Isang dayuhang guro sa Thailand...
Kamakailan ay sumulat ang isang nagkomento sa blog: 'Bilang isang dayuhang guro sa Thailand, kakaunti o wala ang kayang bayaran ng isang tao sa Thailand.' Bilang isang lektor sa isang unibersidad sa Bangkok, pakiramdam ko ay tinutugunan ako dahil ang komento ay hindi tama.
Ang mungkahi ay wala kang kayang bayaran DAHIL ikaw ay isang dayuhan at nagtatrabaho dito, sa kasong ito bilang isang guro. Pinaghihinalaan ko na ang manunulat ay tahasang nangangahulugan na ito ay naaangkop sa sinumang dayuhan na nagtatrabaho sa Thailand sa anumang organisasyon. At iyon, masyadong, ay maliwanag na hindi tama.
Hayaan akong limitahan ang aking sarili sa akademikong kapaligiran sa Thailand dahil alam ko ang higit tungkol dito; parehong sariling mga karanasan at karanasan ng ibang mga banyaga (hindi kinakailangang Dutch o Belgian) na mga kasamahan. Ang kapintasan sa pangangatwiran ay ang iyong hierarchical na posisyon sa isang Thai na organisasyon (isang guro na may a makisama dean para sa mga asignaturang akademiko at higit sa isa dean) higit sa lahat ay tumutukoy kung ano ang maaari o hindi mo magagawa, sabihin o isulat.
Sa Thailand mayroon kang pampubliko at pribadong unibersidad. Bilang karagdagan, sa loob ng mga unibersidad maaari kang magkaroon o hindi maaaring magkaroon ng tinatawag na internationally kolehiyo. Ito ang faculty kung saan ang lahat ng edukasyon ay ibinibigay sa English, kung saan hindi lamang mga Thai na estudyante ang nag-aaral kundi pati na rin ang mga dayuhang estudyante. Ang mga unibersidad kung saan ang LAHAT ng mga aktibidad na pang-edukasyon ay ibinibigay sa Ingles ay mabibilang sa isang kamay at hindi (nangangailangan) ng internasyonal na kolehiyo.
Mahalagang tingnan ang kultura ng korporasyon ng mga 'internasyonal na kolehiyo' na ito. Karamihan ay pinamumunuan ng isang management team na eksklusibong binubuo ng mga Thai (ang mga pampublikong unibersidad ay walang ibang opsyon dahil ang mga dayuhan ay hindi pinapayagang humawak ng mga posisyon sa pamamahala, na kinokontrol ng batas). Ang mga Thai na ito ay nagsasalita ng Ingles siyempre at ang ilan sa kanila ay nakakuha ng karanasan sa pagtuturo sa ibang bansa. (hal. isang PhD sa America).
Depende sa mga pananaw ng nanunungkulan na pangkat ng pamamahala at ang posisyon ng International College sa buong unibersidad (ito ba ay isang malaking faculty o hindi; na may internasyonal na katayuan oo o hindi), ang kultura ng korporasyon ay higit sa lahat Thai o higit pang internasyonal. Ang huli ay tiyak na naaangkop kapag ang dekano ay isang dayuhan, na kung saan ay ang kaso sa ilang mga pribadong unibersidad.
Naglakas-loob akong sabihin na kung mas internasyonal ang kultura ng panloob na korporasyon, mas maraming mga dayuhang guro ang kayang gawin, siyempre sa loob ng mga regulasyon ng Thai sa larangan ng edukasyon.
Sa pamamagitan ng isang mas internasyonal na kultura ng korporasyon ang ibig kong sabihin ay mga elemento tulad ng bukas na komunikasyon sa mga kawani at mga mag-aaral, isang diskarte sa mga mag-aaral bilang mga young adult (at hindi pa mga bata); regular na istruktura ng konsultasyon at pag-uulat nito; pantay na pagtrato sa mga tao (staff, students).
Sa isang medyo maliit na 'international college' sa isang pampublikong unibersidad kung saan ako nagtatrabaho, ang kultura ng korporasyon ay malakas pa rin Thai. Nangangahulugan ito na kakaunti o wala ang kayang bayaran ng mga dayuhang guro. Minsan parang ganoon, ngunit ang hitsura ay maaaring mapanlinlang.
Sa kultura ng korporasyon na mas Thai-kulay, hindi gaanong mahalaga kung ano ang iyong ginagawa (bawat dayuhan at Thai na guro ay karaniwang gumagawa ng parehong trabaho) ngunit kung sino ang iyong nakakasama, kung sino ang iyong kasal, kung sino ang iyong mga kaibigan, o sa madaling salita: saang (Thai) network ka gumagana? Kung mas mahalaga ang network na ito, mas kaya mong bayaran sa trabaho. Dahil ang lahat ng ito ay maaaring mukhang akademiko, susubukan kong linawin ito sa isang halimbawa.
Mayroon akong tatlong banyagang kasamahan: nakabukas (ang termino ng address para sa mga lecturer sa isang unibersidad) Jean-Michel at nakabukas Si Ferdinand ay Pranses at nakabukas English si Andrew. Si Jean-Michel ay kasal sa loob ng 30 taon sa isang babaeng Thai na isang dean sa isang unibersidad sa labas ng Bangkok. Si Ferdinand ay 15 taon nang kasal sa isang Thai na babae na hanggang kamakailan ay pinuno ng Department of European Affairs sa Ministry of Foreign Affairs. Siya ngayon ay hinirang na ambassador para sa Thailand sa isang bansa sa Kanlurang Europa, kaya sila ay lumipat. Si Andrew ay kasal sa isang Thai na babae mula sa Isan na nagpapatakbo ng dalawang maliliit na tindahan dito sa Bangkok.
Ano ang mangyayari kung ang bawat isa sa tatlong dayuhang kasamahan ay gumawa ng isang bagay na hindi mo dapat gawin sa isang kulturang Thai, halimbawa ay mas lantarang pinupuna ang isang desisyon ng pamamahala. Kung sakaling may problema si Jean-Michel diyan, ang kanyang asawa (na pormal na walang kinalaman sa kaso; sa isang internasyonal na kultura ng korporasyon sasabihin ng isa: ano ang iyong pinakikialaman?) kasama ng dean ng faculty ko at pinag-uusapan at inaayos ang usapin.
Sa kaso ni Ferdinand, ganoon din ang nangyayari, na may pagkakaiba na ang asawa ni Ferdinand ay nagpipilit na maayos ang mga bagay; sa tingin ng kanyang asawa, siyempre tarmac Tama si Ferdinand. Kung hindi iyon nangyari, ang kanyang asawa ay nagbanta na tatawagan ang presidente ng unibersidad (at KAYA ang aking dean ay may malaking problema). Si Ajarn Andrew ay sinabihan ng dean na dapat niyang itago ang mga kritikal na komento sa kanyang sarili mula ngayon. Marahil ay hindi na ma-renew ang kanyang kontrata sa pagtatrabaho sa susunod na taon nang walang karagdagang paliwanag.
Kaunti ba o wala ang kayang bayaran ng isang dayuhang guro dahil siya ay dayuhan? Hindi. Sa isang mas internasyonal na kultura ng korporasyon sa isang organisasyon sa unibersidad ng Thai, ang dayuhang guro ay makakayanan ng higit at higit pa, siyempre na may nararapat na pagsunod sa batas ng Thai. Sa isang mas Thai na kultura ng korporasyon, ito ay higit na nakadepende sa network ng dayuhang guro kaysa sa kanyang posisyon bilang dayuhan mismo.
Hindi ka mabigla sa pagsasanay hindi kumikilos ang dean ng faculty ko sa kaso nina jean-michel at ferdinand (dahil makakatanggap siya ng nakakainis, confrontational na tawag sa telepono) laban kay ajarn andrew. Ang buhay, kasama ang kolehiyo, ay dapat'sanook' manatili…..
Chris de Boer
Si Chris de Boer ay nagtatrabaho bilang isang lektor sa marketing at pamamahala sa Silpakorn University mula noong 2008.
Chris, iba ito sa Netherlands. Pagkatapos ng mga taon ng pagtatrabaho sa edukasyon sa negosyo, napagpasyahan ko rin na ang isang network ng ilang antas ay nagbigay sa iyo ng higit na puwang sa iyong paggana.
Sa tingin ko pareho sa Thailand at sa mga bansa sa Kanluran ang pagkakaiba ay hindi ganoon kalaki, marahil ang paraan at kung ano.
Ang Thailand ay binuo sa hierarchy sa mas malaking lawak kaysa sa atin, ngunit ang mga prinsipyo ay pareho.
Sa kasamaang palad, hindi ito palaging tungkol sa kung ano ang iyong ginagawa o maaaring makamit, ngunit tinutukoy ng mga balangkas ang mga hangganan at kung minsan ay nagdudulot ng karahasan sa pagiging maayos at mahusay na gumagana. Kaya naman kung minsan ay nakikipagkompromiso ito at nakikitungo sa loob ng ibinigay na mga posibilidad. Ang kaunting swerte, kung saan ka mapupunta ay isa ring mahalagang kadahilanan. Samakatuwid, ang Sanook ay isang malakas na personal na karanasan ng kagalingan, na nagpapakita ng sarili sa isang sitwasyon kung saan maaaring umunlad ang pagpapahalaga at personal na pag-unlad.
Malinaw na paliwanag kung paano gumagana ang mga bagay sa antas ng unibersidad sa Bangkok. Ang takbo ng mga bagay-bagay sa mga "probinsya" ay hindi o halos hindi maihahambing patungkol sa mas mababang antas ng edukasyon. Ang "kapangyarihan" doon ay limitado sa lokal na hierarchy.
Sa ganoong kahulugan, naiintindihan ko ang nagkomento sa blog at ipinapakita din ng iyong account na (bilang halimbawa) si Andrew ay nagkaroon ng napakalaking problema.
Ang ganitong obserbasyon dito ay pumupukaw lamang ng pagkasuklam, na nalalapat din sa mga paghahambing na sitwasyon sa abot ng aking pag-aalala
ay ang kaso.
Ang kwentong ito ay muling nagpapatunay na ang iyong posisyon sa lipunan ay nakasalalay sa katayuan sa lipunan ng iyong kapareha. Ito ay nagpapakita mismo sa mga tindahan, hotel at sa kalye.
Ako mismo ay nagtatrabaho sa edukasyon at makukumpirma kong mahalaga ang katayuan ng iyong kapareha: sa aking paaralan sa Deep South, ang mga kababaihang Isaan ay pinupuna. Hindi dapat ako magpakita sa school na may kasamang taga-roon. Ngunit tandaan na tayo ay itinuturing na panauhin sa lahat ng oras. Samakatuwid, kailangan mong umangkop sa lokal na kultura sa isang tiyak na lawak.
Bilang isang lektor, mayroon ka ring pampubliko, kinatawan na tungkulin. Sa isang maliit, napakakonserbatibong-Islamic na bayan tulad ng Narathiwat, tiyak na hindi mo matitiis - kahit sa iyong pribadong oras - na maglakad sa kalye na lasing na may hawak na isang Isan na barmaid. Hindi magtatagal bago ka makita ng isang estudyante o kasamahan at pagkatapos ay maaari kang magpaalam sa iyong kontrata. Kung nawalan ka ng respeto sa mga tao sa iyong paaralan, tapos na ang iyong tungkulin bilang guro.