa o sumulat ng Dutch. Hindi pa sila nakatira sa Netherlands. Sa Bangkok mayroong Dutch lessons para sa mga batang ito...!!
2. Bawat grupo, bawat bansa ay may tiyak na tinukoy at hindi natukoy na kultura: isang pattern ng mga pamantayan at mga halaga na naiiba sa ibang mga kultura. Ang kulturang iyon ay nagmumula sa henerasyon hanggang sa henerasyon, sa pamamagitan ng mga paniniwala (maraming ideya ang nagmumula sa Kristiyanismo nang hindi natin namamalayan kahit na hindi ka lumaking relihiyoso) at sa pamamagitan ng edukasyon (mga paaralan at sistema ng paaralan);
3. Ang mga kultura ay dinamiko at nababago sa paglipas ng panahon. Ang pananabik para sa magagandang lumang araw (ibig sabihin, para sa mga lumang Dutch values and norms: Sinterklaas, white residential areas, walang headscarves) habang ang PVV ay nangangaral samakatuwid ay nakikipaglaban sa isang natatalo na labanan. Ang mga nasi rames, spring roll, pizza, at donner kebab ay bahagi rin ng kultura ng Dutch (pagkain) gaya ng mosque at Eid sa hinaharap.
4. Dahil sa pagtaas at pinabilis na digital na komunikasyon sa lahat ng uri ng kultura maliban sa atin, ang ating kultura ay mas mabilis na makibagay sa iba. Kung ang lahat ng ito ay kapaki-pakinabang para sa pagiging natatangi ng isang kultura (Disneyfication, Internet dictatorship, Facebook at Tiktok) ay nananatiling makikita. Napag-uusapan na ang isang tiyak na leveling. Sino ang nakakaalam, lahat tayo ay magiging pareho... sa kultura.
Tanong, Chris, tungkol sa punto 1. Sa palagay mo ba ay maaari kang maging Dutch at Thai sa parehong oras sa isang kultural na kahulugan? O palaging isa o ang iba pa?
Ang pamumuhay sa Thailand at ang paninirahan sa Thailand ay hindi masyadong ibig sabihin ng parehong bagay. Maaari kang manirahan sa mga kilalang lungsod ng turista at maaari kang manirahan sa malayong lupain.
Pagkatapos ay narinig ko mula sa ilang mga expat sa malayong interior na sila ay ganap na nasa bahay doon at ganap na nanirahan.
Niloloko ng mga taong ito ang sarili nila. Doon lang sila nakakaramdam ng kasiyahan salamat sa kanilang kapareha. Sa sandaling magkamali o magwakas ang relasyon, hindi pa isang buong linggo bago bumalik ang mga farang na ito sa mga sikat na lungsod sa Thai tulad ng Hua Hinn, Phuket Samui at syempre sa Pattaya at Bangkok.
Ang sinumang tunay na nararamdaman na isang Thai ay maaaring, sa prinsipyo, ay manatili nang mag-isa sa Isaan. Sa personal, wala akong alam na sinumang Farang na direktang nanirahan sa Isaan mula sa kanluran. Wala kahit isa.
Tama ang sinasabi mo Fred,
Ako ay pumupunta sa Isan sa loob ng 42 taon, kasama ang aking asawang si Isan, ngunit hindi ako magtatagal ng isang linggo sa aking sarili.
Marahil sa isa sa mga malalaking lungsod, kung saan nakatira ang ilang farang at maaari kang bumuo ng isang bilog ng mga kakilala. Wala pa rin akong nakilalang mga farang na mag-isa na naninirahan sa Isaan. Isang kumpletong pamilyang Dutch. Na ang mga tao sana ay naging matatag bilang Farangs, sa tingin ko ay isang popular na usapan.
Well Fred, 1 ako na nagpunta sa Thailand nang mag-isa mula sa Kanluran. Pagdating sa Thailand ay nagpasya lang kung saan pupunta, diretso mula Bangkok papuntang Khon Kaen dahil pagkatapos ng 20 taon at maraming bakasyon ay hindi pa ako nakakapunta sa Isaan. At kalaunan ay nanirahan ako sa Korat. At oo, nabubuhay akong mag-isa sa loob ng 10 taon, at kaya kong ayusin ang lahat sa aking sarili. Sa kabaligtaran, masasabi ko rin na hindi ako nakakakilala ng isang tao mula sa mga lugar na iyong nabanggit, hindi mo ako makikilala sa Pattaya, ngunit magkikita ka sa Bangkok o Hua Hin. And no, I never feel like a Thai at all, why not, and my blonde hair and blue eyes also don't really help that, and I'm always a foreign resident.
ger,
Ang pagtatayo ng bahay, pag-install ng kuryente, pagbisita sa mga Thai na ospital kung saan walang nagsasalita ng Ingles kung walang Thai, ay tila problema sa akin. Ang mga Thai teenager ay handa sa isang language institute sa udon.. Korat ay, sa aking opinyon, sa tabi ng Udon, din ang karamihan sa Western-oriented na lungsod kung saan medyo maraming dayuhan ang naninirahan. Karamihan sa umuupa ng apartment ay may kanilang farang circle ng mga kakilala at regular na restaurant o bar. Mayroon akong 2 Dutch na kakilala na nakatira
Khun Moo, ang mga batang doktor ay nagsasalita ng Ingles. Gayundin sa mga ospital ng estado.
By the way, exception ba ako na nakapagsalita na ako ng Thai bago ako permanenteng nangibang-bansa? Oo, naglakbay ako roon ng 15 taon bago ako nangibang-bansa at agad na natutunan ang wika…. Sa tingin ko iyon ay isang kundisyon para sa pangingibang-bansa at sa kasamaang-palad ay nakikita ko ang maraming kagulo sa paligid ko kapag ang mag-ina ay wala sa loob ng ilang araw….
Erik, 42 taon na akong pumupunta sa Isaan kasama ang aking asawa at dapat kong aminin na ang aking asawa ay hindi kailanman nagsabi na kahit sinong farang ay nagsasalita ng Thai. paliwanag ng doktor sa Thai sa asawa ko.
Mayroon akong karanasan sa mahihirap na Ingles ng mga inhinyero ng Thai habang ako ay nagtrabaho sa kanila.
Alam ko ang maraming nayon at mas malalaking lugar, kahit saan ako pumunta at maaari akong pumunta gamit ang wikang Thai. Mga kaibigan at kasintahan na kausap ko lang sa wikang Thai, mga paaralan (para sa aking 2 maliliit na anak), mga tindahan at restaurant at ang kapitbahayan ay hindi 1 problema. Ang mga ospital ay walang problema, lahat ng mga doktor ay nagsasalita ng Ingles pati na rin ang maraming mga kawani at ako ay namamahala nang maayos sa Thai. Magtatayo ng bahay, bakit ako. At kahit saan may mga proyekto kung saan handa at posibleng itayo ayon sa iyong kagustuhan. Maaari kang magrenta kahit saan nang walang anumang problema, mula sa isang silid hanggang sa isang villa.
At hindi talaga ako nakikipag-hang out sa mga Westerners sa Thailand, hindi kailangan at hindi ako sa mga chat group, coffee meeting at drinking club. Madalas sapat na makilala o marinig mula sa ibang mga Kanluranin na pareho ang iniisip. Kung may makasalubong akong Westerner binabati ko siya, minsan chat tapos move on. Been in Khon Kaen for 4 days now and I think medyo madaming Westerners dito, well ilang oras na ako sa Central at wala pa akong nakikilalang Westerner habang busy dito at meeting place par excellence.
Well, Fred, may balita ako sa iyo. Direkta mula sa kanluran hanggang hilagang-silangan ng Thailand. Magsaya ka rito. I have married to Thais for 10 years and if ever masira ang relationship, I will continue to live here. Regular akong pumupunta sa Bangkok, ngunit ayaw kong matagpuang patay sa pattaya o sa iba pang lugar na binanggit mo. Dito sa hilagang-silangan ng Thailand, sa kanayunan, masaya ako at hindi iyon nakasalalay sa aking relasyon sa isang Thai. Hindi ko nais na manirahan sa Randstad o Amsterdam sa Netherlands, kahit na halos buong buhay ko ay nagtrabaho ako doon. Bigyan mo lang ako ng kapayapaan at ang buhay nayon sa Netherlands o gaya ngayon sa Isaan. Nagpapanggap ka na ang buhay sa Isaan ay sira, primitive at boring, walang mararanasan, walang magawa, at dito lang nakatira ang bawat farang dahil may karelasyon siyang Thai. Newsflash: Nandito ako sa aking sariling malayang kalooban dahil gusto ko ito dito at hindi ito nakasalalay sa aking relasyon sa sinuman. Na iba ang tingin mo dito ay ayos lang, ngunit huwag i-generalize na ang lahat ay pareho ng iniisip mo.
Habang isinusulat mo ang iyong sarili, nagpunta ka upang manirahan sa rehiyon kung saan nagmula ang iyong asawa.
Ako mismo ay walang kakilala na isang farang na nanirahan sa Thailand mula sa unang araw sa isang pinabayaan ng diyos na nayon ng Isan.
Ang mga gumawa ay hindi kailanman mga solong tao o mga taong may Thai partner na kanilang sinundan. Kung galing sa Sisaket ang partner na iyon, hindi mo rin makikita ang mga taong iyon sa Udon.
Ang lahat ng mga pagkatapos para sa isang kadahilanan o iba pa ay natagpuan ang kanilang mga sarili na nag-iisa muli, isa-isa, bumalik sa mga lugar kung saan sila ay tila mas nadama sa bahay, lalo na ang mga lugar ng turista.
Hindi ko rin iniisip na manirahan sa aking nayon ng Isan kung saan tinatamasa ko ang kapayapaan at kabukiran. Ngunit kumbinsido ako na sa araw na wala na ang aking asawa ay tatawagin ko itong isang araw pagkatapos ng wala pang isang buwan.
Tulad ng lahat, may mga puting uwak palagi at saanman.
Muli Fred, kung ang aking relasyon ay dapat magwakas nang hindi inaasahan, ako ay titira at titira pa rin sa lugar. Walang anumang pangangailangan para sa anumang lugar na panturista, o anumang pangangailangan upang manirahan malapit sa ibang farang. Kaya ko na ang sarili ko. Ngunit hindi lahat ay pareho, at iyon ay isang magandang bagay. Para kay Khun Moo: sapat na mga doktor at nars ang nagsasalita din ng Ingles sa mga ospital ng Isan, at madali mong maisaayos ang pagtatayo ng bahay na may mahusay na kumpanya ng konstruksiyon, kung saan, paano ito posible, ang Ingles ay sinasalita din. Hindi ko pinag-uusapan ang mga lokal na magsasaka ng palay na kung minsan ay nagsisilbing construction worker bukod pa sa kanilang sariling trabaho. Ang mga problema ay maaaring lumitaw anumang oras at kahit saan, ngunit ngayon ay ginagawa mong tila imposibleng manirahan sa Isaan nang mag-isa. Mayroong mas kaunting mga pasilidad dito kaysa halimbawa sa Bangkok, at mas kaunting mga tao na nagsasalita ng mahusay na Ingles, ngunit naglilista ka ng mga problema na wala talaga, tiyak sa isang mas maliit na lawak kaysa sa iyong inilarawan. Ngunit muli, ang bawat isa ay may kanya-kanyang opinyon.
Nakatira kami ng halos isang oras na biyahe mula sa Pattaya. Pumupunta ako dito nang paminsan-minsan at palagi akong masaya kapag bumalik ako!
I have no contact with any Farang and to be honest, I don't feel the need.
Isang maliit na anekdota:
Ilang buwan na ang nakalipas ay nasa Pattaya ako para gamitin ang mobile kit ng aming embahada. Habang naghihintay sa hotel ay sinalubong ako ng isa pang Dutch-speaking Belgian. Hindi ko naman kilala ang taong iyon.
Agad niyang sinimulan ang kanyang buong buhay doon, lahat ng kanyang mga problema sa kanyang ex ay napag-usapan, maging ang kanyang sitwasyon sa pananalapi ay ipinaliwanag nang detalyado. Kahit anong pilit ko, hindi ko siya mailabas gamit ang mga stick. Masyado lang akong natuwa nang tinawag ang pangalan ko.
Nasisiyahan ako sa buhay kasama ang aking asawang Thai. Hindi dapat higit pa. Lahat ng abala sa paligid ko, lahat ng mga mapilit na turista, lahat ng mga Farang sa kanilang matigas na bar talk, hindi, mas gugustuhin kong palampasin ang lahat ng ito.
Ang sinipi ni Fred sa itaas ay samakatuwid ay hindi tama. Kung kailangan kong mawalan ng asawa, hindi ko iisipin na makipagkita sa ibang kababayan. Bagkos. Ang pag-profile ng iyong sariling sitwasyon sa ibang tao ay hindi makatuwiran. Dapat magsalita ang bawat isa para sa kanilang sarili Fred.
Raymond,
Kahanga-hanga na ikaw ay nagkakaroon ng magandang oras sa isaan.
Sa tingin ko, kung walang kasamang Thai sa Isaan, tiyak na hindi ito para sa lahat.
Sa tingin ko 99% ng lahat ng farang na naninirahan sa mga rural na lugar sa Isaan ay dahil sa relasyon sa Thai partner. Ang tanong ay nananatili kung ito ay gagana rin nang maayos kung wala ang Thai na kasosyo. Mukhang hindi mo ito mahahanap na sira, boring at primitive. Nagluluto kami sa deadwood, ang tubig ay nagmumula sa isang balon, may mga regular na pagkawala ng kuryente, isang plantsa ay hinahampas bawat oras sa gabi upang ipahiwatig ang oras at isang supermarket ay 12 km ang layo at walang imburnal dito ako nakatira dahil ang aking asawa ay nakatira. dito at ang buong pamilya ay nanirahan dito sa mga henerasyon. Sa palengke, ang karne ay nakalatag sa araw, sa ilalim ng mga langaw at ang ulo ng baboy na nakadisplay ay nagpapakita na ito ay tunay na baboy. Karaniwang nagaganap ang mga pagsusunog ng bangkay sa templo, ngunit nagsusunog sa isang bungkos ng kahoy kasama ang bangkay sa labas ng templo. mangyayari.
Fred, I'm sorry pero isa din ako dun. Direkta mula sa polder papunta sa Isaan at hindi ito pinagsisihan sa loob ng isang araw. Pagkatapos lamang ng 8 taon sa Thailand ay dumating ang isang matatag na relasyon sa aking buhay; Maayos din ako noon. Sa kanya-kanyang sarili, tama? Ito ay kung anong uri ng buhay ang gusto mo at sa kabutihang-palad lahat tayo ay magkakaiba….